προσβολή στα προστατευόμενα έννομα αγαθά μου της σωματικής μου ακεραιότητας, ψυχικής υγείας και συναισθηματικού κόσμου, τιμής και αξιοπρέπειας, της ελευθερίας (παράνομη βία, απειλής) και της γενετήσιας αξιοπρέπειάς μου και συνεπώς στο επί της ιδίας εμού προσωπικότητας απόλυτο δικαίωμα (57ΑΚ), καθόσον αυτά αποτελούν περιεχόμενο και εκφάνσεις αυτής που προστατεύεται σύμφωνα με τα άρθρα 57 και 59ΑΚ (Γεωργ.-Σταθ. υπό 57, αρ. 2-4).  Συνεπεία δε της ανωτέρω προσβολής, έχω υποστεί βαρύτατη ηθική βλάβη για την ανόρθωση-αποκατάσταση της οποίας δικαιούμαι να ζητήσω εύλογη χρηματική ικανοποίηση (57.2, 914, 932ΑΚ).

          Οφείλει συνεπώς να ανορθώσει την προσγενομένη σε μένα ηθική βλάβη εκ των ανωτέρω πράξεών του, διότι οι πράξεις του συνιστούν αδικοπραξίες κατά νόμω και γεννούν αυτοτελώς υποχρέωση αποζημίωσης και αποκατάστασης της ηθικής βλάβης που επήλθε σε μένα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59ΑΚ, 914ΑΚ και 932ΑΚ. Ειδικότερα πρόκειται για παράνομες καταρχήν ανθρώπινες συμπεριφορές, διότι είναι απαγορευμένες από τις ανωτέρω ποινικές διατάξεις που τις ανήγαγαν σε ποινικά αδικήματα ενώ προφανώς οι διατάξεις αυτές έχουν τεθεί όχι μόνο για την προστασία του γενικού αλλά και του ατομικού συμφέροντος. Πάντως και χωρίς προσφυγή στην ανωτέρω παραβίαση των ειδικών αυτών διατάξεων, η παρανομία που απαιτεί ο νόμος υφίσταται, κατά την άποψη που επικρατεί και νομολογιακά ( ενδεικτικά: ΑΠ 109/2012 , ΑΠ 271/2012 ΝΟΜΟΣ, Πατεράκη: Χρημ. ικαν. λόγω ηθ. βλάβης,1995,σελ.140 όπου και παραπομπές), διότι προσβάλλονται τα απόλυτα αγαθά της προσωπικότητας  μου και συνεπώς, αφού το δίκαιο αναγνωρίζει στο πρόσωπο το δικαίωμα στην προσωπικότητα, εάν διαπιστωθεί ότι το προσβληθέν αγαθό αποτελεί στοιχείο της προσωπικότητας, όπως και εν προκειμένω,  τότε είναι παράνομος σε κάθε περίπτωση ο χαρακτήρας της επέμβασης στα ανωτέρω αγαθά της προσωπικότητας. (adhoc. Γεωργ.-Σταθ. υπο 57.11) δοθέντος ότι ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, περιεχόμενο του οποίου αποτελεί και η προστασία της προσωπικότητάς του, προστατεύεται και από το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 και 2 αυτού)

          Σημειώνεται εδώ, ότι ζητώ την αποκατάσταση της ηθικής μου βλάβης με δύο βάσεις, ήτοι: α) διότι τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά που συνιστούν παράβαση συζυγικών υποχρεώσεων (παραπτώματα), όπως και οι συνθήκες και περιστάσεις, κάτω από τις οποίες έλαβαν χώρα είναι τέτοια, που εκφεύγουν των ορίων της συνήθους δοκιμασίας, που συνεπάγεται για τον αναίτιο σύζυγο η παράβαση από τον άλλο των συζυγικών καθηκόντων. Διότι έλαβαν χώρα επανειλημμένα και για μεγάλο χρονικό διάστημα και άρα η προσβολή δεν ήταν μεμονωμένη και εφάπαξ, αλλά συνεχής και αμφιλαφής. Γίνονταν δε αδιάκριτα και με εκμετάλλευση της αδύνατης θέσης μου, αφού γνώριζε και γνωρίζει ότι δεν έχω την αντικειμενική, αλλά και οικονομική δυνατότητα να αποφύγω αυτές αποχωρώντας από την συζυγική στέγη. β) σε κάθε περίπτωση όμως, διότι τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά είναι πρόσφορα και ικανά, αυτοτελώς κρινόμενα, ανεξάρτητα δηλαδή από την συζυγική σχέση, να επιφέρουν και τωόντι επέφεραν στην συγκεκριμένη περίπτωση την προσβολή της προσωπικότητας μου και συνιστούν αδικοπραξία ΚΑΙ αυτοτελώς ορώμενα, αφού η προσβολή της τιμής, της αξιοπρέπειας, συμπεριλαμβανομένης και της γενετήσιας, της σωματικής ακεραιτότητας και της ελευθερίας, θεμελιώνει δικαίωμα για αποκατάσταση της ηθικής βλάβης και εκτός του συζυγικού δεσμού, καθόσον συνιστούν και ποινικά αδικήματα τεθέντα για την προστασία και του ατομικού συμφέροντος.

          Λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβαν χώρα οι ως άνω αδικοπραξίες του, το χρόνο που διήρκησαν και την επαναληπτικότητά τους, της ηλικίας μου, της περιουσιακής καταστάσεως και της κοινωνικής θέσεως των μερών, νόμιμη συντρέχει περίπτωση και δέον και αιτούμαι να μου επιδικασθεί για την αποκατάσταση της ηθικής μου βλάβης,  το εύλογο και δίκαιο ποσό των …..€.

           Νόμιμη δε συντρέχει περίπτωση και αιτούμαι εξ` αιτίας του αδικήματος να απαγγελθεί εναντίον του εναγομένου, ως μέσον εκτελέσεως της εκδοθησομένης αποφάσεως, προσωπική κράτηση διάρκειας ενός (1) έτους και να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή αυτή αφού η καθυστέρηση είσπραξης θα επιφέρει σε μένα σημαντική ζημία.

         ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ

          Επειδή, από το συνδυασμό των διατάξεων των ΑΚ 1510, 1511, 1513, 1514, 1518, 1532, 1533 και 1536, ανακύπτει το ζήτημα της  ρύθμισης της άσκησης της γονικής μέριμνας κατά τη διάσταση,  εάν αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου (ακόμη και με ασφαλιστικά μέτρα). Δηλονότι δικαιούται ο καθένας από τους γονείς, επικαλούμενος τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης (ή το διαζύγιο ή την ακύρωση του γάμου), να ζητήσει τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας από το δικαστήριο, εφόσον αυτό επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου και δεν συντρέχει η περίπτωση της ΑΚ 1514.1, δηλαδή η ύπαρξη άλλης συμφωνίας τους με την οποία ρυθμίζεται η κατανομή της γονικής μέριμνας, κατά παρέκκλισης της ΑΚ 1513. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να ζητηθεί δικαστική ρύθμιση και λόγω κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, βάσει της ΑΚ 1532. Εφόσον έχει προηγηθεί ανάθεση ή αφαίρεση με δικαστική απόφαση, μπορεί να ζητηθεί επαναρρύθμιση, μετά το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, λόγω μεταβολής των συνθηκών, βάσει της ΑΚ 1536.(Γεωργ-Σταθ. Εισαγ.Παρατηρήσεις στα άρθρα 1505-1541, 247 όπου και παραπομπές).

          Πλέον ειδικότερα:

          Μετά τις τροποποιήσεις που επέφερε ο ανωτέρω ν. 4800/2021, η γονική μέριμνα μετά τον χωρισμό των γονέων, συνεχίζει να συνασκείται από τους γονείς (ΑΚ 1513),όπως συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης. Το δε δικαστήριο επιλαμβάνεται στο πλαίσιο της ΑΚ 1512 μόνο κατ’ εξαίρεση και μόνο για την επίλυση διαφωνιών των γονέων σε επιμέρους ζητήματα που αφορούν στην από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας. Αν όμως υπάρχει συστηματική άρνηση συνεργασίας το δικαστήριο δεν μπορεί να αποφασίσει με βάση την 1512 ΑΚ αλλά με βάση την 1514 ΑΚ, η οποία δεν αφορά σε αποφάσεις για επιμέρους διαφωνίες των γονέων αλλά σε παρεκκλίσεις από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας.  

          Έτσι λοιπόν εάν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συστηματικής και επαναλαμβανόμενης διαφωνίας των γονέων, και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, τότε αποφασίζει το δικαστήριο κατά το άρθρο 1514 παρ. 2 ΑΚ. Οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορεί να λειτουργήσει η κοινή μέριμνα μπορεί να είναι είτε ανυπαίτιοι για τον έναν ή και τους δύο γονείς (π.χ. διαφορετικές απόψεις σε θέματα ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, θρησκευτικής παιδείας, μεγάλη απόσταση του τόπου διαμονής των δύο γονέων, έντονη επαγγελματική απασχόληση του ενός γονέα, μακροχρόνια απουσία του ενός γονέα για επαγγελματικούς ή άλλους λόγους) είτε υπαίτιοι (λ.χ. χρησιμοποίηση της άσκησης της επιμέλειας ως πρόσχημα για την εκδήλωση αισθημάτων εκδίκησης του άλλου γονέα, για την απόσπαση αθέμιτης οικονομικής ωφέλειας σε βάρος του άλλου γονέα, ψευδείς καταγγελίες εγκλημάτων κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας του τέκνου, κ.ο.κ.).  

Το δικαστήριο δε κατά το άρθρο 1514 παρ. 3 ΑΚ, μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως το διαμεσολαβητή. Αυτό λοιπόν θα αποφασίσει, όποιο μέτρο θεωρήσει κατάλληλο για το παιδί, για το συγκεκριμένο παιδί και για τη συγκεκριμένη περίπτωση, με γνώμονα βέβαια το συμφέρον του παιδιού. Μπορεί να κατανείμει λειτουργικά την άσκηση της γονικής μέριμνας, ή να την αναθέσει εξ ολοκλήρου στον έναν, ή να την κατανείμει χρονικά, διατάσσοντας ίσως την εναλλασσόμενη κατοικία, αν τούτο επιβάλλει το συμφέρον του παιδιού.

 Συνεπώς εάν διαπιστώνεται ότι οι σχέσεις των γονέων έχουν πλήρως αποδομηθεί και ότι οι γονείς δεν πρόκειται να συνεργασθούν στο μέλλον προς το συμφέρον του παιδιού τους, το δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίζει την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας ή την αποκλειστική ανάθεσή της στον έναν γονέα, υπό την προϋπόθεση ότι με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται αποτελεσματικότερα η αποφυγή συνεχών και γενικευμένων ερίδων και συγκρούσεων μεταξύ των γονέων, ή κατά περίπτωση η καλύτερη φροντίδα του παιδιού προς το συμφέρον του, η προαγωγή του οποίου πρέπει να είναι το αξιολογικό κριτήριο για τη δικαστική ρύθμιση της γονικής μέριμνας. Το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο (άρθρο 1511 παρ. 2 ΑΚ), ενώ ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του (άρθρο 1511 παρ. 4 ΑΚ,ΕφΘεσσ 954/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Περαιτέρω, κατά την ΑΚ 1532 § 2 περ. (β) κακή άσκηση της γονικής μέριμνας αποτελεί η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του παιδιού με τα πρόσωπα αυτά. Η περίπτωση αυτή αφορά ειδικότερα στην κακή άσκηση της επιμέλειας και συνδέεται με την παραβίαση της υποχρεώσεως καθενός από τους γονείς έναντι του άλλου γονέα κατά την άσκηση της επιμέλειας του παιδιού να διαφυλάσσει και να ενισχύει τη σχέση του παιδιού με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει (ΑΚ 1518 § 4). Η διατάραξη μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με πράξεις, παραλείψεις, με λεκτικές επιθέσεις, υποτίμηση του γονέα στα μάτια του παιδιού, με διατύπωση κατηγοριών σε βάρος του γονέα. Σημασία έχει το αποτέλεσμα, όχι το κίνητρο. Η διατάραξη αφορά στις συναισθηματικές σχέσεις. Η ύπαρξη, έκταση και οι συνέπειες της διατάραξης διαπιστώνονται από το δικαστήριο. Για τον σκοπό αυτόν το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ιδίως την εκπόνηση εμπεριστατωμένης έκθεσης κοινωνικών λειτουργών ή ψυχιάτρων ή ψυχολόγων (πρβλ. ΑΚ 1520 § infine}. Η διατάραξη μπορεί να έχει ως αντικείμενο τη συναισθηματική σχέση του παιδιού με τον άλλο γονέα ή την οικογένεια του. Για την πλήρωση του πραγματικού της ΑΚ 1532 § 2 περ. (β) σύμφωνα με το γράμμα και τον σκοπό της διάταξης δεν απαιτείται να έχει συντελεστεί η διατάραξη, αρκεί και να διαπιστώνεται κίνδυνος διατάραξης της συναισθηματικής σχέσης.

