Η χρονική διάρκεια της μισθώσεως ορίστηκε συμβατικά στα τέσσερα (4) έτη, αρχής γενόμενης από την ++ έως τις ++ (σύμφωνα με την ανωτέρω σύμβαση και την με αρ. πράξης ++ του Εκκλ. Συμβουλίου περί των όρων διακήρυξης που απετέλεσαν μέρος της σύμβασης), πλήν όμως και μετά το χρόνο αυτό, η εναγομένη εξακολούθησε να χρησιμοποιεί το μίσθιο κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο μέχρι και σήμερα και επιπλέον εγώ δεν εναντιώθηκα στην εξακολούθηση της συμφωνηθείσης χρήσης, δεν κατήγγειλα τη μίσθωση και δεν ζήτησα την έξωσή της καθόσον άλλωστε η σύμβαση αναγκαστικά είχε και έχει νόμιμη ελάχιστη διάρκεια 12ετίας.
Το ποσό του μηνιαίου μισθώματος (συμπεριλαμβανομένου του χαρτοσήμου) διαμορφώθηκε συμβατικά ως εξής και όφειλε η εναγομένη να μου καταβάλει ως ενοίκιο τα εξής ποσά:
- αρχικά, από++ έως +++το ποσό των 8.885€ και εν συνεχεία, μετά από σχετικές μεταξύ μας συμφωνίες μείωσης αυτού,+++
Το μίσθωμα με βάση τη συμφωνία μας, έπρεπε η εναγομένη να προκαταβάλλει, σύμφωνα με τους όρους της διακήρυξης της δημοπρασίας που αποδέχθηκε (αρ. ++ και ++ πράξεις Εκκλησιαστικού Συμβουλίου που απετέλεσαν μέρος της σύμβασης), το πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός (δήλη ημέρα) και άλλωστε τούτο συνηθίζεται ως πάγια τακτική κατά τους όρους των συναλλαγών στον οικείο τομέα επαγγελματικών μισθώσεων κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης αλλά και σήμερα στην περιοχή της ++, αλλά και Πανελλήνια.
Σύμφωνα με τους όρους του συμφωνητικού και της ανωτέρω διακήρυξης, η εναγομένη ως τελευταίος πλειοδότης, κατέθεσε σε μένα ως εγγύηση τήρησης των όρων της μίσθωσης και καλής εκτέλεσης αυτής, το ποσό των 50.000€ σε εγγυητική επιστολή τραπέζης σε άμεση ζήτηση. Σύμφωνα με τον όρο 16 της διακηρύξεως (πράξη ++) και το ταυτόσημο άρθρο 17 του ιδιωτικού συμφωνητικού «η εγγύηση καλής εκτέλεσης δεν δύναται να συμψηφιστεί με οφειλόμενα ενοίκια ή άλλου είδους χρηματικές υποχρεώσεις της μισθώτριας έναντι του εκμισθωτή». Δηλ. η ανωτέρω σύμβαση εφόσον ο όρος δεν ετέθη προς εξασφάλιση του μισθώματος, είχε το χαρακτήρα ποινικής ρήτρας (ΑΚ 361, ΑΠ 236/2010 ΕΔΠ 2011,81). Με την με αρ. ++ πράξη Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, αποφασίστηκε η μείωση του ποσού της ανωτέρω εγγυητικής στο ήμισυ, δηλ. στις 25.000€ με την αιτιολογία τότε ότι ο μισθωτής «είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του» και «ο κίνδυνος από την παρούσα μίσθωσης δεν φαίνεται να είναι υψηλός» και ότι ως εκ τούτου «η εγγύηση είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τον κίνδυνο».
Με το άρθρο 18 του συμφωνητικού μίσθωσης (και ταυτόσημο όρο 17 της ανωτέρω διακήρυξης), συμφωνήθηκε ότι «Όλοι οι όροι του παρόντος, όπως επίσης και της διακηρύξεως δημοπρασίας, καθώς επίσης και όλοι οι όροι του συμφωνητικού μισθώσεως, όπως επίσης και οι διατάξεις της υπ` αριθμ. 4/1969 κανονιστικής διατάξεως όπως αυτή τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, θεωρούνται ουσιώδεις, ενιαίο κείμενο και σύνολο μετά του μισθωτηρίου και είναι υποχρεωτική για τον μισθωτή, ο οποίος ευθύνεται στην προσήκουσα εκπλήρωση όλων των εξ` αυτών προκυπτουσών υποχρεώσεών του…Τυχόν παράβαση αυτών από τον μισθωτή με υπαιτιότητά του συνεπάγεται αυτοδικαίως, εκτός των άλλων συνεπειών, α) την κατάπτωση της εγγυήσεως τηρήσεως των όρων μισθώσεως και καλής εκτελέσεως αυτών υπέρ του εκμισθωτή και εις βάρος του μισθωτή, λόγω ποινικής ρήτρας και αποζημίωσης αυτού β) την καταγγελία της συμβάσεως μισθώσεως και την αυτοδίκαια λύση αυτής, δικαιωμένου του εκμισθωτή να ζητήσει την έξωση του μισθωτού και την απόδοση της χρήσης του μισθίου κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, με την ρητή επιφύλαξη του μισθωτή περί πάσης αξιώσεώς του κατά του μισθωτή, σύμφωνα με το νόμο.». Δηλ. νομίμως συμφωνήθηκε (361ΑΚ) ότι η παράβαση οποιουδήποτε συμβατικού όρου, ουσιώδους ή μη, παρέχει το δικαίωμα στον εκμισθωτή να λύσει μονομερώς τη μίσθωση άνευ άλλης προϋπόθεσης (ΑΠ 816/2008 ΕλλΔνη 2011,138, ΑΠ 1109/13 ΝοΒ 2013, 2708. Εφαρμόζεται και στις εμπορικές μισθώσεις)
Η εναγομένη αν και μετά την σύναψη της ανωτέρω σύμβασης και μέχρι σήμερα ανελλιπώς και ακώλυτα χρησιμοποιεί το μίσθιο επαγγελματικά ως χώρο στάθμευσης οχημάτων με τίμημα, χωρίς ποτέ να ενοχληθεί από κανένα και χωρίς να της αφαιρεθεί η χρήση, εν τούτοις από υπαιτιότητά της καθυστερεί να καταβάλει εντός του 1ου πενθημέρου κάθε μήνα το ποσό του μισθώματος κάθε φορά που συμφωνήθηκε (και τούτο συμβαίνει ανελλιπώς κατά τα κατωτέρω μετά τον Μάιο του ++ κατά τρόπο που δείχνει εμμονή στην μη τακτική εκπλήρωση της υποχρέωσής της και στην μη καταβολή του μισθώματος, παρά τις σχετικές οχλήσεις μου) και επιπλέον δεν μου κατέβαλε και μου οφείλει τα δεδουλευμένα μισθώματα των παρακάτω μηνών, καταστάσα έτσι επανειλημμένα υπερήμερη και δύστροπη ως προς την καταβολή τους, παρά το ότι οχλήθηκε επανειλημμένα για την καταβολή τους. Συγκεκριμένα προέβη στις κάτωθι καταβολές ποσών, τις κάτωθι αναφερόμενες ημεροχρονολογίες και για τους κάτωθι κάθε φορά μήνες και μου οφείλει τα κάτωθι ποσά και για τους κάτωθι μήνες, ήτοι:
Έτος ++++
-στις ++ εισέπραξα το ποσό των 8.885€ για ενοίκιο Μαρτίου 2009. Εξ` αυτού του ποσού, το ποσό των 6.545€ δεν καταβλήθηκε μετρητοίς, αλλά συμψηφίστηκε με βάση το με αρ. ++ τιμολόγιο της «++», στις δαπάνες που αυτή έκανε για έργα στο μίσθιο, ήτοι διαμόρφωση χώρου και περίφραξη, αλλά βάρυναν εμένα, σύμφωνα με την με αρ. ++ πράξη εκκλησιαστικού Συμβουλίου.
