α. Στο άρθρο 85.1 του Ν.Δ 86/69 (Δασικός Κώδιξ), ορίζεται ότι «ουδείς υλοτόμος δύναται να υλοτομήσει, κατασκευάσει ή συλλέξει δασικά προϊόντα εκ δημοσίων ή μη δασών, προς εμπορία ή ατομικάς ανάγκας, εάν δεν εφοδιαστεί προηγουμένως δι` αδείας υλοτομίας… Κατ’ εξαίρεση δεν απαιτείται άδεια υλοτομίας εις τας υπό των άρθρων 177 και 178 προβλεπομένας περιπτώσεις». Στο δε άρθρο 66 του ιδίου Κώδικα ορίζεται ότι «1. Δασικαί αστυνομικαί διατάξεις των δασαρχών, εκδιδόμεναι εγκρίσει του νομάρχου μετά γνώμην του περιφερειακού διευθυντού δασών, δύναται διά λόγους δασοπονικούς, προστατευτικούς, τουριστικούς, αισθητικούς και εν γένει κοινής ωφελείας να ρυθμίσουν ή περιορίσουν μέχρι πλήρους απαγορεύσεως κατά χώρον, χρόνον και τρόπον ως και κατά ξυλευόμενα χωρία, κωμοπόλεις και πόλεις πάσαν άνευ αδείας υλοτομίαν, συλλογήν ή κατασκευήν δασικών προϊόντων κατά τας διατάξεις των άρθρων 177 και 178 ως και την υλοτομίαν, κλάδευσιν ή εκρίζωσιν παντός δένδρου, θάμνου, φρυγάνου και χόρτου φυομένων εντός γεωργικώς ή δενδροκομικώς καλλιεργουμένων εκτάσεων, χορτολιβαδίων, μερικώς δασοσκεπών εκτάσεων και δασών δημοσίων ή μη…3. Δια διαταγμάτων ορίζονται αι απαιτούμεναι αστυνομικαί διατάξεις δια τον κανονισμόν της υλοτομίας, συλλογής ή κατασκευής δασικών προϊόντων και πάσης καρπώσεως δάσους, δια τας προθεσμίας και λοιπάς λεπτομερείας τας αναφερομένας εις τους πίνακας υλοτομίας τα πρωτόκολλα εγκαταστάσεως των υλοτόμων εις το δάσος, τους όρους της συγγραφής των υποχρεώσεων των εργολάβων υλοτομίας εντός δημοσίων δασών, τα πρωτόκολλα εξελέγξεως των δασικών προϊόντων καθώς και πάσαν άλλην λεπτομέρειαν εν γένει. 4. Αι δασικαί αστυνομικαί διατάξεις ισχύουν μόνον μετά την, επιμέλεια του δασάρχου, δημοσίευσιν αυτών δια τοιχοκολλήσεως εις το δημοτικόν ή κοινοτικόν κατάστημα των οικείων πόλεων, κωμοπόλεων και χωρίων. Ο αρμόδιος δασάρχης μεριμνά δια την ευρύτεραν τούτων δημοσιότητα, είτε δια του τύπου είτε δι` άλλου προσφόρου τρόπου.». Στο άρθρο 177 ΔΚ «Ατελείς και άνευ αδείας υλοτομίαι.», ορίζεται ότι «1. Ατελώς και άνευ αδείας υλοτομούνται, συλλέγονται ή κατασκευάζονται: α)…β)…γ)…δ)…ε)…στ)» και αναφέρει τις διακρίσεις, ενώ στην παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι « 2. Αι περί ων η προηγουμένη παράγραφος υλοτομίαι δύνανται να ρυθμισθούν ή περιορισθούν μέχρι πλήρους απαγορεύσεως κατά χώρον, χρόνον και τρόπον, κατά τα εν άρθρω 66 οριζόμενα.». Επίσης το άρθρο 178ΔΚ «Τοπικαί ατέλειαι» που ρυθμίζει στην παρ.1 τις περιπτώσεις υλοτομίας άνευ αδείας, στην παράγραφο 2 ορίζει ότι «2. Διά τας υλοτομίας της προηγουμένης παραγράφου ισχύουν, όσον αφορά εις τας δυναμένας να εκδοθούν αστυνομικάς δασικάς διατάξεις τα εν άρθρω 66 οριζόμενα.». Ενώ κατ` άρθρο 268.1β Δασικού Κώδικα, τελεί την πράξη της παράνομης υλοτομίας, «ο υλοτόμων… χωρίς άδεια υλοτομίας ή έγκριση ατελούς υλοτομίας ή εγκατάσταση από τη δασική αρχή, προκειμένου δε περί μη δημοσίων δασών, και χωρίς αδεία του ιδιοκτήτη ή του διακατόχου του δάσους, όπου απαιτείται τέτοια άδεια»
Από το συνδυασμό των παραπάνω άρθρων του ιδίου Κώδικα, συνάγεται ότι καυσόξυλα υλοτομούνται και συλλέγονται, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει εκδοθεί αντίθετη δασική αστυνομική διάταξη, ατελώς και χωρίς άδεια της δασικής αρχής. Δεν υπάρχει δηλαδή αξιόποινο υλοτομίας καυσοξύλων κατ` 268,1.β`ΔΚ, εφόσον δεν έχει εκδοθεί αντίθετη αστυνομική διάταξη (για τον συγκεκριμένο χώρο και χρόνο) και η υλοτομία και συλλογή των καυσοξύλων είναι ελεύθερη, ατελής και χωρίς άδεια της δασικής αρχής. Περιορισμοί υπάρχουν ως προς τη ποσότητα και διακίνηση των συλλεγέντων ανάλογα με το εάν προέρχονται από δημόσια ή ιδιωτικά δάση. Περαιτέρω, κάθε αστυνομική-δασική διάταξη ισχύει μόνο μετά την με επιμέλεια του δασάρχη τοιχοκόλληση και ανάγνωση αυτής (άρ.66 ΝΔ 86/69).
Συνεπώς, κατά την ορθή και αληθινή ερμηνεία των προαναφερεθεισών διατάξεων των άρθρων 66, 85, 177, 178 268 ΔΚ, η ειδική υπόσταση του αδικήματος και δη η αντικειμενική τοιαύτη και συναφώς και το αξιόποινο της παράνομης υλοτομίας καυσοξύλων κατ` 268, 1.β`, 2 ΔΚ, καταφάσκεται όχι μόνο όταν διενεργείται υλοτομία καυσοξύλων άνευ άδειας υλοτομίας από το Δασαρχείο, αλλά, σωρευτικά, και όταν έχει εκδοθεί και αντίθετη αστυνομική-δασική διάταξη προς τούτο για τον συγκεκριμένο χώρο-δάσος και χρόνο υλοτομίας, η οποία μάλιστα (σωρευτικά με τα` ανωτέρω) πρέπει να έχει γνωστοποιηθεί-δημοσιευθεί νομίμως για να ισχύει.
Με βάση λοιπόν τα ανωτέρω, τα δένδρα σε κάθε δάσος, υλοτομούνται και συλλέγονται, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει εκδοθεί αντίθετη δασική αστυνομική διάταξη, ατελώς και χωρίς άδεια της δασικής αρχής. (Αναφ.ΕισαγγΠλΤριπ. 2288/1988, ΝΟΜΟΣ). Εκτός και εάν έχει εκδοθεί σχετική αστυνομική δασική διάταξη με βάση το ως άνω άρθρο (66.1ΔΚ), η οποία ρυθμίζει ή πολύ περισσότερο απαγορεύει πάσαν άνευ αδείας υλοτομίαν και ισχύει στην περιφέρεια του Δασαρχείου (εν προκειμένω Σπερχειάδος), εντός της οποίας διενεργείται αυτή. Τότε απαιτείται άδεια υλοτομίας.
β. Επιπλέον με βάση τα ανωτέρω: Κατ` άρθρο 268.1β Δασικού Κώδικα, τελείται η παράνομη πράξη της υλοτομίας, όταν αυτή γίνεται χωρίς άδεια της αρχής. («ο υλοτόμων… χωρίς άδεια υλοτομίας ή έγκριση ατελούς υλοτομίας ή εγκατάσταση από τη δασική αρχή, προκειμένου δε περί μη δημοσίων δασών, και χωρίς αδεία του ιδιοκτήτη ή του διακατόχου του δάσους, όπου απαιτείται τέτοια άδεια»). Είναι φανερό ότι το αδίκημα δεν είναι ιδιαίτερο, δηλ. δεν απαιτείται να έχει ο δράστης συγκεκριμένη ιδιότητα νομική ή φυσική, όπως π.χ να είναι δασεργάτης, ή έμπορος, ή υπάλληλος. Τελείται δηλ. από οποιονδήποτε που υλοτομεί, που προβαίνει δηλ. στην φυσική-μυική πράξη της υλοτομίας (κόβει με τσεκούρι, με αλυσοπρίονο το δένδρο κλπ). Η συμμετοχή στο αδίκημα είναι φυσικά δυνατή, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου για κάθε μορφή συμμετοχής, ήτοι ο συναυτουργός πρέπει να τελεί όλη ή μέρος της α.υ και με κοινό δόλο (συνεκτέλεση και συναπόφαση), ο ηθικός αυτουργός να προκαλέσει την απόφαση τέλεσης της άδικης πράξης ( με προτροπή, πειθώ κλπ) έχοντας φυσικά και δόλο πρόκλησης της απόφασης, αλλά και τέλεσης της πράξης, ο συνεργός να παράσχει βοήθεια κατά την τέλεση της πράξης με δόλο παροχής συνδρομής εν γνώσει της τέλεσης της πράξης κλπ. Συνεπώς για κάθε μία από τις ανωτέρω μορφές συμμετοχής, πρέπει να πληρούνται τόσο οι αντικειμενικές, όσο και οι υποκειμενικές προϋποθέσεις κατά νόμω προκειμένου να καταφαθεί παράνομη (άδικη) πράξη και για τους συμμετέχοντες. Είναι λοιπόν φανερό ότι γι` αυτόν που υλοτομεί π.χ με το αλυσοπρίονο, πρέπει να εξεταστεί εάν τελεί την ανωτέρω παράνομη πράξη ως αυτουργός (έρευνα της άδειας της αρχής κλπ), ενώ για αυτόν που τον προσέλαβε ως εργαζόμενο με την συμφωνία να προβεί στην υλοτομία, όπως και γι` αυτόν που υπέδειξε τα όρια της υλοτομίας, πρέπει να εξεταστούν εντελώς άλλα περιστατικά (βλ. ανωτέρω) για να καταφαθεί οποιαδήποτε συμμετοχική τους δράση ή ανάμειξη, εφόσον φυσικά ο αυτουργός ενήργησε και τελειωτικά άδικη πράξη. Συνεπεία τούτων είναι επίσης φανερό ότι ο έμπορος που προσλαμβάνει τους υλοτόμους με την συμφωνία (σύμβαση έργου ή εργασίας ανάλογα) να προβούν στην υλοτομία ξυλείας που έχει αγοράσει σε κτήμα τρίτου, δεν τελεί καμία άδικη πράξη στην περίπτωση που αυτοί ως αυτουργοί τελέσουν την παράνομη πράξη της υλοτομίας, εφόσον δεν συντρέξουν στο πρόσωπό του κάποιες από τις ανωτέρω αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις συμμετοχής του είτε ως ηθικού αυτουργού, είτε ως συνεργού. Διαφορετικά θα θεμελιώνονταν η αντικειμενική ευθύνη του μόνο εκ της ιδιότητάς του ως εμπόρου, που φυσικά θα προσέκρουε σε πλείστες όσες διατάξεις του Συντάγματος (2.1, 7 κλπ, αλλά και υπερνομοθετικής ισχύος, ήτοι 7ΕυρΣΔΑ, 15.1 ΔΣΑΠΔ κλπ) καθόσον χωρίς πράξη, δεν μπορεί να υπάρξει άδικο και συναφώς ούτε και ενοχή, πολλώ δε μάλλον κύρωση.