Η ΑΚ 1532 § 3 ορίζει ότι στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην ΑΚ 1532 § 2, το δικαστήριο μπορεί να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Το δικαστήριο πρέπει να αξιολογήσει τις περιστάσεις, τις πράξεις ή παραλείψεις του γονέα, με τις οποίες συντελέστηκε η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, στις περιπτώσεις της ΑΚ 1532 § 2 ή σε άλλες όμοιες περιπτώσεις. Το δικαστήριο πρέπει να σταθμίσει, μεταξύ άλλων, τις πράξεις ή παραλείψεις του γονέα, τη βαρύτητά τους, τις συνέπειές τους για το παιδί ή τον κίνδυνο επέλευσης δυσμενών συνεπειών για το παιδί. Το μέτρο πρέπει να είναι ανάλογο προς τη σοβαρότητα της περίπτωσης κακής άσκησης. Κατά την αξιολογική αυτή στάθμιση δεν λαμβάνεται υπόψη μόνο η συντελεσθείσα πράξη ή παράλειψη, που συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, αλλά αρκεί και η επαπειλούμενη πράξη ή παράλειψη, η προσπάθεια ή η απόπειρα πράξης ή παράλειψης, που αν είχε συντελεστεί θα αποτελούσε κακή άσκηση της γονικής μέριμνας (βλέπετε Λέκκας, Η επιμέλεια του παιδιού κατά τον Αστικό Κώδικα, 2021, σελ. 327επ.).

          Επειδή, όπως συνάγεται έκ των ανωτέρω διατάξεων, βασικό κριτήριο για την ανάθεση της γονικής μερίμνης (επί μέρους εκδήλωσις της όποιας είναι η επιμέλεια του προσώπου), έν περιπτώσει διακοπής της εγγάμου συμβιώσεως, αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Το συμφέρον τούτο δε, μη περιορίζοντος του νόμου, λαμβάνεται υπό την ευρείαν έννοιαν και γενικήν, και, προς διαπίστωσιν της συνδρομής του, εξετάζονται εν συνδυασμώ και συνθετικώς πάντα τα επωφελή καί πρόσφορα διά τον ανήλικον στοιχεία και περιστάσεις.

          Η Νομολογία των Δικαστηρίων της χώρας μας διετύπωσε διαχρονικά, σειρά κριτηρίων τα οποία το Δικαστήριο πρέπει να συνεκτιμήσει, προκειμένου να προσδιορίσει και εξειδικεύσει την αόριστον νομική έννοια του συμφέροντος του τέκνου, εις την συγκεκριμένη περίπτωσιν (ίδετε αντί άλλων, Β. Βαθρακοκοίλη ΕΡΝΟΜΑΚ έκδ. 2003 ύπ’ άρθρον 1513 σελ. 887-901 και αυτόθι παραπομπάς).

          Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου, και οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007). Από τις ίδιες ως άνω διατάξεις συνάγεται επίσης, ότι οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης, περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου. (ΜΠΡΠατρ 74/2020 ΝΟΜΟΣ). Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στο νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού της ωριμότητάς του. Με δεδομένη την ύπαρξη του εν λόγω δεσμού του τέκνου προς το συγκεκριμένο γονέα, αυτός θεωρείται ότι έχει τη δυνατότητα αποτελεσματικότερης διαπαιδαγώγησης προς όφελος του ανηλίκου και επομένως ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για την επιμέλειά του, όμως υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι ο ιδιαίτερος αυτός δεσμός του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα ως ψυχική στάση, η οποία είναι προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου, που έχει την στοιχειώδη ικανότητα διακρίσεως (ΑΠ 1422/2019, ΝΟΜΟΣ). Πρέπει δε να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη ότι ο ανήλικος, που έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητά του υπό διαμόρφωση, υπόκειται ευχερώς σε επιδράσεις και υποβολές των γονέων ή άλλων, οι οποίες, ιδίως όταν γίνονται με δόλο, οδηγούν ασφαλώς στο σχηματισμό της μονομερούς διαμόρφωσης και προτίμησης προς τον ένα από τους γονείς, οπότε η προτίμηση του δεν εξυπηρετεί πάντοτε και το αληθές συμφέρον του. Σημειώνεται ότι, εφόσον το συμφέρον του τέκνου συνιστά αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο, το οποίο εξειδικεύεται από το ουσιαστικό δικαστήριο, η κρίση του ως προς το αν, ενόψει των περιστάσεων που δέχθηκε, για την ύπαρξη των οποίων κρίνει ανέλεγκτα, εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου, υπόκειται στον αναιρετικό έλεγχο ( ΑΠ 157/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

          Εν ` όψει των ανωτέρω, μπορούν ευχερώς να ομαδοποιηθούν οι κάτωθι κατηγορίες λόγων (αλληλεπικαλυπτόμενες ως προς τα ακραία όριά τους), που αποκλείουν την από κοινού άσκηση της επιμέλειας και επιβάλλουν την ανάθεση στον ένα γονέα, προς το συμφέρον του τέκνου (πλην φυσικά των περιπτώσεων του «κακοποιητή» γονέα, οι οποίες συνιστούν αυτοτελή λόγο), ήτοι:

1) Η πλήρης αποδόμηση των σχέσεων των γονέων. Σ` αυτή περιλαμβάνονται ενδεικτικά, η συστηματική άρνηση συνεργασίας για την καθημερινότητα του παιδιού, ήτοι μόρφωση, σχολείο, υγεία, διατροφή, δραστηριότητες, κοινωνικός περίγυρος κλπ. Η αποσταθεροποίηση του περιβάλλοντος του τέκνου, η οποία προκαλείται και από την εναλλάξ κατοικία την οποία ζητά ο γονέας, γιατί διαταράσσει τις σχέσεις του, τις ασχολίες και το πρόγραμμά του, τα οποία έτσι δεν λαμβάνονται υπόψη. Εδώ φυσικά υπάγονται και οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας εν γένει (βία, απειλές, εξυβρίσεις, κλπ)

2) Η πρόκληση εχθρικού περιβάλλοντος από τον γονέα, γιατί το τέκνο, λόγω έλλειψης ωριμότητας επηρεάζεται εύκολα και προκαλείται προκατάληψη έναντι του άλλου.

