Α. Ένσταση παραγραφής όλων των οφειλών που ανάγονται, σύμφωνα με τον έλεγχο και αφορούν τα έτη 2006 έως 2011, άλλως για τα έτη 2006,2007 και 2008 του ελέγχου, και συναφώς  του δικαιώματος του καθ΄ου να βεβαιώσει οφειλές για αυτά.

Με την υπ΄αριθμ. 1833/2021 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκε με τη διαδικασία της «πρότυπης» ή «πιλοτικής» δίκης, κρίθηκε ότι ο θεσπισθείς με το άρθρο 95 παρ. 1 του ν. 4387/2016 γενικός κανόνας της εικοσαετούς παραγραφής των αξιώσεων για την καταβολή εισφορών των εντασσόμενων στον Ε.Φ.Κ.Α. φορέων κοινωνικής ασφάλισης, αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου. Ειδικότερα, κρίθηκε ότι η θεσπιζόμενη με την ανωτέρω διάταξη παραγραφή αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας, καθόσον χρόνος παραγραφής είκοσι ετών δεν συνιστά εύλογη διάρκεια της οικείας προθεσμίας, η οποία απαιτείται να είναι σχετικά σύντομη, δεδομένης και της αυξανόμενης ταχύτητας και πολυπλοκότητας των σύγχρονων βιοτικών σχέσεων και συναλλαγών, που αξιώνουν, καταρχήν, ταχεία εκκαθάριση των εκάστοτε τρεχουσών υποχρεώσεων των διοικουμένων. Εν σχέσει προς την οργάνωση και τη λειτουργία των ασφαλιστικών φορέων, ο προβλεπόμενος χρόνος παραγραφής πρέπει να επαρκεί, ώστε, με τη συνδρομή και των σύγχρονων δυνατοτήτων της τεχνολογίας, να διενεργούνται, στο πλαίσιο της ορθολογικής οργάνωσής τους, επίκαιροι και αποτελεσματικοί, από την άποψη της εισπραξιμότητας, έλεγχοι με στόχο την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου και τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους, χωρίς να εκτείνεται σε μεγάλη διάρκεια, η οποία, λόγω της χρονικής απόστασης από την παράβαση δεν συμβάλλει στην ορθή, κατά τον χρόνο ισχύος της, εφαρμογή της διαρκώς μεταβαλλόμενης ασφαλιστικής νομοθεσίας και τη δημιουργία συνείδησης συμμόρφωσης προς αυτή, οδηγεί αναγκαίως, δεδομένης και της σοβαρής υποστελέχωσης των υπηρεσιών, σε ανεπίκαιρους και για τον λόγο αυτό μειωμένης εισπραξιμότητας ελέγχους, συνεπάγεται μη διαχειρίσιμο φόρτο για τις υπηρεσίες και, ενδεχομένως, ενθαρρύνει την απραξία των ασφαλιστικών φορέων.

Εν σχέσει προς τους βεβαρυμένους με τις ασφαλιστικές εισφορές υπόχρεους, ο χρόνος της παραγραφής απαιτείται να είναι ο αναγκαίος, ώστε, αφενός, να διασφαλίζεται το δικαίωμα άμυνας αυτών έναντι δυσχερειών απόδειξης περιστατικών αναγόμενων στο απώτερο παρελθόν, αφετέρου δε να μην οδηγούνται οι οφειλέτες σε οικονομική εξουθένωση λόγω της υποχρέωσης ταυτόχρονης καταβολής συσσωρευμένων οφειλών περισσότερων ετών, με περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και την εθνική οικονομία γενικότερα. Τα ανωτέρω ισχύουν δε, λαμβανομένου επιπλέον υπόψη ότι η μη καταβολή ή πλημμελής καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δεν συνδέεται αναγκαίως με πρόθεση αποφυγής τους, αλλά δύναται να οφείλεται σε δυσχέρειες κατά την ερμηνεία της ασφαλιστικής νομοθεσίας, αποτέλεσμα των συνεχών τροποποιήσεων και του κατακερματισμού των επί μέρους ρυθμίσεών της. Αντιθέτως, απαιτείται να εξασφαλίζεται η έγκαιρη και σε σχετικά σύντομο χρόνο γνώση των υποχρεώσεών τους, ώστε να μην αιφνιδιάζονται, αλλά να δύνανται να προγραμματίζουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα προς όφελος και της εθνικής οικονομίας. Η διαμόρφωση δε της προθεσμίας παραγραφής υπό τους ανωτέρω όρους, που αποτελούν και εκδήλωση της ειρηνευτικής λειτουργίας του δικαίου, συμβάλλει στην καλλιέργεια της αναγκαίας σε ένα κράτος δικαίου σχέσης εμπιστοσύνης των διοικούμενων προς τη Διοίκηση.

Επιπλέον, κρίθηκε (Ολ ΣτΕ 1833/2021) ότι η ανωτέρω διάταξη αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, κατά το μέρος που η εικοσαετής παραγραφή, που θεσπίσθηκε, μάλιστα, σε χρόνο κατά τον οποίο οι υπόχρεοι είχαν ήδη υποστεί διάφορες οικονομικές επιβαρύνσεις για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, ισχύει αναδρομικώς και για απαιτήσεις που είχαν γεννηθεί έως την έναρξη ισχύος της νέας διάταξης και δεν είχαν ακόμη παραγραφεί. Δεν δικαιολογείται δε τόσο μακρός χρόνος παραγραφής ούτε η αναδρομική εφαρμογή της από λόγους που συνδέονται με τις δυσχέρειες κατά την οργάνωση του νέου ασφαλιστικού φορέα και την ένταξη σε αυτόν του συνόλου των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, ούτε από την έως την ίδρυση του Ε.Φ.Κ.Α. ενδεχόμενη αδράνεια των φορέων κοινωνικής ασφάλισης να μεριμνήσουν για την είσπραξη των απαιτήσεών τους.

Κατόπιν της ως άνω κρίσης περί αντισυνταγματικότητας του γενικού κανόνα παραγραφής, που θεσπίστηκε με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 95 του ν. 4387/2016, με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 4997/2022, τροποποιήθηκε η ως άνω διάταξη του άρθρου 95 του ν. 4387/2016, και αναμορφώθηκε εκ νέου ως εξής:

 «Άρθρο 95. Παραγραφή αξιώσεων Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης
1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, η αξίωση του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.ΚΑ.) και των φορέων που εντάσσονται σε αυτόν για την είσπραξη απαιτήσεων από μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές και των πάσης φύσεως προσθέτων τελών, τόκων, προσαυξήσεων, προστίμων και επιβαρύνσεων, καθώς και των λοιπών ποσών που συνεισπράττονται με αυτές, υπόκειται σε δεκαετή παραγραφή που αρχίζει από την πρώτη μέρα του επόμενου έτους εκείνου εντός του οποίου παρασχέθηκε η ασφαλιστέα εργασία ή υπηρεσία, ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίο οι απαιτήσεις αυτές βεβαιώθηκαν. Η παραγραφή διακόπτεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α' 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής της παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή εννοία, προς τον υπόχρεο.2. Για απαιτήσεις που προέρχονται από ασφαλιστέα εργασία ή υπηρεσία που παρασχέθηκε μετά από την 1η.1.2026η παραγραφή της παρ. 1 ορίζεται πενταετής. 3.Απαίτηση, η οποία σύμφωνα με το παρόν έχει υποπέσει σε παραγραφή, δεν λαμβάνεται υπόψη κατά την έκδοση αποδεικτικού ασφαλιστικής ενημερότητας ή βεβαίωσης οφειλής που επέχει θέση ασφαλιστικής ενημερότητας.» Εκ της ως άνω λοιπόν διατάξεως, προκύπτει ότι η ισχύς του χρόνου παραγραφής είναι δεκαετής και ανατρέχει στην ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 4387/2016, δηλαδή στις 12/5/2016.

