1. Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «++» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ++, αριθ. ++ και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν εμφανίστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε στη δίκη.
2. Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «++ Α.Ε.» και το διακριτικό τίτλο «++ BANK», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ++, αριθ. ++ και εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. ++, η οποία δεν εμφανίστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε στη δίκη.
3. Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», όπως μετονομάστηκε η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «++ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», που εδρεύει στη Ν. Σμύρνη Αττικής, ++, αριθ. ++ και εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. ++, την οποία εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος της ++ του Δ.Σ. Καρδίτσης [Α.Μ. ++, αριθ. γραμ. είσ. ++ Δ.Σ. Καρδίτσης, κατ' άρθρο 61 Ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α' 208/27-9-2013) ως ισχύει], που κατέθεσε προτάσεις.

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από ++ (αριθ. έκθ. κατ. ++) αίτησή του, που απευθύνεται προς το Δικαστήριο αυτό και προσδιορίστηκε αρχικά να εκδικασθεί κατά τη δικάσιμο της ++ και μετά από νόμιμες αναβολές, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης, για όσους λόγους επικαλείται σ' αυτή.

Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό πινάκιο στη σειρά της οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως προαναφέρεται και κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν. Ακολούθησε συζήτηση κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στα πρακτικά.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ -ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ: Από τις υπ' αριθ. ++ και ++ εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ++, που προσκομίζει και επικαλείται ο αιτών, προκύπτει ότι ακριβές και επικυρωμένο αντίγραφο της κρινομένης αίτησης με κλήση για συζήτησή της για την αρχικά προσδιορισθείσα δικάσιμο της ++, οπότε ανεβλήθη η συζήτηση αυτής για τη δικάσιμο της ++ και κατόπιν για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στις δεύτερη και τρίτη των καθ' ων, Ανώνυμες Τραπεζικές Εταιρίες με τις επωνυμίες «++» και «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», αντίστοιχα. Οι τελευταίες, όμως, δεν εμφανίστηκαν κατά την παραπάνω τελευταία δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το σχετικό πινάκιο και συνεπώς, ενόψει του ότι η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων (άρθρο 226 παρ. 4 του ΚΠολΔ., 741 του ιδίου Κώδικα), πρέπει να δικασθούν ερήμην, να προχωρήσει δε η συζήτηση της υπόθεσης σα να είχαν εμφανιστεί [άρθρο 754 του ΚΠολΔ., όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο έκτο του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α' 87/27-3-2015), με έναρξη ισχύος από 1-1-2016]. Ο αιτών, με την κρινομένη αίτησή του, κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου αυτής, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις πιστώτριες, που αναφέρονται στην περιεχομένη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητεί, όπως σαφώς συνάγεται από το όλο περιεχόμενο της αίτησης, τη ρύθμιση των χρεών του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει και αφού ληφθεί υπόψη η οικογενειακή και περιουσιακή του κατάσταση, όπως αυτή εκτίθεται, με σκοπό την εν μέρει απαλλαγή του απ' αυτά. Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση, αρμόδια καθ' ύλην και κατά τόπον φέρεται για συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ. (άρθρο 3 Ν. 3869/2010) και παραδεκτά εισάγεται για συζήτηση, εφόσον τηρήθηκε η προβλεπομένη από το νόμο προδικασία, με την αποτυχία του προδικαστικού συμβιβασμού, μεταξύ του αιτούντος και των καθ' ων και μετά την εμπρόθεσμη και νομότυπη, κατ' άρθρο 5 παρ. 1 Ν. 3869/2010 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 του Ν. 4161/2013), κλήτευση των πιστωτριών που μετέχουν στη δίκη, ενώ δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή του για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο, κατ' άρθρο 13 παρ. 2 του Ν. 3869/2010. Είναι δε ορισμένη η αίτηση, καθότι εμπεριέχονται σ' αυτήν όλα τα απαιτούμενα στοιχεία που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 και στην παρ. 1 του άρθρου 4 του Ν. 3869/2010, ήτοι: α) ότι ο αιτών είναι φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων χρηματικών οφειλών του, β) κατάσταση της περιουσίας του και των εισοδημάτων του ιδίου και της συζύγου του, γ) κατάσταση των πιστωτριών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και δ) αίτημα. Πέραν δε των παραπάνω στοιχείων, ουδέν άλλο στοιχείο απαιτείται για το ορισμένο της εν λόγω αίτησης (Α. Κρητικός ρύθμιση Ν. 3869/2010, έκδοση 2012, σελ. 90επ. και Ε. Κιουπτσίδου Αρμ/64- Ανάτυπο σελ. 1477 κ. ΕιρΘεσ/νίκης 5105/2011 - ΤΝΠ Νόμος), απορριπτομένου του σχετικού ισχυρισμού που υπέβαλε η πρώτη πιστώτρια περί αοριστίας αυτής, διότι, όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, δεν εκτίθενται στην αίτηση οι λόγοι που οδήγησαν τον αιτούντα σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των δανειακών του υποχρεώσεων, τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προκύπτει η μεταβολή των συνθηκών και των οικονομικών δεδομένων του, καθώς και οι ειδικές περιστάσεις που τεκμηριώνουν την ανυπαίτια περιέλευση του αιτούντος σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής, καθότι τα παραπάνω στοιχεία δεν είναι από τα απαραίτητα, που πρέπει να διαλαμβάνονται σ' αυτήν (αίτηση), αλλά δύναται ο