-στις +++ εισέπραξα το ποσό των 25.000€ συνολικά για εξόφληση υπολοίπου Ιανουαρίου 2011 (4.772€), για εξόφληση ενοικίου Φεβρουαρίου 2011 (7.108€), για εξόφληση ενοικίου Μαρτίου (7.108€) και έναντι Απριλίου 2011 (25.000-4.772-7.108-7.108=) 6.012€ και απέμεινε ανεξόφλητο υπόλοιπο Απριλίου 2011 το ποσό των 1.096€. Εν προκειμένω το ποσό των 25.000€ δεν μου καταβλήθηκε μετρητά, αλλά το εισέπραξα λόγω κατάπτωσης της εγγυητικής τραπεζικής επιστολής την οποία ζήτησα σύμφωνα με την με αρ. ++ πράξη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου (και ενεκρίθη με την με αρ. πρωτ. ++ έγκριση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. ++) και με αιτιολογία «για την κάλυψη ενοικίων» και τούτο επ` ωφελεία της μισθώτριας, καθόσον όπως αναφέρθηκε, σύμφωνα με τους ανωτέρω όρους του συμφωνητικού είχε συμφωνηθεί ότι «η εγγύηση καλής εκτέλεσης δεν δύναται να συμψηφιστεί με οφειλόμενα ενοίκια» και άρα κατά τούτο επήλθε τροποποίηση του ανωτέρω συμβατικού όρου.
-στις ++++
Έκτοτε η αντίδικος δεν κατέβαλε κανένα ποσό έως σήμερα και συνεπώς μου οφείλει:
- ως υπόλοιπο ενοικίου Νοεμβρίου 2015 το ποσό των 304€ νομιμότοκα από την 6/11/2015 καθώς επίσης και
-τα ενοίκια των μηνών Δεκεμβρίου 2015 έως και Απριλίου 2017, δηλ. 17 μήνες Χ 3.500€ = 59.500€, με το νόμιμο τόκο το κάθε μηνιαίο μίσθωμα των 3.500€, από την 6η ημέρα εκάστου αντιστοίχου μηνός εις τον οποίο αφορά, αφού από τότε καθίσταται ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ήτοι του 12ου/2015 από 6/12/15, του 1ου/2016 από 6-1-2016 κοκ, άλλως τα ανωτέρω ποσά, από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την εξόφληση και συνολικά 59.500€+304€=59.804€ νομιμότοκα κατά τα ανωτέρω.
1.
Επειδή όπως ειπώθηκε, με το άρθρο 18 του συμφωνητικού μίσθωσης (και ταυτόσημο όρο 17 της ανωτέρω διακήρυξης που απετέλεσε όρο της), συμφωνήθηκε ότι «Όλοι οι όροι του παρόντος, όπως επίσης και της διακηρύξεως δημοπρασίας, καθώς επίσης και όλοι οι όροι του συμφωνητικού μισθώσεως, όπως επίσης και οι διατάξεις της υπ` αριθμ. 4/1969 κανονιστικής διατάξεως όπως αυτή τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, θεωρούνται ουσιώδεις, ενιαίο κείμενο και σύνολο μετά του μισθωτηρίου και είναι υποχρεωτική για τον μισθωτή, ο οποίος ευθύνεται στην προσήκουσα εκπλήρωση όλων των εξ` αυτών προκυπτουσών υποχρεώσεών του…Τυχόν παράβαση αυτών από τον μισθωτή με υπαιτιότητά του συνεπάγεται αυτοδικαίως, εκτός των άλλων συνεπειών, α) την κατάπτωση της εγγυήσεως τηρήσεως των όρων μισθώσεως και καλής εκτελέσεως αυτών υπέρ του εκμισθωτή και εις βάρος του μισθωτή, λόγω ποινικής ρήτρας και αποζημίωσης αυτού β) την καταγγελία της συμβάσεως μισθώσεως και την αυτοδίκαια λύση αυτής, δικαιωμένου του εκμισθωτή να ζητήσει την έξωση του μισθωτού και την απόδοση της χρήσης του μισθίου κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, με την ρητή επιφύλαξη του μισθωτή περί πάσης αξιώσεώς του κατά του μισθωτή, σύμφωνα με το νόμο.». Δηλ. νομίμως συμφωνήθηκε (361ΑΚ) ότι η παράβαση οποιουδήποτε συμβατικού όρου, ουσιώδους ή μη, παρέχει το δικαίωμα στον εκμισθωτή να λύσει μονομερώς τη μίσθωση άνευ άλλης προϋπόθεσης (ΑΠ 816/2008 ΕλλΔνη 2011,138, ΑΠ 1109/13 ΝοΒ 2013, 2708. Εφαρμόζεται και στις εμπορικές μισθώσεις)
Επειδή συνεπώς η εναγόμενη υπαίτια παραβίασε τους ανωτέρω συμβατικούς όρους της μίσθωσης περί καταβολής και εξόφλησης του μισθώματος κάθε μήνα εντός της συμφωνηθείσης προθεσμίας του 1ου πενθημέρου κάθε μήνα.