Άλλωστε, διοικητικές κυρώσεις συνιστούν μεταξύ άλλων και οι διοικητικές ποινές που απαντούνται συνήθως στην νομοθεσία ως πρόστιμο (βλ. ρητά 271.8 ΔΚ για πρόστιμο και διοικητική κύρωση) ή χρηματική ποινή, που αποτελούν ούτως ή άλλως προσβολή της περιουσίας και μάλιστα στην περίπτωσή μου, ιδιαίτερα βαρεία. «Οι διοικητικές ποινές προϋποθέτουν την ύπαρξη υπαιτιότητας του ιδιώτη στον οποίο επιβάλλονται» (Τάχος, ΕλλΔιοικΔικ, 1988, σελ. 325.). Ως γνωστόν η υπαιτιότητα (δόλος ή αμέλεια), καταδεικνύει στάση του δράστη απέναντι στην επιτακτική ή απαγορευτική προσταγή του Δικαίου, η οποία αποδοκιμάζεται από το Δίκαιο. Οπωσδήποτε το περιεχόμενο του δόλου ή της αμέλειας κρίνεται από την πράξη.
Ορθά επισημαίνεται ότι όταν μία κύρωση εμφανίζεται μεν υπο τον μανδύα διοικητικής κύρωσης, πλήν όμως έχει χαρακτηριστικά ποινής (εξέχουσα θέση έχουν τα πρόστιμα), τότε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ποινική κύρωση (άρα 6ΕΣΔΑ κλπ) και όχι ως διοικητική. (πρβλ. ΣτΕ 1867/1978 και Ολ 1854/1977). Έτσι και νομολογιακά έχει κριθεί ότι το αντικειμενικό σύστημα επιβολής προστίμων αποτελεί στην πραγματικότητα κρυπτοποινή (ΔΠΡΒόλου 53/1999,ΝΟΜΟΣ). Αλλά και το ΕΔΔΑ κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, δεχόμενο ότι οι υποκρυπτόμενες ποινικές κυρώσεις επιτρεπτώς επιβάλλονται, εφόσον όμως έχουν τηρηθεί οι εγγυήσεις του άρθρ.6 ΕΣΔΑ (ΕυρΔΔΑ αποφ Deweer (27.2.80), A/35). Για το όλο ζήτημα:Χ. Μυλωνόπουλος, ΠοινΔικ. 2007 Γεν.Μέρος, σελ. 47-55 όπου και παραπομπές σε θεωρία και νομολογία).
γ. Τα ανάλογα ισχύουν φυσικά και επι ν.π. Το τελευταίο δεν εγκληματεί. Τα φυσικά πρόσωπα που το εκπροσωπούν, εγκληματούν. Εάν λοιπόν ο νόμιμος εκπρόσωπος ν.π προβεί σε παράνομη υλοτομία κατά την έννοια που αναφέρθηκε (δηλ. υλοτομεί ο ίδιος με το πριόνι κλπ), τότε αυτός διαπράττει το σχετικό έγκλημα της παράνομης υλοτομίας του ΔΚ για τον λόγο αυτό και όχι επειδή είναι νόμιμος εκπρόσωπος του ν.π. Το τελευταίο δεν διαπράττει το ποινικό αδίκημα. Είναι άλλο το ζήτημα της μετάθεσης των αστικών ευθυνών (π.χ αποζημίωση) ή διοικητικών ποινών (π.χ διοικητικό πρόστιμο) στο ν.π από την δράση του εγκληματούντος νομίμου εκπροσώπου του. Αυτή η μετάθεση επέρχεται εφόσον το ορίζει ο νόμος και εφόσον ο νόμιμος εκπρόσωπος ενεργεί στα πλαίσια των ανατιθεμένων αυτώ καθηκόντων, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την υφιστάμενη ποινική ευθύνη του δράστη-φυσικού αυτουργού της παράνομης υλοτομίας.
Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με την παρ. 5 άρθρου 28 ν. 1650/1985 για την προστασία του περιβάλλοντος: «5.3. Αν η πράξη ή παράλειψη, που προβλέπεται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου αυτού ή οποιαδήποτε μορφή συμμετοχής σε αυτές, τελέσθηκαν προς όφελος νομικού προσώπου από φυσικό πρόσωπο το οποίο κατέχει ιθύνουσα θέση, πέραν της ποινικής ευθύνης του φυσικού προσώπου, επιβάλλεται και στο νομικό πρόσωπο, ανάλογα με το είδος και τη σοβαρότητα των επιπτώσεων στο περιβάλλον: (α) διοικητικό πρόστιμο μέχρι του τριπλάσιου της αξίας του οφέλους που επιτεύχθηκε ή επιδιώχθηκε…». Εδώ δηλ. ενώ φυσικός αυτουργός είναι φυσικό πρόσωπο που δεν απαιτείται καν να είναι καταστατικό όργανο, αλλ` αρκεί να συνδέεται με την ανωτέρω σχέση με αυτό-αντίθετα στην ΑΚ 70- η διοικητική ποινή επιρρίπτεται και στο ν.π. γιατί το ορίζει ο νόμος. (βλ. επίσης αντίστοιχες περιπτώσεις μη καταβολής χρεών από νόμιμο εκπρόσωπο ΑΕ κλπ)
Σύμφωνα με τα ανωτέρω είναι σαφές ότι με βάση τα άρθρα 268 και 271 ΔΚ, εάν διαπιστωθεί παράνομη πράξη υλοτομίας συνιστάμενη στην υλοτομία χωρίς άδεια υλοτομίας, όταν φυσικά υπάρχει αντίθετη αστυνομική δασική διάταξη νομίμως δημοσιευθείσα, επιβάλλεται στον παραβάτη, δηλ. στον υλοτομούντα παρανόμως και φυσικό αυτουργό, διοικητικό πρόστιμο. Όχι σε κάποιον άλλον. Δεν προβλέπεται από το 271 ΔΚ μετάθεση-επίρριψη της ευθύνης του φυσικού αυτουργού και σε κάποιον άλλο τρίτον, όπως π.χ σ` αυτόν που τον προέστησε είτε είναι φυσικό, είτε ν.π εάν υποτεθεί ότι τα τελευταία πρόσωπα είναι οι μισθωτές ή εκμεταλλευτές του δάσους. Φυσικά εξαιρούνται κατά τα ανωτέρω οι περιπτώσεις ηθικής αυτουργίας ή συμμετοχής στην παράνομη πράξη της υλοτομίας γιατί όπως ειπώθηκε, σ` αυτή την περίπτωση ο ηθικός αυτουργός σε παράνομη υλοτομία είναι και αυτός παραβάτης αυτής λόγω της συμμετοχής του και άρα τελεί με τον τρόπο αυτό το έγκλημα. Αλλά και πάλι ούτε και η ευθύνη αυτού μπορεί να μετατεθεί σε τρίτον, δηλ. στο ν.π εάν είναι νόμιμος εκπρόσωπός του. Έτσι ακόμη και εάν υποτεθεί-για λόγους νομικής και μόνο έρευνας και κατανόησης- ότι ο νόμιμος εκπρόσωπός μου παρότρυνε τους εργάτες που προσέλαβα εγώ, γιατί εγώ είμαι η μισθώτρια του δάσους, να υλοτομήσουν παράνομα, δηλ. άτομα δρυός για τα οποία δεν είχε παρασχεθεί άδεια, διοικητικό πρόστιμο μπορεί κατά νόμω να επιβληθεί στους παραβάτες δηλ. στον εργάτη ως φυσικό αυτουργό καθώς και στο πρόσωπο ατομικά του νομίμου εκπροσώπου μου όχι με την ιδιότητα αυτή, αλλά γιατί είναι και αυτός παραβάτης τέλεσης της παράνομης πράξης ως ηθικός αυτουργός. Σε εμένα ως ν.π δεν μπορεί να επιβληθεί γιατί ακόμα και εάν την παράνομη πράξη την έκανε ο νόμιμος εκπρόσωπος μου (είτε ως φυσικός, είτε ως ηθικός αυτουργός, είτε ως συμμέτοχος κλπ) δεν ορίζει ο νόμος μετάθεση της ευθύνης. Μιλά για τον παραβάτη της παράνομης υλοτομίας η οποία δεν είναι ιδιαίτερο έγκλημα και δεν υπάρχει καμία διάταξη, όπως π.χ η ανωτέρω περί ρύπανσης περιβάλλοντος, με την οποία να καθίσταται υπεύθυνο το ν.π όταν αυτό είναι ο μισθωτής ή ο εκμεταλλευτής του δάσους.
