Η σωρευόμενη, όμως, αγωγή, ενοχικού χαρακτήρα, με την οποία ζητείται η καταβολή των προαναφερθέντων ποσών από τους εναγομένους στο ενάγον, εκτιμώμενη ως αγωγή αποζημίωσης με τη μορφή της καταβολής των διαφυγόντων κερδών λόγω αδικοπραξίας, όπως επιχειρείται από το ενάγον να στηριχθεί στις διατάξεις των άρθρων 914 επ., 1099, 298 εδ. α' ΑΚ, κρίνεται απορριτττέα ως απαράδεκτη, πρωτίστως λόγω της αοριστίας της, καθόσον δεν γίνεται επίκληση προπαρασκευαστικών ενεργειών του ενάγοντος για την επίτευξη των υπολογιζόμενων κερδών από την εκμίσθωση των τριών αγροτεμαχίων, που, όπως αόριστα αναφέρεται, θα μπορούσε να εκμισθώσει σε υποψήφιους μισθωτές, εάν δεν ματαιωνόταν η πλειοδοτική δημοπρασία λόγω μη εμφάνισης πλειοδοτών, παρά μόνον εκτίθενται μαθηματικοί υπολογισμοί για την εύρεση της μισθωτικής αξίας των αγροτεμαχίων που υποθετικά θα εκμισθώνονταν, εάν οι εναγόμενοι δεν πρόσβαλλαν την κυριότητά του επί των αγροτεμαχίων. Ωστόσο, η παράλειψη αναφοράς των προσδιοριστικών στοιχείων του διαφυγόντος κέρδους, δεν καθιστά δυνατή στην προκειμένη περίπτωση την κρίση περί υπαγωγής ή μη αυτού, στα εννοιολογικά στοιχεία του πραγματικού του κανόνα δικαίου (άρθρο 298 ΑΚ), σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, με αποτέλεσμα το εν λόγω αγωγικό κονδύλιο να μην πληροί τις προϋποθέσεις του ορισμένου αλλά και του νόμω βάσιμου, έτσι ώστε, αφενός μεν το Δικαστήριο να μπορέσει να υπαγάγει τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά στον προσήκοντα κανόνα δικαίου, αφετέρου, δε, οι εναγόμενοι, να μπορέσουν να αμυνθούν, και για το λόγο αυτό, κατόπιν αυτεπάγγελτης έρευνας του Δικαστηρίου, το κονδύλιο αυτό, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας. Κατά τα λοιπά, η υπό κρίση αγωγή είναι νόμιμη, επειδή στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 340, 346, 481, 907, 908 παρ. 1, 914 επ., 926, 961, 962, 974, 976, 980-984, 999, 1000, 1033, 1041, 1042, 1045, 1046, 1094, 1096, 1097, 1098, 1099, 1192 αρ. 2, 1194 και 1198 ΑΚ, 331 ΠΚ, 68, 176, 191 παρ. 2, 907, 908, 1047 ΚΠολΔ και 1,4, 6, 7 παρ. 1 και 2 εδ. α'και β'και 8 παρ. 1 και 2 του Αν.Ν. 821/1948 «περί αναδιανομής αγροτικών κτημάτων», ο οποίος κυρώθηκε με το Ν.Δ. 1110/1949 και τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 6 του Ν. 2258/1952, το άρθρο 23 του Ν.Δ. 3621/1956 και τα άρθρα 26 και 27 του Ν.Δ. 3958/1959, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην υπό στοιχείο I σκέψη της παρούσας, πλην (α) των αιτημάτων, κύριου και παρεπόμενων, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, για το χρόνο μετά την απόδοσης της νομής των επίδικων ακινήτων στον ενάγοντα, να παραλείψουν κάθε διατάραξη στο μέλλον και να απειληθεί σε βάρος τους χρηματική ποινή 5.000,00 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) έτους, ως μέσον εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί, τα οποία είναι απορριπτέα ως νομικά αβάσιμα, καθόσον δεν μπορούν να αποτελέσουν νόμιμα αιτήματα της κρινόμενης διεκδικητικής αγωγής, αλλά προσιδιάζουν σε αρνητική αγωγή, δεδομένου ότι, εν προκειμένω, ιστορείται ότι υπάρχει ολική αφαίρεση - κατακράτηση του πράγματος, και όχι μερική προσβολή της κυριότητας. Ειδικότερα, όταν ο κύριος διαταράσσεται στην νομή του, που ασκεί επί του πράγματος και όχι όταν προσβάλλεται με άλλον τρόπο, όπως με την αφαίρεση ή κατακράτηση του πράγματος, κάθε πράξη που αποτελεί διατάραξη της νομής είναι συγχρόνως και διατάραξη της κυριότητας, δηλαδή αποτελεί επέμβαση στην κυριότητα, η οποία δικαιολογεί την έγερση της αρνητικής αγωγής, με αίτημα την άρση της προσβολής (εκτελούμενη κατά τον τρόπο που ορίζουν