Επειδή λόγω της ανωτέρω παραβίασης των συμφωνηθέντων όρων και με βάση τα συμφωνηθέντα (361ΑΚ) περί αυτοδίκαιη λύσης συνεπεία υπαίτιας παράβασης, επήλθε αυτοδίκαιη λύση της μίσθωσης (ΑΠ 816/2008, χωρίς δηλ. να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία) και πάντως για το λόγο αυτό καταγγέλλω με την παρούσα αγωγή την ανωτέρω μεταξύ μας σύμβαση μίσθωσης, επερχομένης δε της λύσης της σύμβασης αυτοδικαίως και άμεσα με την επίδοσης της παρούσης, υποχρεούται η εναγόμενη, ως και κάθε τρίτος που έλκει δικαίωμα απ` αυτή και δέον και αιτούμαι να μου αποδώσει το μίσθιο ακίνητο άμεσα.
Επειδή περαιτέρω η εναγομένη οφείλει και δέον και αιτούμαι να μου καταβάλει:
α) τα ως άνω καθυστερούμενα μισθώματα δηλ. 304€ για το υπόλοιπο Νοεμβρίου 2015 και τα ενοίκια των μηνών Δεκεμβρίου 2015 έως και Απριλίου 2017 (το τελευταίο κατά το χρόνο έγερσης είναι ληξιπρόθεσμο και απαιτητό), δηλ. 17 μήνες Χ 3.500€ = 59.500€ και συνολικά 59.804€ νομιμότοκα κατά τα ανωτέρω.
β) Επειδή περαιτέρω ζητώ και οφείλει να μου καταβάλει και αποζημίωση για την εξ` υπαιτιότητας της πρόωρη λύση της επίδικης μίσθωσης, επειδή δηλαδή υπαιτίως αθέτησε την υποχρέωση της για ορισμένη 12ετή στην προκείμενη περίπτωση, διάρκεια της μισθωτικής σύμβασης, με την αυτοδίκαιη λύση της συνεπεία υπαίτιας αθέτησης των όρων της και πάντως με τον εξαναγκασμό μου ως εκμισθωτού να την καταγγείλω, αφού από υπαιτιότητά της και μόνο καθυστερεί και δεν πληρώνει έγκαιρα, νόμιμα και προσηκόντως το μίσθωμα του κάθε μήνα.
Η αποζημίωση αυτή περιλαμβάνει το ισόποσο των μισθωμάτων ανα μήνα του χρονικού διαστήματος μετά την πρόωρη λύση της μίσθωσης, δηλ. από Μάιο του 2017 και μέχρι τη λήξη της, ήτοι το πέρας-λήξη του χρόνου της δωδεκαετίας ήτοι 30-1-2021, δηλ. 45 μήνες και συνεπώς μου οφείλει επιπλέον των καθυστερούμενων μισθωμάτων και το ποσό των 157.500€ (45Χ3.500€) για την ανωτέρω αιτία.
Ι) Το ανωτέρω ποσό αποζημίωσης από την πρόωρη λύση κατά τα ανωτέρω συνεπεία υπαίτιας παράβασης των όρων της μίσθωσης, μου οφείλει η εναγομένη καταρχήν συμβατικά, δηλ. επειδή συμφωνήσαμε ότι θα μου καταβάλλει αυτή, διότι κατά τα ανωτέρω συμφωνήσαμε ότι σε περίπτωση που παραβεί υπαίτια οποιονδήποτε όρο της σύμβασης, οφείλει, πέραν των άλλων συνεπειών, να με αποζημιώσει («Τυχόν παράβαση αυτών από τον μισθωτή με υπαιτιότητά του συνεπάγεται αυτοδικαίως, εκτός των άλλων συνεπειών, α) την κατάπτωση της εγγυήσεως τηρήσεως των όρων μισθώσεως και καλής εκτελέσεως αυτών υπέρ του εκμισθωτή και εις βάρος του μισθωτή, λόγω ποινικής ρήτρας και αποζημίωσης αυτού») η οποία φυσικά αποζημίωση, ως τεθείσα συμβατικά και εκ των προτέρων, αφορά ακριβώς την συμβατικά εξ` αρχής αναγνωριζόμενη και αποδεχόμενη ζημία μου από τη λύση της σύμβασης λόγω υπαίτιας παράβασης των όρων της, που φυσικά το ελάχιστο περιεχόμενό της συνίσταται αναγκαίως στο ισόποσο του μισθώματος ανα μήνα ολόκληρου του υπόλοιπου νόμιμου χρόνου της μίσθωσης που απώλεσα (διαφυγόν κέρδος) εξ` αιτίας της πρόωρης λύσης. Κατά τούτο λοιπόν η μισθώτρια αποδέχτηκε εξ` αρχής ότι σε περίπτωση πρόωρης λύσης από υπαιτιότητά της θα υποστώ αναγκαίως την ανωτέρω ζημία ως διαφυγόν κέρδος που δέχθηκε να μου καταβάλει συμβατικά.