3) Η αδιαφορία του γονέα για το τέκνο, για την καθημερινότητά του και για το ίδιο το παιδί, η οποία, ανάλογα με τις περιστάσεις, λαμβάνει διάφορες εκφάνσεις

4) Η μη τήρηση των υποχρεώσεων από τη συμφωνία του ιδιωτικού συμφωνητικού

5) Όταν το δικαίωμα πληροφόρησης και τρόπος –ποιότητα επικοινωνίας, ασκούνταν καταχρηστικά και όχι προς το συμφέρον του τέκνου, με αποτέλεσμα αυτή να αποτελεί στην ουσία πράξη επέμβασης στη ζωή του παιδιού και, συνακόλουθα, στην ζωή του συζύγου

6) Η δημιουργία κινδύνου έστω και επικείμενου (π.χ διαστρέβλωση των ηθικών αρχών του τέκνου, συμπεριφοράς και αξιών) στο περιβάλλον του τέκνου. Η τελευταία μάλιστα αποτελεί και αποκλειστικό λόγο ανάθεσης της επιμέλειας στον ένα γονέα. (για όλα τα ανωτέρω ίδετε Λέκκας, Η επιμέλεια του παιδιού κατά τον Αστικό Κώδικα, 2021).

          Επειδή δεν καταρτίσαμε καμία έγγραφη συμφωνία για την επιμέλεια του τέκνου μας,

          Επειδή το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου μας επιβάλλει και αιτούμαι, όπως η επιμέλεια του προσώπου αυτού ανατεθή αποκλειστικώς εις εμέ και να οριστεί τόπος διαμονής του η ανωτέρω κατοικία μου αποκλειστικά και δια δικαστικής απόφασης και δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας (ΑΚ 1514.2), διότι:

           Ως εκ της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μου, αλλά και της παιδαγωγικής μου καταλληλότητας, διαθέτω όλα τα απαραίτητα πνευματικά, ηθικά και ψυχικά προσόντα προς τούτο ενδιαφερόμενη για την σωματική, ηθική και πνευματική του ανάπτυξη μέχρι τώρα. Εγώ ήμην εκείνη, η οποία ανέθρεψα αυτό μέχρι τούδε, το οποίο υπεραγαπώ, αφού εγώ μέχρι σήμερα αποκλειστικά ησχολούμην και ασχολούμαι προσωπικά με αυτό σε όλες τις εκφάνσεις των αναγκών της καθημερινότητάς του, διαθέτουσα τον απαιτούμενο χρόνο ημέρας και νύχτας και τις υπηρεσίες μου προς αυτό αγόγγυστα. Διότι, σε αντίθεση με τον εναγόμενο, ποτέ δεν επεδίωξα την ούλωση και ικανοποίηση των προσωπικών και ατομικών μου απολαύσεων και τέρψης, αλλ` αντίθετα πάντα ησχολούμην με αυτό και τις ανάγκες του, διαθέτοντας τον απαιτούμενο ικανότατο χρόνο συνεχώς και καθ` εκάστην για την ανατροφή, επίβλεψη και μόρφωσή του και επιπλέον διαθέτω, ως εκ των περιγραφέντων συνθηκών μας προκύπτει, την ικανότητα και καταλληλότητα χαρακτήρα προς τούτο. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκε μεταξύ μας ιδιαίτερα στενός δεσμός αγάπης και στοργής.

          Ανατράφηκε στην οικία όπου, διαθέτον δικό του δωμάτιο, μεγαλώνει μέχρι σήμερα με στοργή και η οποία αποτελεί τον πυρήνα και την σταθερή και ασφαλή βάση της ζωής και των ανωτέρω ασχολιών του. Ο υιός μου, διαμένων μετ’ έμου στην ανωτέρω οικία μου, είχε και θα έχει όλας τας προϋποθέσεις διά την αρίστην πνευματικήν, σωματικήν, ψυχικήν, συναισθηματικήν και τουτ` αυτό και κοινωνική του ανάπτυξιν. 

          Συνεπεία δε της μικράς και διαμορφούμενης εισέτι ηλικίας του, των συνεχών και αδιαλείπτως παρεχομένων υπ` εμού φροντίδων ανατροφής του και του φιλόστοργου και προσηνούς χαρακτήρα μου, ασυζητητί το τέκνο μας εξαρτάται κυριολεκτικά από μένα και ψυχικώς έχει προσανατολισθεί προς εμέ και η ανάθεση της επιμελείας του προσώπου του δεν τίθεται καν πρός συζήτησιν.

          Είναι φανερό με βάση τα παραπάνω ότι οι σχέσεις μας με τον αντίδικο, έχουν πλήρως αποδομηθεί και δεν πρόκειται να συνεργασθούμε στο μέλλον προς το συμφέρον του παιδιού μας.  Διότι, αν μη τι άλλο, από τις αρχές του …, οπότε και ο εναγόμενος μετακόμισε στο …., ουσιαστικά αποξενώθηκε πλήρως και οριστικά από την άσκηση κάθε πράξης επιμέλειας του τέκνου μας και την ανέθεσε σε εμένα, αδιαφορώντας πλήρως για εμένα και αυτό. αποδεχόμενος έτσι να διαβιώ μαζί με το τέκνο στην οικία μας και να το φροντίζω και να το επιμελούμαι σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς του. Αλλά και επι 2ετία έκτοτε, ουδέν έπραξε προς την κατεύθυνση της αλλαγής του ανωτέρω καθεστώτος που οπωσδήποτε επικράτησε στην πράξη και στην καθημερινότητα του τέκνου. Τα ανωτέρω παγιώθηκαν πλέον σε μία πραγματική καθημερινή κατάσταση (άνω της διετίας) για το ανήλικο, αφού μαζί μου διαβιοί σε ένα περιβάλλον ηρεμίας και σταθερότητας στο οποίο, με τις ανωτέρω δραστηριότητες που φρόντισα να μετέρχεται, αναπτύσσει μία ολοκληρωμένη και καλλιεργημένη προσωπικότητα αλλά και κοινωνικοποιείται ορθά μέσω των ανωτέρω δραστηριοτήτων.