οι διατάξεις των άρθρων 945-946 ΚΠολΔ) ή την παράλειψη της προσβολής (διατάραξης) στο μέλλον (εκτελούμενη κατά τον τρόπο που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 947 ΚΠολΔ) ή και τα δύο μαζί (βλ. ΑΠ 1062/2006 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 645/2002 ΕλλΔνη 43.775, Κ. Παπαδόπουλος, Αγωγές Εμπραγμάτου Δικαίου, Τόμ. Α', Αθήνα 1989 σελ. 306), τυχόν δε αίτημα αρνητικής αγωγής δεν μπορεί να σωρευθεί με την προκειμένη διεκδικητική αγωγή, καθώς υπάρχει αντίφαση μεταξύ τους (ΕφΑΘ 5595/1996, ΕλλΔνη 1997.1666, ΠΠρΑΘ 625/2010, ΤΝΠ Νόμος, βλ. και Απ. Γεωργιάδη, Εμπράγματο Δίκαιο, δεύτερη έκδοση, Αθήνα - Θεσσαλονίκη 2010, σελ. 707, υποσ.25), (β) του αιτήματος περί υποχρέωσης εις ολόκληρον των εναγομένων προς απόδοση της ωφέλειας, το οποίο είναι μη νόμιμο, κατά το μέρος που τα σχετικά αιτήματα δεν στηρίζονται στις περί αδικοπραξιών διατάξεις, δεδομένου ότι γενεσιουργός λόγος της παθητικής εις ολόκληρον ενοχής είναι η δικαιοπραξία ή ο νόμος και εν προκειμένω δεν υφίσταται σχετική διάταξη νόμου, ούτε το ενάγον ιστορεί συμφωνία περί αυτού. Ωστόσο, είναι νόμιμο το, κατ' εκτίμηση, με βάση τα εκτιθέμενα στην αγωγή, περιεχόμενο στο αγωγικό δικόγραφο, αίτημα περί υποχρέωσης των εναγομένων να του καταβάλουν τα αιτούμενα ποσά κατ' ισομοιρίαν, ήτοι κατά το ιδανικό μερίδιο της εξ αδιαιρέτου νομής του καθενός επί του επιδίκου και σε κάθε περίπτωση είναι νόμιμο το αίτημα περί σύμμετρης καταβολής, το οποίο, ως έλασσον, εμπεριέχεται στο μείζον υποβληθέν, κατά τον ερμηνευτικό κανόνα της διάταξης του άρθρου 480 ΑΚ και δεδομένου ότι πρόκειται για διαιρετή παροχή (ΑΠ 101/2006 στην επίσημη ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου, ΕφΠειρ 500/2016 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΘεσ 1847/2010 ΕπισκΕμπΔ 2011.187). Συνεπώς, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι: (α) περίληψή της καταχωρίσθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατ’ άρθρο 220 παρ. 1 ΚΠολΔ, στα οικεία βιβλία διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου …….., στον τόμο Μ και με αριθμό 14 (βλ. την προσκομιζόμενη και επικαλούμενη από το ενάγον περίληψη αγωγής με την επί αυτής, από ………, επισημείωση της Υποθηκοφύλακα ……..), (β) το ενάγον, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου, (γ) η άσκηση της κρινόμενης αγωγής, διά του πληρεξούσιου δικηγόρου του ενάγοντος Ανδρέα Βρόντου, έχει εγκριθεί με τη με αριθμό πρωτοκόλλου ………. απόφαση του Μητροπολιτικού Συμβουλίου της Ιεράς ……….. (βλ. για τη διαδικαστική αυτή προϋπόθεση της δίκης που ερευνάται αυτεπαγγέλτως ΑΠ 446/94 ΕλλΔνη 1995.341, ΕφΛαρ 134/2013 ΤΝΠ Νομος) (δ) προσκομίζεται το από …….. πιστοποιητικό ΕΝ.Φ.Ι.Α., κατ’ άρθρο 54Α παρ. 5 Ν. 4174/2013, ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 13 παρ. 5 Ν. 4474/2017, και (ε) ως εκ περισσού προσκομίζεται η από …….. έγγραφη βεβαίωση για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, κατά το άρθρο 3 παρ. 2 Ν. 4640/2019, καθώς κατά τη θέση που προκρίνει ως ορθότερη το παρόν Δικαστήριο, στις διαφορές, στις οποίες διάδικο μέρος είναι το Δημόσιο, Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή Νομική πρόσωπο δημοσίου δικαίου και οι οποίες εξαιρούνται από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης, δεν υπάρχει υποχρέωση σύνταξης και υποβολής του ενημερωτικού εγγράφου εκ μέρους του επισπεύδοντος, εντεύθεν δεν θεμελιώνεται κατά νόμον λόγος απαραδέκτου της αγωγής και αντίστοιχη υποχρέωση του Δικαστηρίου προς έλεγχο της συγκεκριμένης διαδικαστικής προϋπόθεσης (βλ. σχ. δικτυακό τόπο www.diamesolavisi.gov.gr, στην ενότητα Γνώμες Επιτροπής Νομικών Θεμάτων/Διάδικος μέρος Δημόσιο, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ).