ΙΙ) Σε κάθε όμως περίπτωση και αν ήθελε θεωρηθεί ότι ο ανωτέρω όρος είναι άκυρος για οποιονδήποτε λόγο, το ανωτέρω ποσό αποζημίωσης συνιστά την ζημία μου λόγω της πρόωρης λύσης της σύμβασης που οφείλει να αποκαταστήσει (335 επ, 340,341,343 επ ΑΚ, 298ΑΚ), και συγκεκριμένα διαφυγόν κέρδος μου συνιστάμενο στο ισόποσο του μισθώματος ανα μήνα, ολόκληρου του υπόλοιπου χρόνου της μίσθωσης μέχρι τη λήξη της, που μετά βεβαιότητας και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και με βάση τις αντικειμενικές συνθήκες και περιστάσεις που αναφέρθηκαν και συνέτρεχαν κατά τα ανωτέρω και αφορούν το ακίνητο και τα μέτρα που είχαν ληφθεί για την μίσθωσή του και την εξάντληση του νομίμου χρόνου διάρκειάς της, θα εισέπραττα καθόσον επρόκειτο για έγκυρη και νόμιμη σύμβαση μίσθωσης με νόμιμη διάρκειας 12ετίας, δυνάμει της οποίας η εναγόμενη όφειλε να μου καταβάλει τα ανωτέρω ποσά, αφού πράγματι έκανε χρήση του μισθίου κατά το σκοπό της σύμβασης και την φύση του και πάντως είχε την δυνατότητα να κάνει την συμφωνημένη χρήση διότι το μίσθιο είχε παραχωρηθεί σ` αυτή και ουδέποτε της είχε αφαιρεθεί και επιπλέον δεν είχε προβεί σε καταγγελία της μίσθωσης για οποιονδήποτε λόγο, αλλά ούτε και είχε διαμαρτυρηθεί για παρακώλυση της χρήσης τάχα ή για ακαταλληλότητα του μισθίου το οποίο έτσι μπορούσε να χρησιμοποιήσει ακώλυτα μέχρι το τέλος της 12ετίας. Άλλωστε επ` ωφελεία της και συμβατικά, όχι μόνο μειώθηκε το ποσό της εγγυητικής στο μισό, αλλά και καταλογίστηκε το ποσό της εγγυητικής επιστολής που κατέπεσε, όχι σε ποινή, όπως αρχικά προέβλεπε η σύμβαση και οι όροι διακήρυξης, αλλά σε καθυστερούμενα μισθώματα έτσι ώστε να μειωθεί το χρέος της. Επιπλέον η ίδια διαμόρφωσε το ακίνητο για την προοριζόμενη και συμβατική χρήση (τάπητας, περίφραξη κλπ), έτσι ώστε να είναι αποδοτική η εκμετάλλευσή του για όλο το νόμιμο χρόνο της μίσθωσης, τα δε ποσά των δαπανών αυτών δέχθηκα να επιβαρύνουν εμένα και έτσι, όπως αναφέρθηκε, συμψηφίστηκαν στα οφειλόμενα ενοίκια. Εν` όψει δε του ότι, ελήφθησαν υπόψη μεταξύ μας και τα καλπάζοντα δεδομένα της οικονομικής κρίσης, συνεπεία των οποίων, προέβημεν μετά τη σύναψη της σύμβασης και διαδοχικά, στις ανωτέρω μειώσεις του μισθώματος, έτσι ώστε να μπορέσει η εναγομένη να ανταπεξέλθει στην καταβολή του ενοικίου για όλο το χρόνο της μίσθωσης και μάλιστα παραβιάζοντας στο σημείο αυτό και επ` ωφελεία της τους όρους της διακήρυξης σύμφωνα με τους οποίους το ενοίκιο δεν θα μπορούσε να είναι κάτω από 3.700€, παρέπεται ότι με βάση όλες τις αντικειμενικές ανωτέρω συνθήκες και περιστάσεις, αν δεν με ανάγκαζε να καταγγείλω την σύμβαση από υπαιτιότητά της και μόνο, αφού από υπαιτότητά της καθυστερεί και δεν μου καταβάλλει τα ανωτέρω ποσά, αν και με βάση τα ανωτέρω έπραξα όλα όσα απαιτεί η σύμβαση και ο κοινωνικός, οικονομικός και συναλλακτικός σκοπός του δικαιώματός μου για να μπορεί να το πράττει, μετά βεβαιότητας και κατά την κανονική και συνήθη πορεία των πραγμάτων, θα αποκόμιζα τα ανωτέρω ποσά ισόποσα των μισθωμάτων μέχρι την λήξη του ανωτέρω νομίμου χρόνου διαρκείας της, τα οποία έτσι απώλεσα από υπαιτιότητά της. Εξ` άλλου, όπως αναφέρθηκε και η ίδια με τον ανωτέρω συμβατικό όρο, αναγνώρισε και αποδέχθηκε να με αποζημιώσει λόγω προώρου λύσεως, αποδεχθείσα έτσι την βεβαιότητα της ζημίας μου που θα επέλθει στην περίπτωση αυτή. Άλλωστε είναι φανερό ότι υπο τις ανωτέρω αντικειμενικές συνθήκες και περιστάσεις που συνέτρεξαν επ` ωφελεία της μισθώτριας και για την διευκόλυνση της παραμονής της στο μίσθιο, της χρησιμοποίησής του κατά το σκοπό του και της καταβολής του ενοικίου της, τα ανωτέρω ποσά ως μισθώματα θα εισέπραττα μετά βεβαιότητας και κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων και από οποιονδήποτε άλλο τρίτο μισθωτή που θα μίσθωνε αυτό αναγκαστικά για την νόμιμη διάρκεια της 12ετίας υπο τις ίδιες αντικειμενικές περιστάσεις κατάστασης μισθίου, θέσης και έκτασής του, συμβατικών όρων και τροποποιήσεων των όρων της εγγύησης και συμψηφισμού δαπανών, μείωσης του ενοικίου λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά και του τεθέντος συμβατικά και στην διακήρυξη όρου περί συμβατικής αποζημίωσης, που ανωτέρω συνέτρεχαν για την εναγομένη, καθόσον με βάση αυτές τις ευνοϊκές και επωφελείς συνθήκες και περιστάσεις και ο οποιοσδήποτε τρίτος μισθωτής, θα κατέβαλε μετά βεβαιότητας και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων το ενοίκιο εμπρόθεσμα και έγκαιρα για κάθε μήνα ακώλυτα.