Συνεπώς στην προκείμενη περίπτωση η παραγραφή των οφειλών άρχεται για το έτος 2006, από την 1-1-2007, για το έτος 2007, από την 1-1-2008, κ.ο.κ. και φυσικά συνεχίζεται εφόσον δεν επέλθει κάποιο διακοπτικό γεγονός της παραγραφής σύμφωνα με την ανωτέρω παρ. 1 του άρθρου 95 ως πλέον ισχύει.

          Μεταξύ άλλων, για τα οποία δεν πρόκειται εδώ, [δηλ. για τις ανωτέρω περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143) καθόσον δεν έλαβαν χώρα τα εις αυτή αναφερόμενα διακοπτικά γεγονότα (κατάσχεση κλπ) και σε κάθε περίπτωση τα αρνούμαι], διακοπή της παραγραφής επιφέρει κατά τα ανωτέρω η κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή εννοία, προς τον υπόχρεο.

Παγίως δε γίνεται δεκτό (ίδετε ενδ. ΔΠρΚαβ 239/2022, ΝΟΜΟΣ), ότι «Ειδικότερα, η διαδικασία βεβαιώσεως της οφειλής χωρίζεται σε δύο διακριτά στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι αυτό της εν ευρεία εννοία βεβαιώσεως της οφειλής, κατά το οποίο ο οικείος ασφαλιστικός φορέας εντοπίζει τις καθυστερούμενες οφειλές και συντάσσει γι’ αυτές, εντός του επόμενου μήνα από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους και όχι πέραν των έξι μηνών από την ημέρα που αυτές κατέστησαν καθυστερούμενες, Πράξη Βεβαίωσης Οφειλής, η οποία είναι «ειδική διοικητική πράξη καταγραφής οφειλών». Η διοικητική αυτή πράξη συνιστά την καταλογιστική πράξη και τον νόμιμο τίτλο κατά την έννοια του άρθρου 2 του Κ.Ε.Δ.Ε. Από την έκδοση της Πράξης Βεβαίωσης Οφειλής - η οποία εκδίδεται από τον οικείο ασφαλιστικό φορέα σύμφωνα με νέα κοινή διαδικασία [η μορφή, το περιεχόμενο και ο χρόνος εκδόσεως (δηλαδή οι τιθέμενες προθεσμίες) είναι κοινά για όλους τους ασφαλιστικούς οργανισμούς] - η καθυστερούμενη οφειλή καθίσταται ληξιπρόθεσμη. Ακολούθως, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ασφαλιστικών φορέων διαβιβάζονται από αυτούς στο Κ.Ε.Α.Ο. Με τη διαβίβαση της σχετικής Πράξης Βεβαίωσης Οφειλής στο Κ.Ε.Α.Ο. αρχίζει το δεύτερο στάδιο της διαδικασίας βεβαιώσεως της οφειλής. Συγκεκριμένα δε, οι πράξεις βεβαίωσης οφειλής εντός μηνός από την έκδοσή τους από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς διαβιβάζονται από αυτούς (αυτοματοποιημένα, κατά τα ειδικότερον οριζόμενα στην από 29-08-2013 υπουργική απόφαση) στο Κ.Ε.Α.Ο., όπου - μετά την ολοκλήρωση ελέγχου πληρότητας, ορθότητας και συνέπειας των στοιχείων από το πληροφοριακό σύστημα του Κ.Ε.Α.Ο.- κάθε πράξη βεβαίωσης οφειλής λαμβάνει (με ηλεκτρονικό τρόπο) μοναδικό αριθμό και ταυτοχρόνως εγγράφεται στο ειδικό ηλεκτρονικό μητρώο εσόδων του Κ.Ε.Α.Ο. Από και διά της αποδόσεως μοναδικού αριθμού και της εν λόγω εγγραφής, η Πράξη Βεβαίωσης Οφειλής καθίσταται εκτελεστός τίτλος κατά τον Κ.Ε.Δ.Ε. Έτσι διενεργείται η εν στενή εννοία βεβαίωση της οφειλής, ήτοι η ταμειακή βεβαίωση, και με αυτήν ολοκληρώνεται η διαδικασία βεβαιώσεως της οφειλής. Κατόπιν τούτων, εκκινεί το επόμενο στάδιο, αυτό της εισπράξεως της οφειλής (ΣτΕ 2658-2659/2019 7μ, 2617-2618/2018 7μ.).»

Τα ανωτέρω όμως δεν αρκούν. Διότι ναι μεν  η ανωτέρω Πράξη Βεβαίωσης Οφειλής συνιστά την καταλογιστική πράξη και τον νόμιμο τίτλο κατά την έννοια του άρθρου 2 του Κ.Ε.Δ.Ε, πλην όμως για να είναι έγκυρη και όχι άκυρη, πρέπει να......

Αριθμός απόφασης: AO475/2023

TO

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΤΜΗΜΑ Α΄

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

(Διαδικασία διοικητικών διαφορών ουσίας)

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Μαΐου 2023, με δικαστή τον Θεόδωρο Τσαλή, Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων (Δ.Δ.), και γραμματέα τον Χαράλαμπο Κανελλιά, δικαστικό υπάλληλο,

για να δικάσει την έφεση με χρονολογία κατάθεσης …. (Α.Β.Ε.Μ. ΕΦ ……)

του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «ΕΦΚΑ.» (…..), ήδη, μετονομασθέντος από ……. σε «…….» (………), ως οιονεί καθολικού διαδόχου του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «………. » (………..) », που εδρεύει στην ……., εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διευθυντή του Περιφερειακού Υποκαταστήματος Μισθωτών Καρδίτσας, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου …….. (Δ.Σ. ….), με την κατατεθείσα στις …… δήλωση περί μη εμφάνισής της, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), όπως ισχύει

κατά της ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία « ………Ο.Ε.», που εδρεύει στην …….. (……..), εκπροσωπείται νόμιμα και παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Ανδρέα Βρόντου (Δ.Σ. Καρδίτσας), με την κατατεθείσα στις 8-5-2023 δήλωση περί μη εμφάνισής του, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., και

κατά της ……. απόφασης του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου …….