ΝΟΜΙΚΗ ΣΚΕΨΗ. ΙΙ
Η δράση της δημόσιας διοίκησης, ιδίως όταν πρόκειται για ατομικές δυσμενείς διοικητικές πράξεις διέπεται, καταρχάς, από την αρχή της νομιμότητας, που διασφαλίζεται από πλείστες όσες διατάξεις του Συντάγματος. Δηλ. η έκδοση των διοικητικών πράξεων πρέπει να είναι σύμφωνη με το νόμο. Διαφορετικά δεν πρόκειται για Κράτος Δικαίου, αλλά για Αστυνομικό στο οποίο η κρατική σκοπιμότητα κατευθύνει τις ενέργειες των οργάνων του. Διοικητική λοιπόν πράξη που παραβιάζει το νόμο, είναι άκυρη και ακυρώνεται από τα δικαστήρια (94,95 Σ)
Δυνάμει του άρθρου 93 παράγραφος 3 του Συντάγματος κατοχυρώνεται θεσμικά η αιτιολόγηση όχι μόνο των δικαστικών αποφάσεων, για τις οποίες το Σύνταγμα απαιτεί ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αλλά και κάθε απόφασης και πράξης της Διοίκησης στα πλαίσια του κράτους δικαίου με την οποία επέρχονται στο πρόσωπο του διοικουμένου έννομες συνέπειες και μάλιστα δυσμενείς.
Η αιτιολογία για τις διοικητικές πράξεις προβλέπεται από το νόμο (άρθρο 17 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας) και συνεπώς συνιστά εσωτερικό ουσιώδη τύπο της πράξης και σε κάθε περίπτωση εφόσον η διοίκηση επιβάλλει επαχθές μέτρο, η αιτιολογία απαιτείται ακριβώς για τον λόγο αυτό (ΣτΕ 276/1986).
Ως εσωτερικός δε ουσιώδης τύπος, πρέπει να περιέχεται στο σώμα της πράξης (Α.Τάχος: Ελλ.Διοικ. Δίκαιο, 1988, σελ. 336,337, 339). Η τήρηση ουσιώδους τύπου, παρέχει την εγγύηση της τήρησης κατ` ουσίαν του οικείου κανόνα δικαίου, δηλ. της νομιμότητας.
Η παράβαση συνεπώς του εσωτερικού ουσιώδους τύπου της αιτιολογίας, ήγουν η μη αναφορά (έλλειψη) «σαφούς, ειδικής και επαρκούς» αιτιολογίας στο σώμα της πράξης, αποτελεί ελάττωμα ουσιώδους τύπου και θεμελιώνει λόγο ακυρότητας της διοικητικής πράξης.
Περαιτέρω, η πλήρης, δηλ. εμπεριστατωμένη αιτιολογία, πρέπει να περιλαμβάνει το νόμιμο έρεισμα της πράξης, δηλαδή η αναφορά των απρόσωπων κανόνων δικαίου που προβλέπουν την έκδοσή της, η τυχόν ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν, οι νόμιμες προϋποθέσεις που έχουν διαπιστωθεί, η ουσιαστική εκτίμηση των πραγματικών καταστάσεων, ο τυχόν απαιτούμενος νομικός χαρακτηρισμός τους καθώς και τα κριτήρια και οι σκέψεις του διοικητικού οργάνου σχετικά με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας (Ε. Σπηλιωτόπουλος , Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου τομ. II, 2000 , αριθ. 516). Απλή παράθεση γενικών σκέψεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κάθε περίπτωση δεν συνιστούν νόμιμη αιτιολογία και το ίδιο ισχύει για την απλή επανάληψη των διατάξεων του νόμου ή η ελλιπή παράθεση αυτών χωρίς συσχέτισή τους με τα συγκεκριμένα δεδομένα του ελέγχου και των διαπιστώσεων.
Το πραγματικό νόημα της «ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας» που απαιτεί ο νόμος για κάθε, ιδίως δυσμενή διοικητική πράξη, είναι η δυνατότητα ελέγχου αυτής από το διοικούμενο και το Δικαστήριο, που όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί αν τούτη είναι γενική και αόριστη, δηλ. δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα και ειδικά περιστατικά, πολλώ δε μάλλον όταν είναι ανύπαρκτη. Διότι μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να απαντηθεί από την Διοίκηση το «ΓΙΑΤΙ» του δυσμενούς διοικητικού μέτρου.
Στις πράξεις κατά τις οποίες η αιτιολογία δεν είναι ειδική, πλήρης ή επαρκής και σαφής, η πράξη ακυρώνεται λόγω «μη νόμιμης αιτιολογίας». Γενικά, αιτιολογία που δεν παρέχει στον ενδιαφερόμενο τα απαραίτητα και συγκεκριμένα στοιχεία για την διακρίβωση της νομιμότητας της διοικητικής πράξεως ή είναι τόσο αόριστη και ασαφής, ώστε να καθιστά ανέφικτο οποιοδήποτε έλεγχο, δεν είναι νόμιμη και οδηγεί στην ακύρωση της πράξεως (Βλ. ΣτΕ 3634 , ΣτΕ 1696 / 1981).
ΛΟΓΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ
ΤΥΠΙΚΕΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΕΣ-ΑΚΥΡΟΤΗΤΕΣ-ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ
Με βάση όλα όσα ανωτέρω εκτέθηκαν, στην συγκεκριμένη περίπτωση οι προσβαλλόμενες είναι εξαφανιστέες και ακυρωτέες, γιατί δεν είναι νόμιμες. Με όσα ανωτέρω ελλιπή διαλαμβάνει τόσο σε νομικό όσο και σε επίπεδο πραγματικών περιστατικών, στερείται της νόμιμης αιτιολογίας και είναι ακυρωτέα.
Πράγματι στις προσβαλλόμενες για το νόμιμο έρεισμά τους, δηλ. για την αιτιολογία τους (γιατί αλλιώς είναι αυθαίρετες) και δια τούτο για την νομιμότητά τους, δεν αναφέρεται τίποτα από τα ανωτέρω και ειδικότερα:
Ι
1) Αν και πρόκειται για την πράξη της παράνομης υλοτομίας συνιστάμενη στην υλοτομία άνευ αδείας της αρχής (αφού αυτή η παράνομη πράξη αποδίδεται με την από 8-9-2020 Έκθεση Βεβαίωσης Παράβασης όπου ρητά γίνεται λόγος για «παράνομη υλοτομία…χωρίς άδεια της αρμόδια αρχής»), η οποία προβλέπεται από το άρθρο 268.1β Δασικού Κώδικα, ωστόσο στην προσβαλλόμενη Πράξη, δεν αναφέρονται καν τα άρθρα 66, 85, 177, 178 268.1β ΔΚ, χωρίς την επίκληση των οποίων, δεν μπορεί να έχει έρεισμα η επιβολή προστίμου κατά το 271ΔΚ, γιατί το τελευταίο επιβάλλεται μεταξύ άλλων, και για την παράνομη πράξη της υλοτομίας άνευ αδείας, τα στοιχεία της οποίας όμως προβλέπονται και καθορίζονται στα ανωτέρω άρθρα ΔΚ, μεταξύ των οποίων φυσικά είναι απαραιτήτως και η τυχόν εκδοθείσα και νομίμως δημοσιευθείσα αστυνομική δασική διάταξη ισχύουσα για το συγκεκριμένο δάσος και χρόνο υλοτομίας της. Δεν αναφέρεται πουθενά και δεν επικαλείται για την νομιμότητά της η προσβαλλόμενη, ότι εκδόθηκε κάποια τέτοια και επιπλέον δημοσιεύθηκε και ίσχυε έτσι νόμιμα κατά το χρόνο και στον τόπο τέλεσης της παράνομης πράξης της υλοτομίας και άρα την καταλάμβανε. Έτσι απουσιάζουν από την προσβαλλόμενη αφενός μεν οι ανωτέρω νομικές διατάξεις που θα παρείχαν το νόμιμο έρεισμα στην διοίκηση-δασαρχείο για την επιβολή του προστίμου του άρθρου 271ΔΚ για την πράξη της παράνομης υλοτομίας άνευ της αδείας της αρχής κατ` 268.1.β ΔΚ, αφετέρου τα πραγματικά περιστατικά που πρέπει να συντρέχουν για την πλήρωση της υπόστασης της παράνομης πράξης της υλοτομίας, δηλ. η ύπαρξη ισχυρής Αστυνομικής διάταξης για τον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, χωρίς την οποία δεν πληρούται το αδίκημα αυτό και συνεπώς, ελλείψει παράβασης, δεν υπάρχει περιθώριο εφαρμογής του άρθρου 271 για την επιβολή προστίμου. Υπενθυμίζεται ότι για να είναι πλήρης, δηλ. η εμπεριστατωμένη αιτιολογία, πρέπει η Πράξη να αναφέρει τους κανόνες δικαίου και τα πραγματικά περιστατικά που προβλέπουν την έκδοσή της και αποτελούν το νομικό της έρεισμα. Διαφορετικά είναι αναιτιολόγητη κατά νόμω, αφού χωρίς παράνομη υλοτομία και συναφώς χωρίς αναφορά του κανόνα δικαίου που την προβλέπει, δεν υπάρχει έρεισμα νομικό για επιβολή προστίμου.
