ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ (ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ) ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός απόφασης

29/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Τσιόμαλου, Πρωτόδικη, η οποία ορίστηκε από τη Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Πρόεδρο Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα Ευσταθία Ευαγγελάκη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στην Καρδίτσα, στις .., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των εξής διαδίκων:

ΕΝΑΓΟΥΣΑ: ………… , η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο μετά του πληρεξουσίου Δικηγόρου Ανδρέα Βρόντου (Α.Μ. Δ.Σ. Καρδίτσας 249)

ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΙ: 1) ……… και  2) ……., οι οποίοι παραστάθηκαν στο ακροατήριο διά των πληρεξουσίων Δικηγόρων …….. και ……. (Α.Μ. Δ.Σ. ….. …… και …).

Φέρεται προς συζήτηση η από …….. αγωγή (υπ αριθ. έκθ. κατάθ. δικογράφου ………..) η οποία, αφού γράφτηκε στο πινάκιο, προσδιορίστηκε αρχικά για να συζητηθεί στη δικάσιμο της 01-12-2021, κατά την οποία αναβλήθηκε, με κοινό αίτημα των διαδίκων, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, αναφέρθηκαν στις έγγραφες κατατεθείσες προτάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά τα αναφερόμενα σε αυτές και στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Με τις διατάξεις του Π.Δ/τος 178/2002 (ΦΕΚ Α' 162/12-07-2002) λήφθηκαν "μέτρα σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβίβασης επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 98/50/ΕΚ του Συμβουλίου". Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ανωτέρω Π.Δ/τος, με τη μεταβίβαση της επιχείρησης και από την ημερομηνία αυτής, όλα τα υφιστάμενα δικαιώματα και οι αντίστοιχες υποχρεώσεις, που είχε ο μεταβιβάζων από σύμβαση ή σχέση εργασίας, μεταφέρονται στον διάδοχο, ο δε προηγούμενος εργοδότης εξακολουθεί να ευθύνεται και μετά τη μεταβίβαση αλληλεγγύως και εις ολόκληρο με τον διάδοχο, για τις υποχρεώσεις που είχαν προκόψει από σύμβαση ή σχέση εργασίας μέχρι τον χρόνο που αναλαμβάνει ο διάδοχος. Κατά δε την παρ. 2 του ιδίου άρθρου, μετά τη μεταβίβαση (με την επιφύλαξη τυχόν δικαιωμάτων από υφιστάμενα συστήματα επαγγελματικής ή διεπαγγελματικής ασφάλισης, για τα οποία δεν πρόκειται στην υπόθεση αυτή), ο διάδοχος εξακολουθεί να τηρεί τους όρους εργασίας που προβλέπονταν ήδη από συλλογική σύμβαση εργασίας, απόφαση διαιτησίας, κανονισμός ατομική σύμβαση εργασίας (βλ. σχετικά ΑΠ 1116/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πλην όμως, η εις ολόκληρον ευθύνη του διαδόχου περιορίζεται στις εργασιακές εκείνες σχέσεις οι οποίες κατά τον χρόνο της μεταβίβασης εξακολουθούν να υφίστανται και ως προς τις οποίες ο νέος φορέας της μονάδας έχει, λόγω ακριβώς της μεταβίβασης, υποκαταστήσει τον προηγούμενο εργοδότη και υπεισέλθει στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις εργασιακές σχέσεις. Αντιθέτως, ως προς τις εργασιακές σχέσεις, οι οποίες κατά τον χρόνο της μεταβίβασης, έχουν με οποιονδήποτε τρόπο λυθεί, ο νέος φορέας, δεν έχει καταστεί ως προς αυτές διάδοχος εργοδότης και συνεπώς δεν ευθύνεται. Αν, λόγω της λύσης της σύμβασης εργασίας, δεν έχει λάβει χώρα, ως προς συγκεκριμένο εργαζόμενο, μεταβίβαση της εργασιακής του σχέσης, αυτός, ως προς τις εργατικές του αξιώσεις, δεν αποκτά ακόμη έναν οφειλέτη (βλ. σχετικά Δημήτρης Ζερδελής, Εργατικό Δίκαιο, Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, Γ' Έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα - Θεσσαλονίκη, 2015, σελ. 1318). Εξάλλου, κάθε αξίωση μισθωτού που πηγάζει από άκυρη καταγγελία σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, από οποιαδήποτε παράβαση και αν προέρχεται η ακυρότητα, είναι απαράδεκτη, εφόσον η σχετική αγωγή δεν κοινοποιηθεί μέσα σε τρίμηνη ανατρεπτική προθεσμία από την επομένη της ημέρας που έλαβε χώρα η καταγγελία και η περιέλευσή της στον μισθωτό (ά. 6 παρ. 1 του Ν. 3198/1955),  η οποία -αποσβεστική προθεσμία- λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπόψιν από το δικαστήριο και μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας η καταγγελία καθίσταται ισχυρή (βλ. σχετικά ΑΠ 172/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, η αξίωση για την καταβολή ή συμπλήρωση της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης είναι απαράδεκτη, εάν η αγωγή δεν ασκηθεί εντός αποσβεστικής προθεσμίας έξι μηνών από την επομένη της ημέρας που έλαβε χώρα η καταγγελία και η περιέλευσή της στον μισθωτό (ά. 6 παρ. 2 του Ν. 3198/1955)» η οποία - αποσβεστική προθεσμία- λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπόψιν από το δικαστήριο (βλ. σχετικά ΑΠ 572/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 648 επ. ΑΚ και 38 του Ν. 1892/1990 ως ισχύει, συνάγεται ότι, κατά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας, ο μισθωτός δικαιούται να αξιώσει από τον εργοδότη την πλήρη απασχόλησή του, τόσο για ολόκληρο το ημερήσιο ωράριο εργασίας, όσο και για όλες τις εργάσιμες ημέρες του μήνα. Παρέχεται, όμως, το δικαίωμα στον εργοδότη και στον μισθωτό (υπάλληλο ή εργατοτεχνίτη) να συμφωνήσουν εγγράφως, είτε κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας είτε, μεταγενέστερα, κατά τη διάρκεια αυτής, κάθε μορφή μερικής απασχόλησης και να καθορίσουν, συγχρόνως, τις ημέρες ή ώρες της εργασίας, καθώς και την ανάλογη αμοιβή βάσει των μισθών ή ημερομισθίων που ισχύουν κάθε φορά για την πλήρη απασχόληση.

Ειδικότερη μορφή της μερικής απασχόλησης (κατά την οποία η προσφορά εργασίας είναι μικρότερης διάρκειας από το εκάστοτε ισχύον πλήρες ημερήσιο ή εβδομαδιαίο ωράριο, με αντίστοιχη μείωση της αμοιβής) αποτελεί η εκ περιτροπής εργασία. Εκ περιτροπής απασχόληση θεωρείται η απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες την εβδομάδα ή κατά λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή κατά λιγότερους μήνες το έτος ή και συνδυασμός αυτών κατά πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας. Με τα άρθρα 2παρ. 3-6  Ν. 3846/2010 και 17 παρ. 3 Ν. 3899/2010  ο θεσμός της εκ περιτροπής εργασίας επαναρρυθμίστηκε από την εργατική νομοθεσία και επιπλέον εντάχθηκε στο θεσμό της «μερικής απασχόλησης», με συνέπεια την επέκταση εφαρμογής των προστατευτικών για τους εργαζόμενους διατάξεων της μερικής απασχόλησης και σ’ αυτή την ειδικότερη μορφή εργασίας. Η σχετική διάταξη του άρθρου 2 Ν. 3846/2010, που αντικατέστησε το άρθρο 38 του ν. 1892/1990, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 17 παρ. 3 Ν. 3899/2010, έχει ως εξής: «1. Κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν, ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία εργασία, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από την κανονική (μερική απασχόληση). Η συμφωνία αυτή, εφόσον μέσα σε οκτώ (8) ημέρες από την κατάρτισή της δεν γνωστοποιηθεί στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται ότι καλύπτει σχέση εργασίας με πλήρη απασχόληση          ……. 3.Κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν κάθε μορφή απασχόλησης εκ περιτροπής. Εκ περιτροπής απασχόληση θεωρείται η απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες την εβδομάδα ή κατά λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή κατά λιγότερους μήνες το έτος ή και συνδυασμός αυτών κατά πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας. Η παρεχόμενη από το άρθρο αυτό προστασία καλύπτει και τους απασχολούμενους με βάση τις συμφωνίες του προηγούμενου εδαφίου. Αν περιοριστούν οι δράστηριότητές του ο εργοδότης μπορεί, αντί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, να επιβάλλει σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης στην επιχείρησή του, η διάρκεια της οποίας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τους εννέα (9) μήνες στο ίδιο ημερολογιακό έτος, μόνο εφόσον προηγουμένως προβεί σε ενημέρωση και διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 260/2006 και του ν. 1767/1988. Οι συμφωνίες ή οι αποφάσεις της παραγράφου αυτής γνωστοποιούνται μέσα σε οκτώ (8) ημέρες από την κατάρτιση ή τη λήψη τους στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας….. 5. Οι έγγραφες ατομικές συμβάσεις των προηγούμενων παραγράφων πρέπει να περιλαμβάνουν: α) τα στοιχεία ταυτότητας των συμβαλλομένων, β) τον τόπο παροχής της εργασίας, την έδρα της επιχείρησης ή τη διεύθυνση του εργοδότη, γ) το χρόνο της απασχόλησης, τον τρόπο κατανομής και τις περιόδους εργασίας, δ) τον τρόπο αμοιβής και ε) τους τυχόν όρους τροποποίησης της σύμβασης. Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι, για την κατάρτιση συμβάσεως μερικής απασχόλησης (και υπό τη μορφή της εκ περιτροπής εργασίας), απαιτείται κατά νόμο έγγραφος τύπος, ο οποίος είναι συστατικός και η μη τήρησή του συνεπάγεται την ακυρότητα του συγκεκριμένου όρου της σύμβασης, που αφορά τη μερική απασχόληση, η ακυρότητα δε αυτή είναι απόλυτη, κατ’ άρθρ. 159 του ΑΚ και λαμβάνεται υπόψη αυτεπογγέλτως, δεν θεραπεύεται δε και αν ακόμη εκπληρωθεί η σύμβαση με επίγνωση της έλλειψης του απαιτούμενου τύπου. Το τεκμήριο περί του οποίου γίνεται λόγος στο δεύτερο εδάφιο της παρ.1 του άρθρ. 38 του Ν. 1892/1990 και τέθηκε για την προστασία των δικαιωμάτων του εργαζομένου, δίχως να παραβλάπτονται τα δικαιώματα του εργοδότη, προϋποθέτει έγκυρη συμφωνία περί μερικής απασχόλησης, δηλαδή εγγράφως καταρτισθείσα και αφορά μόνο την περίπτωση μη έγκαιρης γνωστοποίησης της συμφωνίας αυτής στην Επιθεώρηση Εργασίας (ΑΠ 202/2015, ΑΠ 368/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αναφορικά με το αποτέλεσμα της ακυρότητας της παραπάνω ρήτρας πρέπει να γίνουν οι εξής διακρίσεις: α) Αν συμφωνήθηκε να τροποποιηθεί η ήδη υπάρχουσα σύμβαση πλήρους απασχόλησης, ώστε εφεξής ο μισθωτός να απασχολείται μερικώς, εφ` όσον η ρήτρα της μερικής απασχόλησης είναι έγκυρη, τότε η αρχική σύμβαση πλήρους απασχόλησης μετατρέπεται εγκύρως σε σύμβαση μερικής απασχόλησης. Όταν, όμως, η τροποποιητική συμφωνία είναι άκυρη, γιατί δεν τηρήθηκε ο έγγραφος τύπος, τότε δεν παράγονται τα αποτελέσματα που αυτή επιδιώκει (ΑΚ ι8ο), δηλαδή δεν μετατρέπεται η πλήρης απασχόληση σε μερική.