Αφού μελέτησε τη δικογραφία Σκέφθηκε κατά τον Νόμο:

• Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση έφεσης δεν απαιτείται η καταβολή παράβολου (άρθρο 62 παρ. 3 περ. Θ' του ν. 4387/2016, ΦΕΚ Α' 85, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 31 παρ. 1 του ν. 4445/2016, ΦΕΚ Α'236).
• Επειδή, με την υπό κρίση έφεση επιδιώκεται η εξαφάνιση της ………. απόφασης του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου …. με την οποία έγινε δεκτή η με χρονολογία κατάθεσης ……. προσφυγή της εφεσίβλητης εταιρείας και ακυρώθηκε η …….. Πράξη Επιβολής Προστίμου υπαλλήλου της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) της Περιφέρειας Αττικής. Με την τελευταία, είχε επιβληθεί σε βάρος της εφεσίβλητης, ως εργοδότριας εταιρείας, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4255/2014 (ΦΕΚ Α'89) και της …………. απόφασης του Υπουργού και του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (Φ.Ε.Κ. Β' 1551), συνολικό πρόστιμο ύψους 21.601,08 ευρώ και, ειδικότερα, (α) πρόστιμο ποσού 10.550,54 ευρώ για κάθε μία από τις αποδιδόμενες σε αυτήν δύο παραβάσεις της μη αναγραφής στον Πίνακα Προσωπικού (έγγραφο Ε4) των δύο αναφερόμενων στην πράξη αυτή ως εργαζόμενων στην επιχείρησή της εργατοτεχνιτών ηλικίας άνω των 25 ετών και (β) πρόστιμο ποσού 500 ευρώ για την παράβαση της μη τήρησης του ισχύοντος πίνακα προσωπικού.
• Επειδή, στο άρθρο 92 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α' 97) ορίζεται ότι: « 1. Σε έφεση υπόκεινται οι αποφάσεις που εκδίδονται σε πρώτο βαθμό. 2. Δεν υπόκεινται σε έφεση αποφάσεις που αφορούν σε χρηματικές διαφορές, αν το αντικείμενο τους δεν υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ. ... Το αντικείμενο της διαφοράς προσδιορίζεται από το αμφισβητούμενο με την έφεση ποσό. Αν αντικείμενο της διαφοράς είναι περισσότερα αυτοτελή και διακεκριμένα μεταξύ τους ποσά, το εκκλητό κρίνεται χωριστά ως προς καθένα από τα ποσά αυτά...... Κατά την έννοια των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 92 του Κ.Δ.Δ., με τις οποίες το όριο του εκκλητού ορίστηκε σε πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ, αν αντικείμενο της διαφοράς είναι περισσότερα αυτοτελή και διακεκριμένα μεταξύ τους ποσά, το εκκλητό κρίνεται χωριστά ως προς καθένα από τα ποσά αυτά, όπως καθορίζονται με την πρωτόδικη απόφαση, και ανεξαρτήτως αν τα αυτοτελή αυτά ποσά καταλογίστηκαν με μία διοικητική πράξη (ΣτΕ 1767/2020, 126/2014, 782/2013, 2202, 3965, 4170/2012, 1591, 4101, 4242/2011, 2171, 3293, 4020/2010, 2870, 3735/2008, 1756/2007 Ολομ., 3163, 3233/2007). Στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένου ότι το επιβληθέν πρόστιμο σε βάρος του εφεσίβλητου για την αποδιδόμενη παράβαση της μη τήρησης του ισχύοντος πίνακα προσωπικού, που, σύμφωνα με το άρθρο 2 της αναφερόμενης στην προηγούμενη σκέψη υπουργικής απόφασης, συνιστά αυτοτελή διοικητική κύρωση, ανέρχεται σε 500 ευρώ, υπολείπεται δηλαδή του απαιτούμενου, κατ' άρθρο 92 παρ.2 εδ. α' του Κ.Δ.Δ., για τη δυνατότητα άσκησης έφεσης, ποσού των 5.000 ευρώ, η εκκαλούμενη απόφαση είναι, κατά το μέρος που αφορά το εν λόγω πρόστιμο, ανέκκλητη (ανεξαρτήτως του αν το πρόστιμο αυτό επιβλήθηκε με την ίδια πράξη με την οποία επιβλήθηκαν και τα έτερα ένδικα πρόστιμα). Συνεπώς, κατά το μέρος αυτό, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαραδέκτως ασκηθείσα. Περαιτέρω, η υπό κρίση έφεση ασκείται παραδεκτώς κατά τα λοιπά και πρέπει να γίνει τυπικώς δεκτή και να εξετασθεί ως προς τη βασιμότητά της.
• Επειδή, στο άρθρο 20 του ν. 4255/2014 (Φ.Ε.Κ. Α' 89) ορίζεται ότι: «Παράγραφος 1: Κατάργηση υποχρέωσης τήρησης Ειδικού Βιβλίου Καταχώρισης Νεοπροσλαμβανόμενου Προσωπικού 1. “ Η περίπτωση στ’ της παρ. 9 του άρθρου 26 του α.ν. 1846/1951 (ΦΕΚ Α' 79), όπως ισχύει, καταργείται από 1.6.2014. ” Παράγραφος 2 : Τροποποίηση αρμοδιοτήτων ΕΥΠΕΑ μετά την κατάργηση του Ειδικού Βιβλίου: 1. Τα δεύτερο και τρίτο εδάφια της περίπτωσης β^΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν.2556/1997 (ΦΕΚ Α' 270), όπως ισχύει, αντικαθίστανται από 1.6.2014 ως εξής: “ Διενέργεια επιτόπιων ελέγχων σε επιχειρήσεις για τη διαπίστωση της υποβολής και τήρησης, ορθής ή μη, των εντύπων Ε3 (αναγγελία πρόσληψης) και Ε4 (πίνακας προσωπικού), όπως αυτά καταγράφονται στο άρθρο 2 της υπ’ αριθμ. 5072/6/25.2.2013 (ΦΕΚ Β' 449) απόφασης του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, όπως αυτή κάθε φορά ισχύει, καθώς και για την ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Ο έλεγχος αυτός αφορά στην επιβολή προστίμου περί μη αναγραφής εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού. Σε περίπτωση μη τήρησης και μη ανάρτησης του πίνακα προσωπικού επιβάλλονται πρόστιμα, όπως αυτά ορίζονται με την απόφαση της περίπτωσης 7 της παρούσας παραγράφου. Έλεγχος της ορθής υπαγωγής στην ασφάλιση και της τήρησης της ασφαλιστικής νομοθεσίας.” ... 4. Τα ανωτέρω πρόστιμα που επιβάλλονται από τους ελεγκτές της ΕΥΠΕΑ και τους αρμόδιους υπαλλήλους των υποκαταστημάτων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αποτελούν έσοδα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. ... Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας που εκδίδεται μέχρι τις 10.5.2014, μετά από γνώμη του Δ.