          Ο αντίδικος, άλλωστε, ουδέποτε και εις το παρελθόν, ήτοι κατά τη διάρκεια της κοινής διαβίωσής μας ησχολήθη με αυτό και ουδέποτε διέθεσε τον απαιτούμενο χρόνο για να ασχοληθεί προσωπικά με αυτό. Ουδεμία σχέση έχει με την καθημερινότητα του τέκνου μας, όπως το φαγητό, το πλύσιμο, η καθαριότητα, η εκπαίδευση, την υγιεινή του κλπ.

          Επιπλέον, αποδεδειγμένα, από αποκλειστική υπαιτιότητά του, προκαλούσε και προκαλεί ενώπιον του τέκνου μας, τα ανωτέρω εκτεταμένα επεισόδια με δόλο, που συνιστούν και ποινικά αδικήματα εις βάρος μου, και έτσι προκαλεί ένα μόνιμα εχθρικό περιβάλλον για το τέκνο, καθόσον με την συμπεριφορά του αυτή, αναστατώνει και αποδομεί εντελώς τον ομαλό ψυχικό του κόσμο. Άλλωστε οι ανωτέρω εκρήξεις του, εξυβρίσεις του, φωνές, και εν γένει λεκτική βία στις ανωτέρως περιπτώσεις και παρουσία του τέκνου, έχουν λάβει συστηματικό, διαρκή και μόνιμο χαρακτήρα εις βάρος μου.

          Πέραν όμως των ανωτέρω, όπως προκύπτει από τα ανωτέρω περιστατικά, επανειλημμένα προκαλεί συγκρούσεις με δόλο και επεισόδια με το τέκνο μας, απαγορεύοντάς του, ακόμα και την παρέα με φίλους στην οικία μας, χωρίς καμία εξήγηση για την αδικαιολόγητη και απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά του, που μόνο δυσμενείς επιπτώσεις μπορεί να έχει στην ομαλή ψυχοσυναισθηματική του εξέλιξη και στην κοινωνικοποίησή του.      

           Απ` όλες δε τις ανωτέρω βίαιες και εγκληματικές συμπεριφορές του που αναφέρθηκαν, προκύπτει ότι πρόκειται για έναν χαρακτήρα οξύθυμο, οργισμένο, εκρηκτικό και παρορμητικό. Δηλαδή προσωπικότητα  ευεπίφορη σε θυμό και εκρήξεις, που φυσικά τον καθιστά μη ικανό και κατάλληλο για την ομαλή και ισορροπημένη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξή του τέκνου μας. Ιδίως δε όταν οι εκρήξεις του αυτές λαμβάνουν χώρα ενώπιον του παιδιού μας και κατά του παιδιού μας. Λίγο χρειάζεται να τονιστεί ότι αυτού του είδους οι συμπεριφορές, λαμβανομένης υπόψη και της ηλικίας του τέκνου μας, κλονίζουν τον ψυχικό του κόσμο, ενοχοποιούν τον εαυτό του και οδηγείται σε μία διαδικασία αυτοτιμώρησης που ενδέχεται να έχει καταστροφικές συνέπειες, όπως αποξένωση, καθυστέρηση στην ανάπτυξη, παραβατική συμπεριφορά, επιθετικότητα, άγχος, κατάθλιψη κλπ.

Επειδή συνεπώς νόμιμη συντρέχει περίπτωση σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην ανωτέρω νομική σκέψη, να ανατεθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας και η επιμέλεια του υιού μας αποκλειστικά σε μένα που δεν τον έχω αποχωρισθεί ποτέ, λόγω δε της ηλικίας του έχει μεγαλύτερη ανάγκη εμένα, η οποία μπορώ να του συμπαρασταθώ σε οποιοδήποτε πρόβλημα άμεσης καθημερινής φροντίδας μαγείρεμα, καθαριότητα, ντύσιμο, ανατροφή, όπως πράγματι συμβαίνει, έχουσα όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξή του. Αντίθετα, ο εναγόμενος, για λόγους που αφορούν το πρόσωπό του και ανωτέρω εκτίθενται, τον διαμορφωθέντα τρόπο ζωής του και τις συνθήκες και ανάγκες διαβίωσής του που έχει δημιουργήσει, αλλά και λόγω του χαρακτήρα του, δεν μπορεί να του προσφέρει τίποτα από όλα αυτά και συνεπώς το πραγματικό συμφέρον του ανήλικου επιβάλει να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειάς του σε εμένα.  

Εν ταυτώ φυσικά προκύπτει ότι είναι αδύνατη η από κοινού άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου μας αφού, όχι φανερά και αποδεδειγμένα δεν επιθυμεί αυτή αρνούμενος δια τούτο, συστηματικά και επαναλαμβανόμενα, να έρθει σε συνεννόηση μαζί μου ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη ζητήματα, που αφορούν την ανατροφή και τη φροντίδα του (πολλώ δε μάλλον για ουσιώδη και μείζονος σημασίας θέματα). Ως εκ τούτου, το πραγματικό συμφέρον του, υπαγορεύει να ανατεθεί σε εμένα προσωρινά η αποκλειστική του επιμέλεια, ως μόνο κατάλληλο πρόσωπο να ανταποκριθώ στο γονικό μου ρόλο, όπως έχω κάνει από τη στιγμή της γέννησής του μέχρι σήμερα, εν αντιθέσει με τον εναγόμενο.

          Πράγματι, με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά που εξέθεσα και στα οποία παραπέμπω προς αποφυγή περιττής επανάληψης, νόμιμη συντρέχει περίπτωση και αιτούμαι να ανατεθεί σε εμένα αποκλειστικά η επιμέλεια του ανηλίκου, αλλά και να οριστεί τόπος κατοικίας και διαμονής του τέκνου μας η ανωτέρω μόνιμη κατοικία μας (α` όροφος), διότι αυτό είναι προς συμφέρον του. Ζήτημα εναλλασσόμενης κατοικίας φυσικά δεν μπορεί αν τεθεί, αφού ο αντίδικος διαβιοί όπως ειπώθηκε, μόνιμα, στο … που έχει διαμορφώσει για κατοικία του, η οποία φυσικά είναι εντελώς ακατάλληλη για να διαμένει το τέκνο μας, αφού στερείται ακόμα και στοιχειώδεις χώρους υπνοδωματίου, κουζίνας κλπ. Από την άλλη, όπως εκτέθηκε, το τέκνο μας, είναι απολύτως εξοικειωμένο και άρρηκτα συνδεδεμένο με την οικία μας, αφού γεννήθηκε και μεγαλώνει μέσα σ` αυτή, η οποία, ως εκ τούτων, αποτελεί βασικότατο θεμέλιο της καθόλου ανάπτυξής του. Πρόκειται για κατοικία με όλες τις ανέσεις και χώρους, ενώ το τέκνο μας, διαθέτει όπως ειπώθηκε τον δικό του χώρο-δωμάτιο, όπου έχει τα πράγματά του και δραστηριοποιείται στις ασχολίες του μαζί μου (διάβασμα, παιχνίδι κλπ). Άλλωστε ο αντίδικος, αν και διατελούμε σε διάσταση και γνωρίζει ότι το τέκνο διαμένει μαζί μου στην ανωτέρω οικία μέχρι σήμερα, δεν αξίωσε την μετοίκησή μας ή την αποχώρησή μας, αποδεχόμενος έτσι στην πράξη το ανωτέρω διαμέρισμά μας, να αποτελεί την κατοικία και τον τόπο διαμονής του τέκνου μας μαζί με εμένα.  