Στην περίπτωση αυτή, η ακυρότητα δεν θεραπεύεται και αν ακόμη εκπληρωθεί η σύμβαση με επίγνωση της έλλειψης του απαιτούμενου τύπου, ενώ ο εργοδότης θεωρείται υπερήμερος ως προς την αποδοχή των υπηρεσιών του μισθωτού υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης και οφείλει σε αυτόν την αμοιβή για πλήρη απασχόληση, β) Αν συμφωνήθηκε να μεταβληθεί η πλήρης απασχόληση σε μερική με ταυτόχρονη λύση της συμβάσεως πλήρους απασχόλησης ή αν η μερική απασχόληση συμφωνήθηκε, χωρίς να προϋπάρχει σύμβαση πλήρους απασχόλησης, τότε, αν η συμφωνία αυτή είναι άκυρη, επειδή δεν είναι έγγραφη, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι απ’ αυτή γεννάται αυτομάτως έγκυρη σύμβαση πλήρους απασχόλησης, αφού τέτοια δεν υπήρξε, αλλά λόγω της ακυρότητας θεωρείται ότι υπάρχει απλή σχέση εργασίας. Στην περίπτωση αυτή, ο μισθωτός, που παρέσχε μερική εργασία με άκυρη σύμβαση, δικαιούται να αξιώσει με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού την ωφέλεια που αποκόμισε ο εργοδότης από την αποφυγή καταβολής της αμοιβής σε άλλο εργαζόμενο, που θα προσέφερε την ίδια εργασία συνδεόμενος με αυτόν με έγκυρη σύμβαση μερικής απασχόλησης (ΑΠ 969/2011, ΕφΠατρ 35/2007, ΕφΑΘ 1064/2006, ΜΠρΑθ 2082/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα, με την υπό κρίση αγωγή της, εκθέτει ότι ...του έτους 2012 προσλήφθηκε με προφορική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως πωλήτρια στο κατάστημα ... που διατηρούσε ο πρώτος εναγόμενος στην πόλη .., για οκτάωρη εργασία, πέντε ημέρες την εβδομάδα, με συμφωνηθέντα μηνιαίο μισθό το ποσό των 800 ευρώ από την πρόσληψή της έως τον Φεβρουάριο του έτους 2013, το ποσό των 630 ευρώ από τον Μάρτιο του έτους 2013 έως τον Ιανουάριο του έτους 2016 και το ποσό των 700 ευρώ από τον Φεβρουάριο του έτους 2016 έως τις 30-11-2019, οπότε η σύμβαση καταγγέλθηκε εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου. Ότι κατά το χρονικό διάστημα από 01-01-2015 έως 30-11-2019 απασχολήθηκε την έκτη ημέρα της εβδομάδας, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης απασχόλησης, απασχολήθηκε πέραν του ανώτατου ορίου των 40 ωρών εβδομαδιαίως που ισχύει για το σύστημα πενθήμερης απασχόλησης (υπερεργασία και παράνομη υπερωρία) και παρείχε την εργασία της τις Κυριακές, χωρίς να έχει λάβει την αντίστοιχη αμοιβή με τις νόμιμες προσαυξήσεις, ότι της οφείλεται αποζημίωση αδείας με τις νόμιμες προσαυξήσεις και ότι τέλος δεν της καταβλήθηκε ολόκληρη η αποζημίωση απόλυσης. Ακολούθως, η ενάγουσα εκθέτει ότι στις 30-11-2019 η δεύτερη εναγόμενη διαδέχτηκε τον πρώτο εναγόμενο στο πρόσωπο του εργοδότη, λόγω μεταβίβασης της επιχείρησης και ευθύνεται, ως εκ τούτου, εις ολόκληρον με τον πρώτο εναγόμενο για την καταβολή των απαιτήσεων που είχαν γεννηθεί στο πρόσωπό του. Επίσης, εκθέτει ότι η δεύτερη εναγόμενη, από την ημέρα που έλαβε χώρα η ως άνω διαδοχή στο πρόσωπο του εργοδότη έως την απόλυσή της, που επισυνέβη στις 30-11-2020, επέβαλε μονομερώς σε αυτή, χωρίς έγγραφη συμφωνία, μερική απασχόληση και συγκεκριμένα τετράωρη απασχόληση, πέντε ημέρες την εβδομάδα, με μηνιαίο μισθό το ποσό των 350 ευρώ, ενώ δεν της κατέβαλε το δώρο Χριστουγέννων 2020 και, επίσης, της οφείλει αποζημίωση για τη μη λήψη αδείας 17 ημερών κατά το έτος 2020. Τέλος, η ενάγουσα εκθέτει ότι η δεύτερη εναγόμενη δεν τήρησε, ως διάδοχος στη θέση του εργοδότη, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων, τους όρους εργασίας που προβλέπονταν ήδη στη σύμβαση εργασίας της κι επέβαλε μονομερώς σε αυτή, χωρίς έγγραφη συμφωνία, μερική απασχόληση και συγκεκριμένα τετράωρη απασχόληση, πέντε ημέρες την εβδομάδα, με συμφωνηθέντα μηνιαίο μισθό το ποσό των 350 ευρώ, με συνέπεια να της οφείλει, για το χρονικό διάστημα από την ημέρα της διαδοχής έως τις 30-11-2020, τη διαφορά που προκύπτει από τον μηνιαίο μισθό των 700 ευρώ που είχε συμφωνηθεί με τον προηγούμενο εργοδότη και ήδη πρώτο εναγόμενο, όπως και τη διαφορά που προκύπτει για τον ίδιο λόγο για το δώρο Χριστουγέννων 2020, το επίδομα αδείας και την αποζημίωση για τη μη λήψη αδείας 17 ημερών κατά το έτος 2020. Κατόπιν τούτων, η ενάγουσα ζητεί, με βάση τις διατάξεις για τη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας κι επικουρικά, σε περίπτωση που αυτή κριθεί άκυρη, με βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ο καθένας εις ολόκληρον, να της καταβάλουν για το χρονικό διάστημα από 01-01-2015 έως 31-11-2019, το συνολικό ποσό των 34.936,34 ευρώ και συγκεκριμένα το ποσό των 7.710,30 ευρώ για την εργασία την έκτη ημέρα της εβδομάδας, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης απασχόλησης, το ποσό των Ι8.440,64 ευρώ, για την υπερεργασία και την παράνομη υπερωρία, το ποσό των 2.326,80 ευρώ για την εργασία την Κυριακή, το ποσό των 4.692 ευρώ για αποζημίωση αδείας και το ποσό των 1.586,60 ευρώ κατά το οποίο υπολείπεται της νόμιμης η καταβληθείσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου αποζημίωση απόλυσης, όλα δε τα ανωτέρω κονδύλια με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από το έτος κατά το οποίο γεννήθηκαν οι ανωτέρω αξιώσεις, άλλως με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση κι επικουρικά, για την περίπτωση που κριθεί ότι δεν επήλθε διαδοχή στο πρόσωπο του εργοδότη, να υποχρεωθεί αποκλειστικά ο πρώτος εναγόμενος να της καταβάλει τα ανωτέρω κονδύλια, με τους προαναφερθέντες τόκους, να υποχρεωθεί η δεύτερη εναγόμενη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 6.027 ευρώ και συγκεκριμένα το ποσό των 350 ευρώ για δώρο Χριστουγέννων 2020 και το ποσό των 476 ευρώ ως αποζημίωση για τη μη λήψη αδείας 17 ημερών κατά το έτος 2020, καθώς και να υποχρεωθεί η δεύτερη εναγόμενη, ως διάδοχος στη θέση του εργοδότη, να της καταβάλει το ποσό των 4.200 ευρώ ως διαφορά οφειλόμενων μισθών από 01-12-2019 έως 30-11- 2020, το ποσό των 350 ευρώ ως διαφορά δώρου Χριστουγέννων έτους 2020, το ποσό των 175 ευρώ, ως διαφορά επιδόματος αδείας και το ποσό των 476 ευρώ, ως διαφορά αποζημίωσης για τη μη λήψη αδείας 17 ημερών κατά το έτος 2020, όλα δε τα ανωτέρω κονδύλια με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από το έτος κατά το οποίο γεννήθηκαν οι ανωτέρω αξιώσεις, άλλως με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ο καθένας εις ολόκληρον, να της καταβάλουν το ποσό των 5.000 ευρώ, για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που αυτή υπέστη από την υπαίτια καθυστέρηση καταβολής των ανωτέρω αποδοχών της, με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να απαγγελθεί σε βάρος των εναγόμενων προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους, ως μέσο εκτέλεσης της απόφασης, καθώς και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή παραδεκτά εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (ά. 9, 14 παρ. 2, 22, 621 ΚΠολΔ), για να συζητηθεί με την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών (εργατικών) διαφορών των άρθρων 614 επ., 621 επ. ΚΠολΔ. Είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων ά. 346, 648 επ. ΑΚ, ά. 176, 907, 908 ΚΠολΔ, ά. 42 Ν. 1892/1990, ά. 8 Ν. 3846/2010, ά. 74 Ν. 3863/2010, Κ.Υ.Α. 8900/1946, Κ.Υ.Α. 25825/1951, ά      2 Ν.Δ. 3755/1957, ά. 2, Ν. 435/1976, ά. 5 παρ. 1 Α.Ν.  539/1945, ά. 1 παρ. 1, 2 και 3 της Κ.Υ.Α. 19040/1981, ά. 3 του Ν. 4504/66, πλην όμως απαραδέκτως εισάγεται το αίτημα για την καταβολή του ποσού των 1.586,60 ευρώ, κατά το οποίο υπολείπεται της νόμιμης η καταβληθείσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου αποζημίωση απόλυσης, καθόσον η κρινόμενη αγωγή ασκήθηκε μετά την άπρακτη παρέλευση της εξάμηνης αποσβεστικής προθεσμίας από την επομένη της ημέρας που έλαβε χώρα η καταγγελία και η περιέλευσή της στην ενάγουσα (ά. 6 παρ. ι του Ν. 3198/1955), η οποία λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπόψιν από το Δικαστήριο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα σκέψη που προηγήθηκε. Επιπλέον, μη νόμιμο τυγχάνει το αίτημα για την εις ολόκληρον ενοχή της δεύτερης εναγόμενης για την καταβολή των απαιτήσεων της ενάγουσας που είχαν γεννηθεί στο πρόσωπο του πρώτου εναγόμενου, δεδομένου ότι δεν τίθεται, εν προκειμένω, θέμα διαδοχής στο πρόσωπο του εργοδότη, εφόσον η εργασιακή σχέση μεταξύ της ενάγουσας και του πρώτου εναγόμενου λύθηκε πριν από τη μεταβίβαση της επιχείρησης μεταξύ των εναγόμενων. Συγκεκριμένα, κατά τα ιστορούμενα στην αγωγή, η εργασιακή σχέση μεταξύ της ενάγουσας και του πρώτου εναγόμενου λύθηκε με την από 30-11-2019 καταγγελία του τελευταίου, η οποία -καταγγελία- κατέστη σε κάθε περίπτωση ισχυρή με την άπρακτη παρέλευσης της τρίμηνης αποσβεστικής προθεσμίας για την προσβολή της (ά. 6 παρ. 1 του Ν. 3198/1935), ενώ η ιστορούμενη μεταβίβαση της επιχείρησης επακολούθησε την ίδια ημέρα μεταξύ των εναγόμενων, με συνέπεια η δεύτερη εναγόμενη να μην καταστεί διάδοχος εργοδότης της ενάγουσας, σύμφωνα με όσα εκτίθενται ανωτέρω στη μείζονα πρόταση που προηγήθηκε. Ακολούθως, μη νόμιμο τυγχάνει το αίτημα για την καταβολή εκ μέρους της δεύτερης εναγόμενης του ποσού των 5.201 ευρώ, που αντιστοιχούν στη διαφορά των μισθών του χρονικού διαστήματος από 01-12-2019 έως 30-11-2020 (4.200 ευρώ), του δώρου Χριστουγέννων 2020 (350 ευρώ), του επιδόματος αδείας (175 ευρώ) και της αποζημίωσης από τη μη λήψη αδείας 17 ημερών κατά το έτος 2020 (476 ευρώ), με βάση τις διατάξεις για τη σύμβαση εργασίας, διότι, ως προελέχθη, η δεύτερη εναγόμενη δεν διαδέχθηκε τον πρώτο εναγόμενο στο πρόσωπο του εργοδότη, αλλά, αντιθέτως, σύναψε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας με την ενάγουσα, η οποία, όμως, πάσχει ακυρότητας διότι ως σύμβαση μερικής απασχόλησης δεν τηρήθηκε γι’ αυτή ο νόμιμος έγγραφος τύπος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ότι απ’ αυτή γεννήθηκε αυτομάτως έγκυρη σύμβαση πλήρους απασχόλησης, αφού τέτοια δεν υπήρξε νωρίτερα μεταξύ της ενάγουσας και της δεύτερης εναγόμενης, αλλά λόγω της ακυρότητας θεωρείται ότι υπήρχε απλή σχέση εργασίας και είναι, ως εκ τούτου, νόμιμο το επικουρικό αίτημα της ενάγουσας που στηρίζεται στις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, σχετικά με την ωφέλεια που αποκόμισε η δεύτερη εναγόμενη από την αποφυγή καταβολής της αμοιβής σε άλλο εργαζόμενο, που θα προσέφερε την ίδια εργασία συνδεόμενος με αυτήν με έγκυρη σύμβαση μερικής απασχόλησης, σύμφωνα με όσα εκτίθενται ανωτέρω στη μείζονα σκέψη που προηγήθηκε. Έπειτα, μη νόμιμο τυγχάνει το αίτημα για την επιδίκαση του ποσού των 5.000 ευρώ, για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη η ενάγουσα, διότι δεν συνιστά αδικοπραξία η μη εκπλήρωση της υποχρέωσης του εργοδότη προς καταβολή των οφειλόμενων στον εργαζόμενο αποδοχών και η παρακράτησή τους από αυτόν, ακόμη και εάν συντρέχουν οι όροι του εγκλήματος του άρθρου μόνου του Α.Ν. 690/1945, καθότι με την παράλειψη της πληρωμής (εν όλω ή εν μέρει) ο εργαζόμενος δεν χάνει τις αποδοχές του, τις οποίες ο εργοδότης εξακολουθεί να οφείλει από τη σύμβαση, και συνεπώς δεν υπάρχει ζημία που να τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την παράλειψη αυτή (ΑΠ 670/2016, ΑΠ 1114/2013, ΑΠ 547/2007, ΑΠ 1436/2002, ΑΠ 1346/2002), ενώ η ζημία από την υπαίτια καθυστέρηση καταβολής των αποδοχών του εργαζόμενου καλύπτεται, σε κάθε περίπτωση, από τους οφειλόμενους τόκους υπερημερίας. Τέλος, μη νόμιμο τυγχάνει το αίτημα για την επιβολή προσωπικής κράτησης σε βάρος των εναγόμενων, ως μέσον εκτέλεσης της απόφασης, δεδομένου ότι, σε κάθε περίπτωση, το αιτούμενο αγωγικό κονδύλιο που βασίζεται στις διατάξεις για τις αδικοπραξίες είναι μικρότερο του ποσού των 30.000 ευρώ (ά. 1047 παρ. 2 ΚπολΔ), ενώ, κατά τα λοιπά, η αναγκαστική εκτέλεση για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων γίνεται εμμέσως, σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 951 ΚΠολΔ. Πρέπει, συνεπώς, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της συζήτησής της, έχει καταβληθεί το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. το υπ’ αριθ. ……… e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών, με τη συνημμένη από 18-05-2022 απόδειξη πληρωμής), ενώ, τέλος, έλαβε χώρα η έγγραφη ενημέρωση για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση (βλ. το από 21-04-2021 σχετικό έγγραφο ενημέρωσης για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, υπογεγραμμένο από την ενάγουσα και τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της).

