1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχει καταβληθεί τσ νόμιμο παράβολο (βλ. σχετικά το με αριθμό 1402274/24-11-2016 ειδικό έντυπο γραμμάτιο παραβόλου, σειράς Α`).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ο αϊτών ζητεί, παραδεκτώς, την αναστολή εκτελέσεως της με αριθμό Μ27/29-09-2016 πράξεως της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ, Ραφήνας, με την οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο συνολικού ύψους εννέα χιλιάδων εξακοσίων ενενήντα επτά ευρώ και δέκα λεπτών (9.697,10), με την αιτιολογία ότι κατά το διενεργηθέντα έλεγχο στην επιχείρηση του, δεν είχε αναγράψει στον Πίνακα Προσωπικού (Ε4) τον ................... καθώς και ότι δεν τηρείτο ο ισχύων Πίνακας Προσωπικού Ε4. Κατά της ως άνω πράξεως επιβολής προστίμου ο αϊτών άσκησε την από 24-11-2016 (με Αριθμό Εισαγωγής ΠΡ8249/24-11-2016) προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η οποία εκκρεμεί προς εκδίκαση.

3. Επειδή, στο άρθρο 69 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας [ν. 2717/1999 (Φ.Ε,Κ. Α`97/17- 05-1999)], ορίζεται ότι: «1. Η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής και η άσκησή της δεν αναστέλλουν την εκτέλεση της προσβαλλομένης πράξης. 2. (...). 3. Κατά τα λοιπά, σε κάθε περίπτωση, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 200 έως και 205». Περαιτέρω, στο άρθρο 200 του ίδιου ως άνω Κώδικα, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 17 του ν. 3659/2008 (Φ.Ε.Κ. Α`77/7-05-2008) ορίζεται ότι: «Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία ή άσκηση της προσφυγής δε συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλομένης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί, αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί, με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής» και στο άρθρο 202, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 34 του ν. 3900/2010 (Φ.Ε.Κ. Α`213.17-12-2010) και ισχύει από 1-01-2011, ορίζεται ότι: «1. Η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή μόνο εφόσον ο αιτών επικαλεσθεί και αποδείξει ότι η άμεση εκτέλεση τη· προσβαλλομένης πράξης θα του προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη ή αν το δικαστήριο εκτιμά οτι το ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. 2. Ειδικώς επί φορολογικών, τελωνειακών και διαφορών με χρηματικό αντικείμενο το δικαστήριο διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της πράξης, κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσοτέρων αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη διασφάλιση της είσπραξης της οφειλής, εφόσον ο αιτών αποδεικνύει ότι η βλάβη, την οποία επικαλείται, προέρχεται από τα μέτρα αυτά. 3. Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση απορρίπτεται: α) εάν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλομένης πράξης είναι ανεπανόρθωτη, β) αν κατά την στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημοσίου συμφέροντος, κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος. 4. {...)».