Νομίμως δε ζητώ την ανωτέρω αποζημίωση μέχρι το τέλος της 12ετίας που ήταν και είναι ο νόμιμος χρόνος διάρκειας και για την παρούσα μίσθωση κατά το χρόνο συνάψεώς της διότι από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 5 παρ. 1, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 7 παρ. 6 Ν. 2741/99 και 45 του ΠΔ 34/95 "περί εμπορικών μισθώσεων" συνάγεται ότι η εμπορική μίσθωση έχει καταστρωθεί εξαρχής ως σύμβαση ορισμένου χρόνου και δη δωδεκαετής. Σύμβαση μίσθωσης εμπορικής στην οποία ορίζεται χρόνος μικρότερος των 12 ετών είναι άκυρη κατά τον όρο αυτό και ισχύει για δώδεκα έτη (ΑΠ 1064/99 Ελ.Δ. 40,1652, Ε.Πειρ. 312/99 ΝοΒ 47,1312, ΕΑ 2408/94 Ελ.Δ. 35, 1713, Χ. Παπαδάκης "Σύστημα Εμπορικών Μισθώσεων" τόμος 1ος αρ. 177 και "Αγωγές απόδοσης μισθίου" έκδ. 1990 αρ. 1267), μη έχοντος εφαρμογή στην περίπτωση αυτή του άρθρου 608 παρ. 1 Α.Κ., κατά το οποίο η μίσθωση που συνομολογήθηκε για ορισμένο χρόνο λήγει μόλις περάσει αυτός ο χρόνος χωρίς να απαιτείται τίποτε άλλο. Ο μισθωτής δεν δικαιούται να εναντιωθεί στην εκ του νόμου επιμήκυνση της διάρκειας της σύμβασης, ούτε να παραιτηθεί μονομερώς της προστασίας του νόμου και να θεωρήσει ότι έληξε με την πάροδο του συμβατικού χρόνου, εκτός αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 43 ΠΔ 34/95 (ΑΠ 364/2000 Ελ.Δ. 41 ,428). Από τα παραπάνω έπεται ότι στην εμπορική μίσθωση, που είναι πάντα ορισμένου χρόνου, η αποζημίωση λόγω προώρου λύσεως (βλ. και άρθρο 597 παρ. 1 β ΑΚ για το οποίο κατωτέρω), θα υπολογισθεί στο νόμιμο χρόνο της 12ετούς διάρκειας και όχι στον τυχόν μικρότερο συμβατικό, διότι, εφόσον ως προς το θέμα αυτό δεσμεύονται και τα δυο συμβαλλόμενα μέρη και η μίσθωση λύεται πριν από τον χρόνο της αναγκαστικής διάρκειας, για τη ζημία του εκμισθωτή υφίσταται ο απαιτούμενος από τις διατάξεις των άρθρων 297 και 298 ΑΚ αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της αντισυμβατικής συμπεριφοράς του μισθωτή εξαιτίας της οποίας επέρχεται πρόωρη λύση της μίσθωσης και της απ` αυτήν ζημίας του εκμισθωτή (βλ. Χ. Παπαδάκης, "Σύστημα Εμπορ. Μισθώσεων" Τόμο 1ος σελ. 105 αρ. 183γ, Κων/νος Βαλμαντώνης σχόλιο στην ΕΑ 2249/1997 Ελ.Δ. 39, 1626). Η αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή η αποζημίωση του άρθρου 597 παρ. 1β Α.Κ., μπορεί να επεκταθεί μόνο μέχρι τον συμφωνηθέντα χρόνο διάρκειας της εμπορικής μίσθωσης, που έχει υποστηριχθεί από ορισμένες εφετειακές κυρίως αποφάσεις (όπως η ΕΑ 2249/97), δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο, παραβλέπει τον αναγκαστικού δικαίου χαρακτήρα της διάταξης του άρθρου 5 παρ.1 ΠΔ 34/95 και μπορεί να οδηγήσει σε καταστρατήγηση ακόμη και αυτής της διάταξης του άρθρου 43 του ιδίου Π.Δ/τος, σύμφωνα με το οποίο ο μισθωτής μπορεί να καταγγείλει τη μίσθωση μετά την πάροδο δυο ετών από την έναρξή της με έγγραφη καταγγελία που τα αποτελέσματά της επέρχονται μετά από έξι μήνες και με καταβολή στον εκμισθωτή τεσσάρων μισθωμάτων ως αποζημίωση, ιδίως στις μισθώσεις που η συμβατική τους διάρκεια είναι μικρότερη της διετίας.
ΙΙΙ) Περαιτέρω το ανωτέρω ποσό ζημίας μου, δηλ. παν ό,τι θα είχα-κέρδιζα αν δεν λύονταν (αυτοδικαίως ή με καταγγελία) η σύμβαση από υπαιτιότητά της και συγκεκριμένα το μίσθωμα ολοκλήρου του υπολοίπου χρόνου της μίσθωσης (αφού δεν ζητώ τέτοια ζημία που να υπερβαίνει το συμφωνημένο μίσθωμα), μου οφείλει όπως ειπώθηκε ως αποζημίωση λόγω προώρου λύσης κατά τα ανωτέρω αλλά και ως αποζημίωση χρήσης (601ΑΚ) για όσο χρόνο φυσικά παρακρατεί παράνομα και δεν μου αποδίδει το μίσθιο μετά τη λύση-λήξη της μίσθωσης μετά από την αυτοδίκαιη λύση ή τη λύση με την παρούσα καταγγελία μου, καθόσον στην περίπτωση αυτή οφείλει κατά νόμω ως αποζημίωση οπωσδήποτε το συμφωνημένο μίσθωμα των 3.500€ (ανεξάρτητα από το δικαίωμά μου να απαιτήσω άλλη υπέρτερη ζημία μου), αφού και για