Σε κάθε περίπτωση άπαντες οι αιτούντες, δηλ. όλοι οι εταίροι της ΕΕ ασκήσαμε την υπο κρίση αίτηση κατά του καθ` ου. Συνεπώς κοινή νομιμοποίηση υπήρχε κατά την άσκηση της αίτησης που είναι και το ζητούμενο.  Είναι φανερό ότι η παραίτηση εκ του δικογράφου του ... λίγο πριν τη συζήτηση της, είναι κατασκευασμένη και εκ του πονηρού, για να «προστατεύσει» τον αντίδικο από τον σίγουρο αποκλεισμό του (όπως άλλωστε αποδείχθηκαν οι λόγοι στο ακροατήριο) αφού άλλωστε δεν αναφέρει καν το λόγο που τον οδήγησε στην παραίτηση και πολύ περισσότερο δεν επικαλείται με συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, ότι δεν είναι τάχα γι` αυτόν πλέον δυσβάσταχτη η παραμονή του καθ` ου στην εταιρεία ή ότι δεν έλαβαν χώρα τα περιστατικά τα οποία και ο ίδιος αναφέρει στην κοινή μας αίτηση. Πρόκειται για πράξη απίθανα καταχρηστική κατά παράβαση της ΚΠολΔ 116 εκ της οποίας επέρχεται δικονομική και οικονομική μας βλάβη αφού οδηγεί φανερά στην παρέλκυση της δίκης και επισύρει το απαράδεκτο, ανίσχυρο και την ακυρότητα αυτής που αιτούμαστε να απαγγελθούν. (Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, ΕρμΚΠολΔ, τ.Ι, υπο 116. 16 όπου και νομολογία) και επιφυλασσόμαστε των δικαιωμάτων μας. Άλλωστε ρητά  γίνεται δεκτό και στα ανωτέρω πλαίσια του 76.2 ΚΠολΔ ότι σε περίπτωση παραίτησης αναγκαστικού ομοδίκου, αυτή «δεν πρέπει εδώ να ενεργήσει γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα οδηγούσε στην απόρριψη όλου του δικογράφου από έλλειψη υποχρεωτικής κοινής νομιμοποίησης (έτσι και Μητσόπουλος: η παραίτηση που καταρχήν είναι έγκυρη, εδώ είναι καταχρηστική.)» (Φαλτσή ό.α αρ. 226, σελ. 58).

ΒΡΟΝΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ. Καρδίτσα 4/7/2020