Στην προκειμένη περίπτωση, από την εκτίμηση του συνόλου των αποδεικτικών μέσων, τα οποία νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι τόσο προς άμεση απόδειξη των ισχυρισμών τους όσο και προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, και ειδικότερα από τα έγγραφα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται πρωτότυπα έγγραφα και φωτοτυπικά αντίγραφα εγγράφων, τη με αριθμό ……… ένορκη βεβαίωση, ενώπιον της συμβολαιογράφου ……….., του μάρτυρά μου ………., την οποία νόμιμα επικαλείται και προσκομίζει το ενάγον και η οποία λήφθηκε μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη (άρθρα 421 και 422 παρ. 1 ΚΠολΔ) κλήτευση των εναγόμενων (βλ. σχ. τις με αριθμούς ……….. και …….. εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου ………. με έδρα στο Πρωτοδικείο ………..), τις με αριθμούς ……… και …….. ένορκες βεβαιώσεις, ενώπιον του συμβολαιογράφου …….., των μαρτύρων ………. και ……. αντίστοιχα, τις οποίες νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτος, έβδομος και ένατος των εναγόμενων και οι οποίες λήφθηκαν μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του ενάγοντος (βλ. σχ. τη με αριθμό ……….. έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στην περιφέρεια του Εφετείου …… με έδρα στο Πρωτοδικείο ………), από τις ομολογίες των διαδίκων, που αναφέρονται ειδικότερα παρακάτω (άρθρο 261 και 352 παρ. 1 ΚΠολΔ) καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Κατά την οριστική διανομή του αγροκτήματος «…….» …….. έτους 1929 παραχωρήθηκε υπέρ του εκάστοτε Ιερέα του Ιερού Ναού Αγίου ………. εφημεριακός κλήρος, ήτοι κλήρος παραχωρηθείς στις εκκλησιαστικές επιτροπές των χωριών για καλλιέργεια και κάρπωση από τον εφημέριο, αποτελούμενος από συνολικά δεκατέσσερα (…….) αγροτεμάχια, με αριθμούς - στοιχεία αποτύπωσης ………., συνολικής έκτασης ……… τ.μ. Κατά τον αναδασμό του έτους 1974 αγροκτήματος ………. τα προαναφερόμενα αγροτεμάχια εισφέρθηκαν στο νέο καθεστώς του αναδασμού και η εισφερθείσα έκτασης αντί καταστάθηκε από τα με αριθμούς ……. και ……… αγροτεμάχια, έκτασης 37.375 τ.μ., 18.812 τ.μ. και 63.615 τ.μ. αντίστοιχα. Σύμφωνα με το επίσημο σχεδιάγραμμα της Διεύθυνσης Πολιτικής Γης (α) το με αριθμό ……. αγροτεμάχιο συνορεύει βόρεια με αριθμό τεμαχίου αναδιανομής …….. (αγροτικός δρόμος λόγω σχεδιασμού), ανατολικά μερικώς με αριθμό τεμαχίου αναδιανομής 69 (ρέμα λόγω σχήματος και είδους γραμμής σχεδίασης) και με αριθμό τεμαχίου αναδιανομής 49, με μήκος πλευράς 145 μ., δυτικά συναντάται με αριθμό τεμαχίου ….. αναδιανομής, με μήκος πλευράς 84.75 μ, και νότια επί πλευράς μήκους …… μ. με όριο αναδασμού αγροκτήματος …….., (β) το με αριθμό ….. αγροτεμάχιο συνορεύει βόρεια επί πλευράς μήκους 85.80 μ., με αγροτικό δρόμο πλάτους 13μ., ανατολικά επί πλευράς 148.40 μ. με αγροτικό δρόμο, δυτικά επί πλευράς 227.20 μ. με αγροτεμάχιο αναδιανομής 197, νότια και επί τεθλασμένης γραμμής μήκους 114,90μ και 38μ με αγροτικό δρόμο και έπειτα με όριο αναδασμού αγροκτήματος ……. και (γ) το με αριθμό 199 αγροτεμάχιο συνορεύει βόρεια επί πλευράς μήκους 280 μ. με αγροτικό δρόμο πλάτους 13μ., ανατολικά επί πλευράς 235 μ. με αριθμό αγροτεμαχίου αναδιανομής 200, δυτικά επί πλευράς 235.80 μ. με αγροτικό δρόμο και Νότια επί πλευράς 261,40 μ. με αγροτικό δρόμο και έπειτα με όριο αναδασμού αγροκτήματος ……... Το από …… επίσημο τοπογραφικό σχεδιάγραμμα της Διεύθυνσης Τοπογραφικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Γεωργίας και ο από …… Κτηματολογικός Πίνακας της ως άνω διανομής της κτηματικής