πιστωτής κατ' ένσταση να ισχυριστεί και εξειδικεύοντας τα πραγματικά περιστατικά στη συνέχεια να αποδείξει ότι με δολιότητα, ο αιτών περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής. Επιπροσθέτως, απορριπτέος είναι και ο ισχυρισμός της ότι η αίτηση είναι αόριστη, διότι δεν αναφέρεται ο χρόνος κατάρτισης των συμβάσεων, από τις οποίες προέρχονται οι προς ρύθμιση απαιτήσεις, διότι τούτο δεν αποτελεί στοιχείο του ορισμένου, αλλά μπορεί να προτείνει και στη συνέχεια ν' αποδείξει ο πιστωτής ότι η σύναψη κάποιας σύμβασης έγινε εντός του έτους, ούτως ώστε αυτή να μην περιληφθεί στη ρύθμιση, σύμφωνα με την παρ. 2 εδ. α) του άρθρου 1 του Ν. 3869/2010 (όπως αυτή ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με το Ν. 4336/2015) (βλ. Α. Κρητικός ρύθμιση Ν. 3869/2010, έκδοση 2012, σελ. 106). Σημειώνεται στο σημείο αυτό, ότι οι προηγηθείσες διαπιστώσεις αφορώσες στην προδικασία, με βάση την οποία εξετάζεται το παραδεκτό και ορισμένο της κρινομένης αιτήσεως, ισχύουν με βάση τις προαναφερθείσες διατάξεις του Ν. 3869/2010, όπως αυτές υπέστησαν τροποποιήσεις από το Ν. 4161/2013, χωρίς, βεβαίως, να τυγχάνουν εφαρμογής οι αντικαταστάσεις που επήλθαν σ' αυτές με το άρθρο 1 της υποπαρ.Α.4 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 (ΦΕΚ Α 94/14-8-2015), που καταλαμβάνουν, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 2 της υποπαρ.Α.4 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015, τις αιτήσεις που υποβάλλονται μετά την έναρξη ισχύος του (ήτοι από 20-8-2015). Επιπλέον, επισημαίνεται ότι με την τροποποίηση του Ν. 4161/2013, ο οποίος ισχύει από την ημέρα δημοσίευσής του στο ΦΕΚ, ήτοι από τις 14-6-2013, η υποχρεωτική απόπειρα εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους δανειστές καταργήθηκε και ως εκ τούτου ο οφειλέτης μπορεί να προβεί απευθείας σε κατάθεση για ρύθμιση και απαλλαγή από τις οφειλές στο Ειρηνοδικείο. Οι υποθέσεις που βρίσκονται στο στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού δεν είναι εκκρεμείς κατά την έννοια του νόμου και υπάγονται υποχρεωτικώς στη νέα διαδικασία, όπως ισχύει μετά την ως άνω τροποποίηση. Συνεπώς, ο εξωδικαστικός συμβιβασμός πλέον είναι αδιάφορος, δεν είναι υποχρεωτικό προστάδιο και οι υποθέσεις αυτές υπάγονται στη νέα διαδικασία, όπως περιγράφεται στα άρθρα 4 και 5 του Ν. 3869/2010, περίπτωση που ισχύει και εν προκειμένω, απορριπτομένου ως εκ τούτου του αιτήματος του αιτούντος περί δικαστικής επικύρωσης του καταρτισθέντος μεταξύ των διαδίκων εξωδικαστικού συμβιβασμού, ελλείψει συγκεκριμένης απάντησης των πιστωτριών. Εξάλλου, προσκομίζεται από τον ίδιο τον αιτούντα το από 25-6-2013 πρακτικό αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού, κατά το άρθρο 2 Ν. 3869/2010. Βεβαίως, οι πιστωτές πλέον δεν υποχρεούνται σε έκθεση των απόψεών τους εντός προθεσμίας με ποινή την τεκμαιρόμενη συναίνεσή τους και την τεκμαιρόμενη αποδοχή του σχεδίου αποπληρωμής εκ του οφειλέτη. Δεν υπάρχει τεκμήριο αποδοχής του σχεδίου αποπληρωμής, όπως ίσχυε πριν την τροποποίηση του Ν. 4161/2013 (βλ. σχετικά I. Βενιέρης - Θ. Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα, 3^η έκδοση, σελ. 341, 354). Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8 και 11 του Ν. 3869/2010, όπως αυτά ισχύουν μετά την τροποποίησή τους από το Ν. 4161/2013 και επομένως πρέπει να εξεταστεί παραπέρα ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, μετά την καταβολή των νομίμων τελών της συζήτησης.Η τέταρτη μετέχουσα πιστώτρια «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», ισχυρίζεται ότι η απαίτησή της κατά του αιτούντος προέρχεται από σύμβαση χορήγησης δανείου για την αγορά αυτοκινήτου με τον όρο παρακράτησης από την πωλήτρια της κυριότητάς του μέχρι την αποπληρωμή του τιμήματος, η οποία πωλήτρια της εκχώρησε τις από την πώληση και παρακράτηση της κυριότητας αξιώσεις της για υπαναχώρηση από τη σύμβαση, δικαίωμα το οποίο έχει ήδη ασκήσει, λόγω υπερημερίας του αιτούντος. Κατόπιν αυτών, ζητεί να εξαιρεθεί της διαδικασίας της ρύθμισης το αυτοκίνητο και να μην ενταχθεί στη ρύθμιση των χρεών του αιτούντος η απαίτηση για το τίμημα.

Από τη διάταξη του άρθ. 532 παρ. 1 ΑΚ, συνάγεται ότι όταν η πώληση έγινε με τον όρο παρακράτησης της κυριότητας τελεί υπό την αναβλητική αίρεση της αποπληρωμής του τιμήματος και ως εκ τούτου, κατά το διάστημα της αβεβαιότητας, ο πωλητής είναι όχι μόνο κύριος αλλά και νομέας του πράγματος, ο δε αγοραστής από την παράδοση σ' αυτόν του πράγματος έχει απλή κατοχή που την ασκεί στο όνομα του κυρίου. Εάν πριν την αποπληρωμή του τιμήματος μιας τέτοιας πώλησης με σύμφωνο επιφύλαξης της κυριότητας ο αγοραστής περιέλθει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμής των οφειλών του και ζητήσει τη διευθέτησή τους με την ένταξή του στις ρυθμίσεις του Ν. 3869/10, σύμφωνα με την αναλογικά εφαρμοζόμενη, κατ' άρθρο 15 Ν. 3869/10, διάταξη του άρθρου 35 παρ. 2 εδ. α' ΠτωχΚ (Ν. 3588/07), δε θίγονται τα δικαιώματα του πωλητή που απορρέουν από την επιφύλαξη της κυριότητας. Για την άσκησή τους, όμως, θα πρέπει να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση της πώλησης, υπαναχώρηση η οποία προϋποθέτει υπερημερία του αγοραστή (Ψυχομάνης, Πτωχευτικό δίκαιο, σελ. 298 επ.). Μόνη η υποβολή της αίτησης ρύθμισης δε συνεπάγεται οπωσδήποτε υπερημερία του οφειλέτη, αλλά θα πρέπει αυτός να είχε καταστεί υπερήμερος είτε πριν την αίτηση είτε και στη συνέχεια μέχρι τη δικαστική ρύθμιση, αφού μόνη η υποβολή της αίτησης δε συνεπάγεται αναστολή καταβολής των δόσεων, εκτός αν διατάχθηκε τέτοια στα πλαίσια του άρθρου 6 παρ. 2 Ν. 3869/10 ή των άρθρων 4 παρ. 4 Ν. 3869/10 και 781 ΚΠολΔ. (βλ. και σε Κρητικό «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», έκδ. 