Η αναφορά δε και επίκληση ειδικά του άρθρου 268 1.β` ΔΚ, εφόσον φαίνεται να πρόκειται για την πράξη της παράνομης υλοτομίας άνευ αδείας της αρχής (και συναφώς και των ανωτέρω υπολοίπων περί έκδοσης Αστυνομικής διάταξης κλπ) ήταν σε κάθε περίπτωση επιβεβλημένη γιατί η ανωτέρω διάταξη ΔΚ 268 προβλέπει 6 περιπτώσεις που θεμελιώνουν το πραγματικό της εκ των οποίων μόνο η περ. β αφορά υλοτομία άνευ αδείας της αρχής, ενώ οι άλλες, φθορά, συλλογή, μεταφορά κλπ. Έτσι με βάση το άρθρο αυτό οι παράνομες πράξεις συνίσταται στην βλάβη, ή στη φθορά, ή στην υλοτομία χωρίς άδεια, ή στην υλοτομία με άδεια αλλά κατά τρόπο που αντιβαίνει στους όρους υλοτομίας που τέθηκαν, ή στην μεταφορά κλπ. Πρόκειται σαφώς περί διαφορετικών πραγματικών περιστατικών. Συνεπώς, ελλείψει κάθε αναφοράς στην προσβαλλόμενη τόσο των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, όσο και των νομικών διατάξεων που τα προβλέπουν ειδικά ως παράβαση και άρα θα μπορούσαν να υπαχθούν σε κάποια απ` αυτές τις περιπτώσεις του πραγματικού της ΔΚ 268, δεν μπορεί να ελεγχθεί για ποια απ` αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται, δεδομένου μάλιστα ότι στο σώμα της όχι μόνο δεν υπάρχει η αναφορά της διάταξης αυτής γενικά ή πολύ περισσότερο ειδικά κάποιας παραγράφου ή εδαφίου αυτής για τις προβλεπόμενες σ` αυτήν την διάταξη πράξεις, αλλ` ούτε και η ρηματική αναφορά του περιστατικού της «άνευ αδείας από την αρμόδια Αρχή» υλοτομίας, εάν ήθελε υποτεθεί ότι πρόκειται γι` αυτήν την πράξη παράνομης υλοτομίας (δηλ. χωρίς άδεια της Αρχής), όπως διατείνεται η έκθεση βεβαίωσης παράβασης. Υπενθυμίζεται ότι ο τυχόν απαιτούμενος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών καθώς και τα κριτήρια και οι σκέψεις του διοικητικού οργάνου σχετικά με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας, εάν δηλ. τα πραγματικά περιστατικά που διαπιστώθηκαν εν προκειμένω πληρούν συγκεκριμένα κάποια από τις ανωτέρω περιπτώσεις, πρέπει να αναφέρονται για την διαπίστωση της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της πράξης, που εν προκειμένω σαφώς δεν συμβαίνει και συνεπώς είναι και για το λόγο αυτό αναιτιολόγητη.
2) δεν αναφέρεται στην Πράξη Καταλογισμού επίσης πουθενά ο χρόνος τέλεσης της πράξης, αλλ` ούτε και ο τόπος (δάσος) της υποτιθέμενης παράνομης υλοτομίας, όπως και το δημόσιο ή όχι του δάσους. Είναι αυτονόητο ακόμα και στον πιο αδαή, ότι χωρίς την αναφορά τέτοιων πραγματικών περιστατικών στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για νόμιμη αιτιολογία της προσβαλλόμενης, γιατί δεν αναφέρει τίποτα που μπορεί να ελεγχθεί αναφορικά με την θεμελίωση ή όχι της ΔΚ 268.1β` (ή και των άλλων περιπτώσεων που αυτή προβλέπει), η οποία όμως, όπως ειπώθηκε, αποτελεί το νομικό έρεισμα της επιβολής του προστίμου. Μάλιστα η αναπλήρωση αυτών των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών (τόπου χρόνου και περιστάσεων που κατωτέρω θα αναφερθούν), δεν μπορεί να γίνει ούτε με άλλο τρόπο, δηλ. με έγγραφα εκτός της προσβαλλόμενης Πράξης. Επιπλέον η αναφορά του χρόνου είναι σημαντικότατη γιατί απ` αυτή εξαρτάται ο νόμιμος έλεγχος του ορθού υπολογισμού του ύψους του προστίμου με βάση τον Πίνακα Διατίμησης κάθε διαχειριστικού έτους που ισχύει κάθε φορά (για το 2019 ή το 2020; βλ. κατωτέρω), ενώ φυσικά ο τόπος τέλεσης, είναι σημαντικός και για την αρμοδιότητα του επιλαμβανόμενου διοικητικού οργάνου, καθόσον η έλλειψή της θα στερούσε την νομιμότητα της εκδοθείσας Πράξης εναντίον μου.
3) Δεν αναφέρεται επίσης ούτε το φυσικό πρόσωπο που είναι ο παραβάτης, που διενήργησε δηλ. την μυϊκή πράξη της υλοτομίας, ή έστω συμμετείχε σ` αυτή με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο και πώς αυτό το φυσικό πρόσωπο συνδέεται με μένα με οποιαδήποτε σχέση έτσι ώστε κατά νόμω να καταλογιστεί το πρόστιμο σε εμένα που είμαι ν.π. Διότι όπως ειπώθηκε ,εγώ ως ν.π δεν μπορώ να διαπράξω την μυϊκή πράξη της υλοτομίας (ακόμα και νόμιμης). Το φυσικό πρόσωπο υλοτομεί, όχι το νομικό. Το ν.π μπορεί να είναι ο εκμεταλλευτής, ο μισθωτής, ο ιδιοκτήτης κλπ του δάσους και μπορεί να προσλάβει εργάτες, υπαλλήλους, ή να προστήσει τρίτους οι οποίοι θα διενεργήσουν την πράξη της υλοτομίας. Εάν τα τελευταία αυτά πρόσωπα υλοτομήσουν παράνομα, τότε αυτά είναι τα υποκείμενα του αδικήματος και σε ποινικό επίπεδο, αυτά τα φυσικά πρόσωπα θα μπορούσαν να ήταν κατηγορούμενοι για την σχετική πράξη και όχι το ν.π (δεν υπάρχει ποινική ευθύνη του ν.π στο Ελληνικό Δίκαιο). Η ποινική μας νομοθεσία προϋποθέτει άνθρωπο ως υποκείμενο του εγκλήματος (λ.χ «όποιος» σε πολλά εγκλήματα ή «ο υλοτομών» κλπ) και η μομφή, όπως και η ποινή μόνο σε φυσικό πρόσωπο είναι δυνατό εννοιολογικά να αποδοθεί. (Μυλωνόπουλος, Ποιν.Δικ. Γεν.Μέρος, Ι, 2007, σελ. 110). Συνοδά τοις ανωτέρω, το 268 ΔΚ ορίζει, φυσικώ τω λόγω, ως υποκείμενο της παράνομης πράξης τον υλοτομούντα παράνομα (χωρίς άδεια της αρχής) και όχι και ή πολύ περισσότερο, μόνο το νομικό πρόσωπο που είναι ο τυχόν μισθωτής ή εκμεταλλευτής του δάσους. Αλλά ακόμα και εάν μισθωτής ή εκμεταλλευτής κλπ του δάσους ήταν φυσικό πρόσωπο (π.χ ο εκάστοτε έμπορος φυσικό πρόσωπο) ο οποίος προσέλαβε-προέστησε τον υλοτόμο που διαπιστώθηκε π.χ ότι υλοτομεί παράνομα δένδρα και πάλι, επειδή ακριβώς πρόκειται για ποινική διάταξη, δεν μπορεί να ξεπεραστεί η γραμματική ερμηνεία του ΔΚ 268 καταλαμβάνοντας ως υποκείμενα του εγκλήματος της παράνομης υλοτομίας και αυτόν, δηλ. τρίτον που συνδέεται με οποιαδήποτε συμβατική σχέση με τον φυσικό αυτουργό-υλοτομούντα (παρά μόνο σε περίπτωση συμμετοχής). Γιατί αντιπροσώπευση στο έγκλημα δεν υφίσταται. Η ερμηνεία της ανωτέρω διάταξης, όπως και κάθε άλλης ποινικής έχει ως όριο το γράμμα του νόμου εφόσον πρόκειται για ποινική διάταξη, γιατί διαφορετικά παραβιάζεται η αρχή n.c.n.p.c.l (Μυλωνόπουλος, ό.α σελ. 66 επ). Είναι άλλη η περίπτωση της ηθικής αυτουργίας, ή συμμετοχής γενικότερα στο αδίκημα του 268.1β` ΔΚ του φυσικού αυτουργού π.χ από τον ιδιώτη ή από τον νόμιμο εκπρόσωπο ν.π που είναι οι έμποροι- εκμεταλλευτές του δάσους. Εδώ δεν απαιτείται κάποια άλλη ερμηνεία. Τα τελευταία φυσικά πρόσωπα τελούν το αδίκημα της παράνομης υλοτομίας όχι φυσικά επειδή έχουν την ιδιότητα του εμπόρου ή του νομίμου εκπροσώπου αντίστοιχα, αλλά επειδή θα πληρούνται στο πρόσωπό τους οι προϋποθέσεις του ηθικού αυτουργού ή συμμετόχου. Οπότε και θα τελούσαν το αδίκημα με αυτό τον τρόπο, ενώ η ευθύνη του υλοτόμου ως φυσικού αυτουργού θα παρέμενε ακέραιη. Σ` αυτά τα φυσικά πρόσωπα ως παραβάτες, θα μπορούσε να επιβληθεί πλέον πρόστιμο κατ` 271 ΔΚ.