περιοχής του Αγροκτήματος ………., κυρώθηκαν με τη με αριθμό …….. απόφασης του Νομάρχη …….. (ΦΕΚ ……….) και στη συνέχεια εκδόθηκε ο με αριθμός ……… τίτλος (παραχωρητήριο) της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχία …….., με δικαιούχο τον εκάστοτε Ιερέα, που μεταγράφηκε νόμιμα την …….. στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου ……., στον τόμο …….., με αριθμό ………. Στη θέση αυτή πρέπει να γίνει ειδική μνεία αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των επίδικων ακινήτων, τα οποία είχαν την ιδιότητα του εφημεριακού κλήρου, δοθέντος ότι στον τίτλο κτήσης - παραχωρητήριο αναγράφεται ως δικαιούχος ο εκάστοτε Ιερέας. Αρχικά, η τύχη των εφημεριακών κλήρων καθοριζόταν από τις διατάξεις των άρθρων 28 και 198 Αγροτικού Κώδικα, οι οποίες καταργήθηκαν, η μεν πρώτη με τη διάταξη του άρθρου 35 Ν.3147/2003, η δε δεύτερη με τη διάταξη του άρθρου 16 ΝΑ 1189/1972- οι εν λόγω διατάξεις όριζαν ως ακολούθως (άρθρο 28:) «Επίσης παραχωρείται υπό της αρμοδίας Επιτροπής Απαλλοτριώσεων εις την Εκκλησιαστικήν Επιτροπήν του χωρίου εις βασικός γεωργικός κλήρος πρός καλλιέργειαν και κάρπωσιν αμισθί υπό του εκάστοτε εφημερίου» και (άρθρο 198:) «Από της δημοσιεύσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της αποφάσεως του Υπουργού της Γεωργίας περί κυρώσεως της οριστικής διανομής των γαιών του αγροκτήματος, ο κατά το άρθρον 28 γεωργικός κλήρος μεταβιβάζεται κατά κυριότητα εις την οικείαν Εκκλησιαστικήν Επιτροπήν, άνευ καταβολής τιμήματος ή όλης τινός αποζημιώσεως. Ομοίως μεταβιβάζεται η Εκκλησία και ο χώρος της Εκκλησίας από της δημοσιεύσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του Διατάγματος περί κυρώσεως της ρυμοτομίας και οριστικής διανομής των οικοπέδων του Συνοικισμού. 2. Η διοίκησις και διαχείρισις του γεωργικού κλήρου ασκείται κατά τας διατάξεις του άρθρου 28. 3. Μη υπάρχοντος ιερεως και μέχρι της τοποθετήσεως τοιούτου η διοϊκησις και διαχείρισις του ως άνω κλήρου ασκείται υπό της οικείας Εκκλησιαστικής Επιτροπής και επ’ ωφελεία αυτής». Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 Ν.Δ. 1189/1972 (καταργήθηκε με το άρθρο 37 παρ. 1 Ν. 4061/2012), «Αρθρον 7: 1. Η κυριότης του κατά τα άρθρα 28 και 163 του Αγροτικού Κώδικος παραχωρηθέντος ή παραχωρουμένου εφημεριακού κλήρου, μεταβιβάζεται εις την οικείαν Εκκλησιαστικήν Επιτροπήν άνευ καταβολής τιμήματος ή άλλης τινός αποζημιώσεως, από της κυρώσεως της οριστικής διανομής των γαιών του οκείου κτήματος. 2. Ομοίως, η κυριότης του οικοπέδου της Εκκλησίας και του πέριξ αυτής χώρου, μεταβιβάζεται εις την Εκκλησιαστικήν Επιτροπήν, άνευ καταβολής τιμήματος ή άλλης τινός αποζημιώσεως, από της κυρώσεως της ρυμοτομίας και οριστικής διανομής των οικοπέδων του Συνοικισμού. 3. Η διοίκησις και διαχείρησις του γεωργικού εφημεριακού κλήρου ασκείται κατά τας διατάξεις του άρθρου 28 του Αγροτικού Κώδικος. 4. Μη υπάρχοντος ιερέως και μέχρι της τοποθετήσεως τοιούτου, η διοίκησις και διαχείρισις του ως άνω κλήρου ασκείται υπό της οικείας ενοριακής Επιτροπής και επ' ωφελεία αυτής». Από τα ως άνω αναφερόμενα, προκύπτει ότι τα επίδικα ακίνητα, έχοντα την ιδιότητα του εφημεριακού κλήρου ανήκαν κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στον ενοριακό Ναό, ήτοι στην Εκκλησιαστική Επιτροπή και αργότερα Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, και όχι στον εκάστοτε ιερέα - εφημέριο του Ναού, ο οποίος και μόνο καθίστατο οιονεί νομέας επί των ακινήτων, με τη διάνοια του περιορισμένου εμπραγμάτου δικαιώματος (επικαρπίας) επί των ακινήτων (βλ. και Β. Βαθρακοκοίλη, Διεκδικητική Αγωγή, Αθήνα - Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 264, αριθ. 1433-143). Ως εκ τούτου, ο προβαλλόμενος από την όγδοη εναγόμενη ισχυρισμός ότι το ενάγον, νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, δεν νομιμοποιείται ενεργητικά για την έγερση της υπό κρίσης αγωγής, καθόσον στο με αριθμό ……… τίτλο (παραχωρητήριο) της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχία ….. αναγράφεται ως δικαιούχος των επίδικων εκτάσεων ο «εκάστοτε εφημέριος», είναι απορριπτέος ως νομικά αβάσιμος. Υπό το πλαίσιο αυτό, και μετά τις ανωτέρω εξειδικεύσεις, προκύπτει ότι από το έτος 1979, οπότε και κυρώθηκε ο κτηματολογικός πίνακας και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ …….) η εγκριτική αυτού από την αρμόδια διοικητική αρχή πράξη, το ενάγον κατέστη, κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα, με πρωτότυπο τρόπο (αγροτικός αναδασμός) κύριος των επίδικων ακινήτων και έκτοτε νέμεται και κατέχει τα αγροτεμάχια, ασκώντας πράξεις νομής και κατοχής πάνω σε αυτά, με καλή πίστη και διάνοια κυρίου για χρονικό διάστημα μιας συνεχούς τριακονταετίας και πλέον, έχον την πεποίθηση ότι είχε αποκτήσει την επ’ αυτών κυριότητα, ασκώντας όλες τις αρμόζουσες σε κυρίους, νομείς και κατόχους διακατοχικές πράξεις. Συγκεκριμένα, το ενάγον, από το έτος 1979, προβαίνει σε υλικές και εμφανείς πράξεις νομής επί των επίδικων ακίνητων, καθώς έκτοτε οριοθετούσε και επέβλεπε τα επίδικα ακίνητα, καλλιεργούσε τις εκτάσεις με σιτηρά, είτε διά του εφημέριου είτε με την πρόσληψη τρίτων προσώπων, αναθέτοντας σε αυτούς την εκτέλεση γεωργικών εργασιών, εκμίσθωνε τις προς καλλιέργεια εκτάσεις σε τρίτους καλλιεργητές, κατέβαλε τους οικείους φόρους και επιβαρύνσεις, υπέβαλε αίτηση, ενώπιον του αρμόδιου κτηματολογικού γραφείου, για τη δήλωση των ακινήτων στο κτηματολόγιο. Περαιτέρω, από τα ως άνω αναφερόμενα αποδεικτικά μέσα προκύπτει ότι σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 36 παρ. 6, 37 παρ. 2 και 38 παρ. 2 του Ν. 590/1977 «Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος», 2 παρ. 4 του με αριθμό 305/2018 Κανονισμού «Περί Εφημερίων και Διακόνων» διορίστηκε «τοποτηρητής εφημέριος» στην κενή εφημεριακή θέση του ενάγοντος, Ιερού Ναού Αγίου …….., ο π. …….. (βλ. σχ. το με αριθμό …….. έγγραφο του Μητροπολίτη ………). Η τοποθέτηση του νέου εφημέριου και η διαφαινόμενη επιλογή του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού να εκμισθώνει τα ανήκοντα στην κυριότητά του ακίνητα με πλειοδοτική δημοπρασία (τακτική που δεν ίσχυε έως τότε, καθόσον η εκμίσθωση των αγροτεμαχίων γινόταν ατύπως) συνάντησαν, όπως συνομολογείται (βλ. σχ. προτάσεις εναγόμενων), την αντίδραση των εναγόμενων ενοριτών. Σε αυτό το πλαίσιο, οι εναγόμενοι, αυθαίρετα, το Νοέμβριο του έτους 2019, κατέλαβαν τα επίδικα ακίνητα, μολονότι γνώριζαν εξ αρχής ότι τα αγροτεμάχια ανήκουν στην κυριότητα του ενάγοντος. Ως εκ τούτου τελούσαν σε κακή πίστη αναφορικά με την κατακράτηση των επίδικων ακινήτων που ανήκαν στον ενάγοντα Ιερό Ναό και, επομένως, αυτός δικαιούται να ζητήσει από τους εναγόμενους, που έχουν την αποκλειστική χρήση των αγροτεμαχίων, τα ωφελήματα, τα οποία, από την αιτία αυτή, οι τελευταίοι αποκόμισαν. Έτσι, οι εναγόμενοι ευθύνονται να αποδώσουν στο ενάγον το όφελος, που είχαν από τη χρήση των αγροτεμαχίων και την εξοικονόμηση της σχετικής δαπάνης από τη μίσθωση άλλων όμοιων ακινήτων, από το Νοέμβριου του έτους 2019 έως τον Οκτώβριο του έτους 2020, κατά το αίτημα της κρινόμενης αγωγής. Ειδικότερα, οι εναγόμενοι οφείλουν να αποδώσουν την ωφέλεια που αποκόμισαν από την καλλιέργεια των επίδικων αγρών και συγκεκριμένα την αξία του σίτου που