Από όλα ανεξαιρέτως τα αποδεικτικά μέσα, την ανωμοτί κατάθεση της ενάγουσας και την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα στο ακροατήριο, περιεχόμενες στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου, τις ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν για την παρούσα δίκη, οι οποίες λαμβάνονται υπόψιν έως τρεις στον αριθμό για κάθε διάδικο και δύο για την αντίκρουση και συγκεκριμένα από τις υπ’ αριθ. ……. και …… ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Συμβολαιογράφου ……. και την υπ’ αριθ. …….. ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου ……., που λήφθηκαν κατόπιν νόμιμης κλήτευσης των εναγόμενων, τις υπ’ αριθ. ……., ……. και ……… ένορκες βεβαιώσεις της Συμβολαιογράφου …….., οι οποίες λήφθηκαν κατόπιν νόμιμης κλήτευσης της ενάγουσας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η υπεράριθμη (κατά τη σειρά επίκλησης στις προτάσεις των εναγόμενων) υπ’ αριθ. ………. ένορκη βεβαίωση της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου, καθώς επίσης και από τις ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν στα πλαίσια άλλης δίκης (συμπεριλαμβανομένης της δίκης ασφαλιστικών μέτρων) και λαμβάνονται υπόψιν ως έγγραφα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και τις υπεύθυνες δηλώσεις τρίτων, οι οποίες δεν έγιναν με σκοπό να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικό μέσο στην παρούσα δίκη και εκτιμώνται ως έγγραφα προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (βλ. σχετικά ΑΠ 1583/2021 δημ. στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου), αποδείχθηκαν τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης: Τον ... έτους 2012 η ενάγουσα προσλήφθηκε με προφορική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως πωλήτρια στο κατάστημα ... που διατηρούσε ο πρώτος εναγόμενος στην πόλη της ……, για οκτάωρη εργασία, πέντε ημέρες την εβδομάδα, με συμφωνηθέντα και καταβληθέντα μηνιαίο μισθό το ποσό των 800 ευρώ από την πρόσληψή της έως τον Φεβρουάριο του έτους 2013, το ποσό των 650 ευρώ από τον Μάρτιο του έτους 2013 έως τον Ιανουάριο του έτους 2016 και το ποσό των 700 ευρώ από τον Φεβρουάριο του έτους 2016 έως τις 30-11-2019, οπότε η σύμβαση εργασίας καταγγέλθηκε εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου. Δεδομένου ότι η ενάγουσα ήταν η μοναδική υπάλληλος του καταστήματος, εργαζόταν ολόκληρο το ωράριο κατά το οποίο αυτό ήταν ανοιχτό, ήτοι από Δευτέρα έως Παρασκευή από ώρα 9:00 έως 14:30 και 17:30 έως 21:00 και το Σάββατο από ώρα 9:00 έως 14:00, αφού δεν αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος απασχολούταν συστηματικά με συνεχές ωράριο στην επιχείρησή του. Επίσης, η ενάγουσα για δύο ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο, κατά τις εργάσιμες ημέρες (Δευτέρα έως Παρασκευή), μετά το πέρας του ωραρίου του καταστήματος, καθώς και επί τετραώρου μία Κυριακή κάθε μήνα κατά μέσο όρο, απασχολούταν εκτός του καταστήματος και συγκεκριμένα μετέβαινε στις οικίες των εκάστοτε πελατών της επιχείρησης για ρύθμιση και συντήρηση των μηχανημάτων οξυγονοθεραπείας και των συσκευών άπνοιας που αυτοί χρησιμοποιούσαν (βλ. κυρίως την ανώμοτη κατάθεση της ενάγουσας στο ακροατήριο). Έπειτα, η ενάγουσα απασχολήθηκε επί οκταώρου 4 Κυριακές εντός του έτους 2016, 4 Κυριακές εντός του έτους 2017, 2 Κυριακές εντός του έτους 2018 και 2 Κυριακές εντός του έτους 2019, κατά τις οποίες διενεργούσε πελματογραφήματα σε αθλητές των ομάδων της Καρδίτσας. Ελάμβανε δε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα περίπου 6 ημέρες άδειας ετησίως. Βάσει των ανωτέρω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, η ενάγουσα δικαιούται να της καταβληθεί, λόγω της εργασίας της κατά την 6η ημέρα της εβδομάδας (Σάββατο) στην επιχείρηση του πρώτου εναγόμενου, στην οποία εφαρμόζεται το σύστημα της πενθήμερης εργασίας, το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% και συγκεκριμένα: Για το έτος 2015 (μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% = 5,07 ευρώ X 5 ώρες = 25,35 ευρώ κάθε Σάββατο X 52 ημέρες Σαββάτου ετησίως κατά μέσο όρο) = 1.318,2 ευρώ, για το έτος 2016 (για τον Ιανουάριο του έτους 2016: μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% = 5,07 ευρώ X 5 ώρες = 25,35 ευρώ κάθε Σάββατο X 4 ημέρες Σαββάτου = 101,4 ευρώ και για τους υπόλοιπους μήνες του έτους 2016 μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% = 5,46 ευρώ X 5 ώρες = 27,3 ευρώ κάθε Σάββατο X 48 ημέρες Σαββάτου = 1.310,40 ευρώ και συνολικά)= 1.411,80 ευρώ, για το έτος 2017 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% = 5,46 ευρώ X 5 ώρες = 27,3 ευρώ κάθε Σάββατο X 52 ημέρες Σαββάτου ετησίως κατά μέσο όρο)= 1.419,6 ευρώ, για το έτος 2018 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% = 5,46 ευρώ X 5 ώρες = 27,3 ευρώ κάθε Σάββατο X 52 ημέρες Σαββάτου ετησίως κατά μέσο όρο)= 1.419,6 ευρώ και για το έτος 2019 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 30% = 5,46 ευρώ X 5 ώρες = 27,3 ευρώ κάθε Σάββατο X 48 ημέρες Σαββάτου)= 1.310,4 ευρώ, άρα συνολικά για την ανωτέρω αιτία πρέπει να καταβληθεί στην ενάγουσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου το ποσό των 6.879,60 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό. Επίσης, η ενάγουσα, δικαιούται να της καταβληθεί, λόγω της υπερεργασίας της από την 40η έως την 45η ώρα απασχόλησής της εβδομαδιαίως, δεδομένου ότι, ως προεξετέθη, απασχολούταν στην επιχείρηση του πρώτου εναγόμενου 9 ώρες ημερησίως από Δευτέρα έως Παρασκευή, το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 20% και συγκεκριμένα για το έτος 2015 (μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 20% = 4,68 ευρώ X 5 ώρες την εβδομάδα = 23,4 ευρώ X 52 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 1.216,80 ευρώ, για το έτος 2016 (για τον Ιανουάριο του έτους 2016: μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 20% = 4,68 ευρώ X 5 ώρες την εβδομάδα = 23,4 ευρώ X 4 εβδομάδες = 93,60 ευρώ και για τους υπόλοιπους μήνες του έτους 2016: μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 20% = 5,04 ευρώ X 5 ώρες την εβδομάδα = 25,2 ευρώ X 48 εβδομάδες = 1.209,6 ευρώ και συνολικά =) 1.303,20 ευρώ, για το έτος 2017 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 20% = 5,04 ευρώ X 5 ώρες την εβδομάδα = 25,2 ευρώ X 52 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 1.310,4 ευρώ, για το έτος 2018 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 20% = 5,04 ευρώ X 5 ώρες την εβδομάδα = 25,2 ευρώ X 52 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 1.310,4 ευρώ και για το έτος 2019 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 20% = 5,04 ευρώ X 5 ώρες την εβδομάδα = 25,2 ευρώ X 48 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 1.209,6 ευρώ, άρα συνολικά για την ανωτέρω αιτία πρέπει να καταβληθεί στην ενάγουσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου το ποσό των 6.350,40 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό. Περαιτέρω, η ενάγουσα, δικαιούται να της καταβληθεί, λόγω της παράνομης υπερωρίας της για δύο ώρες εβδομαδιαίως, δεδομένου ότι, ως προεξετέθη, εργαζόταν εκτός καταστήματος για δύο ώρες εβδομαδιαίως μετά την ολοκλήρωση των g ωρών εργασίας που παρείχε από Δευτέρα έως Παρασκευή στο κατάστημα του πρώτου εναγόμενου, το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 80% και συγκεκριμένα για το έτος 2015 (μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80% = 7,02 ευρώ X 2 ώρες την εβδομάδα = 14,04 ευρώ X 52 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 730,08 ευρώ, για το έτος 2016 (για τον Ιανουάριο του έτους 2016: μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80% = 7,02 ευρώ X 