Έτσι λοιπόν εάν μετά την πράξη επέμβασης στο κύκλωμα ή στον μετρητή κλπ που είναι η μυϊκή πράξη κατάλυσης της κατοχής, ο δράστης και χρήστης του κλαπέντος ρεύματος, ιδιοποιείται αυτό, δηλ. το χρησιμοποιεί και αντλεί τα οφέλη από την παράνομη σύνδεση, δηλ. την κλοπή που διενήργησε, αυτό δεν καθιστά το έγκλημα διαρκές. Μετά την πράξη της κλοπής υπάρχει μεν μία παράνομη κατάσταση (η διαρκής αποστέρηση του πράγματος), πλην όμως η διατήρησή της δεν πληροί την α.υ της ΠΚ 372 (δεν εξακολουθεί ο δράστης να «αφαιρεί» καθ` όν χρόνο ο κύριος αποστερείται του πράγματος). (Χ. Μυλωνόπουλος, Ποιν.Δίκαιο , Γενικό Μέρος Ι, 2007, σελ. 155). Εάν λοιπόν ο χρόνος τέλεσης είναι τάχα 16-11-2016, το αδίκημα παρεγράφη.
Ούτε βέβαια πρόκειται για κατ` εξακολούθηση έγκλημα, δηλ. από 16-11-2016 έως 30-9-2019 (από 10-6-2022 κατάθεση ...). Περί αυτού θα γίνονταν λόγος όταν μετά την κατάλυση και τη θεμελίωση νέας κατοχής από το δράστη (2016), ο κύριος επανακτούσε και θεμελίωνε την δική του κατοχή εκ νέου (π.χ με την επαναφορά της σύνδεσης του μετρητή) και εν συνεχεία ο δράστης με νέα άλλη πράξη του (π.χ το 2017 ή οποτεδήποτε άλλοτε), εγκαθίδρυε ξανά την δική του κατοχή καταλύοντας την προηγουμένως θεμελιωθείσα κοκ.
Τότε και μόνο θα επρόκειτο για αυτοτελείς και επαναλαμβανόμενες πράξεις κλοπής, αλλά και πάλι, υποκείμενες αυτοτελώς η κάθε μία σε παραγραφή από τον χρόνο τέλεσης παρά τον εξακολουθητικό χαρακτήρα της πράξης, δηλ. η παραγραφή θα εξετάζονταν για κάθε μία πράξη του εξακολουθητικού εγκλήματος αυτοτελώς.
Όμως τέτοιες διακρινόμενες μεταξύ τους πράξεις, δηλ. πραγματικής ομοειδούς συρροής περισσοτέρων πράξεων κλοπής (τόπος, χρόνος, περιστάσεις), δεν καταγγέλλονται και ούτε προκύπτουν
Όλα τα ανωτέρω ισχύουν εφόσον φυσικά δεν πρόκειται περί υπεξαίρεσης. Διότι ομολογείται ότι πρόκειται για «σύνδεση στο όνομα ....» και με συγκεκριμένο αριθμό παροχής ρεύματος για την οποία απαιτείται σύμβαση του χρήστη (αλλιώς θα ήταν αφαίρεση από τον κεντρικό αγωγό). Δηλ. ομολογείται ότι υπάρχει μεταβιβαστική πράξη της κυριότητας και κατοχής της ενέργειας που παρέχεται στον χρήστη-κάτοχο. Γι` αυτό άλλωστε πληρώνονται οι λογαριασμοί από τον χρήστη, ήτοι γιατί είναι ο νόμιμος χρήστης και εκμεταλλευτής του ρεύματος μετά από νόμιμη σύνδεση και παροχή προς αυτόν που άρα το κατέχει δυνάμει σχετικής σύμβασης παροχής με συγκεκριμένο αριθμό. Συνεπώς κλοπή αυτής από τον συμβαλλόμενο χρήστη δεν μπορεί κατά νόμω να υπάρχει, αφού είναι νόμιμος κάτοχος. Μόνο υπεξαίρεση είναι δυνατή απ` αυτόν, με βάση αυτά τα περιστατικά. Κλοπή θα ήταν δυνατή, από τρίτον που δεν είναι νόμιμος συμβαλλόμενος κάτοχος από την νόμιμη παροχή, ή από τον χρήστη άλλα από το κεντρικό δίκτυο και όχι από τον μετρητή.