4. Επειδή, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 20 παρ. 1, 94 και 95 του Συντάγματος συνάγεται ότι ο κοινός νομοθέτης υποχρεούται να εξασφαλίζει την δυνατότητα έννομης προστασίας έναντι των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών. Η προστασία αυτή, κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, δεν αφορά μόνο την οριστική επίλυση της ένδικης διαφοράς, δηλαδή την έκδοση οριστικής αποφάσεως επί του κυρίου ενδίκου βοηθήματος, αλλά περιλαμβάνει και την προσωρινή δικαστική προστασία, δηλαδή την λήψη του μέτρου που κρίνεται κατάλληλο για να αποσοβηθεί η ανεπανόρθωτη βλάβη που κατά περίπτωση συνδέεται με την άμεση εκτέλεση της διοικητικής πράξης, ήτοι για να αποσοβηθεί η ματαίωση του σκοπού, για τον οποίο παρέχεται το κύριο ένδικο βοήθημα (πρβλ. Ε.Α. 718/1993, 57/2009 κ.ά.). Ως : <ανεπανόρθωτη» δε βλάβη, η αποσόβηση της οποίας καθιστά, κατά τα προεκτεθέντα, συνταγματικά επιβεβλημένη την παροχή προσωρινής προστασίας, νοείται όχι μόνον η κατά κυριολεξίαν μη αναστρέψιμη, αλλά και εκείνη, της οποίας η αποκατάσταση, υπό τις συγκεκριμένες οικονομικές και λοιπές συνθήκες, είναι για τον διάδικο δυσχερής σε τέτοιο βαθμό, ώατε να αδυνατεί πράγματι να την επιτύχει. Υπό την έννοια αυτή, άλλωστε, χρησιμοποιήθηκε στον νόμο [άρθρο 52 του π.δ/τος 18/1989 (Φ.Ε.Κ. A 8/9-01-1989), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 του ν. 2721/1999, (Φ.Ε.Κ. Α112/3-06-1999) και άρθρο 202 του ΚΔΔ, πριν από την αντικατάστασή του με το άρθοο 34 του ν. 3900/2010) και στην νομολογία της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, ως ισοδύναμη της «ανεπανόρθωτης», η έννοια της «δυσχερώς επανορθώσιμης» βλάβης. Με το δεδομένο αυτό, η επίμαχη νέα ρύθμιση του άρθρου 202 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ., απαλείφοντας την «δυσχερώς επανορθώσιμη» βλάβη από τους λόγους αναστολής, δεν επεδίωξε, κατ’ ουσίαν, περιορισμό των λόγων που, κατά το Σύνταγμα, επιβάλλουν την παροχή προσωρινής προστασίας, αλλά απέβλεψε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην παρατεθείσα ανωτέρω αιτιολογική έκθεση του νόμου, στην αντιμετώπιση των προβλημάτων «εφαρμογής» που είχαν ανακύψει λόγω της έως τότε διατυπώσεως της επίμαχης διατάξεως, με την εφαρμογή της, δηλαδή, και σε περιπτώσεις «δυσχερώς επανορθώσιμης» βλάβης, οι οποίες δεν ισοδυναμούσαν με «ανεπανόρθωτη» κατά τ’ ανωτέρω βλάβη και δεν δικαιολογούσαν, ως εκ τούτου, στην πραγματικότητα την χορήγηση αναστολής. Υπό την έννοια, αυτή, συνεπώς, η συγκεκριμένη νέα ρύθμιση του άρθρου 202 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ., μη θίγουσα τον πυρήνα του δικαιώματος δικαστικής προστασίας, δεν αντιβαίνει στην διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι, όπως έχει ήδη εκτεθεί παραπάνω, η συνδρομή της βλάβης στην συγκεκριμένη περίπτωση ανήκει πάντοτε στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου (Ε.Α, Σ.τ.Ε. 496/2011).