Επειδή νόμιμη συντρέχει περίπτωση και αιτούμαι να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησομένη απόφαση και επιβάλλεται τούτο από τους λόγους που εκτέθηκαν και δεν χρήζουν καθυστέρησης αφού αφορούν την προσωπικότητα, ανατροφή, διαπαιδαγώγηση και εν γένει ομαλή ανάπτυξη του ανηλίκου που καθημερινά αναπτύσσεται.

                    ΑΙΤΗΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ      

          Επειδή, εις αυτό το στάδιο ευρισκομένης της διαφοράς και συντρεχόντων των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών, ανακύπτει άμεση ανάγκη ρύθμισης και του ζητήματος της διατροφής για το ανήλικο τέκνο μας. ( κατ` άρθρα 1485, 1486.2, 1489.2,1493, 1516.2 ΑΚ).

           Συγκεκριμένα, οι μηνιαίες διατροφικές ανάγκες του τέκνου μας όπως προέκυψαν και καθορίζονται από τις συνθήκες ζωής του, ανέρχονται  πλέον, λόγω και της διαρκώς επιτεινόμενης ακρίβειας, αλλά και της, λόγω της ηλικίας του, συνεχούς σωματικής του ανάπτυξης, ήτοι, δαπάνες διατροφής δηλ. για τροφή, ενδυμασία, σχολικό εξοπλισμό, υπόδηση, παιχνίδια, καθαριότητα, ψυχαγωγία, μετακινήσεις, αλλά και για την εκπαίδευση και μόρφωσή του με την παρακολούθηση των ανωτέρω φροντιστηρίων και αθλητισμού, στο ποσό των 1.300/μήνα. Σημειώνεται ότι οι μηνιαίες δαπάνες μόνο για τα ανωτέρω φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα και αθλητισμό, ανέρχονται σε 470€. Πέραν τούτων απαιτείται μηνιαίως τουλάχιστον το ποσό των 350€ για την διατροφή του (πρωί, μεσημέρι, βράδυ), δηλ. 12€/ημέρα περίπου, αφού, λόγω της ηλικίας του και των ανωτέρω αδιάκοπων δραστηριοτήτων του, έχει, φυσικώ τω λόγω, ανάγκη βελτιωμένης διατροφής για την υγιή σωματική του ανάπτυξη.   Επίσης απαιτείται το ποσό των 70€/μήνα για την ψυχαγωγία και διασκέδασή του με τους φιλους και τις συνανασροφές του, δια των οποίων συντελείται σταδιακά και η ισορροπημένη κοινωνικοποίησή του, όπως και το ποσό των 90€/μήνα για ένδυση και υπόδηση, διότι λόγω της συνεχούς ανάπτυξής του απαιτείται συνεχώς η αντικατάσταση του ρουχισμού και υποδημάτων του. Εάν σ` αυτά προστεθούν και τα έξοδα για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, τις μετακινήσεις, για την προσωπική υγιεινή και φροντίδα του, την καθαριότητα του και την αγορά σχολικών και φροντιστηριακών ειδών και ύλης, τα έξοδα και οι λογαριασμοί του σπιτιού (ρεύμα, θέρμανση), ήτοι συνολικά άνω των 300€/μήνα, παρέπεται ότι οι συνολικές διατροφικές του ανάγκες ανέρχονται κατά μήνα, τουλάχιστον στο ανωτέρω ποσό.  

          Οι ανωτέρω ανάγκες του είναι αδίρητες, εγώ δε αδυνατώ με τις ιδικές μου οικονομικές δυνάμεις (είμαι άνεργη) να καλύψω αυτές, οπότε και φυσικώ τω λόγω, θα αναγκαστώ να προβώ σε περικοπές που θα διαταράξουν την ομαλή και απρόσκοπτη εξέλιξη της καθόλου ανάπτυξής του και οπωσδήποτε θα περιαγάγουν το τέκνο μας σε κατάσταση στερήσεων. Αποτελούν δε τούτες τις συνήθεις δαπάνες για έναν ανήλικο στην ηλικία του και με βάση τις συνθήκες ζωής μας.

          Κατά την διάρκεια του γάμου μας, αυτές καλύπτονταν εξ ολοκλήρου από τα αυξημένα έσοδα του εναγομένου.  Μάλιστα, λόγω των αυξημένων εσόδων του, διήγαμε πολυτελή βίο με διακοπές, ταξίδια, εξόδους, αγορά ακριβώς πραγμάτων και επώνυμων ενδυμάτων (ο ίδιος διαθέτει κινητό τηλέφωνο άνω των 2.000€), κατασκήνωση για το τέκνο μας κλπ.  Από την αρχή του γάμου μας και κατά τη διάρκεια του, εγώ δεν είχα εισοδήματα, ούτε από επάγγελμα, ούτε από άλλη πηγή (ακίνητα κλπ). Ασχολήθηκα αποκλειστικά με τα οικιακά και την ανατροφή του παιδιού μας. Έτσι μέχρι σήμερα, δεν είχα καμία επαγγελματική κατάρτιση, πτυχίο ή ανάλογη εμπειρία για άσκηση βιοποριστικού επαγγέλματος. Εντελώς περιστασιακά και για το ανωτέρω … εργάστηκα κατά τα ανωτέρω, και έκτοτε, ενεγράφην στον ΟΑΕΔ ως άνεργη χωρίς να δικαιούμαι επίδομα ανεργίας. Ελλείψει κάθε άλλης εκπαίδευσης και ειδίκευσής μου, αλλά και λόγω των δυσμενών συνθηκών ανεργίας και καταστροφών που προκάλεσε η πρόσφατη δεν κατέστη δυνατό να εύρω αλλού εργασία παρά τις μέχρι και σήμερα συνεχείς προσπάθειές μου.  