2 ώρες την εβδομάδα = 14,04 ευρώ X 4 εβδομάδες = 56,16 ευρώ και για τους υπόλοιπους μήνες του έτους 2016: μισθός 700 ευρώ X 0,006= 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80% = 7,56 ευρώ X 2 ώρες την εβδομάδα = 15,12 ευρώ X 48 εβδομάδες = 725,76 ευρώ και συνολικά) = 781,92 ευρώ, για το έτος 2017 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80% = 7,56 ευρώ X 2 ώρες την εβδομάδα = 15,12 ευρώ X 52 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 786,24 ευρώ, για το έτος 2018 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80% = 7,56 ευρώ X 2 ώρες την εβδομάδα = 15,12 ευρώ X 52 εβδομάδες ετησίως κατά μέσο όρο) = 786,24 ευρώ και για το έτος 2019 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80% = 7,56 ευρώ X 2 ώρες την εβδομάδα = 15,12 ευρώ X 48 εβδομάδες ετησίως) = 725,76 ευρώ, άρα συνολικά για την ανωτέρω αιτία πρέπει να καταβληθεί στην ενάγουσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου το ποσό των 3.810,24 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό. Κατόπιν, η ενάγουσα δικαιούται να της καταβληθεί το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 75% για την εργασία που παρείχε, ως προεξετέθη, επί οκταώρου 4 Κυριακές εντός του έτους 2016, 4 Κυριακές εντός του έτους 2017, 2 Κυριακές εντός του έτους 2018 και 2 Κυριακές εντός του έτους 2019, ήτοι συνολικά 12 Κυριακές και συγκεκριμένα (μισθός 700 ευρώ :25 = 28 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X 75% προσαύξηση = 49 ευρώ X 12 ημέρες Κυριακής) = 588 ευρώ συνολικά, καθώς και το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 75% για την εργασία που παρείχε, ως προεξετέθη, επί τετραώρου, μία Κυριακή κάθε μήνα και συγκεκριμένα για το έτος 2015 (μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο X προσαύξηση 75% = 6,825 ευρώ X 4 ώρες = 27,3 X 12 ημέρες Κυριακής ετησίως) = 327,60 ευρώ, για το έτος 2016 (για τον Ιανουάριο 2016 μισθός 650 ευρώ X 0,006 = 3,9 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο X προσαύξηση 75% = 6,825 ευρώ X 4 ώρες = 27,3 και για τους υπόλοιπους μήνες του έτους 2016 μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο X προσαύξηση 75% = 7,35 ευρώ X 4 ώρες = 29,4 ευρώ X 11 ημέρες Κυριακής = 323,40 και συνολικά) = 350,70 ευρώ, για το έτος 2017 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο X προσαύξηση 75% = 7,35 ευρώ X 4 ώρες = 29,4 ευρώ X 12 ημέρες Κυριακής ετησίως)= 352,8 ευρώ, για το έτος 2018 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο X προσαύξηση 75% = 7,35 ευρώ X 4 ώρες = 29,4 ευρώ X12 ημέρες Κυριακής ετησίως) =352,8 ευρώ και για το έτος 2019 (μισθός 700 ευρώ X 0,006 = 4,2 καταβαλλόμενο ωρομίσθιο X προσαύξηση 75% = 7,35 ευρώ X 4 ώρες = 29,4 ευρώ X 11 ημέρες Κυριακής ετησίως)= 323,4 ευρώ, άρα συνολικά για την ανωτέρω αιτία πρέπει να καταβληθεί στην ενάγουσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου το ποσό των 2.295,30 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό. Έπειτα, η ενάγουσα δικαιούται να της καταβληθεί ως αποζημίωση για μη λήψη αδείας ι6 ημερών ετησίως, εφόσον δικαιούταν 22 ημέρες αδείας κατ’ έτος και αντ αυτού της χορηγούνταν, ως προεξετέθη, 6 ημέρες αδείας ετησίως, το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 100% και συγκεκριμένα για το έτος 2015 (μισθός 650 ευρώ : 25 = 26 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X προσαύξηση 100% = 52 ευρώ X 16 ημέρες ετησίως) = 832 ευρώ, για το έτος 2016 (μισθός 700 ευρώ : 25 = 28 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X προσαύξηση 100% = 56 ευρώ X 16 ημέρες ετησίως) = 896 ευρώ, για το έτος 2017 (μισθός 700 ευρώ : 25 = 28 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X προσαύξηση 100% = 56 ευρώ X 16 ημέρες ετησίως) = 896 ευρώ, για το έτος 2018 (μισθός 700 ευρώ : 25 = 28 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X προσαύξηση 100% = 56 ευρώ X 16 ημέρες ετησίως) = 896 ευρώ και το έτος 2019 (μισθός 700 ευρώ : 25 = 28 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X προσαύξηση 100% = 56 ευρώ X 16 ημέρες ετησίως) = 896 ευρώ, άρα συνολικά για την ανωτέρω αιτία πρέπει να καταβληθεί στην ενάγουσα εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου το ποσό των 4.416 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό. Κατόπιν, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα προσέφερε τις υπηρεσίες της στη δεύτερη εναγόμενη από 01-12-2019 έως 30-11- 2020, απασχολούμενη 4 ώρες ημερησίως, από Δευτέρα έως Παρασκευή, επί τη βάσει άκυρης σύμβασης εργασίας μερικής απασχόλησης, λόγω έλλειψης του έγγραφου τύπου, λαμβάνοντας μηνιαίως το ποσό των 350 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στον μισθό που θα κατέβαλε η δεύτερη εναγόμενη ως εργοδότης σε άλλον εργαζόμενο, που θα προσέφερε την ίδια εργασία και θα συνδεόταν μαζί της με έγκυρη σύμβαση εργασίας μερικής απασχόλησης και συνεπώς δεν οφείλεται στην ενάγουσα διαφορά αποδοχών για το ανωτέρω χρονικό διάστημα. Πλην όμως, δεν αποδείχθηκε ότι η δεύτερη εναγόμενη κατέβαλε στην ενάγουσα το ποσό των 350 ευρώ, ως προς το οποίο ωφελήθηκε, διότι θα το κατέβαλε ως δώρο Χριστουγέννων (ένας μηνιαίος μισθός) σε άλλον εργαζόμενο, που θα προσέφερε την ίδια εργασία και θα συνδεόταν μαζί της με έγκυρη σύμβαση εργασίας μερικής απασχόλησης. Επίσης, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα, κατά το ως άνω χρονικό διάστημα που παρείχε τις υπηρεσίες της στη δεύτερη εναγόμενη, έλαβε 6 ημέρες άδειας έναντι των 20 ημερών που δικαιούταν και, συνεπώς, η δεύτερη εναγόμενη πρέπει να της καταβάλει το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100% και συγκεκριμένα (350 ευρώ μισθός :25 = 14 ευρώ καταβαλλόμενο ημερομίσθιο X προσαύξηση 100% = 28 X 14 ημέρες)= 392 ευρώ, εφόσον το ποσό αυτό θα κατέβαλε ως αποζημίωση για τη μη λήψη αδείας 14 ημερών σε άλλον εργαζόμενο, που θα προσέφερε την ίδια εργασία και θα συνδεόταν μαζί της με έγκυρη σύμβαση εργασίας μερικής απασχόλησης. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, πρέπει, η υπό κρίση αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, να υποχρεωθεί ο πρώτος εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 23.751,54 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό και να υποχρεωθεί η δεύτερη εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 742 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό. Τέλος, η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί εν μέρει προσωρινά εκτελεστή, όσον αφορά τον πρώτο εναγόμενο, για το ποσό των ιο.οοο ευρώ, ως προς το οποίο κρίνεται ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στην ενάγουσα (ά. 908 ΚΠολΔ), ενώ οι εναγόμενοι πρέπει να καταδικαστούν στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας λόγω της μερικής ήττας τους και κατόπιν σχετικού αιτήματος (ά. 176, ά. 63, 65 και 68 του Κώδικα Δικηγόρων), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον πρώτο εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των είκοσι τριών χιλιάδων επτακοσίων πενήντα ενός ευρώ και πενήντα τεσσάρων λεπτών (23.751,54), με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τη δεύτερη εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των επτακοσίων σαράντα δύο (742) ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την πρώτη ημέρα του επομένου έτους από εκείνο κατά το οποίο έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση εν μέρει προσωρινά εκτελεστή, όσον αφορά τον πρώτο εναγόμενο, ως προς το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων ενενήντα (990) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην Καρδίτσα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 14-2-2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ  …

(ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ)

Α Γ Ω Γ Η 

Της ………………….., κατοίκου ……………., με ΑΦΜ ………….)

Κ Α Τ Α

• Του …………….., κατοίκου ……………….. και με ΑΦΜ ……………..)
• Της …………………, κατοίκου ………………...

Ι. ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ 

          Τον Μαΐο 2012 προσελήφθην δυνάμει προφορικής σχετικής συμφωνίας που καταρτίστηκε στην ……………. με τον 1^ο εναγόμενο, με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, προκειμένου να εργαστώ στην επιχείρηση που διατηρούσε αυτός στην …………., με την ειδικότητα της πωλήτριας εμπορικού καταστήματος. Συγκεκριμένα εις εκτέλεση αυτής, απασχολήθηκα στο κατάστημα ………… που διατηρούσε ο πρώτος εναγόμενος στην πόλη της ………, επι της οδού …………, με αντικείμενο εργασιών την πώληση πάσης ………… ειδών και αντικειμένων, ήτοι (ενδεικτικά και όχι περιοριστικά), ………….. κλπ, τα οποία ως επί το πλείστον είναι χορηγούμενα από τον ΕΟΠΥΥ στους ασφαλισμένους που ήταν το σύνολο σχεδόν των πελατών της επιχείρησης. Η εργασιακή μου σχέση στην επιχείρηση που διατηρούσε ο πρώτος εναγόμενος τερματίστηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019, ημερομηνία κατά την οποία απολύθηκα κατά τα κατωτέρω και με  προσέλαβε αμέσως η 2^η και μητέρα του 1^ου γιατί μεταβιβάστηκε σ` αυτή καθ` ολοκληρίαν η επιχείρησή του (άυλα και υλικά στοιχεία).

          Στο ίδιο κατάστημα λειτουργούσε ήδη από το 2010 η ίδια επιχείρηση με την επωνυμία ……….. και με το σύστημα φραντσάιζ και με ίδια καταστήματα και προϊόντα σε όλη την Ελλάδα, στην οποία επίσης εργαζόμουν με το ίδιο αντικείμενο ως πωλήτρια και με άλλον εργοδότη (εταιρεία-εργοστάσιο στο ………). Έτσι λοιπόν όταν ο 1^ος εναγόμενος ανέλαβε-αγόρασε την επιχείρηση αυτή, με προσέλαβε αυτός ως εργοδότης και κύριος της επιχείρησής του για την ίδια θέση και αντικείμενο εργασίας, γιατί γνώριζε εξ` ιδίας αντίληψης ότι είχα την ανωτέρω προηγούμενη εμπειρία δύο ετών σε αυτού του είδους την εργασία, αλλά και σε άλλες στον ίδιο χώρο και ότι ήμουν παραγωγική και αποδοτική υπάλληλος, αφού γνώριζε επίσης εξ` ιδίας αντίληψης, αλλά και γιατί του το γνωστοποίησα, ότι εργαζόμουν πρίν απ` αυτά, επί 15 ετία ως βοηθός …….. επι πολλά χρόνια στο ……..  κέντρο του …….. στην ……... 

          Αρχικά, μέχρι και τον Ιανουάριο 2014, οπότε και κατ` απαίτηση του αντιδίκου άλλαξε-αυξήθηκε το ωράριο εργασίας μου κατά τα κατωτέρω αναφερθησόμενα, το ειδικότερο αντικείμενο της παροχής της εργασίας μου συνίστατο καταρχάς στην καθαριότητα του καταστήματος (σκούπισμα, καθάρισμα βιτρινών και εν γένει χώρου), στην πώληση των ειδών εντός του καταστήματος προς τους πελάτες αλλά και εν γένει στην προσφορά όλων των συναφών υπηρεσιών που συνοδεύουν την πώληση και την εξυπηρέτηση αυτών στο κατάστημα, δηλ. επίδειξη των υπό πώληση ειδών, επεξήγηση της λειτουργίας, του τρόπου πληρωμής, της δυνατότητας κάλυψης της δαπάνης από τον ΕΟΠΥΥ, την διαδικασία που θα ακολουθηθεί κλπ, στην είσπραξη του αντιτίμου-χρημάτων απ` αυτούς, στην έκδοση απόδειξης ταμειακής μηχανής ή άλλης, αλλά και στο κλείσιμο ταμείου κάθε ημέρα, δηλ. στην λογοδοσία εισπράξεων και πληρωμών καθημερινά, τα οποία και απέδιδα στον εργοδότη μου. 

          Την εργασία μου δε αυτή είχαμε συμφωνήσει να προσφέρω σταθερά ημερησίως και σε εξαήμερη εβδομαδιαία βάση, σύμφωνα με το ωράριο καταστημάτων, απασχολούμενη από Δευτέρα έως Παρασκευή με ωράριο από τις 09.00 έως τις 13.30 και από τις 17.30 έως τις 21.00 και το Σάββατο από 09.00 έως 13.00, παρά το ότι ώφειλε να εφαρμόσει πενθήμερο με βάση το νόμο αφού πρόκειται για εμπορικό κατάστημα, εγώ δε παρείχα εργασία πωλήτριας σ` αυτό. 

Για την εργασία μου αυτή είχε συμφωνηθεί μεταξύ εμού και του πρώτου εναγομένου να λαμβάνω και πράγματι ελάμβανα μηνιαίως μισθό αρχικά οκτακοσίων (800,00) ευρώ για του πρώτους δέκα (10) μήνες της εργασιακής μας σχέσης  ήτοι μέχρι και το Μάρτιο 2013, εν συνεχεία λάμβανα ως μισθό μηνιαίως το ποσό των εξακοσίων πενήντα (650,00) ευρώ μέχρι και τον Ιανουάριο 2016, ενώ από το Φεβρουάριο 2016 μέχρι και το Νοέμβριο του χρονολογικού έτους 2019, -ημερομηνία κατά την οποία απολύθηκα από την επιχείρηση του πρώτου εναγομένου-, ελάμβανα ως συμφωνημένο μηνιαίο μισθό το ποσό των επτακοσίων (700,00) ευρώ, ενώ από την αρχή ακόμα της πρόσληψής μου είχαμε συμφωνήσει ότι θα λαμβάνω και ό,τι άλλο ορίζεται στις υποχρεωτικού χαρακτήρα διατάξεις της οικείας συλλογικής σύμβασης εργασίας και γενικότερα της εργατικής νομοθεσίας, ήτοι αποδοχές αδείας, επίδομα αδείας, επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, αποζημίωση υπερωριακής απασχόλησης κλπ.

 Καίτοι, με τον πρώτο εναγόμενο είχαμε συμφωνήσει τα ανωτέρω,  από το Μάιο 2012 μέχρι και τον Αύγουστο 2013, εργαζόμουν    ανασφάλιστη-παρότι ουδεμία σχετική συναίνεση είχα δώσει προς τούτο- ενώ από το Σεπτέμβριο 2013 έως και το Σεπτέμβριο 2016 , ήτoι για τρία (3) χρονολογικά έτη, εργαζόμουν όντας ασφαλισμένη μέσω του ΟΑΕΔ , με το πρόγραμμα 2+1 (δύο χρόνια ανάληψη της ασφάλειας από τον ΟΑΕΔ και ένα χρόνο ο εργοδότης). Μετά τη λήξη του προγράμματος, και συγκεκριμένα από τις 30 Σεπτεμβρίου 2016 έως 30 Νοεμβρίου 2019, ημερομηνία κατά την οποία απολύθηκα, καίτοι ουδεμία σχετική συμφωνία υπήρχε προς τούτο, ο 1ος αντίδικος, προέβη σε μερική ασφάλισή μου, ήτοι επί 4ωρο ημερησίως.  