2010, σελ. 101). Εφόσον συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της υπαναχώρησης και ασκήθηκε από τον πωλητή, μπορεί να ζητήσει την απόδοση του πράγματος είτε με βάση το άρθρο 37 παρ. 1 ΠτωχΚ, είτε κατ' άρθ. 987 και 1094 ΑΚ, λόγω ματαίωσης της αίρεσης ως προς την πληρωμή του τιμήματος (άρθ. 532 ΑΚ). Παράλληλα με την απόσβεση των υποχρεώσεων από τη σύμβαση δεν οφείλεται το υπόλοιπο του τιμήματος και συνεπώς δεν αποτελεί παθητικό της περιουσίας του οφειλέτη και δεν μπορεί να ενταχθεί ως χρέος του στη ρύθμιση. Εφόσον, όμως, δεν ασκηθεί υπαναχώρηση από τον πωλητή ή η ασκηθείσα δεν επέφερε έννομες συνέπειες, επειδή δε συνέτρεχε υπερημερία του αγοραστή, ο πωλητής θα ενταχθεί στη ρύθμιση για την απαίτησή του από το τίμημα της πώλησης, υποχρεούμενος να δεχθεί την εκπλήρωση της παροχής του αγοραστή, όπως θα διαμορφωθεί με τη δικαστική παρέμβαση ως προς το ύψος και τον τρόπο καταβολής της. Παράλληλα, δικαιούται να ζητήσει την εξαίρεση από τη ρευστοποίηση του πωληθέντος, αφού αυτός είναι κύριος και νομέας του και δεν περιλαμβάνεται στην περιουσία του οφειλέτη, ο οποίος έχει μόνο την κατοχή του, τη δε κυριότητα του θα αποκτήσει αυτοδικαίως με την πλήρωση της αίρεσης της αποπληρωμής του τιμήματος, όπως αυτό θα προσδιοριστεί στα πλαίσια της ρύθμισης, δηλαδή με την τήρηση των όρων της ρύθμισης και την απαλλαγή του κατ' άρθρο 11 Ν. 3869/10 (ΕιρΠατρ 127/2012 Α' δημ. Νόμος, ΕιρΠατρ 59/2013 Δ/ΝΗ 2013/1472). Περαιτέρω, η κατά τα ανωτέρω υπαναχώρηση γίνεται με σχετική δήλωση του υπαναχωρούντος, αποτελεί δε μονομερή δικαιοπραξία διαπλαστικού χαρακτήρα, που δεν υποβάλλεται σε τύπο και γι' αυτό μπορεί να γίνει ρητά ή σιωπηρά με πράξεις που αναμφισβήτητα δηλώνουν το σκοπό αυτό, όπως είναι η από τον πωλητή επιχειρούμενη και στρεφόμενη κατά του αγοραστή δικαστική επιδίωξη της ανακτήσεως της κατοχής του κινητού (ΑΠ 1136/2000 Δνη 2001. 1350, ΕφΑΘ 6309/2008 Δνη 2009. 601, ΕφΛαρ 502/2004 Δικογρ 2005. 448). Δεν υπόκειται σε μονομερή ανάκληση ή άρση των αποτελεσμάτων της απ' αυτόν που την ασκεί, μπορεί όμως, ενόψει του ενδοτικού χαρακτήρα των διατάξεων της συμβατικής υπαναχωρήσεως, στα πλαίσια της ελευθερίας των συμβάσεων (άρθρ. 361ΑΚ), με νέα σύμβαση που καταρτίζεται μεταξύ των συμβαλλομένων να καταστήσουν ανενεργά τα αποτελέσματα της υπαναχωρήσεως με την προσθήκη αναβίωσης της αρχικής συμβάσεως υπό την αίρεση της εκπλήρωσης αυτής μέχρι ορισμένου χρόνου, οπότε ως προς τις συνέπειες της εκπτώσεως θα έχουν εφαρμογή οι περί διαλυτικής αιρέσεως διατάξεις (άρθρ. 202 ΑΚ) και σε περίπτωση μη εκπληρώσεως της συμβάσεως να επανέρχεται αυτοδικαίως η προηγουμένη της νέας συμβάσεως κατάσταση (ΑΠ 886/2011 ΧρΙΔ 2012.179, ΕιρΛαρ 41/2016 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2016/810).  Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση χορηγήσεως δανείου για την αγορά αυτοκινήτου μεταξύ της «++ΤΡΑΠΕΖΗΣ Α.Ε.», η οποία μετονομάστηκε σε «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» (τέταρτης μετεχούσης τραπέζης), της εταιρίας με την επωνυμία «++ Α.Ε.Β.Ε.» ως πωλήτριας και του αιτούντος ως αγοραστή, συμφωνήθηκε η πώληση στον τελευταίο ενός αυτοκινήτου, ήτοι του υπό στοιχεία κυκλοφορίας ++, εργοστασίου κατασκευής ++, τύπου ++, 1.600 κυβικών και η τέταρτη πιστώτρια χορήγησε στον αιτούντα δάνειο ποσού 13.060 ευρώ για την αγορά του ως άνω οχήματος, υπό τον όρο της παρακράτησης της κυριότητας και νομής του από την πωλήτρια μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση του τιμήματος από τον αιτούντα, στον οποίο παραδόθηκε η κατοχή και χρήση του. Με την ίδια αυτή σύμβαση η μετέχουσα τράπεζα χορήγησε στον αιτούντα το ως άνω δάνειο, το οποίο συμφωνήθηκε να εξοφληθεί σε 84 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, ποσού 200,96 ευρώ κάθε μία, μέσω του υπ^{`</sup> αριθ. ++ λογαριασμού του αιτούντος που τηρήθηκε για το σκοπό αυτό. Προς εξασφάλιση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του αιτούντος, η πωλήτρια εκχώρησε στην τράπεζα (λόγω ενεχύρου) τις από την πώληση και παρακράτηση της κυριότητας αξιώσεις της και του συνόλου των δικαιωμάτων κατά του αιτούντος αγοραστή, όπως για υπαναχώρηση από τη σύμβαση και απόδοση της νομής του αυτοκινήτου, καθώς και τις σχετικές αγωγές (βλ. 14 όρο σύμβασης). Ακόμη συμφωνήθηκε ότι σε περίπτωση καθυστέρησης οποιασδήποτε οφειλής, ο αϊτών θα περιερχόταν σε υπερημερία και η πιστώτρια τράπεζα θα είχε το δικαίωμα να καταγγείλει το δάνειο, εφόσον η καθυστέρηση ξεπερνούσε τις 60 ημέρες, οπότε θα γινόταν ληξιπρόθεσμο και απαιτητό το σύνολο του χρέους (βλ. 13 όρο σύμβασης). Με την υπ' αριθ. κατ. ++ αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Ειρηνοδικείου ++, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτούντα στις ++, ήτοι σε ημερομηνία προγενέστερη της κατάθεσης από τον αιτούντα στο Ειρηνοδικείο ++ της υπό κρίση αίτησης (βλ. την υπ' αριθ. ++ έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου ++, που προσκομίζει μετ' επικλήσεως η τέταρτη των καθ' ων), η πιστώτρια τράπεζα επικαλουμένη καταγγελία της σύμβασης και υπαναχώρηση λόγω υπερημερίας του αιτούντος περί την καταβολή ληξιπροθέσμων δόσεων του δανείου, ζήτησε την απόδοση της κατοχής και χρήσης του αυτοκινήτου. Δικάσιμος επί της αίτησης αυτής ορίστηκε η ++, πλην όμως δεν προκύπτει αν έλαβε χώρα συζήτηση της υπόθεσης και ποιο το αποτέλεσμά της (δεν προσκομίζεται σχετική απόφαση). Κατόπιν, η μετέχουσα αυτή πιστώτρια άσκησε κατά του αιτούντος την υπ' αριθ. κατ. ++ τακτική αγωγή περί αποβολής από τη νομή και κατοχή του αυτοκινήτου, ενώπιον του Ειρηνοδικείου ++, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτούντα στις ++ (βλ. την υπ' αριθ. ++ έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου ++, που