Σ. του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και του ΣΕΠΕ, δύναται να ρυθμίζεται το ύψος, ο τρόπος υπολογισμού του προστίμου, η διαδικασία, ο συγχρονισμός των ελεγκτικών υπηρεσιών, ο τρόπος και ο χρόνος διαβίβασης των εκθέσεων και δελτίων ελέγχου μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και κάθε άλλο ειδικό θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια που αφορά την εφαρμογή των προηγούμενων παραγράφων. 7. Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει την 1.6.2014 ...». Κατόπιν, κατ' εξουσιοδότηση της ανωτέρω διάταξης εκδόθηκε η Φ.11321/11115/802/2.6.2014 απόφαση του Υπουργού και του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (Φ.Ε.Κ. Β' 1551), στο άρθρο 1 της οποίας ορίζεται ότι: « α) Ελεγκτές της ΕΥΠΕΑ και αρμόδιοι υπάλληλοι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ που κατά τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώνουν τη μη αναγραφή εργαζομένου στον ισχύοντα πίνακα προσωπικού που τηρείται από τον εργοδότη, επιβάλλουν διοικητική κύρωση (πρόστιμο) σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσης, κατά δέσμια αρμοδιότητα, χωρίς προηγούμενη πρόσκλησή του για παροχή εξηγήσεων ως κατωτέρω: Παράβαση: Μη αναγραφή εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού. Επιβαλλόμενο πρόστιμο: ο κατώτατος νόμιμος νομοθετημένος μισθός, μη προσαυξημένος για κάθε τριετία προϋπηρεσίας επί (18) δεκαοκτώ μήνες εργασίας για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο - υπάλληλο και το κατώτατο νόμιμο νομοθετημένο ημερομίσθιο, μη προσαυξημένο για κάθε τριετία προϋπηρεσίας επί τετρακόσιες τρεις (403) ημέρες εργασίας για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο - εργατοτεχνίτη, ανάλογα με την ηλικιακή διάκριση που θεσπίζει η υποπαράγραφος ΙΑ 11 του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012. Συγκεκριμένα για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο: Για υπάλληλο ... Για κάθε εργατοτεχνίτη ηλικίας άνω των 25 ετών ... 10.550,54 ευρώ ...», και στο άρθρο 4 ότι: « α) Για την επιβολή των ανωτέρω κυρώσεων (προστίμων) των άρθρων 1 και 2 της παρούσας, συντάσσεται και επιδίδεται επί τόπου Δελτίο Ελέγχου, με το οποίο βεβαιώνεται το είδος της παράβασης, και συντάσσεται και επιδίδεται άμεσα, και όχι αργότερα από πέντε (5) εργάσιμες ημέρες από το Δελτίου Ελέγχου, Πράξη Επιβολής Προστίμου, με την οποία προσδιορίζεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα ανωτέρω άρθρα 1 και 2 της παρούσης, το ύψος της κύρωσης (προστίμου) που αντιστοιχεί στην βεβαιωθείσα παράβαση. Η πράξη επιβολής προστίμου κατά τα ανωτέρω κοινοποιείται, με απόδειξη, στον παραβάτη (...), δ) Κατά της Πράξης Επιβολής Προστίμου ασκείται προσφυγή ουσίας ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου μέσα σε εξήντα ημέρες από την επίδοσή της. ... ». Με τις ανωτέρω διατάξεις θεσπίζεται η τυπική παράβαση της μη αναγραφής εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού της επιχείρησης, με έρεισμα την απλή διαπίστωση του αντικειμενικού γεγονότος της μη καταχώρισης του εργαζομένου στον τηρούμενο στην επιχείρηση πίνακα προσωπικού, καθώς και μαχητό τεκμήριο ότι ο αναφερόμενος από τους ελεγκτές της ΕΥΠΕΑ ή τους υπαλλήλους του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ως εργαζόμενος, που δεν αναγράφεται στον πίνακα προσωπικού, συνδέεται με εργασιακή σχέση με τον εργοδότη. Ο τελευταίος δύναται να ανατρέψει το τεκμήριο αυτό με την άσκηση προσφυγής, αποδεικνύοντας ότι ουδεμία σχέση εργασίας τον συνδέει με το πρόσωπο που τα ελεγκτικά όργανα θεώρησαν ως μισθωτό του (πρβλ. ΣτΕ 2151/2017 7μ.).
• Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: Στις ….., ημέρα Σάββατο και περί ώρα 12:10, ελεγκτές της Ε.ΥΠ.Ε.Α. …….. διενήργησαν επιτόπιο έλεγχο στην επιχείρηση που διατηρεί η εφεσίβλητη εταιρεία στην ……., με κύριο αντικείμενο δραστηριότητας «………». Κατά τον έλεγχο αυτό, όπως αναγράφεται στα αυθημερόν συνταχθέντα ….. και ….. δελτία ελέγχου, βρέθηκε στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης με ρούχα αγροτικής εργασίας ο ……., γεννηθείς στις ……, ο οποίος δήλωσε ότι δεν εργάζεται στην επιχείρηση και ότι είναι ο πατέρας του ομόρρυθμου μέλους της εταιρείας …... Περαιτέρω, βρέθηκαν ο ……., γεννηθείς στις ……., και ο …, γεννηθείς στις ……, πολίτες ……, και όπως αναγράφεται στο ….. δελτίο « βρέθηκαν εντός χώρου εργασίας με ρούχα εργασίας και είναι και παλαιότεροι εργαζόμενοι της επιχείρησης », σημειώνεται δε στο δελτίο ελέγχου ως ημερομηνία πρόσληψης η ημερομηνία διενέργειας του ελέγχου με την ειδικότητα του εργάτη, τέθηκαν δε οι υπογραφές των ανωτέρω στη θέση του δελτίου « υπογραφή εργαζόμενου». Στο σώμα των δελτίων σημειώθηκε, επίσης, η παρουσία του έτερου ομόρρυθμου μέλους της εταιρείας, …….., καθώς και η άρνησή του να υπογράψει και να παραλάβει αντίγραφα αυτών. Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις και αφού διαπιστώθηκε ότι οι ω άνω φερόμενοι, κατά τον έλεγχο, ως εργαζόμενοι, δεν ήταν αναγεγραμμένοι στον πίνακα προσωπικού της επιχείρησης, εκδόθηκε η ……. Π.Ε.Π. με την οποία, κατ’ επίκληση του άρθρου 20 του Ν. 4255/2014 και των οικείων διατάξεων της Φ.11321/11115/802/2.6.2014 Κ.Υ.Α., επιβλήθηκαν σε βάρος της εφεσίβλητης τα ειδικότερα αναφερόμενα στη δεύτερη σκέψη της παρούσας χρηματικά πρόστιμα.