5. Επειδή, εξ άλλου, όπως προεκτέθηκε, η νέα ρύθμιση της παραγράφου 2 του άρθρου 202 του Κ.Δ.Δ. εισάγει, προκειμένου περί φορολογικών, τελωνειακών και διαφορών με χρηματικό αντικείμενο, περιορισμούς στην εξουσία του δικαστηρίου της αναστολής ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτό μπορεί να χορηγήσει προσωρινή δικαστική προστασία στον αιτούντα. Πράγματι, στις κατηγορίες αυτές, σε περίπτωση αποδοχής του αιτήματος προσωρινής δικαστικής προστασίας δεν αναστέλ/νεται η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξεως καθ` εαυτήν, αλλά απαγορεύεται η λήψη από την Διοίκηση των αναφερομένων στην παράγραφο 1 μέτρων. Τούτο δε ισχύει όταν ο αιτών επικαλείται ως λόγο αναστολής ανεπανόρθωτη βλάβη από την λήψη των συγκεκριμένων μέτρων. Στην περίπτωση, επομένως, αυτή είναι δυνατή η αναστολή μόνον ως προς τα συγκεκριμένα αυτά μέτρα. Αντιθέτως, από τον συνδυασμό των διατάξεων της παραγράφου αυτής και της παραγράφου 1, προκύπτει ότι και επί διοφορών με χρηματικό αντικείμενο είναι δυνατή η αναστολή εκτελέσεως της προσβαλλομένης πράξεως καθ’ εαυτήν, δηλαδή η καθ’ ολοκληρίαν αποδοχή της αιτήσεως αναστολής, αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το κύριο ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. Τούτο δε εξυπηρετεί και την οικονομία διοικητικών ενεργειών αποτρέπει δηλαδή από ρίζης την λήψη διοικητικών μέτρων, συχνά δαπανηρών, όταν είναι σφόδρα πιθανό ότι το Δημόσιο θα ηττηθεί κατά την κύρια δίκη. Περίπτωση δε πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει ιδίως όταν αυτό βασίζεται σε πάγια νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικράτειας και, πάντως, όχι όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμησή του. Υπό το περιεχόμενο αυτό, η νέα ρύθμιση της παραγράφου 2 του άρθρου 202 του Κ.Δ.Δ. δεν περιορίζει δυσαναλόγως το δικαίωμα προσωρινής δικαστικής προστασίας και, ως εκ τούτου, δεν είναι αντίθετη στα άρθρα 20 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος. Διότι, εφ` όσον τα μέτρα, τα οποία μπορεί να λάβει το Δημόσιο σε περίπτωση μη πληρωμής χρηματικής αξιώσεώς του, προβλέπονται στον νόμο (ιδίως δε στον Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων, ν.δ. 356/1974, Φ.Ε.Κ. Α`90) και είναι συγκεκριμένα, η απαγόρευση, μετά από επίκληση συγκεκριμένων ισχυρισμών, λήψεως κάποιου ή κάποιων από τα μέτρα αυτά αποτελεί, πάντως, επαρκή προσωρινή προστασία για τον αιτούντα (Ε.Α. Σ.τ.Ε. 496/2011).

6. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών διατηρεί ατομική επιχείρηση - κρεοπωλείο, εδρεύει δε, στη Ραφήνα Αττικής, επί της οδού ................. Κατόπιν ελέγχου που διενεργήθηκε στην επιχείρησή του, στις 2409-2016 και ώρα 17:15, διαπιστώθηκε ότι δεν είχε αναγράψει στον Πίνακα Προσωπικού (Ε4) τον ............... , υπάλληλο ηλικίας κάτω των 25 ετών, ενώ εξάλλου δεν τηρείτο ο ισχύων Πίνακας Προσωπικού Ε4. Κατόπιν αυτού, εκδόθηκε η υπ’ αριθ, πρωτ. Μ27/29-09-ΓΌ16 πράξη των αρμοδίων υπαλλήλων της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α -- Ε.Τ.Α.Μ. Ραφήνας με την οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο αναλυόμενο, αφ ’ ενός, σε πρόστιμο ύψους 9.197,10 ευρώ, για την παράμαση της μη αναγραφής του ως άνω εργαζομένου στον Πίνακα Προσωπικού, αφ’ ετερου, σε πρόστιμο ύψους 500,00 ευρώ, για την παράβαση της μη τήρησης του ισχύοντος Πίνακα Προσωπικού, συνολικώς δε ύψους εννέα χιλιάδων εξακοσίων ενενήντα επτά ευρώ και δέκα λεπτών (9.697,10), με την παραπάνω αιτιολογία. Κατά της προαναφερομένης πράξεως, ο απών άσκησε τη μνημονευθείσα στη δεύτερη σκέψη της παρούσας προσφυγή του, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ζητώντας την ακύρωσή της, προβάλλοντας ότι η πράξη αυτή έχει εκδοθεί κατά πλάνη περί τα πράγματα, διότι ο προαναφερόμενος ................. δε συνδεόταν με οποιαδήποτε υποτιθέμενη σχέση εργασίας με τον αιτούντα. Και τούτο διότι, ο αδελφός του .........., ο οποίος απασχολείτο ως υπάλληλος στην ατομική του επιχείρηση, ασθένησε ξαφνικά το μεσημέρι και επισκέφθηκε το δημόσιο Μοσοκομείο Κοργιαλένειο - Μπενάκειο, όπου διαπιστώθηκε ότι πάσχει από γαστρεντερίτιδα και του συνεστήθη από τους θεράποντες ιατρούς να λάβει αναρρωτική άδεια μίας ημέρας από την εργασία του. Ο ως άνω ................................, ο οποίος τυγχάνει γιος της αδελφής της συζύγου του, ήτοι ανιψιός του, προσφέρθηκε οικειοθελώς και εθελοντικά να καλύψει για λίγες ώρες το κενό του απουσιάζοντος αδελφού του. Περαιτέρω, ο αιτών προβάλλει ότι, κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, δεν τηρήθηκε ο ουσιώδης τύπος της προηγούμενης ακρόασης, κατά παράβαση των άρθρων 20 παρ. 2 του Συντάγματος και 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν, 2690/1999, ΦΕΚ Α` 45), η δε Φ. 11321/11115/802/02.06.2014 υπουργική απόφαση, κατ` επίκληση της οποίας εκδόθηκε το επίδικο πρόστιμο, έρχεται σε προφανή αντίθεση προς τις ανωτέρω διατάξεις, δεδομένου ότι η επιβολή του προστίμου συναρτάται με την υποκειμενική συμπεριφορά του καταλογισθέντος, κείται δε, εκτός νομοθετικής εξουσιοδότησης. Περαιτέρω, προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση της συνταγματικώς κατοχυρωμένης αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και της διατάξεως του άρθρου (- της, κυρωθείσης με το ν.δ. 53/1974 (ΦΕΚ Α` 256), Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Ε.Σ.Δ.Α.), στο βαθμό που από τον νόμο καθιερώνεται σύστημα αντικειμενικού υπολογισμού του προστίμου, χωρίς δυνατότητα επιμέτρησης του προστίμου από τη διοίκηση τα διοικητικά δικαστήρια, ενώ, εξ άλλου, υποστηριχτεί ότι η ίδια η πρόβΛεψη επιβολής προστίμου από 9.197,10 ευρώ έως 10.550,54 ευρώ για κάθε φερόμενο ως ακαταχώριστο εργαζόμενο, ανάλογα με την ηλικία του, παραβιάζει τις ως άνω διατάξεις. Προς απόδειξη δε του ισχυρισμού του προσάγει και επικαλείται το από 24-09-2016 ιατρικό σημείωμα εκδοθέν από το Διευθυνιή του Γαστρεντερολογικού Τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών Κοργιαλένειο - Μπενάκειο, από το οποίο προκύπτει ότι ................... ευρέθη ότι πάσχει από γαστρεντερίτιδα του συστήνεται δε αναρρωτική άδεια μίας ημέρας.