4) Το κυριότερο όμως όπως ειπώθηκε είναι ότι δεν αναφέρεται και δεν προκύπτει (γιατί απλά δεν υπάρχει) εκείνη η νομική διάταξη του ΔΚ, ή όποιου άλλου νόμου δυνάμει του οποίου να καταλογίζεται σε μένα (ν.π) το ένδικο πρόστιμο από παράνομη υλοτομία, δηλ. υλοτομία άνευ αδείας της αρχής (ή και για κάποια άλλη από τις λοιπές περιπτώσεις του 268ΔΚ) που τέλεσε κάποιο φυσικό πρόσωπο που συνδέεται ή όχι με εμένα με οποιαδήποτε σχέση που ορίζει ο νόμος όπως του νομίμου εκπροσώπου, του ιθύνοντος, του προστηθέντος, του προσληφθέντος εργάτη κλπ. Δηλ. δεν προκύπτει σε καμία περίπτωση ο νόμιμος λόγος για τον οποίο επιβάλλεται σε εμένα που είμαι νομικό πρόσωπο το ανωτέρω διοικητικό πρόστιμο, αφού όπως ειπώθηκε χωρίς κάποια τέτοια διάταξη, η επίρριψη σε εμένα του προστίμου για πράξεις άλλων (ακόμα δηλ. και εάν υποτεθεί ως αληθές ότι κάποιος που συνδέεται με εμένα είτε με σχέση εκπροσώπησης, είτε με οποιαδήποτε άλλη, ενήργησε παράνομη υλοτομία), θα είναι αυθαίρετη γιατί αν μη τι άλλο, δεν υπάρχει αντιπροσώπευση στο έγκλημα-αδικοπραγία. Πράγματι αναφέρθηκε ανωτέρω το ανάλογο περί ρύπανσης περιβάλλοντος. Εκεί, εάν με πράξεις του ιθύνοντος προκληθεί ρύπανση, επιβάλλεται πρόστιμο και στο ν.π. Όμως στην περίπτωση της παράνομης υλοτομίας, είτε πρόκειται για την πράξη της παρ.1 β` του 268, είτε για οποιαδήποτε άλλη που προβλέπει αυτό, δεν ορίζεται στο 271 ΔΚ ότι το πρόστιμο επιβάλλεται και σε οποιοδήποτε άλλο φυσικό ή ν.π που συνδέεται με τον παραβάτη υλοτόμο με κάποια συγκεκριμένη και αναγραφόμενη ρητά και σαφώς, σχέση. Συνεπώς ακόμη και εάν υποτεθεί αληθές ότι έγινε παράνομη υλοτομία, δηλ. υλοτομήθηκαν 50 χ.κ.μ καυσοξύλων από το οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο ακόμη και ρητά κατονομαζόμενο στην προσβαλλόμενη πράξη που είναι είτε εκπρόσωπός μου είτε προστηθείς μου με οποιαδήποτε έννοια (είναι φανερό ότι έχει νόημα να μιλάμε για τις ανωτέρω δύο περιπτώσεις και όχι γι` αυτή που ο υλοτομών είναι εντελώς άσχετος τρίτος που δεν συνδέεται με εμένα) και πάλι κατά νόμω δεν μπορούσε να επιβληθεί πρόστιμο σε εμένα ως ν.π, αλλά μόνο στα υπαίτια φυσικά πρόσωπα (271.8α: «επιβάλλεται σε έκαστον των παραβατών και εις ολόκληρον») γιατί ελλείπει και πάντως δεν αναφέρεται στην προσβαλλόμενη Πράξη για την νομιμότητά της η σχετική νομική διάταξη που ορίζει αυτή την «μετάθεση» της ευθύνης.
5) Επιπλέον δεν έχει νόμιμο έρεισμα και είναι αναιτιολόγητη κατά τις έννοιες που αναφέρθηκαν και συνεπώς είναι ακυρωτέα, και ως προς τον νόμιμο υπολογισμό του προστίμου. Γιατί ενώ αναφέρει ότι μου επιβάλλει ως πρόστιμο το ποσό των 7.300€ «το οποίο αντιστοιχεί στο πενταπλάσιο της αξίας της προβλεπόμενης από το Πίνακα διατίμησης Δασικών προιόντων 2020 για την αντίστοιχη κατηγορία» (δηλ. καυσόξυλα δρυός), ωστόσο δεν αναφέρει ποια είναι η ΥΑ με την οποία κυρώθηκε αυτός ο Πίνακας έτους 2020 για να ισχύει. Η επίκληση της με αρ. 104182/3/3-1-2014 Απόφασης του αρμοδίου Υπουργού, αφορά κατά την ίδια την προσβαλλόμενη την κύρωση του Πίνακα Διατίμησης των Δασικών Προιόντων «για το διαχειριστικό έτος 2019» και όχι του έτους 2020. Όμως με τον τρόπο αυτό υπάρχει εμφανέστατη και αξεπέραστη αντίφαση, γιατί δεν μπορεί να ελεγχθεί με βάση ποιόν Πίνακα Διατίμησης και ποιού έτους, ο οποίος επιπλέον έχει κυρωθεί, υπολόγισε το ανωτέρω ποσό προστίμου καθόσον δεν μπορούν να ισχύουν και οι δύο για το ίδιο διάστημα, δηλ. για τον αυτό χρόνο παράνομης υλοτομίας. Γι` αυτό και ήταν κρίσιμη η αναφορά και του χρόνου τέλεσης της παράνομης πράξης, ο οποίος της ειπώθηκε, δεν αναφέρεται (2019, ή 2020;) έτσι ώστε να μπορεί να ελεγχθεί εάν θα εφαρμοστεί για τον υπολογισμό του προστίμου είτε ο της είτε ο της Πίνακας Διατίμησης, ακόμα και εάν θεωρηθεί ότι επικαλούνταν και αναφέρονταν στην νόμιμη ισχύ της της εξ` αυτών. Συνεπώς δεν μπορεί να αιτιολογηθεί από το σώμα της πράξης, ούτε και πώς και για ποιο νόμιμο λόγο έγινε ο υπολογισμός του προστίμου με βάση κάποιον από της ανωτέρω Πίνακες, αφού δεν προκύπτει από της αιτιολογίες της ο χρόνος της παράνομης δήθεν υλοτομίας.
Η πλήρης σύγχυση και έλλειψη κάθε νόμιμου ερείσματος αναφορικά με τον υπολογισμό του προστίμου, προβάλλει εναργώς και από το ότι από την απλή επισκόπηση της ανωτέρω επικαλούμενης για τον νόμιμο τάχα υπολογισμό του προστίμου με αρ. 104182/3/3-1-2014 ΥΑ, προκύπτει ότι αυτή αφορά το «δασικό διαχειριστικό έτος 2014 σε ολόκληρη την επικράτεια». Όχι πάντως το 2019 ή το 2020.
Δηλ. προβαίνει στον υπολογισμό του προστίμου με βάση τον Πίνακα 2020, επικαλείται την επικύρωση του Πίνακα για το 2019, ενώ η ΥΑ που επικαλείται επικυρώνει τον Πίνακα του διαχειριστικού έτους 2014.
6) Επιπλέον, σε κανένα σημείο της πράξης καταλογισμού προστίμου δεν αναφέρεται το πώς προκύπτει ως πρόστιμο το ποσό των 7.300€ εν σχέσει με την αναγραφόμενη ποσότητα των 50 χ.κ.μ των καυσοξύλων δρυός και δη ως πενταπλάσιο της όποιας «αξίας» αυτής προκειμένου να μπορέσω να το αποκρούσω, αφού δεν αναφέρει ειδικότερα ούτε καν την τιμή διατίμησης ανά μονάδα χ.κ.μ, των δήθεν παρανόμως υλοτομηθέντων ατόμων δένδρων (ακόμα και εάν ήθελε θεωρηθεί ότι επικαλείται συγκεκριμένα και σαφώς κάποιον επικυρωθέντα Πίνακα Διατίμησης και ισχύοντα κατά τον όποιο χρόνο παράνομης υλοτομίας.)
7) Πέραν όμως των ανωτέρω, ακόμη και εάν ήθελε υποτεθεί ότι επικαλείται και προβαίνει στον υπολογισμό του προστίμου είτε με την ΥΑ 104182/3/3-1-14. (ΦΕΚ Β` 94/21-1-2014 για τον Πίνακα έτους 2014), είτε με την ΥΑ 182166/1282/31-5-2019 (ΦΕΚ Β` 2100/ 5-6-2019 για το Πίνακα έτους 2019), είτε με την ΥΑ 30661/816/ 24-3-2020 (ΦΕΚ Β` 1469/16-4-2020) και πάλι ο υπολογισμός δεν έχει κανένα νόμιμο έρεισμα και η προσβαλλόμενη πράξη στερείται νομιμότητας και κάθε αιτιολογίας, εμού μη δυναμένης να αμυνθώ του δε Δικαστηρίου σας να τάξει τα σχετικά θέματα απόδειξης διότι:
Το ανωτέρω άρθρο 271Δ.Κ ως ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης και σήμερα ακόμη (άρθρο 47 του ν. 4280/2014), ορίζει ότι επιβάλλεται «πρόστιμο ανά μονάδα μέτρησης της παρανόμως υλοτομηθείσας ή μεταφερόμενης ξυλείας ή των καυσόξυλων, ίσο με το πενταπλάσιο της αγοραίας τιμής, της προβλεπομένης από τον πίνακα διατίμησης δασικών προϊόντων για την αντίστοιχη κατηγορία.». Δηλ. ενώ με τον προηγηθέντα ν. 4138/2013, το πρόστιμο υπολογίζονταν με βάση την αξία που προέβλεπε ο σχετικός κάθε φορά πίνακας διατίμησης, μετά την έναρξη εφαρμογής του ν. 4280/2014, το πρόστιμο υπολογίζεται με βάση πλέον την αγοραία τιμή που προβλέπει ο πίνακας αυτός. Αλλά και οι ανωτέρω ΥΑ Υπ. Περιβάλλοντος περί κύρωσης του πίνακα διατίμησης για τον υπολογισμό του προστίμου, ρητά αναφέρονται στην αγοραία τιμή για τα ανωτέρω έτη και για τα είδη ξυλείας που εκεί αναφέρουν και όχι στην «αξία» άνευ άλλου προσδιορισμού. Σημειώνεται ότι ακριβώς επειδή ο νόμος ορίζει ως μέτρο την «αγοραία τιμή», δεν υπάρχει διακριτική ευχέρεια της διοίκησης για υπολογισμό με άλλον τρόπο.
Όμως η προσβαλλομένη, ενώ ρητά δέχεται ότι έλαβε «υπόψη» το άρθρο 271 Δασικού Κώδικα ως ισχύει (χωρίς όμως να προκύπτει όπως ειπώθηκε με ποια από τις ανωτέρω ΥΑ και σχετικό Πίνακα υπολόγισε το ποσό), εν τούτοις, όπως προκύπτει από το ίδιο το σώμα της, εντελώς παράνομα, αναιτιολόγητα και σε πλήρη αντίθεση με τα ανωτέρω ορισθέντα, προβαίνει στον υπολογισμό του καταλογισθέντος προστίμου, όχι κατά τον ανωτέρω νόμιμο τρόπο, αλλά με βάση το πενταπλάσιο της (μη προσδιορισμένης καθ` οιονδήποτε τρόπο) «αξίας της προβλεπόμενης από τον Πίνακα διατίμησης δασικών προϊόντων έτους 2020». Όμως τέτοιον πίνακα διατίμησης (ΥΑ) που να προβλέπει την (όποια) αξία και όχι την αγοραία τιμή για την κατηγορία ξυλείας που μου αποδίδει ως παρανόμως υλοτομηθείσα, όχι μόνο δεν επικαλείται στην αιτιολογία της, αλλά είναι φανερό ότι ακόμα και αν το έκανε, και πάλι ο υπολογισμός δεν θα ήταν σύννομος αφού ο νόμος επιτάσσει ως βάση υπολογισμού την αγοραία τιμή όπως προβλέπεται στους σχετικούς πίνακες διατίμησης και όχι κάποια άλλη αξία. Συνεπώς προκύπτει το αυτονόητο ερώτημα επί τη βάσει ποιάς απόφασης και κυρωθέντος με ΥΑ πίνακος διατίμησης, προέβη στον υπολογισμό του προστίμου και ειδικότερα, πώς και με ποιόν τρόπο καθόρισε την αξία της κατηγορίας ξυλείας που αναφέρει ως παρανόμως υλοτομηθείσα, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τις αιτιολογίες της, δεν έλαβε υπόψη κανένα πίνακα που προβλέπει αξία της ξυλείας, αλλά αντίθετα αναφέρει ρητά ότι έλαβε υπόψη πίνακα διατίμησης που προβλέπει όμως αγοραία τιμή.