την αποζημίωση αυτή προϋπόθεση είναι η λήξη της μίσθωσης και η μετά ταύτα παράνομη κατακράτηση του μισθίου από τον μισθωτή και δεν ερευνάται ούτε αν υπέστη ο εκμισθωτής ζημία από την καθυστέρηση της αποδόσεως, ούτε αν είχε αυτός ή ο μισθωτής δυνατότητα χρήσεως του μισθίου κατά το χρόνο της καθυστερήσεως (ΑΠ 1748/1986 ΝΟΒ 35, 1060) και μάλισταη κατ` αποκοπήν αποζημίωση της ΑΚ 601, οφείλεται ανεξάρτητα από υπαιτιότητα του μισθωτή (αντικειμενική ευθύνη). Περαιτέρω η μεν αποζημίωση της ΑΚ 601 ως λόγο έχει την παρακράτηση του μισθίου, δηλαδή την αθέτηση της υποχρεώσεως προς απόδοση (ΑΚ 599 παρ. 1), η δε για πρόωρη λύση την αθέτηση της υποχρεώσεως για ορισμένη διάρκεια και έχουν και οι δυό το ίδιο εναρκτήριο σημείο-γεγονός, δηλ. τη λύση - λήξη της μισθώσεως και χρονικά η μεν αποζημίωση της ΑΚ 601 οφείλεται για το χρονικό διάστημα της παρακρατήσεως, δηλαδή από την επομένη της λύσεως - λήξεως της μισθώσεως μέχρι την επιστροφή της κατοχής του μισθίου, ενώ η αποζημίωση για πρόωρη λύση έχει και αυτή το ίδιο εναρκτήριο χρονικό σημείο, υπερβαίνει όμως το καταληκτικό χρονικό σημείο εκείνης, αφού οφείλεται και για το μετά την επιστροφή της κατοχής του μισθίου χρόνου, δηλαδή για ολόκληρο τον υπόλοιπο χρόνο της ορισμένης διάρκειας μισθώσεως (ΕΦΑθ 4553/1997, ΝΟΜΟΣ, Χαρ. Παπαδάκης: ανωτ. αριθ. 1472 και εκεί περαιτέρω παραπομπές). Έτσι οι δύο αξιώσεις συμπορεύονται με το ίδιο αντικείμενο (εφόσον δεν ζητείται αποζημίωση υπέρτερη από το συμφωνημένο μίσθωμα ως εν προκειμένω) για όσο χρόνο παρακρατείται το μίσθιο παράνομα και εν τέλει φαίνεται να προκρίνεται από τη νομολογία ότι «το διαφυγόν κέρδος, δηλ. το μίσθωμα ολόκληρου του υπόλοιπου χρόνου της μίσθωσης οφείλεται για το χρόνο μετά το τέλος της τυχόν παρακρατήσεως του μισθίου και εφεξής μέχρι να εκμισθωθεί τούτο» (ΕφΑθ 4553/1997, ΜΠρΘεσς 7503/14,ΜΠρΗρ 377/2003, ΝΟΜΟΣ).
Συνεπώς η αντίδικος μου οφείλει το ανωτέρω ποσό αποζημίωσης χρήσης των 3.500€/μήνα (ισόποσο του μισθώματος) και κατ` 601 ΑΚ για όσο χρόνο παρακρατεί παράνομα το μίσθιο.
Τα ανωτέρω ποσά ζημίας μου οφείλει να μου καταβάλει νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής, άλλως και επικουρικά το ποσό της ζημίας που προκύπτει ανά μήνα, ισόποσο του μισθώματος του κάθε μήνα, δηλ. το ποσό των 3.500€/μήνα από Μάιο του 2017 και εφεξής, από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα (του Μαΐου 2017, από 1-6-2017 κοκ), καθόσον μέχρι τότε (την τελευταία μέρα κάθε μήνα), ολοκληρώνεται η ζημία για κάθε μήνα που παρήλθε, το δε ανωτέρω εκάστοτε μίσθωμα για την χρήση του δεδουλευμένου μηνός, θα καθίστατο οπωσδήποτε ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κατά το χρόνο αυτό.
Συνεπώς οφείλει με βάση την παρούσα βάση της αγωγής μου να μου αποδώσει το μίσθιο και να μου καταβάλει συνολικά 217.304€ ως εξής:
-Για καθυστερούμενα μισθώματα 59.804€ και εξ` αυτού του ποσού, το ποσό των 304€ (υπόλοιπο ενοικίου Νοεμβρίου 2015) νομιμότοκα από την 6/11/2015 και το ποσό των 59.500€ (ενοίκια των μηνών Δεκεμβρίου 2015 έως και Απριλίου 2017), με το νόμιμο τόκο το κάθε μηνιαίο μίσθωμα των 3.500€, από την 6η ημέρα εκάστου αντιστοίχου μηνός εις τον οποίο αφορά, ήτοι του 12ου/2015 από 6/12/15, του 1ου/2016 από 6-1-2016 κοκ, μέχρι την εξόφληση, άλλως τα ανωτέρω ποσά, από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την εξόφληση.
-Για αποζημίωση λόγω πρόωρης λύσης (και αποζημίωση χρήσης κατά τα ανωτέρω), το ποσό των 157.500€ (ζημία-μισθώματα από Μάιο του 2017 και μέχρι 30-1-2021), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, άλλως το ποσό της ζημίας που προκύπτει ανά μήνα, ισόποσο του μισθώματος του κάθε μήνα, δηλ. το ποσό των 3.500€/μήνα από Μάιο του 2017 και εφεξής, από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα (του Μαΐου 2017, από 1-6-2017 κοκ), μέχρι την εξόφληση
2.