συνέλεξαν και που υπήρχε αντικειμενικά η δυνατότητα να συλλέξουν, κατά τους κανόνες της τακτικής διαχείρισης και διοίκησης του πράγματος, η οποία προσδιορίζεται από το παρόν Δικαστήριο, δεδομένης της θέσης, της έκτασης και του προορισμού των επίδικων αγροτεμαχίων στο ποσό των 8.266,33 ευρώ και συγκεκριμένα πρόκειται για την καλλιέργεια 119,802 στρεμμάτων με σκληρό σίτο, με εκτιμώμενη παραγωγή 300 κιλά/ανά στρέμμα και τιμή πώλησης 0,22 ευρώ το κιλό [(119.802 στρέμματα X 300 κιλά σκληρός σίτος/ανά στρέμμα=) 35.940,60Χ 0,23 ευρώ/κιλό=]. Οι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτος, έβδομος και ένατος των εναγόμενων συνομολογούν ότι καλλιέργησαν με σίτο τα με αριθμούς …. και ….. αγροτεμάχια, ισχυρίζονται ωστόσο, ότι προέβησαν στην πράξη αυτή, χωρίς να έχουν πρόθεση να εγείρουν δικαίωμα κυριότητας επί των επίδικων αγροτεμαχίων, αλλά πρόθεσή τους ήταν μόνο να καλλιεργήσουν τους αγρούς και να αποδώσουν το τίμημα από την πώληση των παραχθέντων προϊόντων σε τραπεζικό λογαριασμό του ενάγοντος νομικού προσώπου. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι έλαβε ποτέ χώρα συμφωνία μεταξύ των διάδικων πλευρών για την καλλιέργεια των επίδικων αγρών, και μη συνταχθέντος οποιουδήποτε εγγράφου περί αυτής, λαμβανομένων υπόψη των διαταραγμένων σχέσεων των διαδίκων πλευρών, οπότε τούτο ήταν επιβεβλημένο για την διασφάλιση των εκατέρωθεν δικαιωμάτων, προκύπτει ότι έλαβε χώρα αυθαίρετη κατάληψη των επίδικων ακινήτων από τους εναγόμενους, οι οποίο από την αρχή γνώριζαν ότι τα επίδικα ακίνητα ανήκαν στην κυριότητα του ενάγοντος. Περαιτέρω, οι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτος, έβδομος και ένατος των εναγόμενων ισχυρίζονται ότι ήδη απέδωσαν τη φερόμενη ωφελεία που αποκόμισαν από την καλλιέργεια των αγρών, με πίστωση ποσού 2.273,09 ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό που τους υπέδειξε ο εναγών και αιτούνται, όπως εκτιμάται, να καταλογιστεί στο εν λόγω κονδύλιο. Επί του ισχυρισμού αυτού αποδείχθηκε πράγματι ότι την 26η. 10.2020 έλαβε χώρα κατάθεση ποσού 2.273,09 ευρώ στον με στοιχεία …….. (ΙΒΑΝ ……….) τραπεζικό λογαριασμό που διατηρεί το ενάγον στην ………Τράπεζα και είχε υποδείξει στους εναγόμενους, για την κατάθεση του σχετικού ποσού, με το από ………. δικόγραφο προσθήκης - αντίκρουσής, που κατέθεσε το τελευταίο ενώπιον του Ειρηνοδικείου …….. την 26η.06.2020, και συνακόλουθα η καταχρηστική, ανατρεπτική του δικαιώματος, ένταση, ερειδόμενη στον ισχυρισμό που προέβαλαν οι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτος, έβδομος και ένατος των εναγόμενων ότι έχει αποσβεστεί η επίδικη ενοχή, διά της καταβολής του ως άνω ποσού, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή. Κατόπιν τούτου, η ωφέλεια που αποκόμισαν ο πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτος, έβδομος και ένατος των εναγόμενων ανέρχεται στο ποσό των (8.266,33-2.273,09=) 5.993,24 ευρώ και επειδή, κατά τα ανωτέρω, δεν πρόκειται για ενοχή εις ολόκληρον, η καταβολή δεν ενεργεί αντικειμενικά (483 ΑΚ) και δεν καταλαμβάνει την όγδοη εναγόμενη. Έτσι, ο πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτος, έβδομος και ένατος των εναγόμενων πρέπει να υποχρεωθούν στην καταβολή του ποσού των 5.993,24 ευρώ προς το ενάγον κατ' ισομοιρίαν, ήτοι πρέπει να υποχρεωθούν να καταβάλουν ο καθένας από αυτούς το ποσό των 749,15 ευρώ, ενώ η όγδοη εναγόμενη πρέπει να υποχρεωθεί στην καταβολή ποσού 8.266,33 ευρώ, κατ’ ισομοιρίαν, ήτοι ποσού 918,48 ευρώ. Περαιτέρω, αναφορικά με τη μισθωτική αξία των ακινήτων, αποδείχτηκε ότι αυτά βρίσκονται στην περιοχή του αγροκτήματος ……., ήτοι στο νότιο άκρο