Δηλ. προκύπτει ότι αν και ο νόμος ορίζει ως βάση υπολογισμού του προστίμου την αγοραία τιμή όπως προβλέπεται αυτή κάθε φορά και για κάθε κατηγορία ξυλείας και επιπλέον έχουν εκδοθεί και οι ανωτέρω ΥΑ που ορίζουν πράγματι την αγοραία αξία ανα μονάδα χ.κ.μ ως βάση υπολογισμού του προστίμου, η προσβαλλομένη, όπως ρητά αναφέρει στην αιτιολογία της, υπολόγισε το επιβληθέν σε μένα πρόστιμο με βάση κάποια αξία που, ενώ δέχεται ότι προβλέπεται στην ανωτέρω απόφαση που λαμβάνει υπόψη, εν τούτοις, όπως προκύπτει από την επισκόπησή της, δεν προβλέπεται σ` αυτή καμία τέτοια, αλλά η αγοραία τιμή. Όμως ο υπολογισμός του προστίμου με βάση το νόμο (εδώ αγοραία τιμή) και όχι αυθαίρετα με βάση την όποια άδηλη και αυθαίρετη αξία, συνιστά το πλέον σημαντικό στοιχείο της νομιμότητας της πράξης και της αιτιολογίας της -που πρέπει όπως ειπώθηκε να προκύπτει από το σώμα της- επί τη βάσει του οποίου καθορίζεται το πρόστιμο, άνευ του οποίου δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για νόμιμο υπολογισμό και δια τούτο νόμιμο καταλογισμό προστίμου.
Συνεπώς η προσβαλλομένη πράξη καταλογισμού προστίμου δεν είναι νόμιμη και για τον ανωτέρω λόγο και πρέπει και αιτούμαι να ακυρωθεί για το λόγο αυτό και λόγω έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
ΙΙ
Σε κάθε δε περίπτωση, η προσβαλλομένη είναι, με βάση τα ανωτέρω, άκυρη, διότι παραβίασε κάθε έννοια χρηστής Διοίκησης, που αποτελεί θεμελιώδη αρχή του διοικητικού Δικαίου, με βάση την οποία αναμένεται δικαιολογημένα και εμπιστεύεται ο πολίτης ότι η διοίκηση θα ενεργεί σύννομα κατά την διαδικασία επιβολής κυρώσεων και ότι δεν θα αυθαιρετεί εις βάρος του διοικούμενου, εφαρμόζοντας πλήρως το νόμο. Διότι δεν αναφέρει και δεν προκύπτει από τις αιτιολογίες της καμία Αστυνομική διάταξη που ίσχυε στον τόπο και χρόνο υλοτομίας, τα οποία επίσης δεν αναφέρει, δεν αναφέρει το πρόσωπο που διενήργησε την πράξη, την σχέση του με εμένα αλλά και την νομική διάταξη με βάση την οποία καταλογίζεται σε εμένα το ν.π διοικητικό πρόστιμο για πράξεις άλλων, αλλ` ούτε και με βάση ποιόν Πίνακα διατίμησης και για ποιο διαχειριστικό έτος που καταλαμβάνει τον χρόνο υλοτομίας ,υπολόγισε του ύψους του προστίμου, ενώ οπωσδήποτε το κριτήριο της «αξίας» που επικαλείται, δεν προβλέπεται από το νόμο που ορίζει για τον υπολογισμό ως κριτήριο την «αγοραία τιμή». Συνεπώς η προσβαλλόμενη αντιβαίνει και στην ανωτέρω βασική αρχή της χρηστής Διοίκησης, προσβάλλει το αυτονόητο δικαίωμά μου να αμυνθώ αποτελεσματικά κατά της δυσβάσταχτης αυτής πράξης, διαταράσσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της εμπιστοσύνης του πολίτη προς την χρηστότητα της διοίκησης και οπωσδήποτε δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, καθόσον δεν νοείται εξυπηρέτηση αυτού χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων του νόμου. Συνεπώς είναι μη νόμιμη και άρα άκυρη και για τους λόγους αυτούς και δέον και αιτούμαι την ακύρωσή της.
Είναι φανερό μετά απ` όσα αναπτύχθηκαν ότι δεν χρειάζονταν πολλά για την νομιμότητα και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της. Αρκεί να ανέφερε ότι επιβάλλεται το άνω πρόστιμο σε εμένα διότι το τάδε φυσικό πρόσωπο που τελεί σε συγκεκριμένη σχέση με εμένα, τον τάδε χρόνο και τόπο, υλοτόμησε χωρίς άδεια της αρχής ενώ είχε ίσχυε αντίθετη Αστυνομική διάταξη για τον ίδιο τόπο και χρόνο και ότι δυνάμει της δείνα νομικής διάταξης επιβάλλεται το πρόστιμο σε εμένα, υπολογιζόμενο με βάση την τάδε ΥΑ που επικύρωσε το Πίνακα διατίμησης για το τάδε διαχειριστικό έτος (2020) που συμπίπτει με τον χρόνο υλοτομίας στο δείνα ποσό αγοραίας τιμής να χ.κ.μ καυσοξύλων δρυός και συνολικά για 50 χ.κ.μ 7.300€ και επιπλέον να παραθέσει και τις επικαλούμενες νομικές διατάξεις, ήτοι τόσο του ΔΚ που ανωτέρω αναφέρω, όσο και την Αστυνομική διάταξη και την άνω ΥΑ. Τότε θα ήταν νόμιμη και παρήγαγε τις έννομες συνέπειές της.
ΙΙΙ
Είναι δε επίσης γνωστό ότι, ουσιώδη τύπο που επηρεάζει το περιεχόμενο της διοικητικής πράξης και η τήρησή του συντελεί με βεβαιότητα στο σύννομο της διοικητικής ενέργειας, ιδίως με το σκοπό προστασίας του διοικούμενου, αποτελεί και η «προηγούμενη ακρόαση» του διοικούμενου κατά το άρθρο 20 Σ. Πρόκειται για θεμελιώδη αρχή καθόσον το ανωτέρω άρθρο 20Σ, κατοχυρώνει ατομικό δικαίωμα και κατά συνέπεια αντίστοιχη υποχρέωση της διοικητικής αρχής, που μπορεί να ασκηθεί χωρίς να υπάρχει κανείς εκτελεστικός νόμος. Φορέας του είναι ο βλαπτόμενος στα δικαιώματα ή/και συμφέροντά του από την διοικητική δράση και συνδέεται υποκειμενικά με τον ενδιαφερόμενο (υπαιτιότητα). Έτσι παγίως γίνεται δεκτό (ενδ. ΣτΕ 2370/2007) ότι: «η αρχή έχει από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος την υποχρέωση να διασφαλίζει στον φερόμενο ως παραβάτη την ευχέρεια να εκθέτει σχετικά τις απόψεις του, ειδικότερα δε να του επιδίδει το σχετικό σημείωμα με κλήση για παροχή εξηγήσεων… Η συμμόρφωση της αρχής προς την υποχρέωση της αυτή αποτελεί προϋπόθεση νομιμότητος της σχετικής διαδικασίας [...] κατά το γράμμα και το σκοπό της πιο πάνω συνταγματικής διατάξεως, το θεσπιζόμενο με αυτήν δικαίωμα του διοικούμενου συνίσταται ακριβώς στην «προηγούμενη», δηλαδή πριν από την έκδοση της εις βάρος του εκτελεστής πράξεως, ακρόαση του από την αρμόδια αρχή.»
Όμως στην προκείμενη περίπτωση, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης και παρά το ότι μου αποδίδεται υπαίτια συμπεριφορά (παράνομη υλοτομία), η διοίκηση (Δασαρχείο Σπερχειάδας) μου στέρησε το δικαίωμα αυτό και κατέστησε έτσι την προσβαλλόμενη μη νόμιμη.
Ακόμη και εάν ήθελε θεωρηθεί ότι με την με αρ. ... κλήση, κλήθηκα εγώ ως ν.π να εκφέρω απόψεις, παρά το ότι με αυτή καλείται προς υποβολή απόψεων ο ...ατομικά και όχι ως νόμιμος εκπρόσωπός μου, οπότε και δεν υπάρχει καν κλήση προς εμένα έτσι ώστε να ικανοποιηθεί η ανωτέρω ανάγκη προηγούμενης δικής μου ακρόασής μου και όχι κάποιου άλλου, ωστόσο, ουδόλως ικανοποιήθηκε ουσιαστικά το δικαίωμά μου αυτό και ουδόλως μου παρασχέθηκε η αντικειμενική δυνατότητα και ευχέρεια να εκθέσω τις απόψεις που είναι κρίσιμες για την προστασία μου και την ικανοποίηση του δικαιώματος και όχι γενικά κάποιες. Γιατί απλά ποτέ δεν μου ετέθησαν υπ`όψη τα ανωτέρω πραγματικά και νομικά περιστατικά που είναι τα μόνα κρίσιμα για την υπεράσπιση μου και για την σύστοιχη εκπλήρωση της υποχρέωσης της διοίκησης για να έχει νόημα και ουσία το δικαίωμα σε προηγούμενη ακρόαση. Έτσι δεν ετέθη υπόψη μου προηγουμένως το περιστατικό της ύπαρξης και ισχύος κάποιας Αστυνομικής διάταξης που ίσχυε στον τόπο και χρόνο υλοτομίας, το φυσικό πρόσωπο που διενήργησε την πράξη, η σχέση του με εμένα αλλά και ο νόμιμος λόγος για τον οποίο καταλογίζεται σε εμένα το ν.π διοικητικό πρόστιμο για πράξεις άλλων (άλλωστε ούτε από το σώμα της Πράξης προκύπτουν αυτά). Είναι φανερό ότι χωρίς αυτά τα κρίσιμα περιστατικά, η έκθεση απόψεών μου δεν είχε κανένα νόημα και δεν μπορεί να θεωρηθεί ικανοποίηση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης γιατί απλά για την συγκεκριμένη καταμαρτυρούμενη και αποδιδόμενη πράξη της παράνομης υλοτομίας άνευ αδείας, τα ανωτέρω περιστατικά και στοιχεία ήταν απολύτως απαραίτητα για την ικανοποίηση του ανωτέρω δικαιώματος και εκπλήρωση της υποχρέωσή της διοίκησης, γιατί απ` αυτά εξαρτάται αυτονόητα αφενός η στοιχειοθέτηση της παρανόμου πράξεως αφετέρου ο νόμιμος λόγος για την επιβολή προστίμου σε εμένα ως ν.π. όπως ανωτέρω εκτενώς αναπτύχθηκε.