προσκομίζει μετ' επικλήσεως η τέταρτη των καθ' ων), επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αριθ. ++ απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που έκρινε εαυτό αναρμόδιο κατά τόπον και παρέπεμψε την υπόθεση στο Ειρηνοδικείο Καρδίτσης. Στη συνέχεια, κατόπιν της υπ' αριθ. κατ. ++ κλήσης της εν λόγω πιστώτριας, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτούντα στις ++ (βλ. την υπ' αριθ. ++ έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού του Πρωτοδικείου ++, που προσκομίζει μετ' επικλήσεως η τέταρτη των καθ' ων), με την οποία επαναφέρθηκε προς συζήτηση η ως άνω αγωγή, ορίστηκε δικάσιμος της υπόθεσης η ++ και κατόπιν αναβολής η ++. Αναφέρεται, επιπλέον, ότι η παραπάνω πιστώτρια προέβη και στην από ++ εξώδικη δήλωση - πρόσκληση και καταγγελία σύμβασης, απευθυνόμενη κατά του νυν αιτούντος, η οποία κοινοποιήθηκε στον τελευταίο στις ++ (βλ. την υπ' αριθ. ++ έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου ++, που προσκομίζει μετ' επικλήσεως η τέταρτη των καθ' ων). Σημειώνεται ότι η υποβολή της ένδικης αίτησης ρύθμισης, κατά τα αναφερόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη, δε συνεπάγεται οπωσδήποτε και υπερημερία του αιτούντος οφειλέτη, πλην όμως αυτός είχε καταστεί υπερήμερος πριν την υποβολή της αίτησης και συνέχισε και μετά την υποβολή της να είναι υπερήμερος και δοθέντος ότι, ως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα έγγραφα, δε διατάχτηκε και αναστολή των καταβολών των δόσεων προς την πιστώτριά του, στα πλαίσια του άρθρου 6 παρ. 2 του Ν. 3869/2010 ή των άρθρων 4 παρ. 4 του Ν. 3869/2010 και 781 ΚΠολΔ., η υποβολή της αίτησης ρύθμισης δεν έθιξε τα δικαιώματα του πωλητή που απορρέουν από την επιφύλαξη της κυριότητας, καθώς ο αγοραστής, εξακολουθώντας να μην καταβάλλει τις οφειλόμενες δόσεις, περιήλθε σε υπερημερία περί την καταβολή τους (- επισημαίνεται ότι με την εκδοθείσα, την ++, από το παρόν Δικαστήριο προσωρινή διαταγή, δε διατάχτηκε και αναστολή των καταβολών των δόσεων προς την εν λόγω πιστώτρια). Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την αναλυτική κατάσταση της κίνησης του προαναφερθέντος λογαριασμού του αιτούντος, από το Φεβρουάριο του έτους 2013 έπαψε αυτός να καταβάλει τις ληξιπρόθεσμες δόσεις του δανείου. Ήδη κατά το χρόνο κοινοποίησης προς αυτόν της τακτικής αγωγής είχε καταστεί υπερήμερος περί την καταβολή πέντε μηνιαίων δόσεων και συνεπώς, εφόσον κατά το χρόνο αυτό η καθυστέρηση των ληξιπροθέσμων δόσεων ξεπερνούσε τις 60 ημέρες, νόμιμα η τράπεζα κατήγγειλε τη σύμβαση καθιστώντας ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και το υπόλοιπο ποσόν του δανείου, σύμφωνα με τον πιο πάνω 13 όρο σύμβασης. Συνέπεια της συμπεριφοράς αυτής του αιτούντος ήταν να ασκήσει η μετέχουσα πιστώτρια με τις παραπάνω νομικές ενέργειές της, το δικαίωμα υπαναχώρησης από τη σύμβαση κατ' άρθ. 389 και 390 ΑΚ. Έτσι, με την περιέλευση στον αιτούντα της περί υπαναχώρησης δήλωσης βούλησης της τραπέζης, καταργήθηκε η όλη ενοχική σχέση και αποσβέστηκαν οι από τη σύμβαση υποχρεώσεις προς παροχή και ο αιτών αγοραστής υποχρεούται να αποδώσει το πιο πάνω αυτοκίνητο. Κατά συνέπεια, συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της υπαναχώρησης, η οποία νομίμως ασκήθηκε από την πωλήτρια (τέταρτη πιστώτρια), η οποία ζήτησε την απόδοση του πράγματος κατά το άρθρο 987 ΑΚ, λόγω ματαίωσης της αίρεσης ως προς την πληρωμή του τιμήματος (532 ΑΚ). Παράλληλα η μετέχουσα πιστώτρια με τις νόμιμα κατατεθειμένες προτάσεις της, επικαλούμενη τη γενομένη καταγγελία της σύμβασης και την υπαναχώρησή της, εμμένοντας σ' αυτήν, ζήτησε την επιστροφή του αυτοκινήτου. Εφόσον, επομένως, η πιστώτρια αυτή έχει ασκήσει το δικαίωμα υπαναχώρησης από τη σύμβαση, της οποίας συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις, μετά την οποία αποσβέστηκαν οι από τη σύμβαση υποχρεώσεις των μερών, δεν οφείλεται το υπόλοιπο του τιμήματος και συνεπώς δεν αποτελεί παθητικό της περιουσίας του αιτούντος και δεν μπορεί να ενταχθεί ως χρέος του στη ρύθμιση. Η ασκηθείσα υπαναχώρηση επέφερε τις έννομες συνέπειές της, επειδή συνέτρεχε υπερημερία του αγοραστή και από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι, στα πλαίσια της ελευθερίας των συμβάσεων και του ενδοτικού χαρακτήρα των διατάξεων της συμβατικής υπαναχώρησης, ο οφειλέτης και ο πωλητής κατάρτισαν νέα σύμβαση, ώστε να καταστήσουν ανενεργά τα αποτέλεσμα της υπαναχώρησης με την προσθήκη αναβίωσης της αρχικής σύμβασης. Ούτε, βέβαια, το αυτοκίνητο μπορεί να ενταχθεί στη ρύθμιση, αφού ο αϊτών έχει απλή κατοχή και συνεπώς δεν αποτελεί περιουσιακό του στοιχείο υποκείμενο σε ρευστοποίηση. Κατά συνέπεια, λόγω των εννόμων συνεπειών που παράγει η ασκηθείσα εκ μέρους της πωλήτριας υπαναχώρηση, η τελευταία (ήτοι η τέταρτη πιστώτρια «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», η οποία είναι η κυρία και η νομέας του παραπάνω αυτοκινήτου), δε θα ενταχθεί στη ρύθμιση για την απαίτησή της από το τίμημα της πώλησης και επομένως ως προς αυτήν η αίτηση του αιτούντος για ρύθμιση των οφειλών του πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη ουσιαστικά (βλ. σχετικά ΕιρΛαρ 41/2016 ό.π., ΕιρΠατρ 59/2013 ό.π.). Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος απόδειξης, ο οποίος εξετάστηκε στο ακροατήριο και του οποίου η κατάθεση εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά συζήτησης δίκης, τα έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, από τις ομολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισμούς των διαδίκων (άρθρο 261 ΚΠολΔ.) και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ.), σε συνδυασμό και με την αυτεπάγγελτη έρευνα των γεγονότων (άρθρο 744 ΚΠολΔ.) και γενικά από όλη τη συζήτηση της υπόθεσης, αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών, ++, κάτοικος ++, γεννηθείς το έτος ++, είναι έγγαμος με την ++, γεννηθείσα το έτος ++ και από το γάμο τους έχουν αποκτήσει δύο τέκνα, τα οποία είναι ανήλικα, ήτοι την ++ και τον ++, ηλικίας σήμερα 7 και 2 ετών αντίστοιχα (βλ. τα υπ' αριθ. πρωτ. ++ και ++ πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης του Δήμου ++, που προσκομίζει ο αιτών). Ο προαναφερθείς αιτών εργάζεται ως μόνιμος υπάλληλος στο Δήμο ++, απ' όπου λαμβάνει μηνιαία, μετά τις μειώσεις που έχει υποστεί ο μισθός του, το ποσόν περίπου των 900 ευρώ. Προγενέστερα, ήταν παράλληλα και παίκτης της ποδοσφαιρικής ομάδας «++», αποκομίζοντας κάποιο συμπληρωματικό εισόδημα και από την απασχόλησή του εκεί (βλ. το από ++ συμβόλαιο μεταξύ της ως άνω ποδοσφαιρικής ομάδας και του αιτούντος, που προσκομίζει ο τελευταίος, από όπου εμφαίνεται ότι οι μηνιαίες αποδοχές του ανέρχονταν στο ποσόν των 625,65 ευρώ). Σημειώνεται ότι από την ως άνω απασχόλησή του ο αιτών υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς, όπως ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου δεξιού γόνατος, εξαιτίας των οποίων υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις (βλ. σχετικά τα προσκομιζόμενα από τον αιτούντα ιατρικά έγγραφα από την κλινική «++ Ε.Α.Ε.»), επιβαρυνόμενος ο ίδιος με τα έξοδα της αποθεραπείας του. Η σύζυγός του, η οποία έχει περατώσει τις σπουδές της στο Τμήμα ++ του ΤΕΙ ++, είναι άνεργη και έχει εγγράφει στο μητρώο ανέργων του Ο.Α.Ε.Δ. με πιο πρόσφατη εγγραφή της από τις ++ (βλ. τις προσκομιζόμενες από τον αιτούντα υπ' αριθ. πρωτ. ++, ++, ++ και ++ βεβαιώσεις του Ο.Α.Ε.Δ., καθώς και το από ++ αποδεικτικό ανανέωσης δελτίου ανεργίας του ως άνω οργανισμού), λόγω της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης της χώρας την τρέχουσα περίοδο, η οποία πλήττει ιδιαιτέρως την απασχόληση, παρόλο που και η ίδια καταβάλλει προσπάθειες ανεύρεσης εργασίας, χωρίς να λαμβάνει στην παρούσα φάση το σχετικό επίδομα ανεργίας από τον Ο.Α.Ε.Δ. (βλ. σχετικά την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος απόδειξης στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συζήτησης δίκης). Προγενέστερα, εργάστηκε για δύο έτη ως ιδιωτική υπάλληλος στην επιχείρηση με την επωνυμία «++ Α.Ε.Β.Ε.», αποκομίζοντας μηνιαίως περίπου το ποσόν των 500 ευρώ (βλ. σχετικά την από ++ εκκαθάριση μισθοδοσίας-απόδειξη πληρωμής μηνός Δεκεμβρίου του έτους 2015 της εργοδότριας εταιρίας της συζύγου του αιτούντος, που προσκομίζει ο τελευταίος). Επιπλέον, όπως προκύπτει από τα εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και τις πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου οικονομικών και φορολογικών ετών, κατά το χρονικό διάστημα 2010 έως 2016, προκύπτει σαφώς ότι οι αποδοχές του αιτούντος βαίνουν μειούμενες, επιβαρύνοντας τον οικονομικό προϋπολογισμό του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο αιτών με την οικογένειά του διαμένει σε μισθωμένη οικία, ευρισκομένη στην ++, επί της οδού ++, αριθ. ++, για την οποία καταβάλλει μηνιαίως ως μίσθωμα το ποσόν των 300 ευρώ. Οι απαιτούμενες οικογενειακές δαπάνες του αιτούντος ανέρχονται σ' αυτές που απαιτούνται για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών του ιδίου, της συζύγου του και των δύο ανηλίκων τέκνων τους. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης, ο αϊτών είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, καθότι οι καθ' ων - πιστώτριες δεν προβάλλουν ισχυρισμό ότι η ανάληψη αυτών έγινε εντός του τελευταίου έτους και τα οποία δεν είναι εξοπλισμένα με εμπράγματη ασφάλεια, οπότε ο εκτοκισμός τους παύει με την κοινοποίηση της αίτησης (άρθρο 6 παρ. 3 Ν. 3869/10). Ειδικότερα: Από την τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ++ Α.Ε.», χορηγήθηκαν, σύμφωνα με την από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών της εν λόγω πιστώτριας: α) ανοιχτό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση, από το οποίο οφείλει, μαζί με τους τόκους μέχρι την ++ (καθώς δεν προσκομίσθηκαν νεότερα στοιχεία από τους διαδίκους), το ποσόν των 13.142,12 ευρώ, β) η υπ' αριθ. ++ δανειακή σύμβαση πιστωτικής κάρτας, από την οποία οφείλει μαζί με τα έξοδα και τους τόκους μέχρι την ++ (καθώς δεν προσκομίσθηκαν νεότερα στοιχεία από τους διαδίκους) το ποσόν των 1.397,68 ευρώ και γ) η υπ' αριθ. ++ δανειακή σύμβαση πιστωτικής κάρτας, από την οποία οφείλει μαζί με τα έξοδα και τους τόκους μέχρι την 14-9-2012 (καθώς δεν προσκομίσθηκαν νεότερα στοιχεία από τους διαδίκους) το ποσόν των 9.027,80 ευρώ.Επιπλέον από την πρώην τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ++ BANKΑ.Ε.», της οποίας καθολική διάδοχος είναι η πρώτη καθ' ης («ΤΡΑΠΕΖΑ +++ Α.Ε.»), σύμφωνα με την από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών της «ΤΡΑΠΕΖΗΣ ++ ΒΑΝΚΑ.Ε.», χορηγήθηκε: καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση, από το οποίο οφείλει, μαζί με τους τόκους μέχρι την 14-9-2012 (καθώς δεν προσκομίσθηκαν νεότερα στοιχεία από τους διαδίκους), το ποσόν των 32.817,60 ευρώ. Σημειώνεται ότι ο υπολογισμός των ανωτέρω οφειλών έγινε με βάση την ανωτέρω από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών και όχι βάσει της από ++ αναλυτικής κατάστασης οφειλών της «ΤΡΑΠΕΖΗΣ ++ Α.Ε.», που προσκομίζεται από τον αιτούντα κατά την κατάθεση των επικαιροποιημένων δικαιολογητικών του (με υπολογισμό των οφειλών μέχρι 26-10-2015), καθότι η κοινοποίηση της ένδικης αίτησης στην «ΤΡΑΠΕΖΑ ++ Α.Ε.» έγινε στη 1-7-2013 και στην «ΤΡΑΠΕΖΑ ++ BANKΑ.Ε.» στις 5-7-2013 (βλ. άρθρο 6 παρ. 3 Ν. 3869/10). Επομένως, η συνολική οφειλή του αιτούντος στην ως άνω 1<sup>η</sup> τράπεζα ανέρχεται στο ποσόν των 56.385,20 (13.142,12 + 1.397,68 + 9.027,80 + 32.817,60) ευρώ.