          Όμως από τον Ιανουάριου του 2014 περίπου και μέχρι την απόλυση μου 30-11-2019, εργαζόμουν μετά από απαίτηση του αντιδίκου επί δεκάωρο (10 ώρες) καθημερινά, ήτοι αναλυτικότερα από τις 9.00 π.μ. έως και τις 15.00 μ.μ. και από 17.00-21.00 καθημερινά από την Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή, ενώ τα Σάββατο για πέντε (5) ώρες ήτοι από 9.00-14.00 αλλά και σε Κυριακές και κατά τη διάρκεια της νύχτας, όπως θα εξειδικευθεί, καθώς είχα επωμιστεί συνολικά τις υποχρεώσεις της επιχείρησης, καθώς δεν απασχολούνταν έτερος υπάλληλος, τόσο εντός καταστήματος, όσο και εκτός καταστήματος, με αποτέλεσμα να αναγκάζομαι να εργάζομαι τις ανωτέρω ώρες και ημέρες, προκειμένου να ανταπεξέλθει η επιχείρηση στον τεράστιο όγκο εργασίας.

                          ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΟΥ

          Συγκεκριμένα, ενώ μέχρι τον 1^ο/2014 η εργασία μου περιορίζονταν κυρίως εντός του καταστήματος. Όμως, από την ανωτέρω ημερομηνία στην ανωτέρω εργασία, προστέθηκαν σταδιακά κατ` απαίτηση του αντιδίκου  και η εκτέλεση των παραγγελιών από τις προμηθεύτριες εταιρείες, η παραλαβή των ειδών και η καταμέτρησή τους, και κυρίως οι μεταφορές, τοποθετήσεις και συντηρήσεις των ………….. κλπ. στην οικία εκάστου ασθενούς, σε όλο το Νομό ……….., αλλά και εκτός αυτού σε γειτονικές περιοχές άλλων νομών,  ανάλογα με τις ανάγκες τους που έπρεπε να ικανοποιηθούν άμεσα και έγκαιρα ως εκ της κατάστασης της υγείας τους. Λόγω δε έλλειψης άλλου προσωπικού πραγματοποιούσα πάντα μόνη μου, όλες τις ανωτέρω αναφερόμενες εργασίες. Και για μεν τις περιπτώσεις που ήταν δυνατή η μεταφορά των ειδών ή η μετάβασή μου για τις ανωτέρω εργασίες, στις οικίες των ασθενών, το έκανα είτε με τα πόδια είτε με το ποδήλατό μου, σε όλες δε τις άλλες περιπτώσεις, ο εναγόμενος, μου χορηγούσε μεταφορικό μέσο, κυρίως ταξί για να πηγαινοέρχομαι και για τις ανωτέρω μεταφορές και επισκέψεις.

          Συγκεκριμένα, αυτό, δηλ. η διεύρυνση του ωραρίου μου, έγινε γιατί από την ανωτέρω ημερομηνία περίπου, συμβλήθηκε με τον ΕΟΠΥΥ και έτσι παρείχε στους ασφαλισμένους  και πελάτες των προϊόντων τις κάτωθι άμεσες υπηρεσίες και παραδόσεις ειδών κατ` οίκον από την έγκαιρη παροχή και καλή λειτουργία των οποίων, εξαρτώντο σε πολλές περιπτώσεις η ζωή τους ………... Συγκεκριμένα εξ` αιτίας του ότι πολλά από τα είδη, λόγω της ειδικότητας και της προσωποποιημένης χρήσης και εφαρμογής στον ασθενή, ανάλογα με την πάθησή του, όπως …………, δεν υπήρχαν σε στόκ, αλλά έπρεπε να παραγγελθούν. Έτσι τα παραλάμβανα από το ΚΤΕΛ ή από μεταφορικές εταιρείες, τα συναρμολογούσα, όπου απαιτούνταν, και εν συνεχεία τα μετέφερα στην οικία του ασθενούς με τους ανωτέρω τρόπους που αναφέρθηκαν και κυρίως με ταξί, όπου και τα εφάρμοζα-τοποθετούσα και εξηγούσα και τον τρόπο λειτουργίας. Κατά τον ίδιο τρόπο μετέβαινα εντός του ανωτέρω ωραρίου τις βραδυνές ώρες για να εφαρμόσω στον αιτούντα ασθενή την μελέτη ύπνου, κάτι που αναγκαία γινόταν το βράδυ πριν την κατάκλιση του ασθενούς, δηλ. εφαρμογή ενός μηχανήματος που καταγράφει τις λειτουργίες του μέχρι το πρωί, οπότε και ξαναπήγαινα να το αφαιρέσω για να χρησιμοποιηθεί την επόμενη σε άλλον κ.ο.κ. σε όλο το Νομό …….. αλλά και σε γειτονικές αυτού περιοχές όπως αναφέρθηκε. Εάν αυτό κατέγραφε άπνοια, αμέσως την επόμενη, μετέβαινα εκ νέου στην οικία του, τοποθετούσα την μελέτη ύπνου μαζί με συσκευή άπνοιας-ΣΥΠΑΠ  (μηχάνημα ψηφιακό που σε περίπτωση άπνοιας, διοχετεύει άμεσα αέρα), το οποίο εφόσον τελικά ήταν αναγκαίο και αφού ευρίσκονταν το εύρος πίεσης για κάθε ασθενή (είναι προσωποποιημένο), το αγόραζε από το κατάστημα μετά από παραγγελία με χορηγία του ΕΟΠΥΥ.

          Το ίδιο συνέβαινε και με τις συσκευές οξυγόνων (περίπου 10 που διέθετε το κατάστημα), δηλ. μετά από κλήση των πελατών, μετέφερα στην οικία τους  και εγκαθιστούσα σε λειτουργία μία τέτοια συσκευή (συνήθως μετά από εγχειρήσεις, έξοδο από το νοσοκομείο κλπ), την οποία χρησιμοποιούσαν ανάλογα με την πάθησή τους, από μερικές ημέρες, μέχρι και μήνες. Όταν αυτές δεν ήταν πλέον αναγκαίες ιατρικά για τον ασθενή, μετέβαινα εκ νέου στην οικία τους, αφαιρούσα την συσκευή και η αυτή διαδικασία επαναλαμβάνονταν με νέο ασθενή. Στα πλαίσια αυτής της εργασίας μου εντάσσονταν και η συχνές επισκέψεις μετά επίσης από κλήση των ασθενών σε ανύποπτες ώρες και ημέρες, για την επισκευή και ρύθμιση των μηχανημάτων οξυγόνωσης, δηλ. εν γένει για την επίλυση των προβλημάτων που παρουσιάζονταν σ` αυτά, καθόσον απαιτούνταν εντός διαστήματος περίπου 2 μηνών η αλλαγή εσωτερικών και εξωτερικών φίλτρων την οποία έκανα εγώ, αλλά και για την επίλυση απλών προβλημάτων λειτουργίας τους, όπως σταμάτημα λειτουργίας από ακαθαρσίες, αλλαγή ρυθμίσεων λόγω της κατάστασης του ασθενούς, την οποία αδυνατούσαν ελλείψει γνώσεων να κάνουν μόνοι του (οι περισσότεροι ήταν ηλικιωμένοι), ενώ σε περίπτωση άλλων σοβαρών προβλημάτων όπως όταν επρόκειτο για αλλαγή στηλών αζώτου, αντικαθιστούσα την συσκευή με άλλη.

          Σημειώνεται ότι τις ανωτέρω μικρές επισκευές και ρυθμίσεις είχα την ικανότητα και γνώσεις να κάνω γιατί είχα εκπαιδευθεί σχετικά στην εταιρεία ……….. στην …………. όπου με έστειλε ο εναγόμενος περί τις 3-4 φορές για να εκπαιδευτώ όχι μόνο για τις συσκευές οξυγόνωσης, αλλά και για τις μελέτες ύπνου και τον πελματογράφο, είχα δε λάβει και τους σχετικούς τίτλους εκπαίδευσης που ήταν αναρτημένοι στο κατάστημα για την περίπτωση ελέγχου. Επίσης σημειώνεται ότι η σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ απαιτούσε από τον πάροχο-εργοδότη μου εκπαιδευμένο προσωπικό (ή εκπαίδευση του ίδιου) για τα ανωτέρω, την οποία όπως ειπώθηκε, είχα.  

          Όσον αφορά τα πελματογραφήματα, λεκτέα τα εξής: το κατάστημα  διέθετε από τον Φεβρουάριο 2016 το σχετικό μηχάνημα (πλατφόρμα βάδισης ψηφιακή που ελέγχει την δομή του πέλματος και του μυοσκελετικού συστήματος για την διάγνωση προβλημάτων σπονδυλικής στήλης κ.α, για κατασκευή ορθωτικών πελμάτων κλπ, αξίας άνω των 5.000€). Έτσι λοιπόν γίνονταν ο σχετικός χειρισμός αυτού από εμένα σε αθλητικές ομάδες πλήρεις, ενηλίκων δηλ. και ανηλίκων (από τον κύκλο της πελατείας του αντιδίκου. βλ. κατωτέρω), αλλά και σε σχολεία, δηλ. σε πολυάριθμα άτομα κάθε φορά. Λόγω του αριθμού των ατόμων, άνω των 50 ατόμων κάθε φορά, αλλά και του γεγονότος ότι επρόκειτο κυρίως για μαθητές, αλλά και αθλητές που είχαν και άλλες εργασίες, η ανωτέρω διάγνωση-εξέταση γίνονταν πάντα είτε το Σάββατο, είτε την Κυριακή (δηλ. όταν δεν είχαν σχολείο και  εργασία) και διαρκούσε πολλές φορές από το πρωί μέχρι και αργά το απόγευμα. Μάλιστα για 4-5 φορές η ανωτέρω μέτρηση έγινε στο χώρο του σχολείου ή της ομάδας με μεταφορά του πελματογράφου στον οικείο χώρο, όπως στις περιπτώσεις της ομάδας του ……….. (ομάδα ποδοσφαίρου), στο …. Δημοτικό ………, στην ομάδα πυγμαχίας στο Στάδιο ……… και αλλού και πάντα τις ημέρες Σάββατο και Κυριακή.