• Επειδή, κατά της προαναφερθείσας πράξης επιβολής προστίμου η εφεσίβλητη εταιρεία άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου …… στις ……. προσφυγή επιδιώκοντας την ακύρωσή της. Προς τούτο, αναφορικά με τα πραγματικά περιστατικά που στοιχειοθετούν τις αποδιδόμενες σε βάρος της ένδικες παραβάσεις, η προσφεύγουσα και, ήδη, εφεσίβλητη εταιρεία αρνήθηκε την ύπαρξη σχέση εξαρτημένης εργασίας με τους ………., κατά τον κρίσιμο χρόνο του ελέγχου, προβάλλοντας ότι δεν είχε ακόμα συναφθεί μεταξύ τους σύμβαση εργασίας για την επ’ αμοιβή απασχόλησή τους και, επομένως, η ίδια δεν υπείχε υποχρέωση ασφάλισής τους στον ασφαλιστικό φορέα και τήρησης του οικείου πίνακα προσωπικού. Συνομολόγησε μεν ότι οι εν λόγω αλλοδαποί απασχολούνταν κατά τακτά χρονικά διαστήματα στην επίμαχη επιχείρηση, ως εργάτες για την κοπή, στοίβαξη και αποθήκευση της ξυλείας, καθώς και για τη φόρτωση δασικών προϊόντων σε φορτηγά προς διανομή, πλην όμως, υποστήριξε ότι, κατά τον κρίσιμο χρόνο, δεν απασχολούνταν σε καμία σχετική εργασία και ότι απλώς, λόγω της γνωριμίας και της επικείμενης συνεργασίας τους στις αρχές Ιουλίου, βρίσκονταν στις εγκαταστάσεις της προς συνεννόηση με τους υπευθύνους. Ειδικότερα, η εφεσίβλητη εταιρεία υποστήριξε ότι κύρια δραστηριότητά της αποτελεί η εμπορία δασικών προϊόντων (ιδίως ξυλείας που προορίζεται για καύση σε σόμπες και τζάκια), η οποία περιλαμβάνει τη μεταφορά, κοπή, αποθήκευση και την περαιτέρω διανομή των προϊόντων αυτών σε πελάτες της επιχείρησης, ότι λόγω της φύσης της συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας η εμπορία των καυσόξυλων διενεργείται, κατά κύριο λόγο, από τον Ιούλιο έως τον Δεκέμβριο κάθε έτους, δοθέντος ότι οι εργασίες υλοτομίας αρχίζουν την άνοιξη, όταν δεν υπάρχει πλήρες φύλλωμα, και συνεχίζεται συνήθως έως το καλοκαίρι, ανάλογα με την έκταση και τη δυσκολία της περιοχής. Συγκεκριμένα, κατά τους ισχυρισμούς της, η μεταφορά της ξυλείας από το δάσος στην ιδιωτική της μάντρα δεν μπορεί να διενεργηθεί πριν από τα τέλη Ιουνίου - αρχές Ιουλίου, καθώς, λόγω των βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων, που έχουν, κατά τα συνήθως συμβαίνοντα, προηγηθεί, είναι αδύνατη η ασφαλής προσπέλαση από τις ορεινές περιοχές. Με τα δεδομένα αυτά, υποστήριξε ότι η ανάγκη για την πρόσληψη εργατών, που απασχολούνταν με την κοπή των ξύλων που φτάνουν στη μάντρα, την αποθήκευση αυτών και τη φόρτωσή τους στα φορτηγά προς διανομή, ανακύπτει αρχές Ιουλίου, σε εξαιρετικές δε περιπτώσεις, τέλη Ιουνίου και, πάντως, σε καμία περίπτωση, αρχές Ιουνίου. Στις …….., οπότε διενεργήθηκε ο έλεγχος, δεν υπήρχαν ακόμα ξύλα στη μάντρα και, ως εκ τούτου, δεν υπήρχε ανάγκη απασχόλησης των συγκεκριμένων εργατών. Σε κάθε περίπτωση, η εφεσίβλητη προέβαλε ότι στα οικεία δελτία ελέγχου αναγράφεται μόνο ότι οι εν λόγω αλλοδαποί ήταν ενδεδυμένοι με ρούχα εργασίας, χωρίς να καταγράφεται αν κατελήφθησαν απασχολούμενοι σε συγκεκριμένη εργασία, σχετική με την εμπορική δραστηριότητα της επιχείρησης. Τέλος, η εφεσίβλητη υποστήριξε ότι από την έναρξη λειτουργίας της συγκεκριμένης επιχείρησης τηρεί απαρέγκλιτα τους κανόνες της φορολογικής, εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, εκπληρώνοντας έγκαιρα τις σχετικές υποχρεώσεις της. Η εφεσίβλητη προς απόδειξη των ισχυρισμών της προσκόμισε τέσσερις ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων συνταχθείσες ενώπιον της Συμβολαιογράφου ……., για τις οποίες τηρήθηκε η διαδικασία των άρθρων 184- 185 του Κ.Δ.Δ. και, συγκεκριμένα: α) τις ………. και ………. ένορκες βεβαιώσεις των …….. και ……….., αντίστοιχα, οι οποίοι δήλωσαν ότι ζουν και εργάζονται στην …….. από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ότι τα τελευταία πέντε (5) περίπου έτη εργάζονται στην επίμαχη επιχείρηση ως εργάτες, από τις αρχές συνήθως του Ιουλίου κάθε έτους μέχρι το τέλος αυτού ή τις αρχές του επόμενου, απασχολούμενοι στη μεταφορά, τη στοίβαξη και την αποθήκευση των ξύλων, την κοπή με κορδέλα και τη φόρτωσή τους προς διανομή, ότι η εφεσίβλητη εταιρεία προβαίνει πάντοτε στην προβλεπόμενη εκ του νόμου ασφάλισή τους, και, τέλος, ότι την ημέρα του ελέγχου είχαν βρεθεί αμφότεροι στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης προκειμένου να συζητήσουν με τους υπευθύνους για την περίπτωση επαναπρόσληψής τους τον επόμενο μήνα, κατελήφθησαν δε να πίνουν καφέ και όχι να εργάζονται, αφού, σε κάθε περίπτωση, δεν υπήρχαν ξύλα ούτε αντίστοιχες εργασίες να διεκπεραιωθούν, όπως και οι ίδιοι εξέθεσαν στους ελεγκτές, β) την ………. ένορκη βεβαίωση του ………., που γεννήθηκε στις …………, ο οποίος δήλωσε ότι είναι πρώην ομόρρυθμο μέλος της εφεσίβλητης εταιρείας και, ήδη, συνταξιούχος, ότι κατά τον χρόνο του ελέγχου ήταν παρών στον χώρο της επιχείρησης όπου βρέθηκαν οι δύο ως άνω φερόμενοι ως απασχολούμενοι, οι οποίοι συζητούσαν με τον ………. για το ενδεχόμενο της επαναπρόσληψής τους και, πάντως, δεν κατελήφθησαν να εργάζονται, ήτοι να φορτώνουν ή να μεταφέρουν ξυλεία, να οδηγούν οχήματα ή έστω να καθαρίζουν τον χώρο, και ότι, ούτως ή άλλως, κατά τον χρόνο εκείνο, όπως όλοι οι παρευρισκόμενοι επισταμένως εξήγησαν στους ελεγκτές, δεν υπήρχαν ξύλα στη μάντρα, ούτε ήταν δυνατό να υπάρχουν, καθώς η μεταφορά τους γίνεται συνήθως στις αρχές