          Επειδή και εγώ αλλά και το τέκνο μου, αδυνατούμε να διαθρέψουμε τους εαυτούς τους εξ ιδίων πόρων, αφού στερούμαστε οποιασδήποτε προσοδοφόρου ή ικανής να ρευστοποιηθεί περιουσίας και επιπλέον το τέκνο μας αδυνατεί λόγω της ηλικίας του να εργασθεί. Ο δε εναγόμενος ως εκ των ανωτέρω εισοδημάτων του και ακίνητης περιουσίας, έχει την οικονομική επάρκεια προς παροχή διατροφής, χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του διατροφή.  

          Δικαιούται όθεν το τέκνο μας διατροφή σύμφωνα με το νόμο, βάσει των αναγκών του όπως αυτές προκύπτουν από τις ανάγκες και τα έξοδα διαμονής, συντήρηση, διατροφής, ανατροφής, εκπαίδευσης, περίθαλψης, ψυχαγωγίας και γενικά τις συνθήκες ζωής του και επιβάλλεται από τις περιστάσεις που ανωτέρω αναλυτικά εκτέθηκαν και είναι δίκαιη και εύλογη και ανάλογη με τις συνθήκες ζωής του και ανάγκες του όπως αναπτύχθηκαν στην οικογενειακή ζωή και διαμορφώθηκαν από την χωριστή μας εγκατάσταση.

          Επειδή κατά ταύτα νόμιμη συντρέχει περίπτωση όπως υποχρεωθεί ο εναγόμενος να μου καταβάλει υπό την ανωτέρω ιδιότητά μου και ως έχουσα την επιμέλεια του τέκνου μας το οποίο διαμένει μαζί μου και για λογαριασμό του, το ποσό των 1.300€ μηνιαίως από την επίδοση της παρούσης κύριας αγωγής και δη προκαταβολικά την 1^η ημέρα κάθε μήνα και σε περίπτωση καθυστέρησης νομιμότοκα από την 2^η ημέρα κάθε ημερολογιακού μήνα, μέχρι την πλήρη εξόφληση και για χρονικό διάστημα μέχρι την ενηλικίωσή του.  

          Επειδή νόμιμη συντρέχει περίπτωση να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησόμενη απόφαση και επιβάλλεται τούτο από τους λόγους που εκτέθηκαν και δεν χρήζουν καθυστέρησης αφού αφορούν την προσωπικότητα του ανηλίκου που καθημερινά αναπτύσσεται και το αληθές συμφέρον του, ενώ πρόκειται και για αξίωση από διατροφή (άρθρα 907, 908 παρ. 1 β' και 910,4 Κ.Πολ.Δ.), η οποία είναι καθημερινή υπόθεση για το ανήλικο, μη χρήζουσας αναβολής, αφού η καθυστέρηση στην εκτέλεση μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση γι` αυτή, θα επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη στο ανήλικο, ως εκ των στερήσεων που θα υποστεί..

          Επειδή νόμιμη επίσης συντρέχει περίπτωση να καθοριστούν με σχετική πράξη του παρόντος δικαστηρίου τα προκαταβλητέα από τον αντίδικο έξοδα και τέλη της δίκης   

          ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΥΖΥΓΟΥ ΕΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙ

Επειδή, διακοπείσης της εγγάμου συμβίωσης από αποκλειστική υπαιτιότητα του αντιδίκου, ανακύπτει ανάγκη ρύθμισης του ζητήματος της διατροφής και για μένα (κατ` άρθρα 1390,1391 ΑΚ επ).

Επειδή μετά την ανωτέρω οριστική διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεώς μας από αποκλειστική, με βάση τα ανωτέρω περιστατικά, υπαιτιότητα του αντιδίκου, δεν εργάζομαι, απασχολούμενη αποκλειστικά με την ανατροφή του τέκνου μας ήτοι με την φροντίδα του, την καθαριότητα του, την εκπαίδευσή του, την παρασκευή φαγητού του, κλπ, διαμένοντας με αυτό στην ανωτέρω οικία.

Επειδή με βάση τα ανωτέρω περιστατικά που αναφέρθηκαν και στα οποία παραπέμπω, οι υπόχρεος εναγόμενος, διέκοψε την έγγαμη συμβίωσή μας χωρίς ε ύ λ ογ η α ι τ ί α και συνεπώς δικαιούμαι πλήρη διατροφή από αυτόν (άρθρο 1391 παρ.1 Α.Κ), προσδιοριζόμενη σύμφωνα με τις οικονομικές μας δυνάμεις, τις ανάγκες μου που προέκυψαν από την χωριστή διαβίωσή μας και τις ειδικές συνθήκες της ζωής μου, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί υπό το καθεστώς της έγγαμης συμβίωσής μας και το βιοτικό επίπεδο και συνθήκες ζωής μας.  

Ήδη από τον Ιανουάριο του 2024, οπότε και απολύθηκα, ο αντίδικος αρνείται να καταβάλει σε εμένα οποιοδήποτε ποσό για την διατροφή μου, αν και γνωρίζει ότι στερούμαι παντελώς εισοδημάτων και έχω περιέλθει σε κατάσταση πλήρους ένδειας. Αναγκάζομαι να προσφεύγω στην βοήθεια των γονέων μου, φίλων και συγγενών, αφού στερούμαι κάθε εισοδήματος.

Επειδή με βάση την χωριστή πλέον εγκατάστασή μου στην ανωτέρω οικία με το τέκνο μου του οποίου έχω την επιμέλεια, απαιτούνται για την ικανοποίηση των ιδίων εμού αναγκών διατροφής, στέγασης, ρουχισμού, καθαριότητας, μετακινήσεων, ψυχαγωγίας κλπ και εν γένει των αναγκών διατροφής με την έννοια του νόμου, το ποσό συνολικά των 900€/μήνα ήτοι για την διατροφή μου καθεαυτή, το ποσό των 300€ (10€Χ30ημ), για την πληρωμή λογαριασμών οικίας (ΔΕΗ, νερό, τηλέφωνο, θέρμανση κλπ) 200€, για καθαριότητα εν γένει οικίας και αγορά ειδών σούπερ μάρκετ (καθαριστικά, απορρυπαντικά, χαρτικά κλπ) 150€, για ατομική μου υγιεινή και καθαριότητα (σαμπουάν, διάφορα καλλυντικά, κλπ) 80€, για δαπάνες ενδυμασίας και υπόδησης 70€, για ψυχαγωγία εν γένει 100€.