7. Επειδή, ήδη, με την κρινόμενη αίτηση, ο αϊτών ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλομένης πράξεως έως τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως επί της ασκηθείσης προσφυγής προβάλλοντας, εν πρώτοις, ότι, η προσφυγή του είναι προδήλως βάσιμη, για τους προαναφερόμενους λόγους. Ο λόγος όμως αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Και τούτο διότι, το πραγματικό ζήτημα της απασχόλησης του ως άνω .................., φερόμενου ως εργαζόμενου στην επιχείρηση του αιτούντος κατά τον κρίσιμο χρόνο του ελέγχου, χρήζει περαιτέρω έρευνας και εκτίμησης του αποδεικτικού υλικού, που εκφεύγει των ορίων της παρούσας, επείγοντος χαρακτήρα, διαδικασίας. Εξάλλου και οι λοιποί, προβαλλόμενοι με την προσφυγή, λόγοι, που άπτονται της νομιμότητας της επιβολής του επίμαχου προστίμου, χρήζουν ενδελεχούς εξέτασης από το Δικαστήριο της ουσίας της υπόθεσης και δεν παρίσταται προδήλως βάσιμοι, ιδίως εν όψει της υποβολής, με την 293/2016 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Λαμίας, προδικαστικού ερωτήματος στο Συμβούλιο Επικράτειας, σχετικά με τη νομιμότητα της 27397/122/19-08-2013 (Φ.Ε.Κ. Β`2062) υπουργικής απόφασης, που αποτελεί και το νόμιμο έρεισμα του επίμαχου προστίμου, περαιτέρω δε, σχετικά με το αν η πρόβλεψη στο άρθρο 1 της ανωτέρω υπουργικής απόφασης για επιβολή προστίμου του συγκεκριμένου ύψους, για κάθε παράβαση μη αναγραφής εργαζομένου στον πίνακα προσωπικού επιχείρησης, αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας, το οποίο (προδικαστικό ερώτημα) εκκρεμεί προς εκδίκαση. Συνεπώς, δεδομένου ότι το κύριο ένδικο βοήθημα δεν παρίσταται προδήλως βάσιμο, δε συντρέχει περίπτωση αποδοχής της υπό κρίση αιτήσεως για το λόγο αυτό.

6. Επειδή, περαιτέρω, ο αιτών ισχυρίζειαι ότι βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία άμεση καταβολής του οφειλόμενου ποσού, δεδομένου ότι, κατά τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, η ατομική του επιχείρηση, η οποία αποτελεί και τη μοναδική πηγή εισοδήματος του, παρουσιάζει ζημίες, ενώ εξάλλου, είναι έγγαμος και πατέρας μίας ανήλικης θυγατέρας ηλικίας δώδεκα ετών. Άλλωστε, στην επιχείρηση αυτή εργάζονται και τα δύο αδέλφια του, τα οποία συντηρούνται αποκλειστικά από αυτήν. Σε κάθε δε, περίπτωση, τους ως άνω λόγους, ζητεί την αναστολή εκτελέσεως της ως άνω πράξεως κατά το μέρος αυτής που θα οδηγήσει στην κατάσχεση: 1) ενός διαμερίσματος ιδιοκτησίας του. ευρισκόμενου στα Σπάτα Αττικής, επί της οδού ........................, επιφανείας κυρίων χώρων 84,20 τ.μ. και βοηθητικών επιφάνειας 10,13 τ.μ., το οποίο αποτελεί την πρώτη κατοικία του και στο οποίο διαμένει με την οικογένειά του, 2) μιας αποθήκης ευρισκόμενης στην ίδια διεύθυνση στο υπόγειο της πολυκατοικίας εμβαδού 39,00 τ.μ. και 3) του αναλυτικώς περιγραφόμενου στο δικόγραφο της υπό κρίση αιτήσεως εξοπλισμού της επιχείρησης του, ο οποίος ευρίσκεται στο βιβλίο παγίων του. Εξάλλου ζητεί να εξαιρεθεί ο τραπεζικός λογαριασμός που τηρεί στην «................» με αριθμό ................... μέσω του οποίου, όπως ισχυρίζεται, διεκπεραιώνει όλες τις πληρωμές του προς τους προμηθευτές του και εξοφλείται από τους πελάτες του, σε αντίθετη δε, περίπτωση θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό η ρευστότητα της επιχείρησης του και σταδιακά θα οδηγηθεί σε διακοπή των εργασιών του με δυσμενείς συνέπειες τόσο για τον ίδιο όσο και για τους εργαζομένους και τις οικογένειές τους και τέλος ζητεί την αναστολή εκτελέσεως της ως άνω πράξεως κατά το μέρος αυτής που δε θα του χορηγηθεί ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Προς απόδειξη δε, των ισχυρισμών του επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων: 1) εκκαθαριστικό λογαριασμό Δ.Ε.Η. περιόδου από 3-06-2016 έως 4-10-2016 ποσού 420,00 ευρώ, 2) ενιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα φυσικών προσώπων φορολογικού έτους 2015, από το οποίο προκύπτουν ζημίες του αιτοΰντος ύψους 70.886, 91 ευρώ και της συζύγου του από μισθωτή εργασία ύψους 10.080,27 ευρώ, 3) δήλωσι, Ε3, φορολογικού έτους 2014, αιτό την οποία προκύπτουν ζημίας του αυούντος ύψους 35.279,20 ευρώ, 4) ενιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα φυσικών προσώπων οικονομικού έτους 2013 από το οποίο προκύπτει εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίε` του αιτοΰντος ύψος 11.048,21 ευρώ ` αι της συζύγου του ύψους 10.360 42 ευρώ, 5) τον από C-10-2015 πίνακα -προσωπικού, από τον οποίο προκύπτει ότι απασχολεί στην επιχείρησή του δύο υπαλλήλους, τον ..................., 6) την από 9-12-2016 βεβαίωση του Τμήματος Αστικής και Δημοτικής Κατάστασης της Γενικής Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Εκλογών, από την οποία προκύπτει ότι έχει μια θυγατέρα, γεννηθείσα στις 30-12-2003 και 7) αντίγραφο του με αριθμό ................. λογαριασμού, που τηρεί ο αϊτών στην «..........» και από τον οποίο προκύπτουν κινήσεις της επιχείρησης του και 8) βεβαίωση δηλωθείσας περιουσιακής κατάστασης όπως έχει δηλωθεί την 1η Ιανουαρίου 2016 από την οποία προκύπτει ότι ο αϊτών είναι κύριος σε ποσοστό ιδιοκτησίας 100%, δύο ακινήτων επιφάνειας κυρίων χώρων 84,20 τ.μ. πρώτου ορόφου και 39,00 τ.μ. υπογείου αντίστοιχα και βοηθητικών χώρων 10,13 τ.μ., κειμένων στο Δήμο Σπάτων - Λούτσας του Νομού Ανατολικής Αττικής, επί της οδού ........... Εξάλλου, το καθ’ ου με τη με αριθμό πρωτ. 9986/28-11-2016 έκθεση των απόψεών του ζητεί την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.