Από την τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «++ ++ (++)», χορηγήθηκε, σύμφωνα με την από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών της εν λόγω πιστώτριας: καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση, από το οποίο οφείλει, μαζί με τους τόκους μέχρι την 11-10-2012 (καθώς δεν προσκομίσθηκαν νεότερα στοιχεία από τους διαδίκους), το ποσόν των 7.129,04 ευρώ. Σημειώνεται ότι ο υπολογισμός της ανωτέρω οφειλής έγινε με βάση την ανωτέρω από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών και όχι βάσει της από ++ αναλυτικής κατάστασης οφειλών της «ΤΡΑΠΕΖΗΣ ++ Α.Ε.», που προσκομίζεται από τον αιτούντα κατά την κατάθεση των επικαιροποιημένων δικαιολογητικών του (με υπολογισμό των οφειλών μέχρι 17-11-2015), καθότι η κοινοποίηση της ένδικης αίτησης στο «++» έγινε στη 1-7-2013 (βλ. άρθρο 6 παρ. 3 Ν. 3869/10). Από την τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» χορηγήθηκε, σύμφωνα με την από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών της εν λόγω πιστώτριας: καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση, από το οποίο οφείλει, μαζί με τα έξοδα και τους τόκους μέχρι την 18-9-2012 (καθώς δεν προσκομίσθηκαν νεότερα στοιχεία από τους διαδίκους), το ποσόν των 2.703,64 ευρώ. Σημειώνεται ότι ο υπολογισμός της ανωτέρω οφειλής έγινε με βάση την ανωτέρω από ++ αναλυτική κατάσταση οφειλών και όχι βάσει της από ++ αναλυτικής κατάστασης οφειλών της «++ ΤΡΑΠΕΖΗΣ Α.Ε.», που προσκομίζεται από τον αιτούντα κατά την κατάθεση των επικαιροποιημένων δικαιολογητικών του (με υπολογισμό των οφειλών μέχρι 18-9-2015), καθότι η κοινοποίηση της ένδικης αίτησης στην εν λόγω πιστώτρια έγινε στη 1-7-2013 (βλ. άρθρο 6 παρ. 3 Ν. 3869/10).     Επομένως, το συνολικό ύψος των οφειλών του αιτούντος ανέρχεται στο ποσόν των 66.217,88 (56.385,20 + 7.129,04 + 2.703,64) ευρώ. Ol παραπάνω οφειλές του αιτούντος είναι ληξιπρόθεσμες, όπως αυτός αναφέρει στην αίτησή του και δεν αμφισβήτησαν οι καθ' ων. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο αιτών έχει πάψει να εξυπηρετεί τα δάνειά του και έχει περιέλθει σε πραγματική, διαρκή και μόνιμη αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του, λόγω έλλειψης εισοδημάτων ικανών για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα (ληξιπρόθεσμα) χρέη του, στην κατάσταση δε αυτήν περιήλθε προφανώς λόγω της οικονομικής της κατάστασης, εξαιτίας της μείωσης των εισοδημάτων του σε σχέση με το παρελθόν, ήτοι του μισθού από την εργασία του, αλλά και της κατά τα τελευταία έτη ανεργίας, στην οποία περιήλθε η σύζυγός του, σε συνδυασμό με τις βιοτικές ανάγκες του. Δεδομένου ότι, σύμφωνα με τα παραπάνω, τα μηνιαία οικογενειακά έσοδα του αιτούντος είναι χαμηλά, ανερχόμενα περίπου στο ποσόν των 900 ευρώ (προερχόμενα από το μισθό του) και δεν αναμένεται, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, να βελτιωθούν σε τέτοιο βαθμό, ούτως ώστε να καλύψουν τις παραπάνω ληξιπρόθεσμες οφειλές του, λόγω της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας, ο αιτών βρίσκεται, όπως προαναφέρθηκε, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων οφειλών του, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου σχετικού ισχυρισμού της πρώτης των καθ' ων, η δε αδυναμία του αυτή δεν οφείλεται σε δόλο. Η υποβληθείσα από την πρώτη των καθ' ων σχετική ένσταση, η οποία ισχυρίζεται ότι ο αιτών περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής από υπαιτιότητά του, καθότι γνώριζε, κατά το χρόνο σύναψης των παραπάνω συμβάσεων, ότι δε δύναται να εξυπηρετήσει τις ανειλημμένες δανειακές υποχρεώσεις του, αρχικά είναι απορριπτέα ως αόριστη, διότι δεν αναφέρει συγκεκριμένα, πέραν των δόσεων των εν λόγω δανείων, ποια ήταν τα εισοδήματα του αιτούντος κατά το χρόνο σύναψης των συμβάσεων, ούτως ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να ελέγξει εάν προέβη σε ενέργειες που ξεπερνούσαν το οικονομικό του επίπεδο, σημειώνεται δε ότι η εν λόγω καθ' ης θα μπορούσε να επικαλεσθεί τα εν λόγω στοιχεία από το σχετικό φάκελο που διατηρεί, όμως και σε κάθε περίπτωση είναι απορριπτέα και ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθότι δε νοείται δολιότητα του δανειολήπτη, ο οποίος εν συνεχεία αδυνατεί να αποπληρώσει, διότι, σύμφωνα με τα κρατούντα στις συναλλαγές, ο δανειολήπτης, που ζητεί τη λήψη του δανείου, δεν έχει τη δυνατότητα να υποχρεώσει τον πιστωτή να αποδεχτεί το αίτημά του. Ιδιαίτερα δε όσον αφορά στα πιστωτικά ιδρύματα, αυτά έχουν επιπλέον τη δυνατότητα, εκτός από την έρευνα των οικονομικών στοιχείων του αιτουμένου το δάνειο, μέσω εκκαθαριστικού σημειώματος ή βεβαιώσεων αποδοχών, να διαπιστώσουν και τις τυχόν δανειακές του υποχρεώσεις σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα, μέσω του συστήματος «Τειρεσίας» και επομένως, εάν τα πιστωτικά ιδρύματα αγνοήσουν τις καταχωρήσεις και εν γένει τα στοιχεία που καθιστούν τον αιτούντα αφερέγγυο, αυτά φέρουν ευθύνη για την επισφάλεια αυτή (βλ. Α. Κρητικού, ερμ. Ν. 3869/2010 έκδοση 2012 σελ. 56 και 57). Γεγονός που συνηγορεί στην παραπάνω άποψη, είναι ότι στη δημιουργία του φαινομένου της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, την αντιμετώπιση του οποίου προσπαθεί να αντιμετωπίσει ο προκείμενος νόμος, συνέβαλαν και οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων και τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης από τα πιστωτικά ιδρύματα, σε συνδυασμό με την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης (βλ. αιτιολ. έκθεση του Ν. 3869/2010). Όσον αφορά δε στην υποβληθείσα από την προαναφερθείσα πιστώτρια, ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος, αυτή είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, διότι τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα, δεν μπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του 281 ΑΚ. Η δε υποβληθείσα από την προαναφερθείσα πιστώτρια ένσταση ανειλικρινούς δήλωσης του αιτούντος (κατ<sup>`} άρθρο 10 παρ. 1 Ν. 3869/2010), καθότι ο τελευταίος απέκρυψε στοιχεία που αφορούν στην πραγματική εισοδηματική κατάστασή του και σε ενδεχόμενη οικονομική βοήθεια από τρίτα πρόσωπα, εκτός του ότι όλως αορίστως προβάλλεται από την εν λόγω πιστώτρια, διότι (η πιστώτρια) ουδόλως εξειδικεύει τα εν λόγω στοιχεία, είναι απορριπτέα και ως αβάσιμη, καθότι δεν προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία ότι αποκτήθηκαν εισοδήματα περισσότερα από εκείνα που είχαν δηλωθεί με την αρχική αίτηση και βεβαίως έτσι ελλείπει το στοιχείο της προσφορότητας προς απομείωση της ικανοποίησης των πιστωτριών. Επομένως, συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις υπαγωγής του στις ευνοϊκές διατάξεις του Ν. 3869/2010, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν. 4161/2013. Προσέτι, αποδείχτηκε ότι ο αιτών σήμερα δεν μπορεί να διαθέσει για εξόφληση των οφειλών του προς τις πιστώτριες κανένα άλλο ποσόν, παρά μόνο το ποσόν των 40 ευρώ μηνιαία, δεδομένου ότι από το υπολειπόμενο ποσόν των εισοδημάτων του, καλύπτονται οι βιοτικές ανάγκες της οικογένειας.Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι άλλη πηγή εισοδημάτων πέραν του προαναφερθέντος (μισθού), δεν έχει ο αιτών, ούτε διαθέτει περιουσιακά στοιχεία (βλ. σχετικά και το υπ^{`</sup> αριθ. πρωτ. ++ πιστοποιητικό της υποθηκοφύλακος ++ και το αντίστοιχο πιστοποιητικό κτηματολογικών εγγραφών του κτηματολογικού γραφείου ++). Είναι μόνο κάτοχος του προαναφερθέντος υπό στοιχεία κυκλοφορίας ++ Ι.Χ.Ε. οχήματος, εργοστασίου κατασκευής ++, τύπου ++, 1.598 κυβικών, έτους πρώτης άδειας το ++, το οποίο είχε αγοράσει καινούριο με παρακράτηση της κυριότητας από τον πωλητή [βλ. την υπ' αριθ. ++ σύμβαση χορηγήσεως δανείου για την αγορά αυτοκινήτου μεταξύ της «++ΤΡΑΠΕΖΗΣ Α.Ε.», η οποία μετονομάστηκε σε «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» (τέταρτης των καθ' ων), της εταιρίας με την επωνυμία «++Α.Ε.Β.Ε.» ως πωλήτριας και του αιτούντος ως αγοραστή]. Το αυτοκίνητο αυτό, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, δεν περιλαμβάνεται στη ρευστοποιήσιμη περιουσία του αιτούντος και δεν μπορεί να διαταχθεί η κατ' άρθρο 9 παρ. 1 Ν. 3869/10 εκποίησή του, αφού ο αιτών έχει δικαίωμα προσδοκίας, το οποίο εξαρτάται από την αναβλητική αίρεση της αποπληρωμής του τιμήματος, κύριος δε και νομέας αυτού παραμένει ο πωλητής του και επομένως δεν τίθεται θέμα εκποίησης αυτού, αφού ο αιτών δεν είναι κύριος αυτού, αλλά έχει μόνο την κατοχή του (βλ. σχετικά ΕιρΠατρ 111/2014 Α' δημ. Νόμος, ΕιρΠατρ 221/2014Α' δημ. Νόμος, ΕιρΘεσ 1752/2012, αδημ. στο νομικό τύπο, ΕιρΘεσ 3902/2012, αδημ. στο νομικό τύπο, ΕιρΡόδ 18/2014 Α' δημ. Νόμος, ΕιρΚορινθ 102/2016 Α' δημ. Νόμος).Επομένως, η ρύθμιση των χρεών του αιτούντος θα γίνει με μηνιαίες καταβολές απευθείας στις καθ' ων - πιστώτριες (πλην της τέταρτης, για την οποία απερρίφθη η αίτηση - βλ. ανωτέρω) από τα εισοδήματά του επί πενταετία [χρονικό διάστημα που επελέγη, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, από τη δυνατότητα που χορηγείται πλέον από το Ν. 4161/2013, μετά τις τροποποιήσεις που επέφερε ο τελευταίος στο Ν. 3869/2010, σχετικά με τον προσδιορισμό του εν λόγω χρονικού διαστήματος, που κυμαίνεται μεταξύ τριών έως πέντε ετών, αντί τεσσάρων ετών που προέβλεπε ο Ν. 3869/2010 στην παρ. 2 του άρθρου 8, χωρίς, βεβαίως, να τυγχάνει εφαρμογής η αντικατάσταση που επήλθε στο τελευταίο άρθρο με την παρ. 17 του άρθρου 1 της υποπαρ.Α.4 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 (ΦΕΚ Α 94/14-8-2015), που καταλαμβάνει, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 2 της υποπαρ.Α.4 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015, τις αιτήσεις που υποβάλλονται μετά την έναρξη ισχύος του (ήτοι από 20-8-2015)], που θα αρχίζουν, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσης, αμέσως με την κοινοποίηση προς αυτόν της απόφασης, από τις οποίες οι πιστώτριές του θα ικανοποιηθούν συμμέτρως (άρθρο 8 παρ. 2 Ν. 3869/2010, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 16 παρ. 2 του Ν. 4161/2013). Σημειώνεται στο σημείο αυτό ότι με την από 15-11-2013 απόφαση προσωρινής διαταγής του Δικαστηρίου αυτού, υποχρεώθηκε ο αιτών σε προσωρινές καταβολές, συμμέτρως κατανεμόμενες προς τις πιστώτριές του, ποσού 40 ευρώ το μήνα, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αίτησης, με αποτέλεσμα το συνυπολογισμό τους στη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 2 του Ν. 3869/2010. Οι προαναφερθείσες προσωρινές αυτές μηνιαίες καταβολές, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 Ν. 3869/2010 (ως ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με το Ν. 4336/2015), πρέπει να συνυπολογιστούν, τόσο ως προς το χρόνο όσο και ως προς το ποσόν τους, σ' αυτές της οριστικής ρύθμισης. Περαιτέρω, η παρούσα δυσμενής οικονομική κατάσταση του αιτούντος, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας, κρίνεται προσωρινή, καθώς τα οικογενειακά οικονομικά δεδομένα του αιτούντος, ο οποίος είναι 46 ετών και επομένως δύναται να εξακολουθεί να εργάζεται, είναι πιθανό να τροποποιηθούν, όπως για παράδειγμα τα εισοδήματα της συζύγου του, η οποία είναι μόνο 29 ετών και επομένως δύναται να εργασθεί, καθότι δεν αποδείχτηκε ότι λόγω κάποιου προβλήματος αδυνατεί και αναμένεται να αποκτήσει κάποιο εισόδημα το επόμενο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι είναι προς αναζήτηση εργασίας, αφού είναι εγγεγραμμένη στα μητρώα ανέργων του Ο.