Συνεπώς η απαιτούμενη για την νομιμότητα της προσβαλλομένης, προϋπόθεση του ουσιώδους τύπου της προηγούμενης ακρόασης του διοικούμενου, δεν πληρώθηκε.
Επιπλέον δεν δύναται να θεωρηθεί ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν απαιτείται προηγούμενη ακρόαση διότι δήθεν το εις βάρος μου διοικητικό μέτρο του προστίμου, λαμβάνεται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και δεν ανήκει δήθεν στην διακριτική ευχέρεια του αρμοδίου οργάνου, αλλά αποτελούν δήθεν δέσμια ενάργειά του, καθόσον αφορά υποκειμενική ενέργεια του διοικούμενου (και όχι αντικειμενική) και επιπλέον η ίδια η προσβαλλομένη δέχεται ότι με κάλεσε για υποβολή απόψεων, που φυσικά καταδεικνύει ότι αν τα μέτρα επιβάλλονταν με βάση αντικειμενικά κριτήρια, δεν θα είχε κανένα νόημα η έστω και μη πληρούσα τον σκοπό της, κλήση μου.
Συνεπώς εν προκειμένω, η προσβαλλομένη τυγχάνει μη νόμιμη και άκυρη στο σύνολό της και για το λόγο αυτό ως παραβιάζουσα το απορρέον από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος δικαίωμα προηγούμενης ακροάσεως.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ. ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ-ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΥΛΟΤΟΜΙΑΣ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΜΕΤΡΟΥ.
Συστάθηκα με το από 7/2/2007 ιδιωτικό συμφωνητικό νομίμως δημοσιευθέν στα βιβλία εταιρειών του Πρωτοδικείου .... Αντικείμενο και σκοπός μου είναι μεταξύ άλλων η εμπορία ξυλείας και διατηρώ και πριστήριο επεξεργασίας ξυλείας στην έδρα μου στο ΔΔ ..... Δεν έχω πτωχεύσει και δεν έχω λυθεί μέχρι σήμερα, αλλά είμαι μια λειτουργούσα υγιής επιχείρηση. Όπως προκύπτει από το από 27-4-2015 έγγραφο τροποποίησης καταστατικού της ομόρρυθμης εταιρείας «.... ΟΕ», συνδιαχειριστές και συνεκπρόσωποί μου είναι ο ... και ο ...., κάτοικοι ...., δυνάμενοι να ενεργούν από κοινού ή και ξεχωριστά ο καθένας.
Όπως προκύπτει από το από 15-5-2019 ιδιωτικό συμφωνητικό εκμίσθωσης δημοτικού δάσους ...., μίσθωσα τα 1, 2,3, και 8 δασικά τμήματα αυτού προκειμένου να εκμεταλλευτώ τα δασικά προϊόντα καυσοξύλων δρυός αλλά και άλλα (ελάτη), με βάση τους όρους και τις ειδικότερες συμφωνίες που αναφέρονται σ` αυτό. Προς τούτο έλαβα και την με αρ. πρωτ. .... άδεια απόληψης δασικών προϊόντων του Δήμου .... Με το από 17-12-2019 Πρωτόκολλο εγκατάστασης του Δασαρχείου .... που κοινοποιήθηκε στην Δ/νση ΔασώνΝ. Φθ/δος, αλλά και στην δασοπόνο ... και δασοφύλακα ...., εγκαταστάθηκα στο δάσος.
Μετά λοιπόν το ανωτέρω συμφωνητικό και εγκατάστασή μου στο δάσος (ΔΤ8), προσέλαβα (με σύμβαση έργου) συνεργείο υλοτόμων το οποίο, με τον κατάλληλο εξοπλισμό και εμπειρία που διέθετε, προέβη στην υλοτομία με ρητή εντολή και υποδείξεις από τους νομίμους εκπροσώπους μου, να κόψουν μόνο εκείνα το άτομα δένδρων που είχαν προσημανθεί από το δασαρχείο και τους επιδείχθηκαν. Σημειώνεται ότι είναι πάγια τακτική στις συναλλαγές να μεταβαίνουν στον τόπο της υλοτομίας οι υλοτόμοι και να τους επιδεικνύεται ο χώρος και η μορφολογία, έτσι ώστε να κανονιστεί και η τιμή γιατί σε δύσβατες ή απόκρημνες περιοχές ή πολύ πυκνές, λόγω της εγγενούς δυσκολίας η αμοιβή τους αυξάνεται, πράγμα που έγινε και εν προκειμένω από τους νομίμους εκπροσώπους μου. Είναι λοιπόν κατανοητό ότι εγώ ως ν.π πράξη υλοτομίας, δηλ. κοπή δένδρου με οποιοδήποτε μέσο, δεν έκανα ποτέ και είναι αδύνατο ως εκ της φύσης του πράγματος να κάνω γιατί είναι ν.π. Εγώ είμαι επιχειρηματίας- έμπορος. Την κοπή του δένδρου με τεχνικά μέσα που διαθέτουν την κάνουν οι τεχνίτες υλοτόμοι δηλ. τα φυσικά πρόσωπα που εν προκειμένω προσέλαβε η ΟΕ. Εάν συνεπώς έγινε παράνομη κοπή δένδρων δηλ. υλοτομία δένδρων που δεν είχαν προσημανθεί (και άρα δεν υπήρχε άδεια για την κοπή τους), φυσικός αυτουργός δεν είμαι εγώ, αλλά οπωσδήποτε αυτός που έκοψε το δένδρο. Δεν υπάρχει αντιπροσώπευση στο έγκλημα. Δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος έκοψε δένδρα που δεν έπρεπε να κοπούν γιατί δεν διενεργούσα εγώ την υλοτομία. Η εντολή και οι υποδείξεις μου (από τους εκπροσώπους μου) στο συνεργείο υλοτόμων ήταν να κοπούν μόνο και αποκλειστικά τα προσημανθέντα και κανένα άλλο. Δεν μπορώ επίσης να γνωρίζω εάν την παράνομη κοπή την έκαναν οι υλοτόμοι της ΟΕ κατά παράβαση κάθε εντολής μου , ή άλλοι τρίτοι, σε ανύποπτο χρόνο εκμεταλλευόμενοι την απουσία των υλοτόμων-εργατών της ΟΕ αλλά και τη διενέργεια νόμιμης υλοτομίας . Επιπλέον οι υλοτόμοι εγκαταστάθηκαν από την ΟΕ στο υλοτόμιο για την διενέργεια της υλοτομίας και υποδείχθηκαν σ` αυτούς από τους ανωτέρω νόμιμους εκπροσώπους της ΟΕ, τα δένδρα που έπρεπε να κοπούν και με τη αυστηρή σύσταση να μην κόψουν άλλα, γιατί θα απολύονταν. Συνεπώς η πιο βάσιμη εξήγηση είναι ότι τρίτοι μπήκαν στο χώρο κρυφά έκοψαν παράνομα ξύλα με σκοπό να τα πάρουν, εκμεταλλευόμενοι τη νόμιμη υλοτομία, γιατί με τον τρόπο αυτό, τα παρανόμως κομμένα θα καταλογίζονταν όπως και έγινε, σε εμένα γιατί βρέθηκαν στον χώρο αυτό και έτσι κανείς δεν θα τους αναζητούσε ποτέ (δηλ. η νόμιμη υλοτομία αποτελεί την ιδανική κάλυψη για τους τρίτους παράνομους υλοτόμους της περιοχής που την γνωρίζουν, γιατί απλά γνωρίζουν ότι το Δασαρχείο, χωρίς καμία έρευνα, θα καταλογίσει τα παρανόμως υλοτομηθέντα σε όποιον κάνει την νόμιμη υλοτομία, χωρίς να ερευνήσει άλλο τι).
Συγκεκριμένα, την 4/9/2020 κλήθηκε από όργανα του Δασαρχείου ... και μετέβη στο δάσος ο νόμιμος εκπρόσωπός μου για μερική εξέλεγξη των μέχρι τότε υλοτομηθέντων δένδρων και εκδόθηκε το με αρ. 1 Μερικό Πρωτόκολλο καταμέτρησης δασικών προϊόντων, μεταξύ άλλων και για καυσόξυλα δρυός στο επίμαχο τμήμα του ανωτέρω δάσους (ΔΤ8), χωρίς όμως να έχει διαπιστωθεί καμία παράνομη υλοτομία μέχρι τότε. Αναμένονταν μετά ταύτα η ολοκλήρωση των εργασιών και για την υπόλοιπη ποσότητα δένδρων έτσι ώστε να γίνει και το τελικό πρωτόκολλο καταμέτρησης αλλά και επιθεώρησης της υλοτομίας , όπως και πράγματι έγιναν την 23/9/2020 το με αρ. 1 Τελικό Πρωτόκολλο και την 25-9-2020 αντίστοιχα οπότε και η υλοτομία περατώθηκε και θα μπορούσε να προβώ στην απόληψη της ξυλείας μετά φυσικά την χορήγηση και των σχετικών Δελτίων Μεταφοράς από το Δασαρχείο. Συνεπώς ήταν απολύτως βέβαιο ήδη από 4/9/2020 τόσο για τους νομίμους εκπροσώπους μου, όσο και για τους υλοτόμους, ότι θα ακολουθούσε και ο τελικός έλεγχος της υλοτομίας, οπότε και όπως είναι αυτονόητο, δεν είχε κανένα πρακτικό νόημα η παράνομη υλοτομία στο μέρος αυτό γιατί ήταν φανερό ότι θα ελέγχονταν και θα ανακαλύπτονταν. Σημειώνεται εδώ ότι η όποια παράνομη υλοτομία δεν γίνεται για χάρη της τέχνης της παράνομης υλοτομίας αλλά για πρακτικούς κερδοσκοπικούς λόγους, δηλ. για να αποληφθεί η ξυλεία και όχι να παραμείνει στο υλοτόμιο. Γι` αυτό και η πιο βάσιμη εξήγηση είναι ότι την έκαναν άγνωστοι τρίτοι που γνώριζαν το μέρος και ότι διενεργούνταν υλοτομία.