9. Επειδή, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τα δεδομένα της κρινομένης υποθέσεως, ιδίως δε τη συνολική οικονομική κατάσταση του αιτούντος κρίνει ότι η βλάβη, η οποία θα προκληθεί σε αυτόν από την λήψη κάποιου από τα αναφερόμενα στο άρθρο 202 παρ. 2 του Κ.Λ.Λ, μέτρα, σε σχέση με: 1) το κτίσμα αφενός του πρώτου ορόφου, κυριότητας του, επιφανείας κυρίων χώρων 84,20 τ.μ. και βοηθητικών επιφανείας 10,13 τ.μ. και του υπογείου, επιφανείας κυρίων χώρων 39, 00 τ.μ. στο Δήμο Σπάτων - Λούτσας επί της οδού ............................, τα οποία αποτελούν την πρώτη κατοικία του αιτούντος, 2) του αναλυτικώς περιγραφόμενου στο βιβλίο παγίων του αιτούντος εξοπλισμού του και 3) του με αριθμό ................................ λογαριασμού, που τηρεί ο αιτών στην «.................................», παρίσταται ανεπανόρθωτη. Κατόπιν αυτού το Δικαστήριο, σταθμίζοντας περαιτέρω, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 202 παρ. 3 περ. β του Κ.Δ.Δ., τη βλάβη αυτή προς το δημόσιο συμφέρον, κρίνει ότι, η κρινομενη αίτηση αναστολής πρέπει να γίνει δεκτή, κατά τη μέρος που αφορά στα παραπάνω και να απαγορευθεί η λήψη διοικητικών, καταναγκαστικών κ.λπ. μέτρων σε σχέση με αυτά, μέχρι την έκδοση οριστικής αποφάοεως επί της προσφυγής. Περαιτέρω, όσον αφορά στην ανεπανόρθωτη βλάβη που επικαλείται ότι θα υποστεί από την άρνηση χορήγηση, πιστοποιητικού φορολογικής ή ασφαλιστικής ενημερότητας είναι μελλοντική και αβέβαιη, καθώς δεν επικαλείται, ούτε προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας ότι έχει καν υποβάλει αίτηση για τη χορήγησή του, σε κάθε περίπτωση, τυχόν αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξεως επιβολής προστίμου κατά το μέρος που συνεπάγεται την άρνηση χορήγησης πιστοποιητικού φορολογικής ή ασφαλιστικής ενημερότητας, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 202 του Κ.Δ.Δ., θα ισοδυναμούσε με υποχρέωση της Διοίκησης για έκδοση πράξεως θετικού περιεχομένου, κατ’ ανεπίτρεπτη υποκατάσταση του Δικαστηρίου στα έργα της Διοίκησης (πρβλ. Επ.Αν.Σ.τ.Ε. 332/2009, 231/2009, 331/2007, 621/2006).