Ιουλίου κάθε έτους, σπάνια δε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου, αφού πρώτα στεγνώσουν οι ορεινοί δρόμοι και εξαλειφθεί ο κίνδυνος να βουλιάξουν ή να ανατραπούν τα φορτηγά, και γ) την ……….. ένορκη βεβαίωση του ………., που γεννήθηκε το έτος 1965, ο οποίος δήλωσε ότι είναι έμπορος δασικών προϊόντων για 27 συναπτά έτη, ότι διαθέτει φορτηγά μεταφοράς ξυλείας και διατηρεί μάντρες πώλησης καυσόξυλων στις περιοχές ……… και …………, ότι, βάσει της εμπειρίας του, τα τελευταία χρόνια η μεταφορά ξυλείας γίνεται πάντοτε μετά το τέλος Ιουνίου κάθε έτους, λόγω της άσχημης κατάστασης των δασοδρόμων της περιοχής, η διάσχιση των οποίων, εξαιτίας των βροχοπτώσεων και της λάσπης, είναι επικίνδυνη, ότι οι έμποροι της περιοχής, κατόπιν σχετικής άδειας από το δασαρχείο, χρειάζεται κάθε χρόνο να ανοίγουν νέους δρομίσκους και, πάντως, όχι πριν από τα τέλη του Ιουνίου, προκειμένου να είναι πιο ασφαλής η διέλευση των φορτηγών, ότι, όχι μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή αλλά και σε όλη την Ελλάδα, τα πρώτα ξύλα φτάνουν στις μάντρες, στην καλύτερη περίπτωση, στις αρχές Ιουλίου και, πάντως, όχι πριν από τα τέλη ή τα μέσα Ιουνίου, ότι οι εργάτες, που απασχολούνται στην κοπή των ξύλων με κορδέλα, στη μετατόπιση και στοίβαξη αυτών και στην αποθήκευσή τους σε στέγαστρα μέσα στις μάντρες, προσλαμβάνονται για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και, συγκεκριμένα, από τον Ιούλιο μέχρι και το τέλος περίπου κάθε έτους, ότι, λόγω της συνεργασίας του με την εφεσίβλητη εταιρεία κατά τα τελευταία έτη, γνωρίζει ο ίδιος προσωπικά ότι οι …….. και ………. απασχολούνται κάθε έτος στη μάντρα της επιχείρησης κατά το συγκεκριμένο ως άνω χρονικό διάστημα, εκτελώντας τις προαναφερόμενες εργασίες, ενώ, τον Μάρτιο του 2017, τους είχε προσλάβει και ο ίδιος για σχετικές υλοτομικές εργασίες, και, τέλος, ότι κατά τον χρόνο του επίδικου ελέγχου δεν υπήρχε ξυλεία στη μάντρα της επιχείρησης και, ως εκ τούτου, δεν υπήρχε αντικείμενο απασχόλησης εργατών, καθώς και ότι ο ίδιος το εν λόγω έτος διενήργησε τις πρώτες μεταφορές ξυλείας εντός του Ιουλίου, βεβαιώνει δε ότι είναι σύνηθες οι εργάτες του είδους να επισκέπτονται τους εμπόρους στις μάντρες και να αναζητούν εργασία πριν από την έναρξη της περιόδου. Η εφεσίβλητη εταιρεία προσκόμισε, επίσης, μεταξύ άλλων, τα εξής: α) τα ΑΠ ………, ΑΠ ……….., ΑΠ ………., ΑΠ ………, ΑΠ ……… και ΑΠ ………. έντυπα αναγγελίας πρόσληψης (Ε3) και, αντίστοιχα, τα ……….. έντυπα καταγγελίας σύμβασης εργασίας (Ε6) και το ……… έντυπο αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού (Ε5), από τα οποία προκύπτει η απασχόληση του ……… στην επίμαχη επιχείρηση, με την ειδικότητα του υπαλλήλου-αποθηκάριου, 40ώρες/εβδομαδιαίως, για τα χρονικά διαστήματα από …………, καθώς και κατά τις χρονικές περιόδους 6^ος/2013 (1 δημέρες απασχόλησης)-11^ος/2013 και 6^ος/2015 (12ημέρες απασχόλησης) -1 ^ος/2016, όπως τούτο προκύπτει από τον οικείο λογαριασμό ασφαλισμένου, χωρίς να προσδιορίζεται η ακριβής χρονολογία έναρξης και λήξης της εργασιακής σχέσης, β) τα ΑΠ ………, ΑΠ ………., ΑΠ ……….., ΑΠ ………., ΑΠ ……… και ΑΠ …….. έντυπα αναγγελίας πρόσληψης (Ε3) και, αντίστοιχα, τα ΑΚΧ ……, ………. έντυπα καταγγελίας σύμβασης εργασίας (Ε6) και το ΑΟ ……. έντυπο αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού (Ε5), από τα οποία προκύπτει η απασχόληση του ……… στην επίμαχη επιχείρηση, με την ειδικότητα του υπαλλήλου-αποθηκάριου, 40ώρες/εβδομαδιαίως, για τα χρονικά διαστήματα από …… και έπειτα, καθώς και κατά τις χρονικές περιόδους 6^ος/2013 (15ημέρες απασχόλησης)-11^ος/2013 και 6^ος/2015 (12ημέρες απασχόλησης)-1^ος/2016, όπως τούτο προκύπτει από τον οικείο λογαριασμό ασφαλισμένου, χωρίς να προσδιορίζεται η ακριβής χρονολογία έναρξης και λήξης της εργασιακής σχέσης, γ) τα ……. έντυπα αναγγελίας πρόσληψης (Ε3) και τα ……. έντυπα καταγγελίας σύμβασης εργασίας (Ε6), από τα οποία προκύπτει η απασχόληση των ……. και …….., με την ειδικότητα του εργάτη, 40ώρες/εβδομαδιαίως, στην ατομική επιχείρηση του ……(……… κ.ά.), για το χρονικό διάστημα από 22.3.2017 έως 24.3.2017, δ) μισθοδοτικές καταστάσεις του απασχολούμενου προσωπικού στην επίμαχη επιχείρηση, και ε) βεβαιώσεις ασφαλιστικής ενημερότητας της εφεσίβλητης εταιρείας, χορηγηθείσες με εντολή του Διοικητή του ασφαλιστικού φορέα.
• Επειδή, ο καθ' ου η προσφυγή και, ήδη, εκκαλών ασφαλιστικός οργανισμός με την έκθεση απόψεών του, καθώς και το κατατεθέν στις …… υπόμνημα, ζήτησε την απόρριψη της προσφυγής υποστηρίζοντας ότι ορθώς εκδόθηκε η καταλογιστική του προστίμου πράξη.