Ωστόσο λίγες ημέρες μετά την 4/9/2020, κλήθηκε εκ νέου ο νόμιμος εκπρόσωπός μου από το Δασαρχείο ... να μεταβεί μαζί με τα όργανα του, στο μέρος της υλοτομίας γιατί είχε διαπιστωθεί παράνομη υλοτομία (ΔΤ8), δηλ. υλοτομία μη προσημανθέντων δένδρων (300 άτομα) στο ανωτέρω τεμάχιο και προς τούτο συντάχθηκε η από 8/9/2020 έκθεση βεβαίωσης παράβασης της δασοφύλακος .... Η ποσότητα των 50χκμ καυσοξύλων δρυός βρέθηκε εκεί και κατασχέθηκε, ενώ η νόμιμη ξυλεία που εξελέγχθηκε (βλ. ανωτέρω πρωτόκολλα, αλλά και από 25-9-2020 Πρωτόκολλο τελικής επιθεώρησης υλοτομίας), «ντανιάστηκε» στο δασόδρομο απ` όπου την παρέλαβα με δελτία μεταφοράς που μου ενέκρινε το Δασαρχείο μετά από έναν και πλέον μήνα (βλ. με αρ. 181/3-11-2020 1ο Δελτίο Μεταφοράς για την εξελεγχθείσα ποσότητα) Δηλ. εγώ μετά την 4/9/2020 οπότε και έγινε η ανωτέρω μερική εξέλεγξη, πήγα στο δάσος με τα φορτηγά μου και άρχισα για πρώτη φορά να φορτώνω ξυλεία, την 3-11-2020, δηλ. όταν εφοδιάστηκα με Δελτία Μεταφοράς.
Μάλιστα όταν πήγα τότε να φορτώσω, διαπίστωσα ότι είχαν κλαπεί από τις ντάνες αυτές, περί τα 25-30 χκμ ξυλείας, κάτι για το οποίο ειδοποίησα το Δασαρχείο, το οποίο, απ` όσο γνωρίζω δεν έκανε καμία ενέργεια και έτσι αναγκάστηκα να υποβάλω την από 22-3-2021 έγκληση μου κατ` αγνώστων για το σχετικό αδίκημα. Ωστόσο υπέβαλα και την από 22-3-2021 μηνυτήρια αναφορά μου και για την ένδικη παράνομη υλοτομία που μου «αποδίδεται», καθόσον όπως ειπώθηκε, άγνωστα άτομα διέπραξαν την παρανομία (τα καταστατικά μου όργανα καμία παράνομη υλοτομία δεν τέλεσαν, ούτε συμμετείχαν σε κάποια τέτοια με οποιονδήποτε τρόπο από τρίτους).
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι το Δασαρχείο στο ανωτέρω από 25-9-2020 πρωτόκολλο τελικής επιθεώρησης υλοτομίας, αναγράφει ρητά ότι «από υπαιτιότητα των υλοτόμων έγιναν οι ακόλουθες ζημίες. 1) παράνομη υλοτομία απροσήμαντων ατόμων δρυός». Ωστόσο, ακόμα και εάν υποτεθεί αληθές αυτό, (που όμως δεν μπορεί να γίνει δεκτό γιατί αφενός, κανένα στοιχείο δεν επικαλείται για την βασιμότητα αυτής της εκδοχής, αφετέρου όπως ειπώθηκε είναι εντελώς ακατανόητο μέχρι την 4/9/2020 να μην έχουν κάνει οι ίδιοι υλοτόμοι καμία παράνομη υλοτομία αλλά ξαφνικά αμέσως μετά να προβαίνουν σε τέτοια όταν μάλιστα γνωρίζουν ότι επίκειται και ο τελικός έλεγχος), και πάλι, το διοικητικό πρόστιμο ώφειλε η διοίκηση να το καταλογίσει στους ανωτέρω υπαίτιους παραβάτες (ευθυνόμενους και ποινικά) και όχι σε εμένα.
Επειδή συνεπώς οι προσβαλλόμενες στερούνται νομιμότητας και αιτιολογίας και οπωσδήποτε είναι αντίθετη με τις βασικές και γενικές αρχές του Διοικητικού και Συνταγματικού Δίκαιου και εν τέλει δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές και νομικές προϋποθέσεις έκδοσής τους
Επειδή η παρούσα προσφυγή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής, παραδεκτώς δε εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας προς συζήτηση, ως αρμοδίου τούτου καθ’ ύλην και κατά τόπο
Επειδή εν τέλει η παρούσα προσφυγή μου δεν είναι προδήλως αβάσιμη ή απαράδεκτη
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Καθώς και για όσους νόμιμα και εμπρόθεσμα θα προσθέσω και με τη ρητή επιφύλαξη παντός εν γένει νομίμου δικαιώματός μου
ΑΙΤΟΥΜΑΙ:
Να γίνει δεκτή καθ’ ολοκληρίαν η παρούσα προσφυγή, για τους ως άνω εκτεθειμένους λόγους.
Να ακυρωθεί-εξαφανισθεί καθ’ ολοκληρίαν η προσβαλλομένη υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου ...πράξη καταλογισμού προστίμου (με την ένδειξη επανάληψη στο ορθό ...) του κ. Δασάρχου ....με την οποία μου καταλογίστηκε πρόστιμο ύψους 7.300 ευρώ και η από ... έκθεση βεβαίωσης παράβασης της ...., δασοφύλακος, υπαλλήλου του δασαρχείου ...καθώς και κάθε άλλη συναφής και συμπροσβαλλόμενη πράξη ή παράλειψη της Διοίκησης,
Να διαταχθούν περαιτέρω τα νόμιμα και
Να καταδικασθούν τα αντίδικα στη δικαστική μου δαπάνη και την αμοιβή του πληρεξουσίου μου δικηγόρου και να μου επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο.
Αντίκλητό μου και πληρεξούσιο Δικηγόρο διορίζω τον υπογράφοντα Δικηγόρο παρ` Αρείω Πάγω του Πρωτοδικείου Καρδίτσας Ανδρέα Απ. Βρόντο (ΑΜΔΣΚ 249), κάτοικο Καρδίτσας, Πλαστήρα 12, 2441041255 (e-mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. )
Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Ανδρέας Βρόντος
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
(επί αυτής από 23/3/2021 Προσφυγής στο Διοικ.Πρωτ.Λαμίας)
Της ομόρρυθμης εταιρείας ....
Στερείται του νομικού ερείσματος και δια τούτο και νόμιμης, πλήρους, ειδικής και σαφούς αιτιολογίας διότι:
1ος λόγος: δεν διαλαμβάνει α) το νομικό έρεισμα για την επιβολή του προστίμου, δηλ. τα άρθρα 66, 85, 177, 178 268 Δ.Κ, β) τα πραγματικά περιστατικά εκδόσεως στης σχετικής απαγορευτικής Αστυνομικής Διάταξης υλοτομίας για τον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο υλοτομίας με βάση τα ανωτέρω άρθρα, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει παράνομη πράξη με βάση αυτά, γ) περιστατικά περί του προσώπου που προέβη στην υλοτομία και την σχέση του συμβατική ή νόμιμη με εμένα και δ) την νομική διάταξη-νόμιμο έρεισμα με βάση το οποίο καταλογίζεται σε εμένα το πρόστιμο από πράξη υλοτομίας άλλου φυσικού προσώπου, αφού εγώ ως ν.π δεν μπορώ να προβώ φύσει και νόμω, στην πράξη της υλοτομίας. Επίσης ε) δεν προκύπτει με βάση ποιόν ετήσιο Πίνακα Διατίμησης υπολογίστηκε το ύψος του προστίμου και ποίος ο χρόνος υλοτομίας και εάν αυτός κυρώθηκε και σε κάθε περίπτωση στ) με ποιόν τρόπο έγινε ο υπολογισμός του ύψους (αξία ή αγοραία τιμή) .
2ος λόγος: για τους ίδιους ανωτέρω λόγους (μη αναφορά της Αστυνομικής διάταξης που ίσχυε στον τόπο και χρόνο υλοτομίας, του φυσικού προσώπου που διενήργησε την πράξη, την σχέση του με εμένα αλλά και την νομική διάταξη με βάση την οποία καταλογίζεται σε εμένα διοικητικό πρόστιμο για πράξεις άλλων, αλλ` ούτε και με βάση ποιόν Πίνακα διατίμησης και για ποιο διαχειριστικό έτος που καταλαμβάνει τον χρόνο υλοτομίας ,υπολόγισε του ύψους του προστίμου), παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης και την αρχή της εμπιστοσύνης του διοικουμένου.
3ος λόγος: έλλειψη προηγούμενης ακρόασης. Μη εφαρμογή άρθρου 20.2 Σ
4ος λόγος: ανυπαρξία νομικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων επιβολής προστίμου κατά το άρθρο 271 ΔΚ διότι εγώ προσέλαβα υλοτόμους και την πράξη παράνομης υλοτομίας δεν ενήργησα εγώ ως ν.π. Άγνωστα άτομα διέπραξαν την παρανομία (τα καταστατικά μου όργανα καμία παράνομη υλοτομία δεν τέλεσαν, ούτε συμμετείχαν σε κάποια τέτοια με οποιονδήποτε τρόπο από τρίτους).
Καρδίτσα 23/3/2021
Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Ανδρέας Βρόντος
Πλαστήρα 12 Καρδίτσα, ΤΚ 43100
Τηλ. 2441041255/6072422002
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
http: vrodosandreas.gr
Α.Μ. Δ.Σ.Κ : 249