του Νομού ………, στην άκρη του θεσσαλικού κάμπου. Ενόψει του εμβαδού των ακινήτων, της θέσης και της κατάστασής τους, της κατά τα προαναφερόμενα, χρήσης τους, του οικονομικού τους σκοπού, σε συνδυασμό με τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής, η μισθωτική αξία των επίδικων αγροτεμαχίων για το ένδικο χρονικό διάστημα, που συνίσταται στο μίσθωμα που θα μπορούσε να επιτευχθεί υπό καθεστώς ελεύθερων διαπραγματεύσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις εν γένει μισθωτικές συνθήκες της περιοχής, ανερχόταν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, για το χρονικό διάστημα από το Νοέμβριο του έτους 2019 έως τον Οκτώβριο του έτους 2020 στο ποσό των 30,00 ευρώ ανά στρέμμα, καταλαμβάνον όλη τη μισθωτική περίοδο, και συνολικά το ποσό που οι εναγόμενοι ωφελήθηκαν από τη χρήση των ως άνω αλλοτρίων ακινήτων και που θα πρέπει να αποδώσουν στο ενάγον υπολογίζεται στο ποσό των (119,802 στρέμματα X 30,00 ευρώ =) ευρώ 3.594,06 ευρώ. Το ανωτέρω ποσό αποκέρδαιναν οι εναγόμενοι, με τη χρήση των επίδικων ακινήτων από τους ιδίους, συνεπεία της οποίας, εξοικονομούσαν τη δαπάνη, στην οποία θα υποβάλλονταν, εάν μίσθωναν άλλα, όμοια ακίνητα, έναντι μισθώματος που δεν αποδείχθηκε επακριβώς, πλην, όμως, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, με βάση τα προεκτεθέντα, δεν υπολειπόταν του ανωτέρω ποσού. Οι εναγόμενοι πρέπει να υποχρεωθούν στην καταβολή του ποσού των 3.594,06 ευρώ, προς το ενάγον κατ' ισομοιρίαν, ήτοι πρέπει να υποχρεωθούν να καταβάλουν ο καθένας από αυτούς το ποσό των (3.594,06/9=) 399,34 ευρώ. Περαιτέρω, συνεπεία της προσωρινής στέρησης της χρήσης των επίδικων ακινήτων από το ενάγον, που αποτέλεσε απόρροια της απόφασης των εναγόμενων να προβούν αυθαίρετα στην κατάληψη αυτών, συμπεριφορά που συνιστά άδικη πράξη, το ενάγον υπέστη την κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενη υλική ζημία και επιπρόσθετα έχει τρωθεί το κύρος του, διότι υπέστη πλήγμα στην υπόληψη, καθόσον ένεκα της υφιστάμενης αντιδικίας μεταξύ των διάδικων πλευρών δημιουργήθηκε δυσμενής εντύπωση στους ενορίτες αλλά και στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Συνεπώς, το ενάγον λόγω της άδικης πράξης των εναγόμενων υπέστη ηθική βλάβη, για την ικανοποίηση της οποίας, λαμβανομένων υπόψη του είδους, των συνθηκών τέλεσης και της διάρκειας της προσβολής, όπως εκτιμώνται με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής, του βαθμού πταίσματος των εναγόμενων, της οικονομικής κατάστασης των διάδικων πλευρών, πρέπει να του επιδικασθεί το ποσό των πεντακοσίων (500,00€) ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο μετά τη στάθμιση των παραπάνω κατά νόμο στοιχείων και για την καταβολή του οποίου ενέχονται οι εναγόμενοι αλληλέγγυα και εις ολόκληρον.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αγωγή, ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη και (α) να αναγνωριστεί το ενάγον νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου κύριος των επίδικων ακινήτων, (β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του τα αποδώσουν, (γ) να υποχρεωθούν έκαστος από τους πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο, πέμπτο, έκτο, έβδομο και ένατο των εναγόμενων να καταβάλουν στο ενάγον το ποσό των (749,15+399,34=) χιλίων εκατόν σαράντα οκτώ ευρώ και σαράντα εννέα λεπτών (1.148,49€), η δε όγδοη εναγόμενη να καταβάλει σε αυτό (ενάγον) το ποσό των (918,48+399,34=) χιλίων τριακοσίων δεκαεφτά ευρώ και ογδόντα δύο λεπτών (1.317,82€), νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και (δ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθυνόμενοι, να