 Επειδή επί τη βάσει των ανωτέρω περιστάσεων, ήτοι των εξαιρετικά αυξημένων εισοδημάτων του αντιδίκου, που απολάμβανα κατά τη διάρκεια του γάμου, της προσοδοφόρας περιουσίας του, σε αντίθεση με την παντελή έλλειψη δικής μου, της κατάστασης ένδειάς μου, αλλά και εν` όψει της κατάστασης ανεργίας μου και της επιγενόμενης αδυναμίας εύρεσης εργασίας έκτοτε αλλά και μετά βεβαιότητας και για το μέλλον για τους λόγους που ανωτέρω αναφέρονται, σε συνδυασμό με το ότι δεν με βαρύνει καμία υπαιτιότητα για την διακοπή της συμβίωσης, νόμιμη συντρέχει περίπτωση να μου επιδικάσει το δικαστήριό σας το ανωτέρω ποσό μηνιαία για δική μου διατροφή κατά τις διατάξεις των άρθρων 1391ΑΚ επ.  

Επειδή συνεπώς η αιτούμενη εν γένει διατροφή μου με την έννοια του νόμου, επιβάλλεται από τις περιστάσεις που ανωτέρω αναλυτικά εκτέθηκαν και είναι δίκαιη και εύλογη και ανάλογη με τα εισοδήματα, την υποχρέωση συνεισφοράς μας και τις ανάγκες μου όπως διαμορφώθηκαν από την χωριστή μας εγκατάσταση και τις συνθήκες ζωής μας καθόσον εξακολουθώ να διαμένω στην πρώην συζυγική οικία και να καταβάλω εγώ κάθε δαπάνη που σχετίζεται με την διαβίωσή μου σ` αυτήν, ενώ δεν κινδυνεύει λόγω των εισοδημάτων του η δική του διατροφή και ανάγκες.

Επειδή παραδεκτά ασκώ την παρούσα αγωγή μου το μεν για τον εαυτό μου, το δε και για λογαριασμό του ανηλίκου παιδιού μας του οποίου έχω την επιμέλεια και διαμένει μαζί μου

Επειδή νομίμως συνενώνονται στην παρούσα όλα τα ανωτέρω αιτήματά μου σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 592.1,3,4, 610 ΚΠΟλΔ

Επειδή νόμιμη συντρέχει περίπτωση να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή  (άρθρα 907, 908 παρ. 1 β' και 910,4 Κ.Πολ.Δ.) αφού πρόκειται για αξιώσεις από διατροφή και από αδίκημα και σε κάθε περίπτωση η καθυστέρηση στην εκτέλεση θα προκαλέσει σε εμένα, ελλείψει χρημάτων και εισοδημάτων, ανεπανόρθωτη ζημία,

Επειδή η παρούσα αγωγή μου είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις ανωτέρω διατάξεις, αλλά και βάσιμη και αληθής, το δε Δικαστήριό σας τυγχάνει καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο για την εκδίκασή της.

           Επειδή ενημερώθηκα εγγράφως για την δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση και υπέγραψα το σχετικό ενημερωτικό έγγραφο που επισυνάπτεται παρά πόδας της παρούσης

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Με ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου και κατά τα προστεθησόμενα στην συζήτηση

ΑΙΤΟΥΜΑΙ

Να γίνει δεκτή η υπό κρίση αγωγή μου ως νόμιμη και βάσιμη και όλα όσα ανωτέρω αιτούμαι με αυτήν.

Να λυθεί ο γάμος μου με τον εναγόμενο.

Να υποχρεωθεί αυτός να μου καταβάλει για την ανωτέρω αιτία της προσγενομένης σε εμένα ηθικής βλάβης, το ποσό των …0€, με το νόμιμο τόκο επιδικίας και υπερημερίας, από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την πλήρη εξόφληση.

Να ανατεθεί σε μένα αποκλειστικά η επιμέλεια του ανωτέρω ανηλίκου τέκνου μας και να οριστεί, ως τόπος διαμονής του η     ανωτέρω κατοικία μας στον ….

          Να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να μου καταβάλει υπό την ανωτέρω ιδιότητά μου ως ασκούσας την επιμέλεια του τέκνου μας και για λογαριασμό του, το ποσό των 1.300€ μηνιαίως από την επίδοση της παρούσης και δη προκαταβολικά την 1^η ημέρα κάθε μήνα και σε περίπτωση καθυστέρησης νομιμότοκα από την 2^η ημέρα κάθε ημερολογιακού μήνα, μέχρι την πλήρη εξόφληση και για χρονικό διάστημα μέχρι την ενηλικίωσή του. (με την ρητή επιφύλαξη της μεταβολής των συνθηκών)

Να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή

Να καθοριστούν με σχετική πράξη του παρόντος δικαστηρίου τα προκαταβλητέα από τον αντίδικο έξοδα και τέλη της δίκης στο ποσό των 400 €

Να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να μου καταβάλει ατομικά λόγω διατροφής μου το ποσό των 900 € μηνιαίως από την επίδοση της παρούσης και μάλιστα προκαταβολικά την 1^η ημέρα κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε δόσης, μέχρι και την πλήρη εξόφληση. (με την ρητή επιφύλαξη της μεταβολής των συνθηκών)

Να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή

Να καθοριστούν με σχετική πράξη του παρόντος δικαστηρίου τα προκαταβλητέα από τον αντίδικο έξοδα και τέλη της δίκης  στο ποσό των 400€ και

Να απειληθεί κατά του αντιδίκου χρηματική ποινή 1.000€ και προσωπική κράτηση ενός (1) μήνα για κάθε παράβαση της απόφασης

 Να καταδικαστεί στην καταβολή της εν γένει δικαστικής μου δαπάνης και αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου μου.

Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Βρόντος Ανδρέας

Δικηγόρος παρ` Αρείω Πάγω

Α.Μ. Δ.Σ.Κ. : 249

E-mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

          24410-41255/6972422002

          FAX : 24410-41257