          Όσον αφορά δε τα στρώματα είτε ύπνου, είτε ανατομικά, εγώ μετέβαινα, επίσης μετά από κλήση στις οικίες των πελατών προκειμένου να πάρω τα μέτρα γι` αυτά, ενώ η παράδοση γίνονταν με μεταφορική.         Πήγαινα επίσης όταν παρουσιάζονταν πρόβλημα με τα στρώματα εντός της εγγύησης (π.χ βαθουλώματα κλπ), οπότε πήγαινα έβγαζα φωτογραφίες, τις έστελνα στην εταιρία και όταν ερχόταν το νέο, έκανα την αντικατάσταση, δηλ. έπρεπε να το συσκευάσω και να το στείλω (με μεταφορική και την αντίστοιχη συνεννόηση) στην εταιρεία αφού ήταν εντός εγγύησης.  

          Εν τέλει πήγαινα στους ασθενείς και τα αναπηρικά αμαξίδια, όταν δε χαλούσαν, μετέβαινα εκ νέου και είτε τα παραλάμβανα προς αντικατάσταση, είτε τα ρύθμιζα επιτόπου όταν ήταν εφικτό. Σημειώνεται ότι όλα  τα ανωτέρω είδη καλύπτονται από εγγύηση από τον ΕΟΠΥΥ και ο πάροχός τους είναι υποχρεωμένος από την σύμβαση να τα αντικαταστήσει ή να τα επισκεύασει και πάντως να φροντίσει για την λειτουργία τους.

          Το ίδιο συνέβαινε και με τα αεροστρώματα κατάκλισης (κυψελωτά ηλεκτρικά στρώματα), δηλ. μετέβαινα στις οικίες τους για την τοποθέτηση, αλλά και, για τους ανωτέρω λόγους, και για τις αντικαταστάσεις ή επισκευές τους. 

          Σημειώνω ότι ο 1^ος αντίδικος μέχρι το 2016 περίπου ήταν φοιτητής στο ………. (2^ο πτυχίο) και προπονούσε και διάφορες ομάδες κυρίως μπάσκετ (π.χ ………) στην περιοχή, ενώ από την ανωτέρω ημερομηνία, άρχισε να λειτουργεί και γραφείο μηχανολόγου πλησίον του ανωτέρω καταστήματος και ασχολούνταν και με αυτό.  

          Όπως ειπώθηκε οι ανωτέρω μετακινήσεις μου για την πώληση, παράδοση κλπ των ανωτέρω προιόντων, όπως και η μεταφορά των προϊόντων, όπου ήταν εφικτό, γίνονταν με ταξί που πλήρωνε ο εργοδότης μου. Ωστόσο στις αρχές του 2019 αγόρασε ένα κλειστό μεταχειρισμένο «βάν» (κλούβα) και προσέλαβε οδηγό τον ……….., κάτοικο ……., πλήν όμως μόνο για δύο μήνες απασχολήθηκε ο ανωτέρω, επίσης ανασφάλιστος και εν συνεχεία μέχρι και την 30-11-2019, χρησιμοποιούσα εγώ το όχημα για όλα τα ανωτέρω, ήτοι οδηγούσα αυτό εκτελώντας και χρέη οδηγού.

          Στις 30 Νοεμβρίου 2019, ο εναγόμενος έκλεισε «λογιστικά» την επιχείρηση αυτή στο όνομά του, πλήν όμως αυτή περιήλθε και συνεχίστηκε αμέσως από την 2^η εναγομένη μητέρα του στο όνομά της και με δικό της ΑΦΜ στο ίδιο ακριβώς κατάστημα. Όλο δε το εμπόρευμα που υπήρχε εντός αυτού, αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ,  δεν απωλέσθη, ούτε το μεταπώλησε ο 1^ος εναγόμενος, αλλά αυτούσιο περιήλθε - μεταβιβάστηκε την 2^η εναγόμενη   η οποία έτσι συνέχισε τη λειτουργία της ίδιας ακριβώς επιχείρησης ως οικονομικής ενότητας με την ίδια ταυτότητα, ήτοι αντικείμενο εμπορίας και είδος πελατείας από τον ίδιο ακριβώς χώρο με τα ίδια προϊόντα όπως και πριν και επιδιώκοντας τον ίδιο κερδοσκοπικό και οικονομικό σκοπό κάτι που ήταν εμφανέστατο στις συναλλαγές με τους πελάτες οι οποίοι ακριβώς δια τούτα, θεωρούσαν ότι επρόκειτο για την αυτή επιχείρηση που ουδόλως διεκόπη ή άλλαξε καθ` οιονδήποτε τρόπο, καθόσον άλλωστε ακόμα και τα στοιχεία επικοινωνίας του τηλεφωνικού αριθμού έμειναν ίδια. Δηλ. μεταβλήθηκε μόνο το πρόσωπο του εργοδότη, ενώ όλα τα υπόλοιπα υλικά (κτήριο, μηχανήματα, εμπόρευμα κλπ, αλλά και η αξία τους) και άυλα στοιχεία (πελατεία, είδος εμπορίας και υπηρεσιών, αλλά και η αξία τους) έμειναν αμετάβλητα και έτσι συνεχίστηκε η ίδια επιχειρηματική δραστηριότητα από την 2η χωρίς να μεταβληθεί η ταυτότητα της επιχείρησης και χωρίς να διακοπεί κατ` ελάχιστον χρονικά η δραστηριότητά της και πάντως με την θέληση να συνεχιστεί ως διάδοχη ίδια κατάσταση. Κατά το χρόνο της μεταβίβασης ήταν ενεργής η εργασιακή μου σύμβαση και σχέση με τον 1^ο εναγόμενο και συγκεκριμένα αυτός μου γνωστοποίησε ότι μεταβιβάζει την επιχείρησή του στην μητέρα του που θα την συνεχίσει απαράλλακτα και ότι θα με προσλάβει αυτή πλέον ως εργοδότρια και ως εκ τούτου ήταν αναγκαία η απόλυσή μου απ` αυτόν ως εργοδότη και η επαναπρόσληψή μου από την νέα εργοδότρια μητέρα του αφού πλέον αυτή είχε την επιχείρηση στο όνομά της. 

          Έτσι, λοιπόν προσελήφθην αμέσως από τη δεύτερη αντίδικο, για την παροχή της ίδιας εργασίας, όπως και ανωτέρω στην ίδια επιχείρηση με το ίδιο αντικείμενο και πελατεία και με συμφωνία για 4ώρη απασχόληση και ωράριο 09:00-13:00, μηναίο μισθό αυτόν των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ, στην επιχείρηση της οποίας εργάστηκα μέχρι και το Νοέμβριο 2020, οπότε και αναγκάστηκα να αποχωρήσω λόγω της εξαιρετικά ανάρμοστης και δυσφημιστικής συμπεριφοράς στο πρόσωπο μου και από τους δύο εναγόμενους. Το ανωτέρω όχημα μεταβιβάστηκε επίσης στην 2^η και συνέχισα να οδηγώ αυτό για τους ανωτέρω λόγους (μεταφορές πραγμάτων κλπ) στο ωράριό μου.

          Ο λόγος που η 2^η μείωσε το ανωτέρω ωράριο στο μισό, όπως και το μισθό, παρά το ότι εγώ είχα ανάγκη εργασίας και προσφέρθηκα από την αρχή στην παροχή της ίδιας εργασίας όπως και πρίν την οποία όμως απέκρουσε, οφείλεται στην επιθυμία της και μόνο για μείωση του κόστους της επιχείρησης και αύξηση της κερδοφορίας της και συνδυαστικά στους κάτωθι, κυρίως, λόγους: ο ΕΟΠΥΥ ήδη από τους τελευταίους μήνες του 2019 που εργαζόμουν στον 1^ο εναγόμενο, άλλαξε την πολιτική χορήγησης και πληρωμής για διάφορα είδη και κυρίως για τις συσκευές άπνοιας, που πλέον δεν αγόραζαν από τον πάροχο, αλλά μίσθωναν οι ασθενείς, κάτι το οποίο προφανώς δεν σύμφερε στον έμπορο, ενώ το ίδιο συνέβη και με τους νεφελοποιητές, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επιχειρηματικό ενδιαφέρον για μελέτες ύπνου και συναφώς για συσκευές άπνοιας, αλλά και για χορήγηση νεφελοποιητών, τα οποία όπως ειπώθηκε, εγώ πήγαινα στα σπίτια των ασθενών. Έτσι σταδιακά απωλέσθη ένα μεγάλο μέρος του αντικειμένου και συναφώς η ανάγκη συχνών και συνεχών μεταβάσεών μου στις οικίες των ασθενών, σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό φυσικά μείωσε τους πελάτες αλλά και συμπαρέσυρε και άλλα προϊόντα που αυτοί θα αγόραζαν με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση στις πωλήσεις των προϊόντων που, στο παρελθόν, θα πήγαινα στην οικία τους. 

          Στα πλαίσια δε της προσπάθειας μείωσης των εξόδων, ακριβώς για να αντισταθμιστεί η ανωτέρω απώλεια κερδών τους, αλλά και εν γένει μείωσης του κόστους λειτουργίας της επιχείρησης, οι εναγόμενοι προφανώς σε συνεννόηση μεταξύ τους προέβησαν στις κάτωθι επιχειρηματικές κινήσεις, ήτοι: η ανωτέρω μεταβίβαση της επιχείρησης στην 2^η, έγινε εμφανιζομένου του καταστήματος εμπορίας, ως «αποθήκης» της επιχείρησης φαρμακείου που διατηρούσε η 2^η ακριβώς απέναντι απ` αυτό, γιατί έτσι εξοικονομούνταν το ποσό της τάξης των 5-7.000€ το έτος από το σύστημα CLAW BACK του ΕΟΠΥΥ με βάση το οποίο το κατάστημα του 1^ου εναγομένου ως παρόχου, όπως και όλα τα άλλα στην Ελλάδα έπρεπε να επιστρέφουν στον ΕΟΠΠΥ μέσω του συστήματος αυτού, περί το 20% περίπου κάθε χρόνο από την αξία των εκδοθέντων τιμολογίων για την πώληση των ειδών τους, κάτι όμως που δεν απαιτούνταν για τα φαρμακεία που δεν υπάγονται το σύστημα αυτό. Οπότε για να αποφευχθεί η πληρωμή του ανωτέρω ποσού,  εμφανίστηκε το πρώην κατάστημα εμπορίας, με την μεταβίβαση που έγινε, ως αποθήκη πλέον του φαρμακείου που δεν υποχρεούται σε τέτοια απόδοση, κάτι που φυσικά διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο για την απόφαση της μεταβίβασης αυτού στην 2^η.