10. Επειδή, συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσότερων αναγκαστικών μέτρων εισπράξεως ή διοικητικών μέτρων εξαναγκασμού ή διασφαλίσεως της εισπράξεως της προαναφερθείσης οφειλής του αιτούντος προς το καθ’ ου, σχετικών με: 1) το κτίσμα αφενός του πρώτου ορόφου, κυριότητας του επιφάνειας κυρίων χώρων 84,20 τ.μ. και βοηθητικών επιφανείας 10,13 τ.μ. και του υπογείου, επιφανείας κυρίων χώρων 39, 00 τ.μ. στο Δήμο Σπάτων - Λούτσας επί της οδού ............, τα οποία αποτελούν την πρώτη κατοικία του αιτούντος, 2) του αναλυτικώς περιγραφόμενου στο βιβλίο παγίων του αιτούντος εξοπλισμού του και 3) του με αριθμό ........... λογαριασμού, που τηρεί ο αιτών στην «..............» και να απορριφθεί κατά τα λοιπά. Περαιτέρω, πρέπει να αποδοθεί στον αιτούντα μέρος του παραβόλου που κατατέθηκε ύψους 50,00 ευρώ, το δε λοιπό, ποσού 50,00 ευρώ, να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, κατ’ άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. Τέλος, συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα ανάμεσα στους διαδίκους (άρθρο 275 παρ. 7 εδ. α` Κ.Δ.Δ.).

Διά τιύτα Δέχεται εν μέρει την αίτηση.

Αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλομένης υπ’ ριθ. Μ27/29-09-2016 πράξεως της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης Έ.ΥΠ.Ε.Α.) του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. Ραφήνας κατά το μέρος αυτής που συνεπάγεται τη λήψη των αναφερόμενων στο σκεπτικό μέτρων: 1) στο κτίσμα αφενός του πρώτου ορόφου, κυριότητας του αιτούντος, επιφανείας κυρίων χώρων 84,20 τ.μ. και βοηθητικών επιφανείας 10,13 τ.μ. και του υπογείου, επιφανείας κυρίων χώρων 39, 00 τ.μ. στο Δήμο Σπάτων - Λούτσας επί της οδού ......................) του αναλυτικώς περιγραφόμενου στο βιβλίο παγίων του αιτούντος εξοπλισμού του και 3) του με αριθμό ............... λογαριασμού, που τηρεί ο αϊτών στην «................».

Απορρίπτει την αίτηση κατά τα λοιπά.

Διατάσσει την απόδοση στον αιτούντα μέρους του καταβληθέντος παραβόλου, ποσού 50,00 ευρώ.

Διατάσσει την κατάπτωση μέρους του καταβληθέντος παραβόλου, ποσού 50,00 ευρώ, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα ανάμεσα στους διαδίκους.

Η απόφαση εκδόθηκε στην Αθήνα, στις 3 Φεβρουάριου 2017.