Εν προκειμένω από την ανωτέρω έκθεση ένορκης εξέτασης μάρτυρα του ...., υπαλλήλου της ΔΕΔΔΗΕ, όχι δηλ. νομίμου εκπροσώπου αυτής ή εξουσιοδοτημένου νομίμως από το ΔΣ της ΑΕ αυτής, καθόσον δεν προσκομίζεται σχετικό πληρεξούσιο έγγραφο με την γνησιότητα της υπογραφής των εντολέων μελών του βουλητικού οργάνου της ΔΣ, προκύπτει ότι επιθυμεί την ποινική δίωξη «των χρηστών …της προαναφερόμενης παροχής», διότι τάχα «ο μετρητής είχε κομμένες σφραγίδες καλύμματος, ήταν πειραγμένος ο απαριθμητήρας εσωτερικά και τα φρένα ήταν εκτός». Πέραν του ότι όλα αυτά (ακόμα εάν διαπιστώθηκαν που το αρνούμαι και πάντως δεν τα έκανα εγώ) είναι εντελώς αόριστα και γενικά και δεν προκύπτει πώς συνδέονται αιτιακά, πώς δηλ. επιφέρουν «αλλοίωση της καταγραφής της καταναλισκόμενης ενέργειας», πάντως είναι φανερό ότι προϋποθέτουν μεταβίβαση της ηλεκτρικής ενέργειας από το δίκτυο στο σύστημα του μετρητή του χρήστη επειδή ακριβώς υπήρχε σύμβασης παροχής ρεύματος και δεν αφαίρεσε από το δίκτυο-αγωγό.
Συνεπώς πρόκειται για υπεξαίρεση, και έπρεπε να υποβληθεί εμπρόθεσμα έγκληση (ΠΚ 381) εντός 3 μηνών από τον χρόνο τέλεσης, ο οποίος για το αδίκημα αυτό είναι ο χρόνος κατά τον οποίο ο δράστης εξωτερικεύει εμπράκτως την βούλησή του για ιδιοποίηση του πράγματος, ήτοι εν προκειμένω το 2016 δήθεν κατά τους ισχυρισμούς του. Αλλά ακόμα και εάν ήθελε θεωρηθεί υπεξαίρεση κατ` εξακολούθηση (βλ. όμως ανωτέρω τα ανάλογα για κλοπή) και πάλι το τρίμηνο από την 5/8/2019 που έγινε ο έλεγχος και η διαπίστωση τάχα της παρανομίας, παρήλθε χωρίς έγκληση.
Άλλωστε πέρα από το εμπρόθεσμο, απαιτείται και νομότυπη έγκληση κατά συγκεκριμένου προσώπου. Τέτοια εδώ δεν υπάρχει, ήτοι υποβληθείσα από τον νομιμοποιούμενο αμέσως ως παθόντα κατά τον ΑΚ δηλ. τον κύριο του πράγματος (ΔΕΗ ΑΕ), ούτε από άλλο πρόσωπο κατ` εξουσιοδότησή του με τον τύπο που ορίζει ο νόμος, ούτε από την ΔΕΔΔΗΕ, ενώ η άνω από 10-6-2022 ένορκη εξέταση του υπαλλήλου ... οπωσδήποτε δεν είναι νομότυπη έγκληση.
Τα ίδια ισχύουν και επι απάτης, ήτοι:
Απάτη και κλοπή δεν μπορούν να συνυπάρχουν, αλλά υπάρχει σχέση αλληλοαποκλεισμού, διότι η έστω και πεπλανημένη συγκατάθεση, αποκλείει την αφαίρεση και άρα την κλοπή (Α. Χαραλαμπάκης ο ΝΠΚ, τ.2 υπο 372.αρ.85 όπου και νομολογία). Κρίθηκε λοιπόν ότι (ΕφΑθ 1836/1991, ΝΟΜΟΣ) «Έτσι, η αφαίρεση της ηλεκτρικής ενέργειας από την κατοχή άλλου πρέπει να γίνει αυτογνωμόνως και χωρίς τη συγκατάθεση του έχοντος επ` αυτής δικαίωμα, όπως τούτο εκφράζεται δια των λέξεων "όποιος αφαιρεί... από την κατοχή άλλου". Η συναίνεση συνεπώς τούτου αναιρεί την αντικειμενική υπόσταση κλοπής. Επομένως, ως αφαίρεση από την κατοχή άλλου πρέπει να θεωρηθεί η αφαίρεση της ηλεκτρικής ενέργειας από τον κεντρικό αγωγό, πριν ή διέλθει από το μετρητή του καταναλωτή π.χ. με τη σύνδεση του κεντρικού καλωδίου με την εγκατάσταση της οικίας του δράστη (ΑΠ 536/1989 ΠΧ Μ 22), αφού άλλως, δηλ. στην περίπτωση που η ηλεκτρική ενέργεια διέλθει από το μετρητή του καταναλωτή τότε η "αφαίρεση" δε γίνεται αυτογνωμόνως και χωρίς τη συγκατάθεση του έχοντος επ` αυτής δικαίωμα, αλλά με τη συναίνεσή του δυνάμει της συμβάσεως παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Όμως, στην περίπτωση της χρήσης μέσων στρεφομένων κατά της κανονικής λειτουργίας του μετρητή, όπως η