• Επειδή, το Πρωτόδικο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση έλαβε υπόψη ότι « στην προκειμένη περίπτωση η επιβολή των ένδικων προστίμων ερείδεται αποκλειστικά και μόνο επί των …….. δελτίων ελέγχου, τα οποία δεν συνεπικουρούνται από άλλα έγγραφα ή μαρτυρίες. Στα δελτία αυτά, πέρα από τη γενική αναφορά στην ενδυμασία των φερομένων ως εργαζομένων και την προηγούμενη απασχόλησή τους στην επιχείρηση, ουδόλως εξειδικεύονται τα πραγματικά περιστατικά με βάση τα οποία συνήχθη το συμπέρασμα περί παροχής εξαρτημένης εργασίας από τους ……… και ………. κατά τον κρίσιμο χρόνο του ελέγχου, δοθέντος ότι δεν καταγράφεται εάν και πως οι εν λόγω αλλοδαποί κατελήφθησαν εν ώρα εργασίας και σε ποιο ακριβώς χώρο των εγκαταστάσεων. Η θέση δε της υπογραφής τους επί των δελτίων, εφόσον δεν συνοδεύεται από δήλωσή τους σχετικά με το καθεστώς της απασχόλησής τους και τις καταβαλλόμενες σε αυτούς αποδοχές, δεν αρκεί, στην προκειμένη περίπτωση, προς απόδειξη υφιστάμενης εργασιακής σχέσης, δοθέντος, άλλωστε, ότι οι ίδιοι αρνήθηκαν την ύπαρξη αυτής και βεβαίωσαν ενόρκως ότι άρχισαν να απασχολούνται στην επιχείρηση στις αρχές Ιουλίου. Και ναι μεν οι ίδιοι αλλοδαποί είχαν καταληφθεί εργαζόμενοι στην επίμαχη μάντρα σε προηγούμενο ασφαλιστικό έλεγχο, τον Οκτώβριο του 2016 (σχετ. το …….. δελτίο ελέγχου), κατά τον οποίο, μάλιστα, είχε διαπιστωθεί η νομότυπη ασφάλισή τους, πλην όμως από το γεγονός αυτό δεν τεκμαίρεται υφιστάμενη εργασιακή σχέση και κατά τον κρίσιμο χρόνο (10.6.2017), όπως αβασίμως προβάλλεται από τον καθ’ ου. Και τούτο, διότι, όπως αποδείχθηκε, πρόκειται για εποχική εργασία και καίριο ζήτημα, σχετικό με την απασχόληση των εν λόγω εργατών, αποτελεί η έναρξη κάθε φορά της περιόδου εμπορίας ξυλείας, για την οποία, πάντως, όσον αφορά το επίμαχο έτος, ο καθ’ ου η προσφυγή φορέας δεν προέβαλε συγκεκριμένες αντιρρήσεις. Εξάλλου, από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει το είδος της παρεχόμενης εργασίας και αν πράγματι στη μάντρα υπήρχαν, κατά τον χρόνο του ελέγχου, δασικά προϊόντα ή αν, εν πάση περιπτώσει, οι εν λόγω αλλοδαποί κατελήφθησαν να ασχολούνται με άλλης φύσης δραστηριότητες ». Ενόψει αυτών, έκρινε ότι μόνη η ενδυμασία των εν λόγω φερόμενων ως απασχολούμενων και η προηγούμενη απασχόλησή τους δεν αρκεί για τη συναγωγή συμπεράσματος περί παροχής εξαρτημένης εργασίας κατά τον χρόνο του επίμαχου ελέγχου. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη τη διαδοχική ασφάλιση των …………. στην επίμαχη επιχείρηση, σε αντίστοιχα χρονικά διαστήματα, κατά τα τελευταία έτη (………….. και έπειτα) και εκτιμώντας ελεύθερα τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά στοιχεία και τις ένορκες βεβαιώσεις, κατ’ άρθρο 148 του Κ.Δ.Δικ., το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε πειστικές τις εξηγήσεις της εφεσίβλητης εταιρείας σχετικά αφενός μεν με το είδος της παρεχόμενης εργασίας εκ μέρους των συγκεκριμένων φερόμενων ως απασχολούμενων (κοπή, στοίβαξη και αποθήκευση δασικών προϊόντων στη μάντρα της επιχείρησης και περαιτέρω φόρτωση προς διανομή), αφετέρου δε με τη χρονική στιγμή, κατά την οποία ανέκυψε η ανάγκη για πραγματική απασχόλησή τους το έτος 2017, ήτοι με την έναρξη της περιόδου εμπορίας ξυλείας στις αρχές Ιουλίου, οπότε και η ίδια προέβη στην ασφαλιστική τακτοποίησή τους [σχετ. τα …….. έντυπα αναγγελίας πρόσληψης (Ε3) και τα ……….. έντυπα καταγγελίας σύμβασης εργασίας (Ε6)]. Κατόπιν τούτων, με την εκκαλούμενη το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται η αποδοθείσα σε βάρος της εφεσίβλητης εταιρείας παράβαση της απασχόλησης δύο εργαζομένων στις ……, χωρίς την καταχώρισή τους στον οικείο πίνακα προσωπικού (Ε4) και, κατ’ αποδοχή της προσφυγής, ακύρωσε την προσβαλλόμενη δια αυτής πράξη επιβολής προστίμου.
• Επειδή, ήδη, με την υπό κρίση έφεση, όπως παραδεκτώς αναπτύσσεται με το κατατεθέν στις ……… υπόμνημα, το εκκαλούν νομικό πρόσωπο προβάλλει ότι η εκκαλούμενη εκδόθηκε κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των κρίσιμων διατάξεων και κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, ότι από τα στοιχεία του φακέλου και, ειδικότερα, από το ……… δελτίο ελέγχου και από τα έντυπα αναγγελίας πρόσληψης, τα έντυπα καταγγελίας σύμβασης εργασίας και τους λογαριασμούς ασφαλισμένων, προκύπτει αφενός ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι κατά τον κρίσιμο χρόνο απασχολούνταν στην επιχείρηση της εφεσίβλητης συνδεόμενοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας αφετέρου οι παραδοχές της εκκαλούμενης παρίστανται εσφαλμένες, ότι από το παραπάνω δελτίο ελέγχου προκύπτει ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι δεν βρέθηκαν σε ένα τυχαίο σημείο της επιχείρησης αλλά εντός του χώρου εργασίας και με ρούχα εργασίας, ήτοι με περιβολή που προσιδιάζει σε εργάτη που εκτελεί χειρωνακτική εργασία σε μια επιχείρηση αυτής της φύσης (παραγωγή- μεταφορά- εμπόριο ξυλείας) και συνεπώς στο εν λόγω δελτίο ελέγχου εξειδικεύονται τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία συνήγαγαν οι ελεγκτές υπάλληλοι την ύπαρξη εξαρτημένης εργασίας κατά τον κρίσιμο χρόνο του ελέγχου ενώ η εφεσίβλητη, αν και έφερε το βάρος απόδειξης να ανατρέψει το θεσπιζόμενο μαχητό τεκμήριο ότι οι αναφερόμενοι από τα αρμόδια όργανα του ΠΕΚΑ ως εργαζόμενοι, δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία για να το ανατρέψει. Το εκκαλούν υποστηρίζει, επίσης, ότι από τα ασφαλιστικά στοιχεία που αφορούν στους συγκεκριμένους εργαζόμενους προκύπτει, αντιθέτως, με όσα κρίθηκαν με την εκκαλούμενη, ότι ήταν σύνηθες η απασχόλησή τους να ξεκινούσε και από τον μήνα Ιούνιο, όπως έγινε κατά τα έτη 2013, 2015 και 2019, ότι, συνεπώς, εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εξήγαγε το συμπέρασμα περί έναρξης της απασχόλησης των ανωτέρω εργαζόμενων από το μήνα Ιούλιο ενώ εάν εκτιμούσε ορθά τα προσκομισθέντα στοιχεία, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι κατά τον χρόνο ελέγχου στις 10-6-2017 οι ανωτέρω εργαζόμενοι πράγματι απασχολούνταν από την εφεσίβλητη.