Α.Ε.Δ., όπως προκύπτει από τα προαναφερόμενα έγγραφα του ως άνω οργανισμού, αλλά και από την κατάθεση του μάρτυρος απόδειξης - πατρός της στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου (που εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά). Κατ' ακολουθία, δεν μπορεί να εκτιμηθεί για πόσο χρονικό διάστημα θα παραμείνει ο αιτών στην ίδια οικονομική κατάσταση, οπότε το Δικαστήριο, στα πλαίσια της δυνατότητας που του παρέχει η διάταξη του άρθρου 8 παρ. 5 του Ν. 3869/2010, θα πρέπει να ορίσει μηνιαίες καταβολές ανερχόμενες στο ποσόν των σαράντα (40) ευρώ, όπως όριζε και η από 15-11-2013 απόφαση προσωρινής διαταγής του Δικαστηρίου αυτού, συμμέτρως διανεμόμενο μεταξύ των οφειλών του, αρχόμενες όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσης και συγχρόνως να ορίσει νέα δικάσιμο για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών, την ++, στο συνήθη τόπο και χρόνο συνεδρίασης του Δικαστηρίου, θεωρώντας ότι εντός του χρονικού διαστήματος μέχρι τη νέα δικάσιμο, θα βελτιωθεί σημαντικά η οικονομική του κατάσταση, καταβάλλοντας έως τότε ο αιτών στην πρώτη των καθ' ων («ΤΡΑΠΕΖΑ ++ Α.Ε.») το ποσόν των 34,06 ευρώ (από το οποίο 7,94 ευρώ αφορά στο ανοιχτό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση, 0,84 ευρώ στην υπ' αριθ. ++ δανειακή σύμβαση πιστωτικής κάρτας, 5,45 ευρώ στην υπ<sup>`} αριθ. ++ δανειακή σύμβαση πιστωτικής κάρτας και 19,83 ευρώ στο καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση), στη δεύτερη των καθ' ων [«++»] το ποσόν των 4,31 ευρώ (που αφορά στο καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση) και στην τρίτη των καθ' ων («++ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.») το ποσόν των 1,63 ευρώ (που αφορά στο καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση), δεδομένου ότι το συνολικό ποσόν των οφειλών του, όπως προαναφέρθηκε, ανέρχεται στο ποσόν των 66.217,88 ευρώ, το οποίο αναλύεται σε 56.385,20 ευρώ προς την «ΤΡΑΠΕΖΑ ++ Α.Ε.», σε 7.129,04 ευρώ προς το «++)» και σε 2.703,64 ευρώ προς την «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.».Ενόψει των παραπάνω, πρέπει η κρινομένη αίτηση, αφού απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη ως προς την τέταρτη των πιστωτριών («++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.»), να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσίαν (ως προς τις λοιπές πιστώτριες) και να ρυθμιστούν οι αναφερόμενες στην αίτηση οφειλές του αιτούντος, όπως αναφέρεται στο διατακτικό. Η απαλλαγή του από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι των πιστωτριών του, θα επέλθει, σύμφωνα με το νόμο (άρθρο 11 παρ. 1 Ν. 3869/2010), μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων, που του επιβάλλονται με την απόφαση αυτήν. Τέλος, σε περίπτωση που βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση ή τα περιουσιακά στοιχεία του αιτούντος πριν την παραπάνω δικάσιμο, δηλ. της 2018, είναι υποχρεωμένος, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8 του προκείμενου νόμου, να γνωστοποιήσει μέσα σε ένα μήνα στη γραμματεία του Δικαστηρίου, κάθε αξιόλογη βελτίωση αυτών, προκειμένου οι πιστώτριές του να υποβάλουν αίτηση τροποποίησης της παρούσης, όπως ορίζεται στην παρ. 4 του άρθρου 8 του προκείμενου νόμου. Σε περίπτωση δε που δεν προβεί στην παραπάνω ενέργεια, εντός της παραπάνω προθεσμίας του ενός μηνός, υπέχει τον κίνδυνο να υποστεί τις συνέπειες της παρ. 1 του άρθρου 10 του εν λόγω νόμου (βλ. AΚρητικό Ν. 3869/2010 έκδοση 2012, σελ. 194, Δ. Μακρή Ν. 3869/2010 έκδοση 2011, σελ. 156). Παράβολο ερημοδικίας δεν ορίζεται, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από τις ερημοδικασθείσες πιστώτριες, δεδομένου ότι η παρούσα δεν υπόκειται σ' αυτό το ένδικο μέσο (άρθρο 14 Ν. 3869/2010). Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 του Ν. 3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ -ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων, πλην των δεύτερης και τρίτης των καθ' ων.ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση ως προς την τέταρτη των καθ' ων («++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.»).ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση ως προς τις λοιπές πιστώτριες.ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος, προσδιορίζοντας τις μηνιαίες καταβολές στο ποσόν των σαράντα ευρώ (40 €) προς τις πιστώτριές του, οι οποίες θα αρχίζουν την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα μετά την κοινοποίηση προς αυτόν της παρούσης απόφασης ως εξής: 1) στην «ΤΡΑΠΕΖΑ ++ Α.Ε.» στο ποσόν των τριάντα τεσσάρων ευρώ και έξι λεπτών (34,06 €) (από το οποίο 7,94 ευρώ αφορά στο ανοιχτό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση, 0,84 ευρώ στην υπ' αριθ. ++ δανειακή σύμβαση πιστωτικής κάρτας, 5,45 ευρώ στην υπ' αριθ. ++ δανειακή σύμβαση πιστωτικής κάρτας και 19,83 ευρώ στο καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση), 2) στο «++)» στο ποσόν του τεσσάρων ευρώ και τριάντα ενός λεπτών (4,31 €) (που αφορά στο καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση) και 3) στην «++ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» στο ποσόν του ενός ευρώ και εξήντα τριών λεπτών (1,63 €) (που αφορά στο καταναλωτικό δάνειο με την υπ' αριθ. ++ σύμβαση), μέχρι τη δημοσίευση νέας απόφασης αυτού του Δικαστηρίου, με την οποία θα επαναπροσδιορίζεται το ύψος των μηνιαίων καταβολών.ΟΡΙΖΕΙ νέα δικάσιμο για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών, ως προς το ποσόν τους, την ++ 2018, κατά το χρόνο και τόπο που συνεδριάζει το Δικαστήριο αυτό.ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην ++ στις ++ 2018, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.