καταβάλουν στον ενάγον το ποσό των 500,00 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής. Όσον αφορά στο αίτημα περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, όπως το γεγονός ότι το ενάγον έχει αποβληθεί από τη νομή των ακινήτων για χρονικό διάστημα τριών περίπου ετών αλλά και η ανάγκη εκμετάλλευσης - καλλιέργειας των αγροτεμαχίων, που επιβάλλουν να γίνει τούτο εν μέρει δεκτό ως κατ’ ουσίαν βάσιμο και δη αναφορικά με τη διάταξη περί απόδοσης των επίδικων ακινήτων στο ενάγον. Το παρεπόμενο αίτημα απαγγελίας προσωπικής κράτησης σε βάρος των εναγόμενων πρέπει να απορριφθεί, διότι το επιδικαζόμενο, ένεκα της τελεσθείσας αδικοπραξίας, κονδύλιο δεν υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ, που έχει οριστεί ως όριο για την απαγγελία προσωπικής κράτησης, σύμφωνα με το άρθρο 1047 παρ 2 ΚΠολΔ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω της ιδιάζουσας μορφής και φύσης της διαφοράς (ΟλΑΠ 18/1993, ΕλλΔνη 35.1245), αλλά και του δυσερμήνευτου των νομικών διατάξεων που αφορούσαν στην κρινόμενη υπόθεση (ΕφΑΘ 6492/1998, ΝοΒ 1999.263).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ την αγωγή κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι το ενάγον είναι κύριος των κάτωθι, κείμενων απάντων στην περιοχή του Αγροκτήματος ………, ακινήτων: (Α) του με αριθμό …… αγροτεμαχίου, έκτασης ……. τ.μ., το οποίο συνορεύει βόρεια με αριθμό τεμαχίου αναδιανομής ……. (αγροτικός δρόμος λόγω σχεδιασμού), ανατολικά μερικώς με αριθμό τεμαχίου αναδιανομής ……. (ρέμα λόγω σχήματος και είδους γραμμής σχεδίασης) και με αριθμό τεμαχίου αναδιανομής ….., με μήκος πλευράς 145 μ., δυτικά συναντάται με αριθμό τεμαχίου ……. αναδιανομής, με μήκος πλευράς 84.75 μ., και νότια επί πλευράς μήκους ….μ. με όριο αναδασμού αγροκτήματος Αύρας ….., (Β) του με αριθμό ….. αγροτεμαχίου, έκτασης 18.812 τ.μ., το οποίο συνορεύει βόρεια επί πλευράς μήκους 85.80 μ., με αγροτικό δρόμο πλάτους 13μ., ανατολικά επί πλευράς 148.40 μ. με αγροτικό δρόμο, δυτικά επί πλευράς 227.20 μ. με αγροτεμάχιο αναδιανομής …….., νότια και επί τεθλασμένης γραμμής μήκους 114,90 μ. και …… μ. με αγροτικό δρόμο και έπειτα με όριο αναδασμού αγροκτήματος ……… και (Γ) του με αριθμό 199 αγροτεμαχίου, έκτασης 63.615 τ.μ., το οποίο συνορεύει βόρεια επί πλευράς μήκους 280 μ. με αγροτικό δρόμο πλάτους 13 μ., ανατολικά επί πλευράς 235 μ. με αριθμό αγροτεμαχίου αναδιανομής 200, δυτικά επί πλευράς 235.80 μ. με αγροτικό δρόμο και Νότια επί πλευράς 261,40 μ. με αγροτικό δρόμο και έπειτα με όριο αναδασμού αγροκτήματος ….
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους να αποδώσουν τα ανωτέρω ακίνητα στο ενάγον.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ έκαστο από τους πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο, πέμπτο, έκτο, έβδομο και ένατο των εναγόμενων να καταβάλουν στο ενάγον το ποσό των χιλίων εκατόν σαράντα οκτώ ευρώ και σαράντα εννέα λεπτών (1.148,49€) και την όγδοη εναγόμενη να καταβάλει στο ενάγον το ποσό των χιλίων τριακοσίων δεκαεφτά ευρώ και ογδόντα δύο λεπτών (1.317,82€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση,
ΥΠΟΧΡΕΩΕΝΕΙ του εναγόμενους, αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθυνόμενοι, να καταβάλουν στο ενάγον το ποσό των πεντακοσίων ευρώ (500,00€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς τη διάταξη της απόδοσης των επίδικων ακινήτων.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στη Λάρισα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων Δικηγόρων τους, την 29 Απριλίου 2022.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