• Επειδή, η εφεσίβλητη δια του κατατεθέντος στις ……… υπόμνημα υποστηρίζει την ορθότητα της εκκαλούμενης απόφασης επαναλαμβάνοντας όσα διέλαβε στην προσφυγή της.
• Επειδή, υπό τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη, ότι με τις διατάξεις και την ερμηνεία τους, που παρατέθηκαν στην τέταρτη σκέψη της παρούσας, θεσπίστηκε η τυπική παράβαση της μη αναγραφής εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού της επιχείρησης, που έχει ως έρεισμα την απλή διαπίστωση της μη καταχώρισης του εργαζομένου στον τηρούμενο στην επιχείρηση πίνακα προσωπικού, καθώς και μαχητό τεκμήριο ότι ο αναφερόμενος από τους ελεγκτές υπαλλήλους ως εργαζόμενος, που δεν αναγράφεται στον πίνακα προσωπικού, συνδέεται με εργασιακή σχέση με τον εργοδότη. Κατά την έννοια των ίδιων διατάξεων, ο εργοδότης δύναται να ανατρέψει το τεκμήριο αυτό με την άσκηση προσφυγής, αποδεικνύοντας ότι ουδεμία σχέση εργασίας τον συνδέει με το πρόσωπο που τα ελεγκτικά όργανα θεώρησαν ως μισθωτό του. Στην υπό κρίση περίπτωση, η επιβολή των ένδικων προστίμων σε βάρος της εφεσίβλητης εταιρείας ερείδεται αποκλειστικά στα προαναφερθέντα δελτία ελέγχου των ελεγκτών υπαλλήλων του εκκαλούντος ασφαλιστικού φορέα, σύμφωνα με τα οποία, σε γενόμενο επιτόπιο έλεγχο στις …… στην επιχείρηση της εφεσίβλητης εταιρείας βρέθηκαν μη καταχωρημένοι στον πίνακα προσωπικού οι ……... Ωστόσο, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη, (α) ότι τα δελτία ελέγχου, ως δημόσια έγγραφα, αποτελούν πλήρη απόδειξη ως προς αυτά που βεβαιώνεται ότι έγιναν από τα ίδια τα δημόσια όργανα ή ενώπιον τους και τα οποία μπορεί να αμφισβητηθούν μόνο με την προσβολή τους για πλαστότητα, κατά το άρθρο 171 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.), όμως, αυτά δεν αποτελούν πλήρη απόδειξη και ως προς την ιδιότητα των προσώπων, που βρέθηκαν ενώπιον των δημοσίων οργάνων, ως εργαζομένων, αφού η ιδιότητα αυτή περιλαμβάνεται στα ερευνητέα από τα ελεγκτικά όργανα στοιχεία και, πάντως, επιτρέπεται ανταπόδειξη ως προς τις σχετικές εκτιμήσεις, κρίσεις και συμπεράσματα των οργάνων ελέγχου (πρβλ. ΣτΕ 584 - 585/2019,3345/2015), (β) ότι από τη θεώρηση του κρίσιμου ……… δελτίου ελέγχου προκύπτει ως προς τους ως άνω δύο φερόμενους ως απασχολούμενους στην εφεσίβλητη εταιρεία ότι δεν παρατίθενται έστω και συνοπτικά οι συγκεκριμένες εργασίες που κατελήφθη να εκτελεί ο καθένας από αυτούς, χωρίς να αρκεί για την έστω και κατά τα στοιχειώδη στοιχεία περιγραφή της εργασίας η αναφορά ότι « βρέθηκαν με ρούχα εργασίας», (γ) ότι η θέση της υπογραφής στο δελτίο ελέγχου των ως άνω φερόμενων ως απασχολούμενων κατά τον επιτόπιο έλεγχο δεν αρκεί άνευ ετέρου προς απόδειξη της απασχόλησής τους κατά τον χρόνο του ελέγχου. Ενόψει αυτών και συνεκτιμώντας, (α) ότι οι ως άνω φερόμενοι ως απασχολούμενοι, παρά τη δυσχερή θέση στην οποία ευρίσκονται ως εργαζόμενοι, στις προσκομισθείσες ένορκες βεβαιώσεις αρνήθηκαν την ύπαρξη εργασιακής σχέσης με την εφεσίβλητη κατά τον χρόνο ελέγχου, καταθέτοντας ότι άρχισαν να απασχολούνταν στις αρχές Ιουλίου, (β) την προσκομισθείσα κατάθεση του ………, συνεργάτη της εφεσίβλητης, ο οποίος αρνήθηκε την απασχόληση τους κατά τον χρόνο ελέγχου, καταθέτοντας ότι η απασχόληση, λόγω του εποχιακού χαρακτήρα της συγκεκριμένης εργασίας άρχιζε τον Ιούλιο εκάστου έτους, (γ) τα προσκομιθέντα έγγραφα (αναγγελίες πρόσληψης και καταγγελίες σύμβασης εργασίας) που προδίδουν τον εποχιακό χαρακτήρα της απασχόλησης των ως άνω δύο φερόμενων ως απασχολούμενων στην επιχείρηση της εφεσίβλητης, που εντοπίζεται κατά κύριο λόγο στη χρονική περίοδο από τις αρχές Ιουλίου έως το τέλος του ίδιου ημερολογιακού έτους ή τις αρχές του επόμενου έτους, (δ) ότι η εκτίμηση των ελεγκτών υπαλλήλων για την απασχόληση των δύο φερόμενων ως εργαζόμενων υπό καθεστώς εξαρτημένης εργασίας από την εφεσίβλητη εταιρεία δεν συνεπικουρείται από άλλα στοιχεία του φακέλου, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι ………… δεν συνδέονταν με σχέση εξαρτημένης εργασίας με την εφεσίβλητη, κατά την ημέρα του ελέγχου, και ότι, συνεπώς, η τελευταία δεν ήταν υποχρεωμένη να τους εγγράψει στον Πίνακα Προσωπικού και μη νομίμως επιβλήθηκαν σε βάρος της εφεσίβλητης με την …….. Πράξη Επιβολής Προστίμου τα ειδικότερα αναφερόμενα στην πρώτη σκέψη ποσά προστίμου για κάθε έναν από τους δύο φερόμενους ως απασχολούμενους στην επιχείρηση της εφεσίβλητης, ερειδόμενα σε διατάξεις που αποσκοπούν στην αποτελεσματική καταπολέμηση του φαινομένου της αδήλωτης εργασίας, μη συντρέχουσας, ωστόσο, τέτοιας συνθήκης, εν προκειμένω, όπως ορθώς κρίθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση.
• Επειδή, κατ' ακολουθίαν, η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί. Περαιτέρω, πρέπει να καταλογισθούν σε βάρος του εκκαλούντος ασφαλιστικού Οργανισμού τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης ύψους 341 ευρώ (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. γ’ του Κ.Δ.Δ..)

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει την έφεση.

Καταλογίζει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης ύψους 341 ευρώ.

Η απόφαση δημοσιεύθηκε στη Λάρισα, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου σε έκτακτη δημοσία στις ………..