Επικουρικά:
Επειδή η εναγομένη από υπαιτιότητά της κατέστη υπερήμερη και δυστροπεί συστηματικά περί την καταβολή των ανωτέρω οφειλομένων μισθωμάτων εκ μόνης της απράκτου παρελεύσεως της καθορισμένης δήλης ημέρας πληρωμής τους (341ΑΚ) και, παρά το ότι εντόνως και συνεχώς οχλήθηκε από μένα, αδιαφορεί για την εξόφληση της υποχρέωσής της, καταγγέλλω για τον λόγο αυτό, ήτοι της μη καταβολής και καθυστέρησης από υπαιτιότητά της των ανωτέρω μισθωμάτων, την ανωτέρω σύμβαση μίσθωσης με την παρούσα αγωγή κατά το άρθρο 597 ΑΚ, τα έξοδα της οποίας γνωστοποιώ ότι ανέρχονται σε 203€ για έκδοση διπλοτύπου ΔΣΚαρδίτσας, 48,72€ για ΦΠΑ επι της ΑΠΥ, 117,10€ για δαπάνη αγορά διπλοτύπου, 8 € για 4 αντίγραφα της παρούσης και 43,40€ για επίδοση της παρούσης και συνολικά σε 420,22€, επερχομένης δε της λύσεως της μίσθωσης μετά από ένα μήνα από της επιδόσεως της παρούσης αγωγής, δέον και αιτούμαι να υποχρεωθεί να αποδώσει το μίσθιο σε μένα (597ΑΚ. Άλλωστε η άσκηση της παρούσης αγωγής μου περί αποδόσεως ισχύει ως καταγγελία της σύμβασης παλαιό 662 ΚπολΔ και ήδη 619ΚΠολΔ) και να μου καταβάλλει τα εξής ποσά:
-304€ για το υπόλοιπο Νοεμβρίου 2015 νομιμότοκα από την 6/11/2015
-τα ενοίκια των μηνών Δεκεμβρίου 2015 έως και Απριλίου 2017, δηλ. 17 μήνες Χ 3.500€ = 59.500€ με το νόμιμο τόκο το κάθε μηνιαίο μίσθωμα των 3.500€, από την 6η ημέρα εκάστου αντιστοίχου μηνός εις τον οποίο αφορά, ήτοι του 12ου/2015 από 6/12/15, του 1ου/2016 από 6-1-2016 κοκ, άλλως τα ανωτέρω ποσά, από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την εξόφληση
-το ενοίκιο του Μαΐου 2017, ήτοι 3.500€, αφού η μίσθωση μέχρι να επιφέρει η παρούσα καταγγελία τα αποτελέσματά της για το μέλλον και τη λύση αυτής, εξακολουθεί ισχύουσα. Το συγκεκριμένο μίσθωμα, νομίμως και παραδεκτά ζητώ από τώρα με την παρούσα κατ` άρθρο 69ΚΠολΔ και θεμελιώνεται προς τούτο έννομο συμφέρον μου με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, καθόσον με βάση την δεδομένη μέχρι σήμερα ανωτέρω συμπεριφορά της εναγομένης που συστηματικά και από υπαιτιότητά της καθυστερεί και δεν μου καταβάλει επι μακρόν τα δεδουλευμένα ενοίκια παρά το ότι κάνει ανενόχλητη χρήση του ακινήτου, έτσι ώστε να προκύπτει σταθερή και διαρκής εμμονή της στην μη εμπρόθεσμη και έγκαιρη καταβολή τους, είναι βέβαιο ότι δεν θα καταβάλει ούτε και το ενοίκιο του Μαΐου 2017 που έτσι μέχρι την διεξαγωγή της παρούσης δίκης, θα καταστεί ληξιπρόθεσμο και απαιτητό από την 6/5/2017 και έτσι δέον και αιτούμαι να μου καταβάλει και αυτό κατά το άρθρο 69ΚΠολΔ με τον νόμιμο τόκο από την 6/5/2017, άλλως από την επίδοση της αγωγής, μέχρι την πλήρη εξόφληση.
- Επειδή περαιτέρω και με την παρούσα επικουρική βάση της αγωγής μου ζητώ και οφείλει να μου καταβάλει και αποζημίωση για την εξ` υπαιτιότητας της πρόωρη λύση της επίδικης μίσθωσης, επειδή δηλ. υπαιτίως αθέτησε την υποχρέωση της για ορισμένη 12ετή στην προκείμενη περίπτωση, διάρκεια της μισθωτικής σύμβασης, με την λύση της συνεπεία της καταγγελίας μου κατά το άρθρο 597ΑΚ που αναγκάστηκα να κάνω, αφού από υπαιτιότητά της και μόνο καθυστερεί και δεν πληρώνει τα ανωτέρω οφειλόμενα μισθώματα.
Η αποζημίωση αυτή περιλαμβάνει το ισόποσο των μισθωμάτων ανά μήνα του χρονικού διαστήματος μετά την πρόωρη λύση της μίσθωσης συνεπεία της παρούσης καταγγελίας μου κατά το 597ΑΚ (που επέρχεται μετά μήνα), δηλ. από Ιούνιο του 2017 και μέχρι τη λήξη της, ήτοι το πέρας-λήξη του χρόνου της δωδεκαετίας ήτοι 30-1-2021, δηλ. 44 μήνες και συνεπώς μου οφείλει επιπλέον των καθυστερούμενων μισθωμάτων και το ποσό των 154.000€ (44Χ3.500€) για την ανωτέρω αιτία, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, άλλως το ποσό της ζημίας που προκύπτει ανά μήνα, ισόποσο του μισθώματος του κάθε μήνα, δηλ. το ποσό των 3.500€/μήνα από Ιούνιο του 2017 και εφεξής, από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα (του Ιουνίου 2017, από 1-7-2017 κοκ), μέχρι την εξόφληση
Συνολικά δηλ. μου οφείλει και με την παρούσα βάση της αγωγής μου το ποσό των 217.304€ (304+59.500+3.500+154.000), όπως και με την πρώτη βάση της αγωγής μου, με μόνη διαφοροποίηση το μίσθωμα των 3.500€ του μηνός Μαΐου 2017, που με την επικουρική παρούσα βάση της αγωγής μου αναζητείται και οφείλεται ως μίσθωμα αφού η καταγγελία με το 597ΑΚ επιφέρει τη λύση μετά από μένα οπότε και ισχυούσης της μίσθωσης καθίσταται αυτό ληξιπρόθεσμο και απαιτητό από 6/5/2017, ενώ το ίδιο ποσό με την ανωτέρω πρώτη βάση της αγωγής μου αναζητείται και οφείλεται ως αποζημίωση λόγω προώρου λύσης και εφόσον συντρέχουν οι όροι, αποζημίωση χρήσης.
Το ανωτέρω ποσό αποζημίωσης από την πρόωρη λύση κατά τα ανωτέρω συνεπεία καταγγελίας μου κατ` 597ΑΚ, μου οφείλει η εναγομένη σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτέθηκαν υπο 1.Ι,ΙΙ και ΙΙΙ και τα οποία ισχύουν και για την παρούσα βάση και στα οποία πλήρως αναφέρομαι και παραπέμπω προς αποφυγή περιττής και ασκόπου και μόνο επανάληψής τους, ήτοι επιγραμματικά διότι ι) συμβατικά ορίστηκε ότι σε περίπτωση που από υπαιτιότητά της δεν εκπληρώσει προσηκόντως τους όρους της σύμβασης, μεταξύ φυσικά των οποίων και η έγκαιρη και εντός της συμφωνηθείσης προθεσμίας, πληρωμή-καταβολή των μισθωμάτων, δικαιούμαι στην καταγγελία της σύμβασης και μου οφείλει αποζημίωση που φυσικά το ελάχιστο περιεχόμενό της συνίσταται αναγκαίως στο ισόποσο του μισθώματος ανα μήνα ολόκληρου του υπόλοιπου νόμιμου χρόνου της μίσθωσης που απώλεσα (διαφυγόν κέρδος) εξ` αιτίας της πρόωρης λύσης, ιι) διότι σε κάθε περίπτωση κατ` άρθρο 597.1 εδ.β` ΑΚ που επικαλούμαι, οφείλει να μου αποζημιώσει την ζημία μου συνιστάμενη στο διαφυγόν κέρδος μου δηλ. στο μίσθωμα ολόκληρου του υπόλοιπου χρόνου της μίσθωσης που μετά βεβαιότητας και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και με βάση τις αντικειμενικές συνθήκες και περιστάσεις που αναφέρθηκαν και συνέτρεχαν κατά τα ανωτέρω και αφορούν το ακίνητο και τα μέτρα που είχαν ληφθεί για την μίσθωσή του και την εξάντληση του νομίμου χρόνου διάρκειάς της, θα εισέπραττα. (παραπέμπω αναλυτικά για τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις του διαφυγόντος κέρδους στην παρούσα ένδικη μίσθωση ανωτέρω υπο 1.ΙΙ), ιιι) και για όσο χρόνο παράνομα παρακρατεί το μίσθιο και δεν μου το αποδίδει, μετά την επέλευση των αποτελεσμάτων της καταγγελίας του 597ΑΚ, μου οφείλει το ποσό των 3.500ε/μήνα, ισόποσο του μηνιαίου μισθώματος και ως αποζημίωση χρήσης.
Συνεπώς η εναγομένη οφείλει να μου αποδώσει το μίσθιο και να μου καταβάλει συνολικά 217.304€ και εξ` αυτού του ποσού:
Το ποσό των 304€, νομιμότοκα από 6/11/2015, άλλως από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την πλήρη εξόφληση
Το ποσό των 59.500€ με το νόμιμο τόκο το κάθε μηνιαίο μίσθωμα των 3.500€, από την 6η ημέρα εκάστου αντιστοίχου μηνός εις τον οποίο αφορά, αρχής γενομένης από 12ο/2015, ήτοι του 12ου/2015 από 6/12/15, του 1ου/2016 από 6-1-2016 κοκ, έως 4ο/2017 από 6/4/2017, άλλως τα ανωτέρω ποσά, από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την εξόφληση
Το ποσό των 3.500€, νομιμότοκα από την επίδοση της παρούσης, άλλως από 1-6-2017, άλλως από 6/5/2015, μέχρι την εξόφληση
Το ποσό των 154.000€, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, άλλως το ποσό της ζημίας που προκύπτει ανά μήνα, ισόποσο του μισθώματος του κάθε μήνα, δηλ. το ποσό των 3.500€/μήνα από Ιούνιο του 2017 και εφεξής, έως 30-1-2021, από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα (του Ιουνίου 2017, από 1-7-2017 κοκ), μέχρι την εξόφληση.
Επειδή η εκδοθησομένη απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή υποχρεωτικά κατ` άρθρο 910 ΚπολΔ ήτοι λόγω του αιτήματος απόδοσης και λόγω καθυστέρησης των μισθωμάτων, αλλά και γιατί συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι, αφού τα ανωτέρω μισθώματα αποτελούν πηγή εισοδημάτων μου για την κάλυψη των αναγκαίων δαπανών για την συνέχιση της λειτουργίας μου και, ελλείψει χρημάτων μου η επιβράδυνση της εκτέλεσης θα επιφέρει σημαντική ζημία σε μένα.
Επειδή το Δικαστήριό σας είναι καθ` ύλη και τόπο αρμόδιο (14, 16ΚπολΔ) να εκδικάσει την παρούσα διαφορά κατ τις διατάξεις της ειδικής διαδικασίας τω 614,615επ ΚΠολΔ, η δε αγωγή μου νόμιμη και βάσιμη (330,341,342,597,601ΑΚ,πδ34/95)
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ και τα κατά την συζήτηση προστεθησόμενα και με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μου
ΑΙΤΟΥΜΑΙ :
Να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μου.
Να υποχρεωθεί-διαταχθεί η εναγόμενη να μου αποδώσει το ανωτέρω αναλυτικά περιγραφόμενο μίσθιο ακίνητο.
Να διαταχθεί η βίαιη αποβολή της από αυτό καθώς και κάθε τρίτου που έλκει δικαιώματα απ` αυτή ή κατέχει το μίσθιο γι` αυτή.
Να υποχρεωθεί για τις ανωτέρω αιτίες να μου καταβάλει συνολικά 217.304€ και εξ` αυτού του ποσού:
Το ποσό των 304€, νομιμότοκα από 6/11/2015, άλλως από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την πλήρη εξόφληση
Το ποσό των 59.500€ με το νόμιμο τόκο το κάθε μηνιαίο μίσθωμα των 3.500€, από την 6η ημέρα εκάστου αντιστοίχου μηνός εις τον οποίο αφορά, αρχής γενομένης από 12ο/2015, ήτοι του 12ου/2015 από 6/12/15, του 1ου/2016 από 6-1-2016 κοκ, έως 4ο/2017 από 6/4/2017, άλλως τα ανωτέρω ποσά, από την επίδοση της παρούσης, μέχρι την εξόφληση
Το ποσό των 3.500€, νομιμότοκα από την επίδοση της παρούσης, άλλως από 1-6-2017, άλλως από 6/5/2015, μέχρι την εξόφληση
Το ποσό των 154.000€, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, άλλως το ποσό της ζημίας που προκύπτει ανά μήνα, ισόποσο του μισθώματος του κάθε μήνα, δηλ. το ποσό των 3.500€/μήνα από Ιούνιο του 2017 και εφεξής, έως 30-1-2021, από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα (του Ιουνίου 2017, από 1-7-2017 κοκ), μέχρι την εξόφληση.
Να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησομένη απόφαση και
Να καταδικασθεί στο σύνολο της δικαστικής μου δαπάνης με την αμοιβή του πληρεξουσίου δικηγόρου μου.
Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Ανδρέας Βρόντος
Α.Μ. Δ.Σ.Κ: 249
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