διακοπή από καιρού εις καιρόν της κανονικής λειτουργίας του γνώμονα, ή το γύρισμά του προς τα πίσω, έτσι ώστε αυτός να δείχνει ενέργεια μικρότερη από την πράγματι καταναλωθείσα δια μέσου του μετρητή, τότε συγκροτείται, με τη συνδρομή και των άλλων στοιχείων, η πράξη της απάτης με τον τρόπο της δια θετικής ενεργείας επέμβασης στο μετρητή με το γύρισμά του προς τα πίσω που τείνει στη συγκάλυψη των αληθινών ενδείξεων και έχει ως αποτέλεσμα την παραπλάνηση του θύματος με την αθέμιτη απόκρυψη της αλήθειας που επακολουθεί (βλ. Αγγ. Μπουρόπολους, Ερμ.ΠΚ, υπ` άρθρ. 372 II και εκεί παρ., Η. Γάφος, ΠοινΔικ, υπ` άρθρ. 386 σελ. 129 σημ. 11, Ηλ. Σπυρόπουλος ΠΧ Ζ` 474 βλ. και ΑΠ 281/1956 ΠΧ Ζ` 21, ΑΠ 291/1962 ΠΧ ΙΒ` 597)»
Εν προκειμένω ακόμη και εάν επρόκειτο για απάτη, αφού με βάση τα ανωτέρω καταγγέλλεται παρέμβαση στον μετρητή και όχι στο εξωτερικό δίκτυο προς τον μετρητή, και πάλι δεν υπεβλήθη εμπρόθεσμα και νομότυπα έγκληση (ΠΚ 405) από κανένα παθόντα-δικαιούχο (η άνω από 10-6-2022 ένορκη εξέταση του υπαλλήλου δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα), αφού ομολογείται ότι ο έλεγχος και η διαπίστωση της ρευματοκλοπής έγιναν την 5/8/2019. Συνεπώς ακόμα και εάν ήθελε θεωρηθεί απάτη κατ` εξακολούθηση (βλ. όμως ανωτέρω τα ανάλογα για κλοπή) και πάλι το τρίμηνο από την 5/8/2019 παρήλθε χωρίς έγκληση.
Δέον και αιτούμαι όθεν να κηρυχθεί απαράδεκτη η ποινική δίωξη, ελλείψει εγκλήσεως.
Σημειώνω δε εν τέλει τα εξής:
Είναι, αυτονόητα, ευθέως αντίθετο σε θεμελιώδεις αρχές του Κράτους Δικαίου και της νομιμότητας (Σ20,25,87), ο ιδιώτης (εν προκειμένω ΑΕ) να προβαίνει στις «ανακριτικές» πράξεις της αυτοψίας ή πραγματογνωμοσύνης ή ελέγχου ή σφράγισης κλπ και να αποτελούν μάλιστα τόσο αυτές όσο και τα όποια «ευρήματα» τέτοιων πράξεων, νόμιμα αποδεικτικά μέσα. Διότι έτσι παρουσιάζονται ως νόμιμες ανακριτικές ενέργειες. Όμως, όπως είναι καταφανώς κατανοητό, δεν πρόκειται για εκθέσεις αυτοψίας, ελέγχου ή πραγματογνωμοσύνης κλπ προανακριτικών υπαλλήλων του ΚΠΔ, δηλ. κρατικών λειτουργών επιφορτισμένων με την δικαιοδοσία αυτή, δηλ. προς ανακάλυψη των δραστών και διαπίστωσης του αδικήματος που δύνανται να χρησιμεύσουν ως δημόσια έγγραφα στην πολιτική δίκη. Τα ανωτέρω έγγραφα που επικαλείται ούτε αποδεικτικά έγγραφα είναι για τον ανωτέρω λόγο, ούτε (ανώμοτη) μαρτυρία-μαρτυρική κατάθεση ή εξέταση ή βεβαίωση των υπαλλήλων ή των προστηθέντων ή των οργάνων της, αφού για την νόμιμη και υποστατή ως αποδεικτικό μέσο κατάθεση μάρτυρα, πρέπει να τηρηθούν οι σχετικές διατάξεις του ΚΠΔ , γιατί οι μάρτυρες ορκίζονται.
Λίγο επίσης χρειάζεται να τονιστεί ότι τα ποσά για ΦΠΑ και διαχειριστικό κόστος που ζητά, δεν μπορούν να είναι αντικείμενο κλοπής. Άλλωστε αυτό, δηλ. ιδίως ο ΦΠΑ, προϋποθέτει αντισυμβαλλόμενο. Για ποια κλοπή μπορούμε να μιλάμε;
Δια ταύτα και με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων μου
ΑΙΤΟΥΜΑΙ να απαλλαγώ από τις κατηγορίες και να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο.
Συνήγορό μου υπεράσπισης, πλ. δικηγόρο και αντίκλητο σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, διορίζω τον δικηγόρο του Πρωτοδικείου Καρδίτσας Ανδρέα Απ. Βρόντο, Πλαστήρα 12 Καρδίτσας, τηλ. 41255/6972422002.
Ο ΠΑΡΕΧΩΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