          Εξ` ετέρου, εφόσον απωλέσθη ένα σημαντικό τμήμα του αντικειμένου κατά τα ανωτέρω, στα ίδια πλαίσια, ελήφθη και η απόφαση από την 2<sup>η</sup> για την μείωση και του μισθολογικού κόστους (κάτι που είχε ξεκινήσει με την αγορά της κλούβας για να μειωθεί το κοστολόγιο του ταξί), με την επιβληθείσα συμφωνία όπως ειπώθηκε για 4ωρη πλέον απασχόλησή μου, κάτι που αναγκαστικά δέχθηκα, γιατί είχα ανάγκη για εργασία, αφού είναι το μόνο μέσο βιοπορισμού μου, παρά το ότι όπως ειπώθηκε προσέφερα την εργασία μου πραγματικά και δεν αρνήθηκα ποτέ την απασχόλησή μου όχι μόνο επι νομίμου ωραρίου και ημερών, αλλά και καθ` υπέρβαση αυτών, όπως εργαζόμουν και πρίν.

          Για το λόγο αυτό άλλαξε και η πολιτική της 2^ης σχετικά με την χορήγηση των συσκευών οξυγόνωσης στους ασθενείς , αλλά και άλλων ειδών καθόσον σχεδόν άμεσα άρχισε να ζητά από τους πελάτες να παραλαμβάνουν οι ίδιοι τα προϊόντα από την επιχείρηση, ή να τα φέρνουν οι ίδιοι όταν χαλούσαν ή χρειάζονταν αντικατάσταση, ρυθμίσεις κ.ο.κ, πλήν των περιπτώσεων που ήταν απολύτως αναγκαίο το αντίθετο, ακριβώς για να μην είναι αναγκασμένη να απασχολεί υπάλληλο για τις μεταβάσεις αυτές. Και για τον λόγο αυτό επίσης εντός του 4ωρου απασχόλησής μου, συγκέντρωσε όλα τα αναγκαία δρομολόγια για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων των ειδών και συσκευών που είχαν απομείνει (κυρίως συσκευές οξυγόνωσης) έτσι ώστε να πραγματοποιούνται εντός αυτών των ωρών. Έτσι για οποιεσδήποτε αντικαταστάσεις ή ρυθμίσεις ή επισκευές κλπ των συσκευών ή ειδών, δεν πήγαινα πλέον στα σπίτια των ασθενών όπως παλιά, αλλά συγκέντρωνε τα ραντεβού και μετέβαινα στις οικίες τους εντός του ωραρίου μου και αυτό μόνο σε όσες περιπτώσεις δεν μπορούσαν οι ασθενείς να έρθουν στο κατάστημα. Επιπλέον, στα πλαίσια των ανωτέρω νέων συνθηκών που διαμορφώθηκαν για την μείωση των μισθολογικών και άλλων εξόδων της επιχείρησης, αλλά της ίδιας ανάγκης μου να μένω περισσότερες ώρες με τον υιό μου ιδίως τα Σ/Κ, έπαυσαν και οι ομαδικές δράσεις των πελματογραφημάτων, η όποια δε τέτοια εξέταση, γίνονταν στον πελάτη εντός του καταστήματος και του νέου πλέον ωραρίου μου.  

          Ωστόσο, παρά την εργασιακή μου ευσυνειδησία και την αναμφισβήτητα αποδοτικότατη εκτέλεση των συμβατικών μου υποχρεώσεων, καθώς τούτο το μαρτυρά και μόνο το πλήθος των χρονολογικών ετών που εργαζόμουν αρχικά στην επιχείρηση του πρώτου  αντιδίκου και εν συνεχεία στης δεύτερης, αμφότεροι οι εναγόμενοι, μου κατέβαλαν μεν τον συμφωνηθέντα μισθό μηνιαίως για την εργασία μου, αλλά δε μου κατέβαλλαν καίτοι όφειλαν και τους είχα οχλήσει πολλάκις σχετικώς, τα παρακάτω ποσά και για τις κάτωθι αιτίες που θα αναλύσω (εργασία την 6^η ημέρα επι 5νθημέρου, π.υ, υπερεργασία, εργασία κατά τη νύχτα, Κυριακές, ΔΧ κλπ, όπως ανωτέρω αναλύονται). 

          Μάλιστα, όπως ανωτέρω ειπώθηκε ο 1^ος με ασφάλισε επι 4ωρο (9^ος/2016-9^ος/2019)  και επιπλέον με υποχρέωσε να υπογράψω σύμβαση μερικής απασχόλησης για τις ώρες αυτές (για να γλιτώσει τα ένσημα όπως μου είπε) κάτι που αναγκαστικά έκανα γιατί είχα απόλυτη ανάγκη την εργασία μου, αλλά και τα ένσημά μου και έτσι εμφανιζόμουν ψευδώς να εργάζομαι 4ωρο επι πενθημέρου στην επιχείρησή του, ενώ αληθώς εργαζόμουν τις ώρες και ημέρες που ανωτέρω αναφέρω και κατωτέρω εξειδικεύω.  Ενώ για την επιβληθείσα συμφωνία των 4 ωρών στην επιχείρηση της 2^ης, δηλ. μερική απασχόληση, δεν τηρήθηκε κανείς έγγραφος τύπος, και έτσι δεν γνωστοποιήθηκε αυτή εγγράφως ή ηλεκτρονικά ούτε στην Επιθεώρηση Εργασίας, ούτε σε άλλη Αρχή και Υπηρεσία.

          Όταν δε τον Νοέμβριο του 2020 τόλμησα να απαιτήσω όσα μου όφειλε η επιχείρηση του υιού της και μετέπειτα δική της, όχι μόνο αρνήθηκαν, αλλά αποδύθηκαν σε ένα αγώνα συκοφάντησης μου, προσβολών και εξύβρισης μου, με αποδέκτες εκτός από εμένα την ίδια και άτομα του κοινωνικού μου περίγυρου, τους πελάτες της επιχείρησης και ασφαλισμένους ασθενείς, αλλά και στους εκπροσώπους εταιριών-προμηθευτών της επιχείρησής της που συνεχίστηκε και μετά την αποχώρησή μου από την επιχείρηση. Πιο συγκεκριμένα η δεύτερη αντίδικος διατείνονταν και ισχυρίζονταν σε ασφαλισμένους ασθενείς και πελάτες της επιχείρησης, με τους οποίους όμως εγώ λόγω της μακροχρόνιας εργασιακής μου σχέσης στην επιχείρησή τους γνωρίζομαι επι χρόνια και έχω αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης και εκτίμησης, αφού εγώ ήμουν το άτομο εκ μέρους της επιχείρησης που τους εξυπηρετούσε με τις συσκευές και τα βοηθήματα στις οικίες τους, εν γνώσει του ψεύδους, ότι δήθεν εγώ τους “παράτησα” χωρίς να τους ενημερώσω, ότι δήθεν της χρωστάω χρήματα, ενώ την ίδια τακτική ακολούθησε και με εκπροσώπους των προμηθευτριών εταιριών, με μοναδικό σκοπό τη συνειδητή και δόλια συκοφάντηση μου και σε αυτούς. Ειδικά, με αυτούς είχα αναπτύξει προσωπική και οικογενειακή ακόμα επαφή και απολάμβανα του σεβασμού και της εκτίμησης τους γιατί επί τόσα χρόνια εγώ ήμουν το άτομο που συναλλασσόμουν με αυτούς ως υπάλληλος της επιχείρησης των αντιδίκων, εγώ έκανα τις παραγγελίες, διακανόνιζα τις μεταφορές στον ασθενή, επέλυα κάθε πρόβλημα που μπορούσε να παρουσιαστεί (καθυστερήσεις, αλλαγές, βλάβες των μηχανημάτων κλπ.) και ουδέποτε δημιουργήθηκε το οιοδήποτε πρόβλημα. Ωστόσο, ισχυριζόταν πλέον και σε αυτούς ότι δεν εκπλήρωνα δήθεν σωστά τη δουλειά μου, ότι δήθεν δε την είχα ενημερώσει για εκκρεμότητες που υπάρχουν με ασθενείς, ενώ είναι της απολύτου γνώση σας ότι σας έχω ενημερώσει πλήρως και προσηκόντως, ενώ ότι ισχυρίζεστε και διατείνεστε για το άτομο μου είναι απόλυτα ψευδές.

          Μάλιστα στις επανειλημμένες οχλήσεις μου να σταματήσουν να με διαβάλλουν ισχυριζόμενοι σε τρίτους εν γνώσει του ψεύδους αναληθή και προσβλητικά για μένα γεγονότα, ο πρώτος εναγόμενος με απείλησε τηλεφωνικά λέγοντας μου “έχουμε και μπράβους στην ……., εάν περάσεις έξω από το …….. θα σου κόψουμε τα πόδια”, ενώ παρόμοιο επεισόδιο έγινε στα τέλη του 2020 και στο φαρμακείο της 2^ης 

          Ενόψει των ανωτέρω, κοινοποίησα τις από 04-01-2021 εξώδικες οχλήσεις με επιφύλαξη, δήλωση και διαμαρτυρία σε αμφότερους τους αντιδίκους, διαμαρτυρήθηκα για την συμπεριφορά τους και τους όχλησα για την καταβολή των οφειλομένων από την εργασία μου. Μάλιστα προκειμένου να αποφευχθεί η δικαστική αντιδικία ανάμεσά μας τους κάλεσα προς εξεύρεση συναινετικής λύσης στο γραφείο του πλ. δικηγόρου μου, πλην όμως και πάλι αρνήθηκαν. Σημειώνεται εκ προοιμίου ότι εκ παραδρομής και μόνο ανεγράφη εις το, προς τον 1^ο εναγόμενο κοινοποιηθέν εξώδικο, ότι εργαζόμουν στην επιχείρησή του για 14 ώρες, αφού το αληθές είναι το ωράριο που ανωτέρω αναφέρω.

          Με βάση το προεκτεθέν ιστορικό, για την παρασχεθείσα εργασία μου υπό τους όρους και την ειδικότητα απασχόλησής μου, οι εναγόμενοι υποχρεούνται να μου καταβάλουν :

ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ 1^Ο ΕΝΑΓΟΜΕΝΟ

 Επί των αξιώσεών μου για παρεχόμενη εργασία κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας