ψευδής ανωμοτί κατάθεση διαδίκου.225.1ΠΚ.τεκμήριο ομολογίας στην αστική δίκη λόγω ερημοδικίας.Δεν τελείται αντικειμενικά το αδίκημα του 225.1ΠΚ ακόμα και αν τα κατατεθέντα είναι ψευδή.ισχυρισμοί κατηγορουμένου και άρνηση δόλου

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜ/ΚΕΙΟΥ ++++

ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ (για να καταχωρηθούν στα πρακτικά μετά απο προφορική ανάπτυξη)

Του κατηγορουμένου ++++

Καρδίτσα 27-6-2017

Γίνεται δεκτό ότι για να τελεστεί το αδίκημα της ψευδούς ανωμοτί κατάθεσης διαδίκου (225.1αΠΚ), πρέπει όχι μόνο η αρχή ενώπιον της οποίας γίνεται να είναι αρμόδια, αλλά και η αρχή που θα εκτιμήσει αυτή να έχει αρμοδιότητα να ελέγξει αυτεπαγγέλτως την αλήθεια και να μπορεί να τη χρησιμοποιήσει ως έγκυρο αποδεικτικό μέσο άλλως δεν τελείται αδίκημα (ΟλΑΠ 351/61 ΠΧ ΙΒ 27, ΑΠ 2375/2004 ΠΧ ΝΕ/2005,815, ΑΠ 366/1997 ΠΧ ΜΗ/1998,60, ΑΠ 417/1993 ΝΟΜΟΣ, Μ. Μαργαρίτης Ποιν.Κωδ. 2η εκδ., υπο 225, 2,7, Α. Χαραλαμπάκης Ποιν.Κωδ. τ.ΙΙ, υπο 225, 17,33).

 Εν προκειμένω και αληθή υποτιθέμενα τα περιστατικά του κατηγορητηρίου (που αρνούμαι) κανένα έγκλημα αντικειμενικά δεν τελέστηκε διότι πρόκειται κατάθεση διαδίκου σε τακτική διαδικασία στην οποία ισχύει το τεκμήριο ομολογίας (271.3ΚπολΔ) και συνεπώς δεν είχε καμία αρμοδιότητα το δικαστήριο που δίκασε με αυτή τη διαδικασία να ελέγξει, αυτεπαγγέλτως ενεργούν, την αλήθεια της καταθέσεώς μου.

Πράγματι όπως δέχεται και η +++ απόφαση Ειρην+++, η αγωγή μου έγινε δεκτή «διότι εφόσον η εναγομένη εταιρία ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο της, δεδομένου ότι θεωρούνται ως ομολογημένοι εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγομένης» και όχι διότι έλαβε υπόψη και χρησιμοποίησε αποδεικτικά την εξέτασή μου ως διαδίκου, την οποία δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως έγκυρο αποδεικτικό μέσο και γι` αυτό και δεν αναφέρεται καθόλου σ` αυτή με καμία παραδοχή της.

 

          Αρνούμαι κατά τα λοιπά την κατηγορία. Όλα όσα κατέθεσα ήταν αληθή.

Επικουρικά ούτε και υποκειμενικά πληρούνται τα αποδιδόμενα αδικήματα διότι όπως προκύπτει από τα 51/2015 πρακτικά αυτό που καταθέτω είναι ότι δεν με πλήρωσε κατά την ημερομηνία που έπρεπε να με πληρώσει κατά τη συμφωνία μας, δηλ. όταν περατώθηκε το έργο συνολικής αξίας 9.173€ και «κατά τη συμφωνία μας έπρεπε να πληρωθεί αφού κόπηκε το τιμολόγιο» όπως ρητά αναφέρω και εξ` άλλου ισχυρίζομαι και στην αγωγή μου (σελ.2) ακριβώς για να προσδιορίσω το χρόνο τοκοφορίας, καθόσον με την αγωγή μου αιτούμαι τόκους των 9.173€ από την επόμενη της δήλης ημέρας και συνεπώς είχα κάθε έννομο συμφέρον να αναφέρω αν πληρώθηκα τότε που έπρεπε ή όχι. Δεν με ρώτησε η κ. πρόεδρος αν μετά τον ανωτέρω χρόνο που «κατά τη συμφωνία μας έπρεπε να πληρωθώ» μου κατέβαλε ή όχι και ποιο ποσό και τίποτα τέτοιο δεν αναφέρεται στα πρακτικά, δηλ. για συμβάντα μετά το χρόνο που κατά τη συμφωνία μας έπρεπε να πληρωθώ. Συνεπώς δεν υπάρχει κανένας δόλος μου.

Η έλλειψη δε κάθε δόλου μου προκύπτει περίτρανα από το εξής γεγονός: πριν ακόμα να λάβω γνώση των καταμηνυομένων με την έγκληση του αντιδίκου, που συνέβη την 20-11-2015 όταν για πρώτη φορά εμφανίστηκα στον κ. πταισματοδίκη και έλαβα γνώση της δικογραφίας λαμβάνοντας αντίγραφο της έγκλησης και των καταμηνυόμενων πράξεων όπως προκύπτει από την με ιδία ημερομηνία «χωρίς όρκο εξέταση-παροχή εξηγήσεων», ήδη την 16/11/2015 με τις με αρ. 2511β,2512β και 2513 β, εκθέσεις επίδοσης του δικ. Επιμ ++ + που προσάγω και επικαλούμαι, είχα κοινοποιήσει στην αντίδικο ΟΕ και στα μέλη αυτής ήτοι στον εγκαλούντα και στην +++, την από 13/11/2015 επιταγή προς πληρωμή, κάτωθι του αντιγράφου του α` εκτελεστού απογράφου της ανωτέρω απόφασης για το προσωρινώς εκτελεστό ποσό, αναγράφοντας ρητά και ξεκάθαρα και μάλιστα με τονισμένη γραφή ότι έλαβα το ποσό των 6.273€ την 30/6/2014 και επι τη βάσει αυτής της καταβολής υπολογίζω και τους διαδραμέντες τόκους. Συνεπώς ούτε δόλος μου υπήρξε ποτέ.

Δια ταύτα αιτούμαι την απαλλαγή μου από τις κατηγορίες.

              Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ

 

Copyright Βρόντος Ανδρέας © 2013